Misschien willen ze weer bloedprikken op anti tpo. En dat schijnt met selenium omlaag te gaan. Dus ik heb het tot gisteren geslikt ( 200 mgr) En we hoeven pas over 1,5 week naar de gyn. Dan zal het wel uit mijn lijf zijn. Ik dacht meer aan foliumzuur, dat moet je nl ook al een maand voor de bevruchting slikken. Dus dat zal dan ook wel een maand in je lijf blijven ( of denk ik nu raar?)
Als jij je bloedwaarden meeneemt, dan hoeven ze vast niet nog een keer te prikken. Zou ik denken. Maar het is misschien wel slim dat je er even mee stopt dan, voor de zekerheid. En zeg er even bij dat je het geslikt hebt als ze inderdaad opnieuw gaan prikken. Van alle vitamines B is bekend dat het heel erg lang duurt voor je een tekort opbouwt of aanvult. Soms wel maanden. Ik vraag me af of dat ook voor Selenium geldt. Suus
Dat advies is gebaseerd op het idee dat je geen B11-tekort hebt, of een minimaal tekort. Die maanden heb je wel nodig als je een fiks B12-tekort hebt, doorgaans. Suus
@FAith, ik heb 18 augustus een afspraak met mn gyn. Dan ga ik ook de mogelijkheden bespreken of ze ons kunnen helpen met zwanger worden. Ben heel benieuwd. Heb net wel gelezen over onder andere ivf/icsi, is toch wel een heel heftig traject... @Suus, dat zal vast extra slikken zijn geweest, te weten dat er met de vruchtjes in principe niks mis was. Maar aan de andere kant geeft dat ook weer hoop lijkt me...
Klopt, het is heel dubbel. En heel verdrietig. Ik zeg al zo lang dat er iets mis is met MIJ en niet met onze vruchtjes. En toch hoorden we bij miskraam 1 tot en met 5 dat we pech hadden. Ja, doeiiii! Dat is dus gewoon GELUL, mensen. Het is geen pech, zoveel miskramen, dat heeft altijd een oorzaak. Maar dan moet je er wel naar willen zoeken, hè! Ik heb na miskraam 4 om een hysteroscopie gevraagd en niet gekregen, omdat het niet nodig was, ik had immers PECH. Dat zal me altijd dwars blijven zitten. Als dat restweefsel van mij de oorzaak was, dan is er dus 1 kindje voor niets doodgegaan. En nu moet ik maar afwachten of ik überhaupt nog zwanger kan worden. Want dat weten we dus ook nog niet. Suus
Wat een verdriet en onmacht en ja natuurlijk ook woede spreken er uit je berichtje...heel begrijpelijk en zo frustrerend... Ik hoop echt heel erg dat het je toch gegund is Suus! Mij duimen draaien heel hard voor jou!!
suus dat lijkt me helemaal frustrerend dat je zelfs weet dat het een meisje was! en dat ze allemaal gewoon gezond waren! ik hoop echt dat het nu allemaal goed komt! dat je snel zwanger bent en blijft! dat hoop ik voor ons allemaal hier!! bij mij hebben ze wel na elke curretage verteld dat er onderzoeken op het vruchtje gedaan zijn en dat er geen afwijkingen zijn gevonden aan het vruchtje maar nooit is er verteld wat het geslacht was. lijkt me helemaal moeilijk!! ik vond het ook moeilijk om te horen dat er gewoon niks mis was met de vruchtjes! ik ben deze week al veel aan het wandelen geslagen en misschien zit het tussen m'n oren maar dat maakt dan ook niet uit maar ik voel me veel beter hield het gister ook al veel beter vol dan eerst! ook zitten we beide aan de vitamines heb van de week ook de tarwekiemolie en foliumzuur binnengekregen dus daar ook gelijk mee begonnen. nou fijn weekend allemaal!
Lief van je, Faith! Ik hoop ook onwijs dat het allemaal goed komt, voor ons allemaal dus. Voel me ook best optimistisch, vreemd genoeg. Wel lekker. Lfs, Suus
ow dat is goed dat je je zo optimistisch voelt! ik ben echt als de dood voor een nieuwe zwangerschap! ik wil het zo graag! maar heb gewoon geen vertrouwen meer! ben zo bang dat het weer mis gaat en weer gecurreteerd moet worden en de kans op verklevingen groter en groter wordt! maar ik ga proberen om positief te denken want dit is ookniet goed natuurlijk!
Ik ben de dagen aan het aftellen tot woensdag, mn gesprek bij de gyn n.a.v. de mri. Ben heel benieuwd en vind het ook wel heel spannend!! En met jou?
En ik ga morgen naar het ziekenhuis om meer te weten te komen over de verklevingen. Spannende tijden dus voor ons allemaal. Suus
spannend suus & marjolein Succes! ben wel benieuwd! hier weer ongesteld geweest, dus we gaan er nu echt weer voor! spannend hoor
Faith88, spannend hoor! Hopelijk mogen jullie deze ronde veel geluk hebben! Faith84, dank je voor de knuffel en sterktewensen!! Suus, zie je ertegenop morgen? Ik wel... Heb vanmorgen wat bruin gespot, dus de ongi komt eraan. Ik had het wel zien aankomen, maar toch wel verdrietig. Hoop dat ik morgen mn emoties een beetje onder controle kan houden, ze zitten nu al hoog
Hallo, ik ben nieuw op dit forum. Ik heb 3 miskramen gehad na heel snel zwanger te zijn geworden. Inmiddels hebben we de standaard onderzoeken gehad en daar is niets uitgekomen. Voor het ziekenhuis was daarmee de kous af. Blijven proberen, want domme pech. Aangezien ik bijna 40 ben en niet veel tijd meer heb, zijn we verder gaan kijken of iemand anders ons misschien kan helpen. Eind september hebben we een afspraak bij de Geertgen kliniek. We hebben sinds de laatste miskraam in april van dit jaar niet meer geprobeerd zwanger te worden, eerst de uitslagen van de onderzoeken afwachten. Nu staan we in dubio vanwege de aanstaande afspraak bij het Geertgen. Zwanger proberen te worden met het risico op weer een miskraam? Wat naast alle pijn ook tijd zal kosten. Of eventuele begeleiding van het Geertgen afwachten? We kiezen vooralsnog voor het laatste, maar dat betekent weer 2 maanden verliezen, dan staan we al 6 maanden in de wacht. Lastig hoor.
Welkom Meleka, wat een moeilijke keuze... Kan me voorstellen dat je zo snel mogelijk weer zwanger wilt worden, maar dat je tegelijkertijd zoiets hebt van wat als het weer misgaat. En dat je dan mss na het gesprek bij geertgen adviezen mee zou kunnen krijgen waarmee die miskraam eventueel voorkomen had kunnen worden. Maar krijg je meteen al het eerste gesprek allerlei adviezen ed? Of moet je dan ook weer een tijd wachten? Misschien zou je eens kunnen bellen en vragen wat hun advies is? Misschien dat sommige meiden hier je wat advies kunnen geven, zij weten echt heel veel! Maar weer 2 maanden wachten...pffff dat is wel echt heeeeel erg lang zeg, en jullie hebben ook alweer zo snel gewacht. Weet niet of ik dat zou kunnen... Heeft het ziekenhuis bijv aangegeven dat de miskramen met je leeftijd te maken zouden kunnen hebben? Ik hoop iig dat het jullie snel gegund is! Is het jullie eerste kindje?
Het wachten heeft inderdaad al veel te lang geduurd. Mijn eerste zwangerschap dateert alweer van oktober 2008. De tweede van april 2009. En de laatste dus van april 2010. Tussen de laatste 2 zwangerschappen zat zo veel tijd, omdat het inkomen van mijn man onzeker was en op een gegeven moment wegviel en mijn baan ook onzeker was. We konden dus niet anders dan wachten. We hebben nog geen kindje. We hebben eerst een intake bij het Geertgen. Maar ik heb gelezen dat men daar heel snel tot handelen overgaat. Ik heb de telefoniste wel om advies gevraagd, maar die kon geen antwoord geven. Dat begrijp ik. En uiteindelijk is de keus toch aan ons. Het ziekenhuis heeft mijn leeftijd natuurlijk wel genoemd als mogelijke factor. Maar daar moeten we ons ook weer niet door laten weerhouden, want er zijn veel vrouwen die nog een kind krijgen.