Ik heb op een katholieke jenaplan school gezeten. Wij lazen verhalen uit de bijbel en later ben ik zelf ook de boeken van woord voor woord gaan lezen (bijbelse verhalen). Thuis "deden" we er niet veel aan behalve met kerst, Pasen etc Mijn ouders lieten ons er vrij in en gaven de basis dingen mee/ de verhalen. Ik was geïnteresseerd, mijn broer totaal niet. Mijn man is gelovig opgevoed. Zijn moeder heeft theologie gestudeerd maar was ook geïnteresseerd in de mens erachter. De verschillen en overeenkomsten van de verschillende geloven. Onze kinderen gaan naar een katholieke school. Hoewel we zelf niets doen met ons geloof hebben wij er voor gekozen dat onze kinderen wel iets mee krijgen van het geloof. Mijn oudste is overtuigd dat God bestaat en de wereld heeft geschapen terwijl mijn jongste nog geloofd in de dinosaurussen (iets praktischer) Samen maken ze er een mooi verhaal van en dat vind ik prachtig! Wat ik/wij belangrijk vinden is dat er respect is voor iedereen. En heel veel normen en waarden komen overeen met veel geloofsovertuigingen.
Mijn dochter krijgt vanuit huis geen geloof mee maar zit wel op een katholieke school en is zelf erg gelovig. Geloofd heilig in alles wat er op school verteld word over god en jezus en de bijbel. Wij zijn eerlijk en open naar haar in onze mening maar geven ook aan dat het oke is dat zij wel gelovig is en als ze wilt bidden nemen we daar de tijd voor. Ze gaat elke woensdag naar de bijbelclub omdat ze dit wilt en ze zoekt lekker haar eigen pad hierin. Ik leer haar dat iedereen zijn/haar eigen denkwijze hierin heeft en daarin gerespecteerd moet worden. Zo heb ik haar uitgelegd wat het jodendom is nadat ze keppeltjes zag en wat de islam betekend toen ze hoofddoekjes zag. Alles vind ze mooi en interessant. Ik vind het maar mooi. Zo open minded als zij is. Ik wou dat de hele wereld zo was.
Het ligt er ook aan hoe je er zelf in staat. Ook naar reformatorische scholen gegaan. Hadden thuis wel tv en internet. Zongen christelijke liedjes, maar kenden ook alle Sinterklaasliedjes en we vierden dat ook. Onze kinderen zingen net wat ze willen. Op dit moment is Zwarte piet ging uit fietsen populair, maar morgen kan dat een christelijk liedje zijn Wij voeden ze christelijk op (gaan nog niet naar school), maar laten ze ook zien wat er in de wereld is en speelt.
Ik heb op een chr basisschool gezeten en het ging echt continu over god en jezus, ik vond het vreselijk. Dag in dag uit die verplichte verhaaltjes en psalmen. Ik ben daardoor helemaal afgeknapt op het geloof want hetgeen de bijbel verkondigde was zogenaamd de enige echte juistheid en o wee als je zei dat je twijfelde aan jezus zn bestaan, dan mocht je de klas uit. Ik ben dus van het geloof af gestapt en mijn kindjes zitten nu op een openbare basisschool met zowel islamitische kindjes, christelijke kindjes en (net als zijzelf) kindjes die zonder geloof zijn opgevoed en dus agnostische/atheistische ouders hebben. Ze vieren suikerfeest, kerst en pasen en er wordt verteld over de ramadan. Alles met veel respect voor elk geloof zo hoort het vind ik. Op deze manier mogen mijn kindjes voor zichzelf bepalen wat ze het meest aanspreekt.
Ik heb anders gestemd. Ik zat op een RK basisschool en was/ben ongelovig. Dus de school heeft niks gedaan aan mijn geloof ( of geen geloof ) Mijn oudste zit ook op een RK basisschool en hij vind vooral de Bijbelverhalen leuk en de kerstviering in de kerk
Ik heb ook op een christelijke basisschool gezeten, zeer streng. Ik heb er geen fijne herinneringen aan. In mijn beleving ging het vaak over de hel en dat je daar heen zou gaan als je niet geloofde. Als kind geloofde ik dat natuurlijk en maakte ik me vreselijk veel zorgen over mensen in mijn omgeving die niet geloofde. Het was een grote angstcultuur op die school en alles draaide om de bijbel. Ik ben nu niet gelovig en ik denk dat deze school daar best wel een rol in gespeeld zou kunnen hebben .
Ik denk dat je het beste gewoon bij de scholen kunt gaan kijken naar hoe zij ermee omgaan. Dat verschilt enorm. Ik heb ook op een Christelijke school gezeten, maar we hadden gewoon godsdienst les of levensbeschouwing. Feestdagen werden uitgelegd waar ze vandaan komen en er was bij schoolontbijtjes(voor bijv pasen en kerst) ruimte en tijd voor de gelovige kindjes om te stil bidden. Maar meer dan dat was het niet. Het is dus niet dat of jij of je man per definitie gelijk heeft. De waarheid ligt in het midden en is compleet van de school zelf afhankelijk.
Ik heb (volgens mij) de eerste jaren op een christelijke basisschool gezeten. kan me iig herinneren dat we met kerst met school iets in de kerk gedaan hebben en we moesten 1x in de week of elke morgen met stoeltje naar de hal voor 1 of ander liedje. *dank u voor deze nieuwe morgen, dank u voor deze nieuwe dag, dank u dat ik met al mijn zorgen bij u komen mag* daarna op een christelijke mavo gezeten met godsdienstlessen en elke maandag (of elke morgen dat weet ik niet meer) een verhaaltje uit een boekje. (rijstkorrel of zoiets). Ik ben nog steeds ongelovig hoor Ene oor in, ene oor uit. thuis hadden ze het er ook nooit over dus dat scheelt een hele hoop.
Gelovig opgevoed, elke week naar de kerk en zat op kerkkoor. En op een christelijke basisschool gezeten. Met elke ochtend bijbel lezen, zingen, bidden ect. Ik geloof niet in god zoals in de bijbel beschreven. Ik geloof wel dat er meer is.
Haha, als ik zo de cijfers van de poll zie dan denk ik dat er een grotere kans is dat ons zoontje gelovig wordt na het bezoeken van een openbare basisschool, dan na het bezoeken van een christelijke basisschool Zelf heb ik er niks op tegen als hij op een christelijke school zou komen. Openbaar zou ook prima zijn voor mij. Dus ik let er niet eens echt op, gaat mij meer om de sfeer enzo.
Ik heb zelf op regormatorische scholen gezeten. Dochter zit nu ook op de reformatorische basisschool.
Dat zou best een conclusie kunnen zijn Bolkje. Ik ben overtuigd dat geloof voor iedereen een andere weg is. Als je het er ingehamerd krijgt (daarmee bedoel ik niet alleen school mee, maar ook thuis), dan kan er ook weerstand komen. Afzetten tegen. Daarom onze kinderen op openbaar onderwijs, ondanks dat ik zelf wel geloof. Ze mogen van mij alles weten, overal aan 'proeven' en in vrijheid hun keuze maken. Natuurlijk hoop ik dat ze ooit voor het christelijk geloof kiezen, maar wordt het wat anders, dan zal ik evenveel van ze houden. Maar soms mis ik wel eens wat in openbaar onderwijs, zoals ik eerder schreef. De christelijke feestdagen draaien niet om de kerstman en de paashaas. Iedereen zou dat moeten weten. Onze school draait daar mi te veel omheen.
Ik denk niet dat de scholen mij gelovig hebben gemaakt ofzo, mijn ouders ook niet. Het is altijd aan onszelf over gelaten wat we ermee wilde doen. Als de keuze helemaal niks was, ook goed. Zolang we maar gelukkig zijn. Ik geloof wel, maar niet extreem ofzo. Ik praat er ook nooit over, omdat dat van mij is. Ik zit graag in een kapel, kaarsje aansteken. Of hier thuis, kaarsje voor "ons Marie" als ik steun nodig heb of weet dat iemand geen leuke tijd heeft. Baadt het niet, schaden zal het zeker niet. De scholen waar ik heen ging, hoefde we trouwens niet te bidden etc. Dingen zoals kerst en pasen werden natuurlijk wel gevierd met de verhalen die erbij horen. En wanneer de communie eraan kwam gingen wij naar bijbelles/de voorbereiding zeg maar en de kinderen die geen communie deden bleven op school. Werkte goed hoor. Dus het was niet van je moet en je zal, het was meer gebracht als "algemene kennis". Tenminste op de scholen waar ik zat dan.
Ik heb op een CBS gezeten. Gelovig opgevoed maar ik ben zelf niet gelovig. Ik geloof voor 0% in god. Mijn kids zitten ook op een CBS. Ik vind het heel goed voor de algemene ontwikkeling. Bovendien zijn we van oorsprong een christelijk land, dus ik vind het erbij horen.
Ik heb een hekel aan geloven en dus ook aan het christendom. Ik zat als ongelovige op een christelijke basisschool waar ze aan geestelijke mishandeling deden. Kinderen dom noemen en dan achterin de klas zetten,tegen kinderen keihard schreeuwen zodat ze moesten huilen etc.
Wat jammer dat je dat beeld van het christendom hebt meegekregen. Een gemiste kans van de school. Zoals ik het hoor was het gewoon een slechte school, maar heeft het weinig te maken met de christelijke stempel die de school misschien droeg.
Ik heb als ongelovige op een christelijke school gezeten en ik heb dat altijd als leuk ervaren. Kerst was een groots feest met een diner en iedereen in zijn mooiste kleren en ook vond ik de verhalen van de bijbel erg leuk. Er werd in mijn ogen gewoon elke ochtend een verhaal voorgelezen, prima toch? Ik heb veel geleerd en ben blij dat ik zoveel over het christendom weet. De normen en waarden die ik daar geleerd heb, hebben mij ook gevormt tot wie ik nu ben. Maar gelovig heeft de school mij niet gemaakt, dat moet echt uit jezelf of uit je opvoeding thuis komen denk ik.
Onze kinderen zitten op een protestants christelijk school, die zichzelf als missionair ziet. Het overgrote deel van de kinderen heeft is ook christelijk (van evangelisch tot behoudend), maar er zitten ook kinderen die nergens aan doen en moslimkinderen. Op school wordt er best wat aandacht besteed aan het geloof; sowieso dagelijks een half uur.