Hoi Mijn man wil graag alles met onze zoon als eerste doen. We zijn net verhuisd en bij ons vorige huis reed een tram. Mijn zoontje vind dat prachtig om te zien. Hij gaat 1x in de week een dagje naar opa en oma. Nu is mijn vader van de week met hem in de tram naar centraal station gegaan om daar treinen te kijken. Mijn man wil dat als ze dat soort dingen gaan doen dat ze eerst bellen om te overleggen. Me pa heeft dat niet gedaan. Hij heeft daar niet bij stil gestaan en wist ook niet dat dat de eerste keer was. Mijn man was witheet. Hij is dit soort dingen spuugzat en vind het abnormaal wat me pa heeft gedaan. Hij zegt ook dat als hij het verhaal op zijn werk aan zijn collega's verteld dat die het met hem eens zijn. Ik heb zoiets van joh laat gaan. Hij heeft het erg naar zijn zin gehad en dat is toch het belangrijkste! Kijk als ze een dagje naar de dierentuin willen of zoiets dan vind ik het wat anders. Ik zit hier nu dus een soort van tussenin. Me pa is gewoon iemand die graag op pad gaat dat deed hij vroeger ook met mij en mijn broer. Me man zegt nu zelfs dat ie um liever daar niet meer brengt. Er zijn eerder van dat soort dingen gebeurd en hij is het zat. Ik ben heel benieuwd hoe jullie hier tegenover staan? Heeft mijn man gelijk? Of is het overdreven? Alvast bedankt
ik persoonlijk vind het behoorlijk overdreven zelfs, Je kan nooit alle dingen zelf als eerste doen met je kind. dat is onmogelijk.. Wat verwacht hij dan dat je ouders alleen maar naar de speeltuin gaan en 100x per dag bellen of iets wel mag? Nee sorry ik vind het echt erg overdreven.. Laat opa en oma lekker op stap gaan met hem is toch hartstikke leuk!!
Hmmmm, ik vind het overdreven van je man! Juist superleuk dat je zoon (nog) zo'n actieve en ondernemende opa heeft! Van bepaalde 'grote' dingen kan ik me voorstellen dat je dit als eerste met je kindje wilt doen (eerste hapje, eerste keer fietsen, etc), maar zo beperk je je vader wel heel erg in zijn plannen en verdwijnt het spontane.
Ja ik heb vaak begrip in dit soort situaties..maar dit vind ik echt té overdreven. Een ritje met de tram...wow...als hij hem nou oorbellen gegeven had
Ik vind het ook behoorlijk overdreven. Voor je vader is er ook niks aan als ie alleen maar met je zoontje op de bank mag zitten of naar een speeltuin toe. Zoals hierboven al genoemd wordt, dingen zoals een eerste hapje, broodje, ijsje etc. Is het anders vind ik. Je ontkomt er niet aan dat je met sommige dingen niet het eerste kunt zijn.
Eens met bovenstaande: erg overdreven van je man. Hij mag dankbaar zijn dat jullie kindje zo'n leuke opa heeft die met hem op stap gaat!
Ik vind dit echt overdreven, hoe oud is je zoontje? Bij mijn oudste zoon wilde ik ook bij alle 'eerste' dingen zijn en dat ging mooi niet door: hij ging zitten op een papa-dag en ik moet het doen met de foto's. Bovendien, als ze nog jong zijn is over een maand weer gaan al bijna net zo nieuw voor hem als als het echt de eerste keer was. Zijn wereld wordt zo snel groter, hij wordt zich steeds meer bewust van dingen, dus over een maand is het voor hem alweer een hele andere ervaring.
Als ik jouw vader was geweest, had ik om elke lullige poep of scheet gebeld met de vraag of ie niet de eerste was. Zal je man er eens achter komen dat ie zich onwijs(!) aanstelt
Het is toch ook leuk als opa/oma en kleinzoon bijzondere momenten samen hebben? Is papa dan elk vrij moment bezig om nieuwe dingen met zoon te ondernemen?? Ik vind het wel aandoenlijk dat hij Alles eerst met zoon wil beleven hoor. Maar dat hij er boos over is dat klinkt alsof hij jaloers is. Het is ook niet alleen leuk voor opa maar ook voor je zoon. Dat gun je hem toch wel papa?
Ik wil ook graag dingen als eerste doen, maar dit is gewoon flauw van je man. Hartstikke leuk van opa, had je man het zelf maar eerder moeten doen.
Behoorlijk overdreven, ik begrijp best dat hij veel dingen samen als eerste wil doen met ''zijn'' zoon, maar sjonge jonge zeg om dat de opa zijn kleinkind naar de trein heeft laten kijken en dat niet gevraagd heeft, mag hij niet meer naar opa toe? je man lijkt wel jaloers, wees aub blij dat je vader graag met hem op stap wil en laat het toe!!! opa's en oma's zijn zo belangrijk en horen erbij betrokken te zijn, hun zijn wel degene die jou op de wereld hebben gezet, het hoort eigenlijk niet zo van oké heb nu zelf een gezin en doeg ik denk dat je vader hierover heel verdrietig zou zijn,als hij niet zijn contact met zijn klein kind mag gewoon spontaan en overal maar toestemming voor moet vragen dan wordt het zo formeel Je zit er tussen in maar uit respect voor jou ouders zou ik toch voor je vader opnemen hij doet niks verkeerd en je zegt zelf dat je zoon het erg naar zijn zin gehad heeft, dat is het belangrijkste en geloof me als je man weer diezelfde rit met de tram gaat maken om treinen te kijken, geniet je zoon evenveel als de eerste keer, misschien wel meer omdat hij de dingen herkent, bespreek het, maar kleinkind weghouden vind ik gemeen.
Jammer dat je man zo reageert. Ook voor jou en je vader. Zou er niet mee in gaan dat jullie zoon niet meer naar opa mag hoor!
Pffff jeetje lastig zeg! Ik snap me man maar ook me pa. Mijn man is heel erg van de principes. Hij heeft afgesproken met mijn ouders dat ze bellen voor dit soort dingen. En dat is nu dus al een paar keer niet gebeurt. Dus hij is het zat. Zo wil me vader bijvoorbeeld ook heel graag onze zoon een weekendje weg meenemen. Gewoon in de buurt in een huisje. Me man wil dat niet.ons zoontje is net 2 jaar geworden. Hij wil dat hij kan praten en zelf aan kan geven of hij dat wil en als hij mee gaat dat hij over de telefoon kan vertellen of hij het wel naar zijn zin heeft. Ergens begrijpelijk. Van mij mag het. Meer omdat ik zoiets heb van die kleine man vind dat vast heel leuk. En als het niet gaat komen ze toch weer terug? Me pa zei dat zelf ook al. Als hij niet meer wil breng ik um thuis. Moeilijk dit ...
Weekendje weg snap ik nog wel dat hij dat niet wilt. Zou dat zelf ook pas willen als ze inderdaad zelf aan kunnen geven of ze dat willen of niet.
Sorry maar ik vind je man echt overdreven reageren. Ik begrijp dat hij het leuk vind om alles voor de eerste keer zelf te doen, maar dat is gewoon niet altijd haalbaar. Het is toch te belachelijk voor woorden dat jou ouders bij alles moeten bellen of iets wel kan omdat jou man het misschien nog neit gedaan heeft met jullie zoon? Met eerste hapjes etc kan ik het begrijpen (al zou ik daar zelf ook nog geen probleem van maken) maar een ritje met de tram/trein/bus moet toch kunnen? Je voorkomt nu eenmaal niet dat je alles als eerste meemaakf, het kan zomaar zijn dat mijn dochter straks bij de oppas begint te rollen, kruipen of lopen. Dan kan ik de oppas daar toch niet op aanspreken.
Ik denk dat als jouw man zich zo blijft gedragen, hij het in de teokomst nog heeeeeel moeilijk gaat krijgen. bezorgt zijn om je kind en sommige dingen ( mijlpalen)graag als eerste met hem willen doen, daar is niks mis mee, maar je kunt ook overdrijven. Hij kan zich ook gewoon afvragen: hoe jammer is het voor mijn zoon als ik hem dit ontzeg, ook al kan ik er zelf niet bij zijn? Er zullen nog heel veel " eerste keren" gaan komen waar hij ook niet bij kan zijn. Ik ben benieuwd of hij er straks ook bij wil zijn als hij voor het eerst gekust gaat worden enz................
Behoorlijk overdreven en denk dat die collega's gewoon hem gelijk geven om van het gezeur af te zijn. Heb wel eens gelezen dat een oma/opa eerste fruit of groente hapje gaf zonder de ouders erbij, zoiets zou ik wel boos over zijn dan bijv. maar zoiets onbenulligs als dit? Speelt er niet meer dat je man zo reageert over je vader met zo'n onschuldig uitje? Dat het sowieso niet zo klikt tussen hen ofzo en dat hij daarom minder kan hebben?
Dat je man je kindje niet mee geeft voor een weekendje weg op 2 jarige leeftijd, daar heb ik dan wel weer begrip voor. Zou ik zelf ook zeker nog niet doen.