Zoals de titel al zegt, wie heeft hier ervaring mee? Morgenvroeg moet ik naar de huisarts met Lucas, omdat we vermoeden dat hij een liesbreuk heeft. We balen er ontzettend van want hij is vorige week ook al 4 dagen opgenomen geweest met vermoeddelijk KMA en verborgen reflux. En de weken daarvoor was hij zo onrustig, huilen en over zijn toeren. We hebben dus eigenlijk alleen nog maar zorgen gehad de afgelopen weken.... Worden baby's ook al geopereerd of wachten ze tot kindjes wat ouder zijn? En hoe is het herstel? Worden baby's altijd opgenomen of mogen ze al snel naar huis? Sorry voor de vele vragen maar we zijn toch wel een beetje benieuwd/ongerust over hoe nu verder... Natuurlijk moet het eerst vast vastgesteld worden, maar wat denken jullie als jullie deze foto zien? Het is overigens alleen zichtbaar als hij hard huilt of zich inspant met poepen of zo. Ik heb er nog meer in een mapje gezet, ze zijn niet allemaal even duidelijk maar dat is lastig met een baby die spartelt! De foto's zijn overigens in het klein duidelijker dan in het groot... Bekijk bijlage 217804
Ik lees even mee! Heb morgen een echo met mijn zoontje om te bevestigen dat hij een liesbreuk heeft. Ha dacht namelijk van wel naar aanleiding van mijn verhaal (was niet zichtbaar op moment van afspraak ha). Maar als ik naar jouw foto kijk, ziet het er precies hetzelfde uit als bij mijn zoontje.
Mijn zoontje heeft toen hij 6 weken oud was een liesbreuk gehad. Hij bleef maar onbedaarlijk huilen en zijn lies was opgezet en hij had 1 hard balletje. Wij zijn toen direct naar de huisartsenpost gegaan en werden direct doorgestuurd naar de kinderarts. Ze twijfelde of het een liesbreuk was of een gedraaide bal. Met de ambulance is hij toen vervoerd naar het Sofia kinderziekenhuis. Daar kreeg hij een echo en bleek dat hij een liesbreuk had. Hij is toen direct geopereerd. Hij moest een nachtje blijven omdat Sam 6 weken te vroeg was geboren. Hij was dus eigenlijk pas 40 weken oud. Er is enorm veel verschil per kind of er direct wordt ingegrepen of dat ze even wachten. Bij Sam hebben ze direct ingegrepen omdat dit gevaar opleverde voor zijn darm. Deze zat weggezakt in zijn balzak en werd afgekneld. Langer wachten had hem dus een stukje darm gekost en een zwaarder operatie. De kinderarts was heel blij dat we zo snel actie hadden ondernomen.
Hier ook ervaring! Ons zoontje huilde ook onbedaarlijk en spuugde heel vaak. Kinderarts dacht aan reflux. Reflux medicatie hielp wel tegen de pijn maar verder was er weinig verbetering. Met een week of 6 zag ik ook zo'n bult in zijn lies. De kinderarts bevestigde mijn vermoeden... liesbreuk. Met 9 weken is hij in Nijmegen geopereerd omdat hij er zo veel pijn aan had. Na de operatie kregen we ineens een héél ander kind! We zijn daarna zelfs met de reflux medicijnen gestopt! Het spugen kwam gewoon doordat hij zich zo druk maakte door de pijn van zijn liesbreuk. De operatie stelt niet veel voor. Ik mocht mee de o.k. in voor de narcose-roesje. Na 45 minuten kwamen ze ons al weer halen. Hij moest 24 uur nog aan de monitor ivm zijn dysmaturiteit. (en kindjes voor de 37 weken moeten dat ook) Dag later mee naar huis en nu bijna 1 jaar later zie je er bijna niets meer van.
Mijn zoontje is met 4 maanden (gecorrigeerd 2 maanden) geopereerd. Hij woog toen 4,2kilo, en had een acceptabel gewicht voor de operatie. Op je foto lijkt het mij echt op een liesbreuk hoor, succes morgen! Hoe het hier ging: - wij vonden 1 balletje van onze zoon veel groter en dikker dan de ander, en hij krijste het hele huis bij elkaar als het balletje opgezet was. De eigen huisarts vond dat we ons aanstelden (heeft het niet eens gezien!), en stuurde ons naar huis. Ik ben toen via HAP bij de chirurg van ons eigen zkh terecht gekomen. Die vond ook dat we maar een half jaar moesten wachten. De dienstdoende huisarts dacht er anders over en stuurde ons dezelfde dag naar Maxima zkh in Veldhoven. Daar is ons zoontje gezien door de kinder-chirurg. Hij zag dat er sprake was van een dubbele liesbreuk, en dat we binnen 2 weken moesten opereren. Zijn darmen kwamen namelijk door die breuk en dat kon leiden tot een beknelling en afsterving van de darm. We zijn toen 's ochtends in het zkh gekomen, en om 10uur is hij geopereerd. Hij heeft twee kleine littekens gehad net boven zijn lies, die waren binnen 3 maanden helemaal weg (je ziet nu echt niks meer). Hij heeft die dag veel last gehad van narcose. Wou niet drinken, kreeg koorts en was enorm onrustig. Ik ben toen op eigen verzoek met hem in zkh blijven slapen. Ik was echt bang dat het niet goed zou gaan. De volgende ochtend ging het beter en zijn we naar huis gegaan. Het herstel ging goed hoor, na 3-4 dagen mochten we de pleisters van de wond halen, en na 2 weken hadden we nacontrole. Hij was daarna een ander kind... toen pas zag ik hoeveel pijn hij wel niet gehad heeft door die leisbreuk
Mijn dochter is ook geopereerd aan een liesbreuk (Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam). Het komt veel vaker voor bij jongetjes, Met 2,5 maand zag ik voor het eerst een ei in haar lies bij het verschonen. Met foto naar de huisarts geweest. Die verwees ons voor een echo. Vervolgens gesprek in Rotterdam met arts, daar ook een voorlichtingsfilm gezien. En nog een gesprek met de anesthesist. Met bijna 4 maanden is ze geopereerd. 's Nachts gaven we haar een laatste flesje suikerwater en smeerden we verdovingsgel op haar handjes voor het infuus. 's Morgens melden in het ziekenhuis. Ze was één van de eerste die geholpen werd, de jongste kinderen werden het eerst geholpen. Mijn vriend ging mee met het inslapen, ik naar het uitslapen. 's Middags mochten we weer naar huis (kind moet dan een plasluier gehad hebben en gedronken hebben). Thuis lag ze alweer lekker met haar beentjes te gooien in de box. Ze heeft er minder last van gehad dan haar papa en mama... Succes met je kleine man!
Op de foto ziet het er hetzelfde uit als bij mijn dochter. Het kan heel goed inderdaad een liesbreuk zijn.
Bij jullie allemaal dus wel geopereerd. Mijn huisarts zei ook dat de kans groot is dat mijn zoontje ook geopereerd wordt, nu is hij wel al wat ouder (bijna 14 maanden). Hij is ook sinds de bobbel weer tevoorschijn kwam heel onrustig gaan slapen. Wordt 's avonds en 's nachts soms hysterisch wakker, helemaal overstrekken en bijna niet te troosten. Maar de bobbel is op die momenten niet te zien... Toch heb ik het idee dat hij er wel echt last van heeft. @heppiedepeppie; succes bij de ha vandaag!
hier ook alleen waren onze jongens wel wat ouder wel aangeboren vorig jaar april zijn ze tegelijkertijd geopereerd oudste had 1 liesbreuk had wel eens een bultje gezien bij heel hard krijsen maar dan was het ook direct weer weg toen de jingste naar de ha ging heb ik ook hem meegenomen en toen werd in die week in een raptempo die breuk meer aan wezig en pijnlijk te worden jongste dubbele liesbreuk + open verbindingen naar balzak wij meenden dat hij groot geschapen was en dat hij gewoon vetrolletjes had in de liezen bij ha en bij geboorte en ook bij cb nooit opgevallen tot dat hij wel aan 1 kant een erg grote balzak kreeg dus ze dachten aan een waterbreuk bleek dat hij ook nog een dubbeleliesbreuk had operatie is me 100 procent mee gevallen en ze mochten die middag weer mee naar huis
Bedankt voor jullie reacties! Ben vanmorgen naar de huisarts geweest, het was maar goed dat ik foto's gemaakt heb, want de huisarts kon niets zien of voelen, maar Lucas lag ook bijna te slapen dus was heel rustig en spande zich niet in. Ze zei wel toen ze de foto's zag dat ze dacht dat het inderdaad een liesbreuk is. Althans dat vermoeden heeft ze. Omdat ik nog een afspraak bij de kinderarts heb staan voor Lucas vanwege controle na zijn opname vorige week, gaat ze nu kijken of dit gecombineerd kan worden of dat we hiervoor toch apart terug moeten. Ze vertelde me dat er meestal gewacht wordt tot een kindje een jaar is . Maar dat we het in de gaten moeten houden, dat als hij ineens erg gaat huilen of de bult dikker en rood wordt, we direct naar de huisarts/HAP of KA moeten bellen omdat het dan bekneld kan zitten. Ook vertelde ze dat er misschien een echo gemaakt zal worden. Zitten er verder nog risico's aan die operatie? Want dat gebeurd wel onder narcose las ik. En mag je altijd dezelfde dag nog naar huis? Gezien de vorige opname en de pijn die Lucas al gehad heeft, zou mijn voorkeur wel zijn dat hij even een nachtje blijft daar zodat we zeker weten dat alles goed is. Ook las ik ergens dat het op latere leeftijd kan zorgen voor vruchtbaarheidsproblemen, maar er lopen toch geen zaadleiders op die plek of zo? hmm, ik vind het bij dit soort dingen altijd moeilijk om zo lang te moeten wachten. Dan blijf je een beetje in onzekerheid zitten, maar ik begreep van de huisarts dat dit totaal geen spoed heeft...
jouw foto is heel duidelijk!! ook hier was er geen spoed bij de oudste maar omdat hij wel steeds meer last kreeg en het duidelijker werd is wel snel geopereerd bij de jongste wouden ze het wel snel ivm complete openingen maar ook hij was al anderhalf het gebeurd idd onder narcose kwa pijn valt het best mee hier de jongste speelde direct bleef wel eens even zitten en sloeg dan even in de liezen de oudste ging zo nu en dan liggen en zei dat het even zeer deed de pijnmedicatie was goed genoeg om de pijn te onderdrukken aan alle operaties zitten risico's zo ook bij deze
Mooi dat je dus foto's had! Nu afwachten hoe verder... Hier vandaag de echo gehad. Hij lag heerlijk ontspannen naar het schermpje te kijken en de arts kon daardoor dus ook niks zien op de echo. Maar omdat ik toevallig vanochtend een foto kon maken van de bult was hij er bijna 100% zeker van dat het een liesbreuk is. Verder heeft hij niks gezegd. Ik moet vrijdag ochtend de ha bellen voor meer info.
hier ook een kereltje die met 2 maand is geopereert aan een dubbele liesbreuk. hij gilde alles bij elkaar en toen we bij de hap kwamen sliep hij en werden we weer weg gestuurd want ze wilden hem niet wakker maken en omdat hij sliep dacht ze ook dat het wel mee viel. de volgende dag heb ik gebeld met de ha, omdat hij hele rare overgeefsel had. ook was een balletje blauw. we konden om half 4 ofzo terecht en dat terwijl ik belde om half 11. toen ik niet akkoord ging kon ik wel terug gebeld worden door onze ha. die liet ons komen met erg veel tegenzin, daar aan gekomen zei hij dat het allemaal wel mee viel hij had toen nog niet eens gekeken maar oke. we waren volgens hem over bezorgd. toen wilde hij toch wel even kijken om mij gerust te stellen dat er niks aan de hand was( ja ja hij zei het echt) toen de luier los ging deed hij hem binnen 10 sec weer dicht. en zat alweer achter zijn bureau. hij belde accuut met de spoed lijn van de kinderchirurg van het UMC Groningen en wij werden daar verwacht. daar te horen gekregen dat dit een flinke liesbreuk was en hij gelijk moest blijven. volgende dag OK.
als ik jullie berichten zo lees vind ik dat er vaak luchtig over gedaan wordt...maar als er een klemmende breuk zit moeten ze wel echt adequaat reageren want dan is er haast geboden volgens mij! Lucas heeft net anderhalf uur achter elkaar gekrijst. Nu is dat lastig voor ons te beoordelen waar het aan ligt, omdat hij twee weken geleden hele dagen zo krijste. Hij heeft daarvoor ook in het ziekenhuis gelegen. Bleef KMA en verborgen reflux te zijn. Maar toen ik hem net weer zo zag gillen schrok ik wel weer. Heb er wat filmpjes van gemaakt, je weet maar nooit.... Ik hou het wel in de gaten anders bel ik de HA gewoon weer. Die zal ook wel denken...gelukkig is het zelf een jonge vrouw die ook kleine kindjes heeft dus meestal neemt ze me wel serieus!
Ons zoontje is met 2,5 week geopereerd aan een liesbreuk. Mij is het nooit opgevallen, maar het had heel anders kunnen aflopen. Hou je kleintje in de gaten en als je het niet vertrouwd; trek aub aan de bel. J was niet echt fit, ging projectiel spugen en weigerde te drinken. Snachts dacht ik bloed in de luier te zien (wist het niet zeker) en ben direct naar de hap gereden. Daar was hij 'allert' en dus niets aan de hand, er is zelfs overlegt met een ka en mij werd opgedragen in de loop van de volgende ochtend maar even te bellen voor het maken van een afspraak. Die ochtend ging J gal spugen en je zag duidelijk aan hem dat er iets mis was. Direct ziekenhuis gebeld (andere dan waar de ka van is) en moesten direct komen. Hier zagen ze niet wat er was, maar zijn temp was veel te laag. Rontgenfotos wezen uit dat zijn longen in de verdrukking lagen en we kregen diverse theorien te horen tm afstervende darmen (ondertussen lag hij ontlasting over te geven) infuus erin (na 5x prikken omdat ze geen aderen konden vinden) en met de ambulance naar het wkz. Hier kwamen ze gelukkig erachter dat 'alleen maar' zijn darmen bekneld zaten in de liesbreuk. Deze zijn uitwendig teruggeduwd en de dag erna geopereerd. Eigenlijk een operatie van niets. We hadden niet veel later moeten komen, dan had het heel anders kunnen aflopen. Artsen gaven aan dat we op tijd waren en daar veel geluk mee hebben gehad. Dit is waarchijnlijk niet zoals het meestal gaat, maar het gebeurd vaker.
tjee wat een verhaal!!! Ik ga Lucas goed in de gaten houden, hij heeft vanavond weer 2 uur gehuild....maar kan ook komen door de 6 weken piek met huilen??!!
Op dat moment was het echt enorm heftig en als ik fotos van J in het ziekenhuis terug zie krijg ik nog steeds wurgneigingen. En dan wil ik niet eens meer denken aan wat de arts in het eerste ziekenhuis vertelde. Meestal verloopt het anders, daar ben ik mij goed van bewust. Maar ik wil mensen waarschuwen met mijn verhaal en dat ze goed naar zichzelf en hun kleintje luisteren. Het huilen kan natuurlijk ook 'normaal' zijn en bij de 6weken piek of een sprongetje oid horen. Wij kunnen dat niet beoordelen vanaf hier. Sterkte & succes!
Ik ben ook verbaasd dat sommigen gewoon weken moeten wachten op een operatie. Sam huilde ineens zo veel dat ik het niet vertrouwde. Hij huilde bijna nooit. Bij de huisartsenpost deed de arts alsof we overbezorgde ouders waren. Totat Sam zijn luiertje uitging. Nog geen minuut later zaten wij bij kinderarts en een kwartier later in ambu richting het kinderziekenhuis. Hij is dezelfde avond nog geopereerd. Bij oms gaven ze ook aan dat het dus gevaarlijk is voor de darmen. Nu is wel zo dat het gat kleiner is als de kinderen ouder zijn. Het komt vooral voor bij premature jongetjes.
Je merkt pas hoeveel last ze er van hadden als ze eenmaal geopereerd zijn. De chirurg vertelde ons dat ze veel verhalen horen van ouders dat ze een ander kind kregen na de operatie, maar hij kon niet met 100% zekerheid zeggendat het door de operatie kwam. (moet zich indekken natuurlijk) Hier ook ontroostbaar, spugen, hazeslaapjes en overstrekken. De bobbel was hier ook niet altijd zichtbaar. Ons zoontje werd een dag van tevoren smiddags opgenomen. En als 1e de volgende dag geopereerd. Vanaf halverwege de nacht moest hij nuchter zijn. Dus kreeg die nacht nog een voeding. Ik mocht blijven slapen maar aangezien ons ventje 9 weken was en dysmatuur (toen 3 kilo) kwam hij op de couveuseafdeling in een warmtebedje, ben ik maar thuis gaan slapen. Anders werd er een bed op de couv afdeling bijgezet Dat zag ik niet zitten. Ik wilde enigszins uitgerust zijn als hij naar huis mocht. Een uur naar de operatie dronk meneer met gemak een 60 cc water op en daarna nog eens 60 cc melk Het infuus mocht er daarna ook heel snel weer uit dus. Ik denk dat wij er meer moeite mee gehad hebben als ons zoontje.
Hier in ons eigen ziekenhuis zeiden ze nog "als hij onbedaarlijk huilt, kom maar naar de kinderafdeling want dan kan het van de liesbreuk zijn" Je raad als.... ontroostbaar huilen, hup in de auto en daar aangekomen ligt meneer te slapen in de mc. Je had die koppen van die dienstdoende dozen eens moeten zien. Zo van "daar heb je háár weer.... er is niets aan de hand" Tja, wij namen het zekere voor het onzekere, toch? Ik kan tenslotte niet zien hoe het met zijn darmpjes is daar vanbinnen. Als je het niet vertrouwd op zulke huilmomenten dan bel je toch even? Vertel daar dan bij dat je zoontje zowieso een liesbreuk heeft. Dan nemen ze je ook eerder serieus. Want alle baby's huilen wel eens flink. Maar met een liesbreuk zou ik toch niet te licht over een huilbuien denken.