Enne Suus, Zit jij je nu een beetje druk te maken om mij?? Niet doen hoor!! Zou wel willen bellen....maar ik ben niet zo mondig....
Ja tuurlijk maak ik me druk over jou. Stel nou dat je suiker hebt, dan kan dat toch schadelijk zijn voor de kleine? Plus dat je die chromosomen nu snel moet hebben. Dat kan belangrijk zijn. Kan niet tegen die algehele laksheid bij zo veel gyns. Spuugzat ben ik het.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat we moeten zeggen. Mijn man belt haar. Volgens mij onderzoeken ze dit niet in Nederland of alleen in uitzonderlijke gevallen.
Ik weet haast wel zeker dat je gelijk hebt. Ik hoop dat ik me vergis. Het is denk ik wel verstandig zo snel mogelijk te kijken welk zknhs zou willen meewerken aan hoogtechnologisch draagmoederschap. Dat kan ook een lang traject zijn. Ben heel benieuwd naar wat Noens zal zeggen. Lfs, Suus
Lieve Angelica, ik leef zo met je mee meis. Vind het zo rot voor je... Ik hoop dat er snel een uitkomst komt, al is het dan id zin van draagmoederschap...
klinkt misschien heel raar maar ik wil zelf zo graag zwanger zijn. Ik heb maartje gemaild en gevraagd wat ze bij haar hebben gedaan
Natuurlijk wil je zelf zwanger zijn en voorlopig is nog helemaal niet gezegd dat dat niet gaat lukken. Je ongerustheid is heel voorstelbaar, dit kwam zomaar ineens uit de lucht vallen. Maar er zijn zeker nog opties! Ik weet niet of Maartje precies hetzelfde heeft maar in ieder geval wel een immuunprobleem en bij haar helpt de prednison! Lfs, Suus
Ik snap het helemaal meis. Vroeger zei ik altijd: ik zou alleen al kinderen willen om te mogen ervaren hoe het is om zwanger te zijn. Dat lijkt me zo machtig, zo geweldig mooi (nu zou ik het liefste die hele zwangerschap(pen)) overslaan. Maar ik begrijp je gevoel helemaal. Ook dit is een soort van rouwproces meid Ondertussen blijf ik heel hard voor je hopen dat er toch een heel groot wonder mag gebeuren...!
Hoe groot schat De Sutter de kans in dat je zonder prednison nog goed zwanger raakt eigenlijk? Of heeft ze dat niet gezegd?
Hallo dames, ik zal me eerst even voorstellen hier. Ik ben dus tinkerbell1987, ik heb voor me zoontje 4 miskramen gehad. 1ste keer was een lege vruchtzak en kwamen we met 12wkn echo achter. die andere 3x zijn vanzelf gekomen rond de 5 a 6 wkn. dus allemaal erg vroeg (gelukkig) vind het namelijk veel erger om al een kindje gezien te hebben wat later geen hartslag meer blijkt te hebben. Daarna zwanger geworden van me zoontje en dat is dus gelukkig goed gegaan. Nu dus voor de 2de gestopt met de pil half november en gelijk zwanger!, maar helaas was het weer niet goed en heb ik woensdag avond cytotec gekregen om de mk op te wekken. dit keer dus weer een vruchtzakje die er niet uit kwam vanzelf, maar dit keer zat er wel een dooierzakje en een vruchtje in maar het hartje heeft niet geklopt en later was er niks meer te zien. Ik lees dat meerdere van jullie al best wel ver zijn met wat jullie weten en waarom je meerder mk´s heb gehad of lees ik dat vekeerd?? wij hebben na 3mk´s een chromosonen test gehad maar alles was goed en ik heb nog een ander onderzoek gehad iets met stolling ofzo maar dat was ook allemaal goed, dus geen duidelijk oorzaak. Mijn Oma heeft het trouwens ook gehad vroeger, snel zwanger en snel weer dat het mis ging, zelfs 1 kindje die met 6 maanden is geboren en 10uur na de bevalling is overleden. en 1 kindje met 4en halve maand wie al overleden was in haar buik. (je kan je dus voorstellen dat ik niet echt een geruststellende zwangerschap had want was heel bang dat dat mij ook zou overkomen maar gelukkig ging alles goed) Veder heb ik na de 4de mk een waterecho gekregen om te kijken of ik afwijkingen had aan de baarmoeder, maar ook dat was allemaal goed. Daarna ben ik ook zwanger geraakt van me zoontje. Ik had nu even de hoop dat omdat me lichaam al een volledige zwangerschap heeft gehad, dat het nu in 1x goed zou gaan. maar helaas dus niet.
Tinkerbell, helaas welkom hier. Je hebt ook al de nodige ellende achter de rug. Er zijn hier inderdaad veel meiden, met veel kennis. Dat is fijn, zo kunnen we elkaar helpen. Ik heb nav mijn miskramen prius onderzoek gehad. Helaas is het Radboud hiermee gestopt. Ik heb wel gehoord dat het in Maastricht wel nog gedaan wordt, misschien is dat wel iets voor jou?
Tinkerbell wat triest voor je. De meesten van ons weten eigenlijk (nog) niet wat de oorzaak is van de miskramen. Wel hebben velen van ons extra onderzoek gehad, in het Radboud, Amc en in het UZ Gent. Mocht je meer willen weten van de onderzoeken dan kun je kijken op Herhaalde miskramen - over de weg naar een effectieve zwangerschap onder 'Suus, 5 sterren'. Daar staat mijn onderzoeksverhaal. We horen het wel als je nog vragen hebt. Voor nu heel veel sterkte met deze klap. Het went niet hè? Suus
tot zover hoe ik er nu over denk wacht ik het gewoon af, ik heb zoiets mijn lichaam heeft het al een x gedaan en hoop dus dat het nog een x gaat lukken zoniet dan blijft het bij 1 kindje en gaan we dus ook niet veder om dan vanalles te onderzoeken. Ben al zo blij met me kleine jongetje en heb zoiets ben allang blij dat ik in iedergeval al een kindje heb. Omdat heel veel stellen niet eens 1 kindje kunnen krijgen. Dus we gaan ongeveer door tot ik 30 ben en daarna is het goed als het dan niet gelukt is dan zijn we blij met wat we wel hebben. ben nu trouwens bijna 24 dus heb nog even.... Bij me zoontje heeft het 2 jaar en 3 maanden geduurt. Ik ken trouwens een meisje die heeft 8 mk´s gehad is helemaal binnenste buiten gekeerd (ook in duitsland) en daar kwam niks uit, en toen weer zwanger en toen ging het goed. Ook dus zo zonder medicijnen of wat dan ook. Dus hou hoop dames, eens moet er een plak beeb komen voor ons allemaal!!!!! Ik las trouwens ook iets over dat iemands zus een draagmoeder zou willen zijn voor haar/jou. Wat geweldig zeg, al kan ik me voorstellen hoe graag je zelf zwanger zou willen zijn. Ik heb ook tegen me man al gezegt mocht mijn zusje dalijk problemen hebben met zwanger worden dan zou ik ook draagmoeder voor haar zijn, maar dan wel met haar eigen eitjes/of donor eitjes. zou het heel moeilijk vinden als het om me eigen eitjes zou gaan en ik het ook nog moet dragen en dan afgeven. En dat moeilijke gevoel heb ik dus niet als ik zou weten dat het mijn eitjes niet zijn, helemaal niet omdat het dan natuurlijk om me nichtje of neefje zal gaan. Vind het echt super lief van je zus!!
Nou moet eerlijk zeggen dat ik er nu minder moeite mee heb als toen ik nog geen kindje had, maar het blijft gewoon k*t om het zo maar even te zeggen. Ik heb het "geluk" gehad dat ik nog nooit echt een kindje heb gehad waarvan ik een mk kreeg, maar gewoon van een bonkje cellen eigelijk zo zie ik het dan omdat het hartje nog niet heeft geklopt en het zo vroeg in de zwangerschap altijd gebeurde. Maar we hadden er ook wel een beetje rekening mee gehouden en zijn ook eerder dan een half jaar gestopt met de pil dan eigelijk de bedoeling was.
Tinkerbell, ik vind dat je erg relatieverend schrijft. Fijn! Tenminste fijn voor mij om te lezen omdat ik mezelf af en toe wel eens een beetje kan verliezen in mn wanhoop/verdriet/frustratie. Maar ik heb inderdaad ook al een gezond en levend kindje en daar ben ik intens dankbaar voor.
nou ik ga het proberen. Ik ben Noa 28 jaar. Ik heb zelf geen problemen om kinderen te krijgen maar mijn schoonzusje wel en ik probeer er voor haar te zijn en te begrijpen wat ze doormaakt. Jullie weten zoveel en ik laat haar regelmatig meelezen. Ik vind het zo knap en lief van jullie dat jullie er voor elkaar zijn. Doet mij ook erg goed om te lezen. Ik voel me zo rot en machteloos omdat ze zoveel narigheid mee moet maken6 miskramen en ze zijn al 4 jaar bezig. Vrienden die het niet begrijpen of familie. Ik wil er juist voor ze zijn ook voor mijn broer. Ik heb zelf een zoon van 2 jaar. Dus ik spiek even af en toe mee. Ik vind jullie echt toppers liefs Noa