Suus, dank je wel voor je reactie. Ik heb gisteren een MRI gehad van mijn baarmoeder, omdat ik een afwijking heb. Ik denk zelf ook dat de miskramen daardoor zijn gekomen, dat ze niet goed konden nestelen. (De afwijking waardoor mijn eerste dochtertje is overleden staat hier overigens helemaal los van). Maar goed, over een week of 3 heb ik weer een afspraak bij mijn gyn en dan wil ik alles toch eens even goed bespreken. Ik had al gevraagd of ik progesteron mag, maar hij gaf aan dat ze dat alleen voorschrijven bij herhaalde miskramen. En omdat mijn eerste miskraam 2 jaar geleden was en de tweede 2 maanden geleden, wilde hij het niet voorschrijven. Maar ik ga het allemaal toch nog maar eens precies navragen. En misschien dat de mri hier ook nog wel wat duidelijkheid over kan geven. Ben heel benieuwd en vind het ook wel heel spannend eigenlijk... Is er voor jou nog kans dat je gezond zwanger mag/kan worden?
Pff, wat heeft iedereen hier toch veel meegemaakt! Weet je wat voor afwijking het is? En is het operabel? Over dat soort dingen denken ze ook in elk ziekenhuis weer anders. Progesteron kan niet veel kwaad, dus ik zou het inderdaad nog eens goed met je arts doorspreken. Je kunt ook vragen of hij je progesteron regelmatig wil prikken als je weer zwanger bent, en dat je het pas gaat gebruiken als het nodig blijkt te zijn, eventueel. Als het jou rust of vertrouwen geeft, dan is dat ook veel waard. Ik heb geen idee of het er nog in zit voor ons. De artsen ook niet. Eerst kon ik 'alleen maar' niet zwanger blijven, en nu misschien ook nog eens niet of moeilijk zwanger worden. De tijd zal het leren. Suus
Wat een verschrikkelijk moeilijke situatie zit jij nu in dan zeg (en je partner natuurlijk ook)... Krijg je nu nog verdere onderzoeken of kunnen ze iets voor je doen waardoor de kansen op een gezonde zwangerschap vergroot kunnen worden? Ik hoop het heel erg voor je. Na al die mooie sterretjes aan de hemel, gun ik je het ontzettend om ook een gezond kindje te mogen vasthouden, ervoor te mogen zorgen, liefhebben... En wat betreft mij, dat is een heel medisch verhaal. Ze hebben de afwijking ontdekt tijdens de keizersnede van mijn 2e dochtertje. Het lijkt op een uterus unicornis, maar ze weten niet of de onderontwikkelde helft open of gesloten is. Daarvoor heb ik die mri gehad. Als het gesloten is, is het prima. Mijn baarmoeder heeft al eens bewezen dat ik een zwangerschap aankan, ondanks dat ik dan wel vergrote kans heb op allerlei complicaties, maar dan krijg ik groen licht. Is het open, dan is het vervelend, want dan zou daar een eitje kunnen nestelen en dat zou gevaarlijk kunnen zijn. Wat dan de verdere gang van zaken zal zijn, daar heb ik geen idee van. Daarnaast denken ze dat ik maar 1 eileider heb en maar 1 eierstok (1 nier weten ze zeker). Maar misschien dat ik ergens bovenin mn buik wel nog een eierstok heb zweven. (Jaja, het moet niet veel gekker worden he) Maar goed, daar heb ik dus die mri voor gekregen, om dit allemaal uit te laten zoeken. Ik blijk overigens wel een heel bijzonder geval te zijn, want zelfs in het academisch ziekenhuis hadden ze dit nog nooit gezien en noemde mijn gyn me interessant... Ik vind het overigens wel een goed idee, dat prikken op progesteron en dan aan de hand daarvan bekijken of het voorschrijven ervan nodig zou kunnen zijn! Dank je voor de tip!
Op het gebied van de miskramen is echt alles onderzocht wat je maar kunt verzinnen. We zijn al in 4 ziekenhuizen geweest, ook in België. Daar kunnen we verder dus niks mee. De Asherman is een recente ontdekking, en het is nog heel onduidelijk hoe erg het is en of ze er iets aan moeten of kunnen doen. Maar onzeker is het inderdaad. Wat een verhaal, Marjolein. Wel een eng idee dat je een grotere kans hebt op complicaties. Dat heb ik dus ook, omdat ik al zoveel problemen gehad heb. Hoop dat de uitslag zo gunstig mogelijk is en dat ze je kunnen helpen. En van dat progesteron prikken snap ik nooit dat artsen dat niet zelf kunnen verzinnen. Maar als je een goede arts hebt, gaat hij/zij ongetwijfeld akkoord. Suus
Wat frustrerend dat alles al uitgezocht is en dat, neem ik aan, er geen oorzaken gevonden zijn... Ik kan me goed voorstellen dat je daar zo machteloos van kan worden. En iedereen om je heen wordt maar zwanger, vaak lijkt het zelfs alsof het bij veel van hen vanzelf gaat (zo ervaar ik dat wel, en vooral na de geboorte van mijn eerste dochtertje). Maar gaan ze dan nog verder onderzoeken doen naar asherman? Kunnen ze dat niet precies in kaart brengen (wellicht dmv een mri?) Kan me goed voorstellen dat je wilt dat ze alles doen wat er maar kan zodat je voor jezelf ook een inschatting kan maken wat de kansen nog zijn... Ik hoop heel hard voor je dat het allemaal heel erg mee blijkt te vallen. Kunnen jij en je man/vriend er wel goed over praten samen? Ja, die grotere kans op complicaties... Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken. Het is maar goed dat ik het tijdens de zwangerschap van mijn 2e dochtertje allemaal niet geweten heb, want die zwangerschap was al echt verschrikkkelijk. Een volgende zwangerschap zal dan ook alles behalve leuk zijn... Maar de wens is gewoon nog steeds zo ontzettend sterk... Wat betreft de progesteron zei mijn gyn dat het toch hormonen zijn en dat ze dat terughoudend voorschrijven. maar ik ga het zeker aankaarten!!
Marjolein, zo herkenbaar... hier kreeg ik van de week nog die reactie: je hebt er toch al een, dus het kan wel. Ja hallo... we zijn nu al wel weer 2,5 jaar bezig. Net of dat niet telt. Dank je Suus, ik ga snel alles lezen.
Kaboutertje, ik moet wel heel eerlijk zeggen dat toen ik mijn dochtertje verloren was en een vriendin die wel een gezond kindje had en het zwanger worden niet zo makkelijk lukte, ik ook wel eens gedacht (en ik geloof ook gezegd heb) van jij hebt tenminste al een kindje. Dus die gedachte probeer ik mezelf ook voor te houden hoor, ik heb tenminste al een heel groot wonder mogen krijgen. Daarmee troost ik mezelf, want de pijn dat het nu niet lukt, het verdriet, de angst etc wordt er natuurlijk niet minder door. De wens naar een 2e (3e) kindje is net zo intens aanwezig als bij de eerste (2e)... Hoop dat jij ook heel snel weer zwanger mag worden...!
Dag Marjolein, het is inderdaad heel frustrerend. We hopen ook dat het meevalt, maar tot nu toe hebben we alleen maar tegenvallers meegemaakt. Moeilijk dus om vertrouwen te houden, maar we houden vol. Suus
Ja, als je zoveel tegenslagen hebt gehad, kan ik me heel goed voorstellen dat je het (soms) even helemaal niet meer ziet zitten... Ik hoop dat jullie toch de kracht en moed kunnen vinden samen om hoop te durven houden en dat dit beloond mag worden met een gezond kindje!
Ja, hopen wel, maar vertrouwen hebben we niet meer. Dat raak je op een gegeven moment echt wel kwijt. Suus
Marjolein, het werd door een arts gezegd he. Dus idd onderzoeken hoeft niet , want je hebt er al een. ( dat bedoelde ik meer )
Idd wat een verhalen van allemaal he... Echt jammer dat het niet bij iedereen vanzelfsprekend mag zijn om een gezonde zwangerschap mee te maken... En ik kan mij goed voorstellen dat de kinderwens bij een 2e of 3e net zo groot is als bij de 1e hoor. En dat iedereen om je heen maar zo zwanger lijkt te worden...idd best frustrerend, ook al gun je het iedereen natuurlijk van harte! @Kaboutertje Ja maar toch zit er ergens ook een goede voor jou bij hoor! @Suus Asherman...dat kan je toch krijgen bij heel veel bloedverlies of als complicatie na een curettage? Is dit dan bij jou het geval? Ja 312 zou gemiddeld zijn, dus ik zal idd wel lager zitten zonder supplement... Ik zal het volgende week eens aankaarten als ik ook de progesteronwaarde heb Want jouw idee lijkt me toch wel een hele goede
Asherman krijg je als complicatie van één of meer curettages, een baarmoederoperatie of zelfs een bevalling of keizersnede. Het eerste symptoom dat je dat hebt, is nogmaal gesproken dat je juist niet meer menstrueert. Dat is bij mij niet het geval. In mijn geval is het ontstaan bij een van mijn vele curettages. Ik heb de meeste keren geprobeerd af te wachten of heb pillen gebruikt om de (onvermijdelijke) miskraam op te wekken, juist omdat ik zo bang was voor Asherman, maar bij mij heeft het niet geholpen, want ik hield altijd restweefsel vast of de miskraam kwam niet eens op gang. Artsen zeggen dat het heel weinig voorkomt, maar ik vrees dat dat niet waar is. Ik heb op allerlei fora in de laatste 1,5 jaar al heel wat vrouwen met verklevingen ontmoet. Allemaal ten gevolge van een curettage (of meer). Suus
Echt balen dat je nog zo sterk bent om af te wachten op een natuurlijk beloop van een mk en dat dit niet lukt...en dat je daarna ook nog een complicatie krijgt van iets wat je eigenlijk al niet wilde in de 1e plaats... Bij mij is het allemaal snel en spontaan gekomen, ik denk dat ik best bang ben als ik af moet wachten lang met het idee dat er niet iets levends meer in je zit... Ik weet niet of ik dat zou kunnen, maar deze complicatie is dan nog iets om daar goed over na te denken... Pfff hele dikke knuffel vanuit hier voor jullie allemaal
Ja, denk er goed over na. Dat wil ik maar zeggen. Maar ik hoop dat jij er nooit meer mee geconfronteerd wordt, met een miskraam, en wij allemaal niet, trouwens!
Suus ik lees dat er Asherman is geconstateerd bij je? dat zijn toch verklevingen? kunnen ze daar iets aan doen? ik hoop echt dat je snel zwanger bent en blijft! ik las hier een keer iets over al die vitamines maar waar vinden jullie hoeveel je mag gebruiken tijdens de zwangerschap? wij krijgen di al de uitslag van het Prius onderzoek, als ik er aan denk word ik gewoon misselijk van de zenuwen! het is zo spannend! denk er maar niet teveel aan! anders begin ik te piekeren en stop ik niet meer!
Faith, wat super spannend zeg, de uitslag! Ik duim voor je mee dat alles goed mag zijn! (of misschien 1 ding niet goed en wat ze dan heel makkelijk kunnen voorkomen in de toekomst!) Spannend is het zeker! Wat betreft de vitamines, ik slik een hele hoge dosis B12, daar kun je niet teveel van binnenkrijgen. En foliumzuur slik ik 5.0 (door mijn voorgschiedenis), maar dat is alleen op recept verkrijgbaar. Voor de rest weet ik het eigenlijk niet, sorry... @Suus, kan me goed voorstellen dat je vertrouwen op een gegeven moment wel heel klein wordt... Ik hoop dat jullie hoop en grote wens toch in vervulling mag gaan! KRijg je nou nog verdere onderzoeken? @KAboutertje, dat had ik dan verkeerd begrepen. Lijkt me idd nogal kort door de bocht...
@Faith, superspannend joh. Ik leef met je mee. Ik slik 5mg foliumzuur, 1mg B12 en 50mg B6. Dat bestel ik bij De Online Drogist - De echte 24-uurs drogist. Is dus ook zonder recept verkrijgbaar . Ik slik het preventief. De informatie heb ik van vrouwen die het ook uit voorzorg slikken, in overleg met hun gyn. Het kan geen kwaad in ieder geval. En de info heb ik ook uit het boek (daar komt ie weer, en nee, ik heb geen aandelen ) 'Is Your Body Baby Friendly' van Alan Beer (te bestellen bij bol en amazon). Van B-vitamines kun je niet te veel binnenkrijgen en ze zijn in water oplosbaar. Verder slik ik vitamine C (1000, kruidvat), E (54 mg, kruidvat), Omega 3 (hema) en Q10 (30 mg, Etos). Eén verkleving (een vliesje voor de eileider) is doorgeprikt. Of die eileider vrij is, is niet helemaal zeker. De andere eileider is sowieso vrij en de baarmoeder zelf ook. Mijn zwangerschapskansen zijn dus niet nul, zou je zeggen. Of er iets aan de verklevingen moet gebeuren, hangt af van het feit of ik zwanger word. Ik ga over 2 weken naar een Asherman-specialist voor verder onderzoek en overleg. @Marjolein, we blijven toch hopen! Suus
Suus echt klote zeg! ga je nu proberen om zwanger te worden? of wacht je af tot je naar de specialist bent geweest? maar als ik het goed begrijp heb je nu twee eileiders die wel open zijn, en verder geen verklevingen in je baarmoeder dus de kans op een zwangerschap is er dan zeker wel toch! kunnen ze die verklevingen trouwens ook met een echo zien? ik vind het echt eng elke keer als ik in het ziekenhuis voor een onderzoek was geweest was er wel iets nieuws ontdekt! wanneer houdt het eens op! je voelt je compleet machteloos! bij mij hebben de laatste maanden "rust" me achteraf wel goed gedaan, maar nu wil ik gewoon verder! door dit alles ben ik gewoon een wrak geworden! ik wil het boek ook graag lezen, maar ik ben bang dat ik er niet door heen kom, mijn engels is namelijk niet super!
Ja hoor, wij gaan er gewoon voor. Wij denken dus ook dat er echt wel kans is op zwangerschap. En nee, met de echo was er noppes te zien. Daarom denk ik ook dat het wel meevalt, zeker omdat ik de hysteroscopische beelden ook zelf heb kunnen zien. Ik zag een goede, roze, gezonde baarmoeder met idd in het hoekje van de rechtereileider een vliesje. Meer niet. En hebben sinds begin april moeten wachten, maar zijn het helemaal zat. (We gaan ongeveer gelijk op met wachten, Faith, toch?) Aargh! Ik herken het ook, want bij ons is er ook elke keer weer wat nieuws. Je hebt zo'n behoefte om het zelf weer eens te beslissen, hè. En het gaat allemaal zo traaaag, die onderzoeken. Er is geen arts die haast heeft, zeg maar. Ben heel benieuwd naar jouw uitslagen. En wat ons betreft, we nemen het heft in handen. Suus