Hoi hoi, Onze lieve, vrolijke, ondeugende en ondernemende dochter van 14 maanden wil maar niet doorslapen. Na het eten gaan wij nog even badderen, boekje lezen ondertussen melk drinken, nog wat napraten in schommelstoel, en een beetje in slaap wiegen met speen in haar mond. Ze is dan moe en leg ik haar in bed. Halverwege de nacht wordt ze wakker, begint wat te kreunen, wij reageren niet, dat kreunen wordt huilen en als wij dan niet snel genoeg zijn wordt het huilen krijsen. Met als gevolg een kind wat overstuur is en alleen wil slapen als ze op onze vingers kan sabbelen. (toen zij nog baby was gaven wij haar de pink om te sabbelen) Dit doen wij nu niet meer aangezien haar vlijmscherpe tandjes onze vingers open halen, dus geven wij haar de speen. Dus al wiegend en een beetje melk drinkend in de schommelstoel in slaap laten vallen. En als wij echt te moe zijn, dan leggen wij haar tussen ons in. Al met al lopen wij al 14 maanden op ons tandvlees en wij vinden dit genoeg. Zij moet gewoon leren doorslapen. Wat heeft bij jullie geholpen ? Wij horen dit graag, onze relatie, nachtrust en gemoedstoestand is ons heel veel waard. Alvast bedankt. mamavanuk
Misschien toch een paar nachten laten doorhuilen? Is even doorzetten maar denk wel dat het helpt. Het klinkt namelijk echt als een gewoonte, en niet dat er iets aan de hand is.
Ik zou hier ingrijpen. Dus je dochtertje niet eerst overstuur en bang laten worden, maar er naartoe gaan als ze wakker wordt, even over haar bol aaien, een speentje geven, zachtjes sussen en weggaan. Op die manier kan ze vertrouwen opbouwen dat jullie er altijd zijn en dat ze niet bang hoeft te worden. Hier was dat de enige manier om onze kindjes veilig door de verlatingsangstfase te slepen, en nu slapen ze (over het algemeen) prima door.
Het is ook een kwestie van gewenning, maar als je allebei zo moe ben in de ochtenduren dan ligt het voor de hand dat je zoekt naar een oplossing wat direct helpt. Met dit als gevolg. Ik ga de buren eens inlichten over onze komende - huil/krijs - periode...
Hoi, Mijn dochter is ook heel lang standaard 's nachts wakker geworden. Inmiddels slaapt ze wel door, maar soms wordt ze nog steeds wakker (zeg maar gemiddeld eens per week) midden in de nacht. Wij gaan er júist naartoe voordat ze echt heel erg wakker wordt en overstuur raakt, dus als ze gaat liggen pruttelen pakken we haar even op, knuffelen we haar, zingen een liedje en leggen we haar weer in bed. Negen van de tien keer gaat ze dan gewoon weer lekker verder slapen, blijkbaar is ze dan 'gerustgesteld'. De tiende keer wil ze drinken en dat krijgt ze dan ook. Van gewenning is geen sprake, want ze wordt dus maar heel af en toe wakker en krijgt zeer sporadisch drinken 's nachts. Dus persoonlijk zou ik je kindje juist even gaan troosten als ze alleen nog maar kreunt/pruttelt.
Ik denk dat TS haar dochtertje toch gaat laten brullen omdat ze denkt dat haar dochtertje inmiddels gewend is aan een nachtelijk ritueeltje? Zoals ik al schreef, mijn ervaring is heel anders. Ik zou mijn dreumes echt niet laten krijsen 's nachts.
Ik ben het met Adi eens. Ook hier hebben we zo nu een dan een nacht dat onze dochter wakker wordt (is bijna 15 maanden). Dat kan alle kanten op gaan. - even kreunen en weer doorslapen. - Even kreunen, wordt huilen, slokje water en weer doorslapen. - Even kreunen, wordt huilen, wordt krijsen en we zitten met een fles melk en een wiegend kindje een uur te sukkelen. We weten van te voren nooit wat het gaat worden, maar we merken dat het ingrijpen bij het kreunen wel veel effect heeft. Vaak heeft ze dan haar oogjes nog half dicht, speentje geven, aai over de bol en 9 van de 10 keer slaapt ze verder. Natuurlijk ook wel eens niet, maar dan heb je tenminste al enkele nachten gewonnen.
He meiden, Wij hebben precies hetzelfde probleem. Nu is slapen bij ons altijd lastig geweest. Hier gaat ze ook heel lief slapen, maar wordt altijd 's nachts wakker. Ze gaat altijd pas weer slapen na een klein flesje melk. Het breekt ons ook op. Laten huilen doen we principieel niet. Heb het een paar maanden geleden eens een paar dagen geprobeerd, maar ze werd helemaal hysterisch. Het druist tegen al mijn moedergevoelens in. Ook slaapt ze wel eens tussen ons in, maar we proberen dat zoveel mogelijk niet meer te doen. Ik geef ook nog steeds een beetje borstvoeding, ik heb ook het idee dat dat niet echt helpt, maar het is nog heel goed voor haar, dus zie nog niet echt reden om mee te stoppen. Is misschien wel een idee om bij de eerste kik meteen er even naar toe te gaan. Ik laat haar altijd eerst pruttelen, hopende dat ze weer in slaap valt, maar dat gebeurt helaas bijna nooit. Ik ga het vannacht proberen. Ook veel spenen in het bedje leggen schijnt helpen..Verder weet ik het ook niet!
Wij zijn inmiddels wel aan het laten huilen begonnen. Het was geen doen meer. Meneer is soms wel 5 keer per nacht wakker en niks is goed alleen bij ons in bed. Wat wij doen het begint meestal rond een uur of een. Kijken niet te koud/warm, schone luier nodig, pijn, dorst. Zijn het die dingen niet dan krijgt hij een dikke zoen en knuffel en ga ik weer. In zijn kamertje gaan zitten werkt niet dat wordt hij nog kwader. Zelfs vasthouden niet maar leg je hem in ons bed komt hij tot rust en begint te lachen. Tot het eerste jaar was er niks aan de hand altijd lekker slapen. Maar daarna is hij ziek geweest en wil dus lekker bij ons liggen. Ik was eerst ook niet zo van het laten huilen maar ik heb nu geen keus meer. De tweede is op komst dan slaap ik straks helemaal niet meer. Ik ga wel om de 15 min bij hem kijken dan geef ik een kus en knuffel. Ik begin wel wat verbetering te zien. Het is nu al even geleden dat hij langer dan een uur huilde. Voor sommige dreumesen is het laten huilen wel een goede oplossing. Helemaal als je een dreumes hebt met een zeer sterke eigen wil zoals wij. Wij proberen overigens wel voor het huilen bij hem te zijn. Dat helpt echt. Dus begint ze te pruttelen snel het speentje brengen en weer lekker instoppen.
Mijn zoontje was een heel slechte slaper. Eigenlijk gewoon door ons, aangezien we steeds een stapje verder gingen om hem te laten slapen, waardoor hij uiteindelijk helemaal niet meer uit zichzelf in slaap kon vallen, alleen als wij hem hielpen. Tja, je doet het met de beste bedoelingen en uit vermoeidheid ga je alles maar proberen. Uiteindelijk heb ik een boekje gekocht 'slaap kindje slaap van Dr. Estevill, 10 Euro) en die methode toegepast. Hier heeft het super geholpen, binnen een paar dagen was het al een verschil van dag en nacht (hij sliep weinig, licht en kon zelf niet in slaap komen, dus meerdere dingen) en na een maand sliep hij gewoon door. Even in een notendop, je hebt een duidelijk ritueel voor het slapen gaan en wanneer je kindje niet wil/kan slapen, ga je er de eerste keer direct naartoe, geef je een speentje, stop je hem weer goed in en zeg je dat hij lekker moet gaan slapen, dan ga je weer weg. Huilen ze nog, dan na 1 minuut er weer heen, de tweede keer na 2 minuten en de derde en volgende keren laat je er 3 minuten tussenzitten. Steeds doe je hetzelfde, dus speentje er in, een standaard zinnetje zeggen en dan ga je weer. Maar aan laten brullen kon ik niet over mijn hart verkrijgen, maar die max. 3 minuten waren nog wel te overzien. Zo leren ze wel alleen in slaap te vallen, zonder jou als 'slaapattribuut' te zien, maar je laat ze ook weten dat je ze niet vergeten bent. Dit hebben we ruim een half jaar geleden gedaan en nog steeds is het een goede slaper, hij is ook een stuk vrolijker en alerter sinds hij zo goed slaapt, dat verschil merkte ik al na enkele dagen. Had daarvoor nooit zo beseft dat dat slechte slapen zo'n invloed op hem had, omdat ik hem alleen maar slecht slapend had meegemaakt. Ik vind het echt een aanrader. Je kind moet uiteraard medisch wel in orde als je hier aan begint.
Dat zou ook mijn eerste tip zijn: eerst even zien dat hij echt in orde is. Je geeft aan dat dit begonnen is nadat hij ziek is geweest: wat was er aan de hand? Kan eea zijn blijven rommelen en is het goed dat eens even te laten checken door de huisarts?
Hier geen dreumes dat niet door slaapt maar een baby van 8 maanden. Ze eindigd standaard bij mij in bed. Laten huilen geen oplossing zoon lief moet vroeg zijn bed uit voor school en die word er ook wakker van. Die heeft zijn rust ook hard genoeg nodig. En nog een probleem ze slaapt bij mij op de kamer. Daar kan het ook door komen ze zit je gewoon leggen. En nee ze kan niet naar een andere kamer. Geen plek geen ruimte enz. En nee ze kan ook niet bij haar broer op de kamer die is al bijna tien. En het leeftijds verschil is veel te groot. En die heeft zijn rust dus nodig voor school. Begin nu wel overdag wat strenger te worden. Doe de deur dicht en ga. Wel knuffel gegeven knuffels in bed puppen bij de hand die kan ze zo pakken. En laat haar nu even huilen word na een paar dagen al minder. Nu s nachts nog. Heb dus niet een echt advies voorje. Alleen heel veel sterkte. Was eerst ook niet van laten huilen maar begin er steeds meer van terug te komen.