Mijn ex-vriend en ik hebben eind juni besloten uit elkaar te gaan. We hebben besloten het eerst niet aan de kinderen te vertellen, totdat ik een definitieve woning zou hebben waar ik met ze ga wonen door de week. Nu heb ik een tijdelijke woonruimte gekregen voor mezelf, zodat mijn ex en ik beide uit deze moeilijke situatie weg kunnen (het gedwongen nog samenwonen, elke nacht een van ons ergens anders slapen). Ik ga hier dus alleen wonen, de bedoeling is dat ik op werkdagen na het werk gewoon naar ons gezamelijke huis kom om te eten en als de kindjes in bed liggen ga ik weer naar mijn tijdelijke adres. Op vrije dagen ben ik in ons gezamelijke huis bij de kinderen. We vinden nu dat we de kinderen ook moeten gaan voorbereiden op dit nieuws en ze te gaan vertellen dat papa en mama niet meer samen willen wonen en dat mama tijdelijk ergens anders woont tot mama een plekje heeft waar ze mee naartoe kunnen. Maar hoe pak je zoiets nou op een goede manier aan? Ze zijn 3 en 5 jaar, de oudste zal het beter snappen dan de jongste denk ik. Iemand hier die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt en haar ervaringen met mij wil delen?
Moeilijk, ik denk dat je dit beter neer kan zetten bij alleenstaande moeders. Ik ben alleenstaande moeder alleen mijn zoon was baby toen wij uitelkaar gingen, jou kinderen zijn ouder en is het moeilijker. Ik zou ze er wel op voor gaan bereiden nu, en eerlijk zijn. Mijn zoon begrijpt het nu nog niet is 3 jaar en weet niet beter dan dat hij bij mama woont. Papa kent hij niet want die ziet niet naar hem om. Maar ik denk dat mijn zoon volgend jaar wel gaat vragen en dan ga ik ook eerlijk zijn. Ik vind het wel goed dat jij en je ex goed met elkaar om gaan voor de kinderen, mijn advies is hou dit vol! Dit had ik namelijk ook graag gewild maar hier is het anders gelopen door mijn ex. Geef je kinderen aan dat jullie heel veel van hun houden alleen dat papa en mama niet meer in 1 huis kunnen wonen met elkaar maar dat jullie nog steeds evenveel van hun houden ook al wonen papa en mama niet meer bijelkaar. Het zal moeilijk zijn en worden, alle sterkte ook voor jou! Je moet je leven opnieuw opbouwen straks, Maar wat wij alleenstaande moeders allemaal zeggen: je komt ijzersterk uit de strijdt strax en als je dan terug kijkt dan ben je trots op jezelf sterkte meid! en stel deze vraag ook bij alleenstaande moeders (topic net beneden peuter/kleuter)
Jeetje wat een moeilijke situatie, ik heb zelf gelukkig geen ervaring, maar ik werk wel met kinderen en nog niet zolang geleden zijn er ouders van 2 kinderen gescheiden. Ik zou er denk ik eerst eens met een professional over gaan praten, via je huisarts zou je daar makkelijk mee in contact kunnen komen. Verder zijn er ook sites en boeken over dit onderwerp. Denk niet te licht over de impact die een scheiding op kinderen heeft, het is te vergelijken met een rouwproces waar goede begeleiding heel belangrijk is. Mag ik vragen waarom jij naar een tijdelijk adres gaat? Het lijkt mij vreselijk je kinderen te moeten achterlaten, ookal is dat bij hun vader en zal het ongetwijfeld goed zijn. Waar is vader op jouw vrije dagen? Gaat hij dan ergens anders heen of is hij dan ook thuis? En als je werkt, eten jullie dan met het gezin of is vader dan weg? Liefs Huismus
Dank voor jullie reacties! Dit hoort idd misschien meer thuis bij alleenstaande mama's, zal de modjes vragen mijn topic te verplaatsen. @ annetske, idd ik geloof ook dat ik er uiteindelijk sterker uit zal komen! @ huismus, mijn ex neemt het huis over, en er is zoveel gebeurd dat ik er niet meer wil zijn en kan zijn! Op dagen dat ik vrij ben werkt hij en in het weekend zijn we ook wel samen thuis. We eten elke dag met zijn allen, of ik nou werk of niet! Dit is denk ik de beste oplossing al is het beslist niet de makkelijkste! Gelukkig zie ik mijn kindjes elke dag! @ mamavanmeisje, ze merken idd dat er wat is, kunnen het alleen niet benoemen! Daarom wil ik ook niet langer wachten met vertellen! Dank voor je links, ik ga er even kijken!
en hoe gaat het nu? lijkt me zo moeilijk het te vertellen, maar ik denk dat jou kindjes echt wel wat door hebben al. dus eerlijk zijn is het belangerijkste. sterkte meis!
Dit weekend is het zover, dan gaan we het vertellen. We willen er alle tijd voor hebben en dat lukte eerder niet. Ook hebben ze nu nog onbevangen Sinterklaas kunnen vieren. Op zich gaat het redelijk, de kindjes zijn nog ontspannen en lief, mijn ex vindt het allemaal wel erg moeilijk. Doordat ik nu een tijdelijk adres heb kan ik nog niet al mijn spullen meenemen en dat vindt hij erg moeilijk. Hij heeft het gevoel nog niet opnieuw te kunnen beginnen. Wel zijn we officieel een stap verder, gisteren is de akte van verdeling gepasseerd waarmee ons samenlevingscontract ontbonden is ik afstand heb gedaan van ons huis. Tis dus mijn huis niet meer. Erg apart. Doordat de kinderen eerst hier blijven heb ik allerlei toeslagen enzo stop moeten zetten, dat is best raar, net of mijn kinderen niet meer van mij zijn. Maar goed dat is tijdelijk. Ik kom hier nog elke dag, ook al is dat best moeilijk om "gewoon" met zijn viertjes om tafel te zitten. Misschien gaan we dat straks ook anders doen, als de kinderen het weten. Om de beurt met ze eten ofzo, maar dat weten we nog niet.