Ik heb in het begin op dit topic gereageerd (en ben niet helemaal bij met lezen), maar wil jullie en jullie kleintjes veel succes wensen met de operatie!
Ik heb niet helemaal meegelezen. Met 9 weken kwamen wij erachter dat Levi een liesbreuk had aan zijn rechterzijde. We hebben een gesprek gehad met de chirug. Zij vertelde dat ze niet opereren voor een jaar, omdat ze er voor die tijd vaak overheen groeien. Wij dus weer naar huis. Het ging de ene keer een paar dagen goed, de andere keer was het weer een paar keer mis. Levi is een driftkikker. Hij is met zijn gedachten al veel verder ontwikkeld, dus als er iets niet lukt (draaien, grijpen, kruipen) gaat hij krijsen totdat hij helemaal rood en bezweet is. Er is dan geen land meer mee te bezeilen. Toen ik op een dag weer een kleine bobbel zag en hem moeilijk terug kreeg, was ik helemaal blij. Ik zei nog tegen mijn man dat het leek alsof het aan het dichtgroeien was. Te vroeg gejuichd. 's Middags bij mijn schoonouders ging het weer eens niet naar meneer zijn zin en moest ik 3 keer in een kwartier zijn darmpje terugduwen. Ik heb meteen het ziekenhuis gebeld voor een afspraak. De kinderchirurg begreep mijn verhaal, ik had niet het vertrouwen dat het dicht zou groeien binnen het jaar en dus mocht hij worden geopereerd. Anderhalve week later was het al zover! Hij kwam om 7.15 het ziekenhuis binnen. Werd om 9 uur geholpen, was om 10 uur klaar en om 1 uur zaten we weer thuis. Wat een opluchting!! Hij had er niet veel van, geen complicaties, een klein sneetje van 2 cm, waar je over een jaar hoogstwaarschijnlijk niets meer van ziet en het fijnste van alles, ik hoef niet bij elke krijspartij of driftbui alles meer uit te trekken om te kijken of hij weer een liesbreuk heeft. Het lijkt ook wel of hij zichzelf sneller herpakt in een huilbui. Zo fijn. Het is het me zeker waard geweest.
Phoe hier eindelijk thuis na een lang dagje ziekenhuis! Mike kon gewoon geopereerd worden. Was fit genoeg. Die goede nachtrust heeft hem ook zeker goed gedaan. Om 7.00 in het ziekenhuis. Om 8.05 zaten we in de operatiekamer te wachten en om 8.30 was meneertje onder zeil (wat een vreselijk moment ). Om 8.45 kwam de assistent opeens naar ons toe. Ze kregen het infuus niet geprikt bij hem en er moest dus een kinderarts naar kijken. Tot die tijd zou de operatie nog niet beginnen.... Om 09.00 zagen we de ka weer weglopen en om 10.10 werd ik geroepen dat hij terug was. Hij heeft terwijl hij wakker werd, werkelijk het hele ziekenhuis bij elkaar gegild. Hij was zo boos! Na 20 min. eindelijk gekalmeerd en we mochten naar de kinderafdeling. Daar werd Bumba voor hem aangezet. Hij heeft vanuit de uitslaapkamer tot de afdeling niet van mn lijf geweken. Hij klampte zich zo vast aan me, dat ik hem getild heb. Al snel viel hij in slaap en hebben we hem voorzichtig over gelegd in het bedje. Na 45 min. slapen en tussendoor steeds wakker worden van de pijn heeft hij goed gedronken en wat gegeten. Als hij geplast had, mochten we naar huis. Dit duurde alleen tot 15.00. De arts begon zich al zorgen te maken waarom het zo lang duurde. Nu ligt hij lekker te slapen in zijn eigen bedje. Hij heeft er wel veel last van. Zitten en op zijn rug liggen doet hem veel pijn. Hij ligt dus op zijn zij of tegen mij aan. We mogen gelukkig paracetamol geven zodat hij wat minder last heeft. Ben heel benieuwd hoe hij morgen is.
@macmazsy: wat een verhaal zeg! Als ik dan lees dat Mike zich helemaal vastklampte aan je, staan bij mij de tranen al in mijn ogen! Dan zie je hoe ontzettend hard je kindjes je nodig hebben hè!! Hopelijk slaapt hij vanavond een beetje en is de pijn minder morgen!!! Hou je me op de hoogte? @mamatal: Fijn dat jij ook goede ervaringen hebt gehad! Maar als ik zo lees dat jij de darm terugduwde...mocht dat van de artsen? Hier werd heel duidelijk gezegd dat wij er echt vanaf moesten blijven! We zijn vandaag naar het Radboud geweest. Lucas heeft inderdaad een liesbreuk en wordt al binnen een paar weken geopereerd. Het zal waar mogelijk gewoon een dagopname worden en hij krijgt een narcose via een kapje. Eén van ons mag bij het inslapen zijn, dat ga ik zijn (mijn man gaf vandaag eerlijk toe dat hij dat heel erg moeilijk vind en heeft mij gevraagd daar bij te willen zijn). Mijn man is er dan wanneer hij bijkomt uit de narcose. We hadden om 14.45 een afspraak, dit werd 15.15u. Toen we bij de kinderchirurg klaar waren, zegt die vrouw ineens: oh ik zie dat jullie zo ook nog naar anesthesie moeten! Oh daar wist ik niets van....stond niet in onze brief. We hadden dus blijkbaar om half 4 een afspraak bij de anesthesist over de operatie. Op zich wel fijn omdat we dan niet nog eens terug moesten. Maar het werd wel later en later. Lucas moest zijn fles, dus mijn man heeft hem zijn flesje in de wachtkamer gegeven. Toen moest hij ineens flink poepen dus heb ik hem verschoond op de grond in de invalide toilet, ze hadden nergens een ruimte om te verschonen daar . Gelukkig had ik een matje en een wikkeldoek bij me. Daarna bij de anesthesist duidelijke uitleg gehad. Hij heeft Lucas nog even goed nagekeken en kwam daar tot de conclusie dat hij een hartruisje hoorde....er moest weer iemand anders bijkomen...die vond het te verwaarlozen maar we moeten het in april bij onze eigen KA nog even na laten kijken. Ik schrok me rot, dacht echt ow nee dat niet ook nog erbij... We zijn uiteindelijk 4 uur daar geweest! Nu de oproep afwachten!
Wat fijn dat Lucas ook binnen een paar weken geholpen wordt. En Mike is natuurlijk al 14 maanden en toch leek hij net een kleine baby toen hij uit die narcose kwam. De avond is wonderbaarlijk goed gegaan. Ook de nacht super. Hij had geen zetpil nodig! Is wel een paar keer wakker geworden voor wat te drinken. Hij heeft een vervelend hoestje sinds de operatie en dat zat hem wat dwars. Had voor hem een paar rompers en en broeken van 86 gehaald en een maatje groter kwa luiers. Ben blij dat ik dit gedaan had. De snee zit precies bij de rand van zijn luier en kleding. Dus de maat groter valt wat hoger Maar hij kruipt nu al rond in de kamer en is super vrolijk. Had dit echt niet verwacht!
wat fijn en goed om te horen dat hij zich nu al zo lekker voelt! Slim idee om wat grotere rompers en luiers mee te nemen! Lucas zit nu net tussen 56/62 in maar ik heb afgelopen week wat stretch rompers bij de HEMA gehaald in maat 62/68. Die zitten nog erg ruim maar 50/56 is nu wel te klein. Dan neem ik die gewoon mee! Hopelijk is hij ook snel van de hoest af, dan is alles weer even rustig!! Heeft hij nog last gehad van die 6e ziekte of is dat binnen een paar dagen weg??
En? Hoe gaat het met Mike nu 2 dagen na de operatie? Heeft hij er nog last van gehad? Heb je trouwens wel pijnstilling moeten gebruiken of helemaal niet??
NU 2 dagen na de operatie gaat het heel wisselend met Mike. De dag na de operatie ging het zo goed, geen klachten, lekker vrolijk en lekker aan het rond kruipen enz. Nog wel heel aanhankelijk en moeilijk in slaap komen, maar totaal geen pijnstilling nodig gehad. 's avonds werd hij opeens extreem huilend wakker. Je zag aan zijn gezicht dat hij echt pijn had! Hem een zetpil gegeven en lekker bij ons in bed genomen. Op het moment dat de zetpil begon te werken, hem weer in zijn eigen bedje gelegd (stond nog bij ons in de slaapkamer) Hij had blijkbaar toch teveel gedaan overdag en op het moment dat je lijf tot rust komt ga je dit voelen... Vandaag een stuk mindere dag. Veel huilen en mopperen. Heel hangerig en heel moe. Heb heel erg getwijfeld of ik een zetpil zou geven. Heb dit uiteindelijk niet gedaan, was bang dat hij dan weer teveel zou doen en dit 's avonds weer gevoeld zou worden. Het slapen ging vandaag wel heel goed, dus voor de nacht zijn bed weer in zijn eigen kamer gezet. Hier was hij het niet mee eens, want meneer heeft er lang over gedaan om in slaap te vallen. We bekijken het nu per dag. Hij heeft dus thuis totaal maar 1x pijnstilling gehad. In het ziekenhuis natuurlijk wel een paar keer. De wond ziet er trouwens heel netjes uit. Het gebied is nog wel goed gezwollen en we krijgen zo'n beetje alle kleuren van de regenboog aan blauwe plekken, maar het ziet er goed uit. Ben wel blij als hij weer lekker mag douchen! Hij mag tot 3 dagen na de operatie niet douchen of bij zijn wond met zeep gewassen worden. Het roze ontsmetting spul wat overal zit bij zijn billen, zij, kruis enz. begint al wat weg te trekken, maar met zeep kan het hardnekkige pas weg.
@macmaszy: hoe gaat het nu met Mike? Wij hebben gisteren te horen gekregen dat Lucas aanstaande dinsdag (op mijn verjaardag nota bene!) geopereerd wordt. We moeten maandag bellen hoe laat hij er moet zijn. Ben erg benieuwd, vind het toch ook wel spannend! En ik twijfel heel erg of ik meega als hij de narcose krijgt, of dat ik erbij ben als hij wakker wordt. Mijn man laat de keuze aan mij over, en dan heeft hij de tweede keuze zeg maar. Wat heb jij gedaan??
Oe wat spannend! Ondanks dat ik het zielig vond om te zien hoe hij onder zeil ging, wilde ik daar per se bij zijn, voor hem namelijk, mama s dan toch het vertrouwst en liefst Heel veel sterkte dinsdag!
@purk: dankje! Ik denk dat ik ook meega als hij onder zeil gaat...mede inderdaad omdat ik denk ik voor hem de meest vertrouwde persoon ben. Niet dat mijn man niet goed is, maar Lucas is natuurlijk de hele dag bij mij en mijn man ziet hij maar 2 uurtjes per dag...
Spannend heppiedepeppie! Hier bewust gekozen dat ik bij in en uitslapen ben. Mike is echt een mama's kindje en wilde dus dat hij mij als laatste en als eerste zag. Ik ben bij beide momenten geweest. Kreeg dit als tip van een andere ouder. Je kindje ziet jou als laatste voor hij in 'slaap' valt en als hij iemand anders ziet bij het wakker worden, kan het zijn dat hij van slag is, en dit zijn ze natuurlijk al na zo'n indrukwekkende gebeurtenis. Ik was dus ook wel blij dat ik bij beide momenten was. Hij zag mij als laatste en als eerste. Ook ik vond het moment van inslapen vreselijk. Hoe je je kindje in je armen weg voelt zakken en je hem dan achter moet laten. Maar we hebben het overleeft! Met Mike gaat het trouwens super goed. Tenminste we zien enorm verschil sinds de operatie. Hij slaapt zo goed als door. Dit deed hij voor de operatie niet. Nu steeds 3 a 4 nachten doorslapen en dan 1 of 2 nachten niet. Daarbij beweegt hij ook een stuk soepeler. Hij houd het langer vol en is veel vrolijker. Woensdag moeten we voor nacontrole naar de chirurg. Ben benieuwd wat hij er van vind. Naar mijn idee ziet de snee er goed uit, alleen onder de snee voelt het nog heel hard aan.
bij onze kinderen was ik bij het inslapen van de jongste mijn man bij de oudste (wij hebben onze oudste laten kiezen) bij het wakker worden waren we allebeide aanwezig omdat ze direct naelkaar werden geopereerd bij de eerdere operaties was ik bij inslapen en uitslapen aanwezig als ik moest kiezen dan liefst bij uitslaapkamer
Dan zou ik het liefst bij beide momenten zijn maar dat vind ik dan weer lullig voor mijn man....al zal die het wel begrijpen hoor! Ik zal het eens overleggen met hem. Mocht jij Mike vasthouden dan tot hij in slaap was? Dat lijkt me helemaal moeilijk.... Is het trouwens raar als ik in het ziekenhuis foto;s maak? ik ben een soort jaar boek aan het maken met alle gebeurtenissen. Ook de eerste ziekenhuisopname met 4 weken heb ik erin verwerkt en dat wil ik bij dit eigenlijk ook doen. Het is geen leuke gebeurtenis maar het hoort er wel bij!
Dat is dan ook wat als ze allebei een liesbreuk hadden! Toevallig, maar wel fijn dat ze dan tegelijk geopereerd konden worden! Duurde het trouwens lang voordat de kindjes weer bij de uitslaapkamer waren?
ja idd je ziet het wel vaker bij tweelingen maar ja dat zijn ze niet haha ze zijn wel bijna even groot en zwaar in ziekenhuis 2x gehoord van oja gebeurd wel vaker bij tweelingen maar ook wel in sommige failies de operatie kwa tijd weet ik echt niet meer de jongste duurde wel even dit omdat hij een dubbelzijdige liesbreuk + waterbreuken had toen onze jongste in de uitslaapkamer lag mochten we daar allebeide bij zijn en het duurde maar even en daar was onze oudste ook al het wakker maken duurde bij de jongste lang onze oudste was al eerder wakker dan onze jongste. het akkeligste vond ik toen onze oudste binnen kwam zag ik de buis in zijn keel (kan er even niet op komen hoe dat heet) dat zag er niet leukuit Het zijn kleine ingrepen maar wel akkelig het moet wel. na de tijd moesten ze allebeide overgeven van de narcose gelukkig is de herstel bij de kleintjes snel en goed ze zijn allebeide 2x geopereerd oudste liesbreuk en pylorusstenose (hij was toen 5 weekjes) jongste liesbreuken en buisje/amandel
Ik heb Mike op schoot gehouden tot hij bijna helemaal in slaap was. Op het moment dat hij heel erg slap werd en zijn ogen dicht waren hebben ze hem op de tafel gelegd en verder gegaan. Mike was na 1½ uur pas in de uitslaapkamer, maar dat was omdat het infuus er niet in ging en ze dus 30 min. later zijn gaan opereren dan gepland. Het duurde zo'n 20 min. tot hij echt wakker was. Het vervelende was dat hij al wakker werd voordat hij in de uitslaapkamer was, ik werd dus gelijk gehaald en mocht hem gelijk op schoot nemen.
geen ervaring met een baby maar wel met een peuter! en dan ook nog een meisje wat bijna nooit voorkomt. ze is maandag geopereerd en het is heel goed gegaan. het sneetje is groter dan dat ik had verwacht maar dat trekt wel mooi weg en zit mooi onder haar onderbroekje verstoppeld. het bij komen van de narcose was hier echt geen pretje! ze werd helemaal agressief en wilde het bed uit. ik moest bij haar op bed liggen om haar een beetje rustig te houden, ze wilde de dekens niet overhaar heen niets... ze wilde alleen maar naar papa. dus dat hebben we toen ook maar snel gedaan. ze is nu helemaal trotsop haar sneetje en laat het aan iedereen zien :-s hihi. hier duurde de operatie een uurtje.
@mamavanjill: eigenlijk best sneu dat ze zo boos werd, want waarschijnlijk was ze ook erg geschrokken. Ze zeiden in het zkh ook dat het bij wat grotere kindjes lastiger is omdat die het anders meemaken dan baby's. Hoe snel mag je dan eigenlijk naar huis? Ik dacht dat ze zeiden in het ziekenhuis dat Lucas moet drinken en moet plassen voordat hij mee mag. En zijn ze na de operatie dan niet heel moe dat ze willen slapen? Kan me voorstellen als hij net uit de narcose komt, dat ik hem niet meteen een fles ga geven maar hem even laat bijkomen? Of is het echt de bedoeling dat je zsm weer gaat met je kindje? Ik heb liever dat hij even een paar uurtjes daar mag blijven zodat we zeker weten of alles goed gaat....