Ik heb lang getwijfeld of ik een topic moest openen maar we zitten echt met de handen in het haar. Onze dreumes van nu 14 maanden is sinds ze geboren is een ontzettende plak baby. Ze wil niks anders als bij mij hangen, zitten, liggen.. Ik krijg al 14 maanden niks gedaan in het huis houden. Middag slaapjes gaan redelijk, soms een uur soms 3 uur. Maar savonds begint het gedonder,ik krijg ze met geen mogelijkheid maar bed. Ze krijst na een halve minuut de hele buurt bij elkaar, lang laten huilen is geen optie vanwege breathing holding spell. Ik heb werkelijk waar echt alles uit de kast getrokken maar niks werkt. Ja met haar in ons bed gaan liggen, dan valt ze na 30 min of langer in slaap. Ik zit er doorheen, wil ook wel eens een avond bankhangen en niks doen ipv alleen maar op en neer moeten voor dreumes. Het huilen staat me nader als 't lachen... Heeft er iemand tips?
Heb je al geprobeerd om een lampje want e laten, bed anders te zeggen? Hier was DE oplossing kind verhuizen naar een andere kamer. Sliep als een roosje ineens.
En een normaal (peuter)bed? Inderdaad lampje in bed. Vast bedritueel. Misschien op de website van Stefanie Lampe nog tips mbt slapen. Zelfstandig spelen moet je opbouwen door eerst wat samen te spelen en dan verder alleen spelen. Ik zette mijn dochter vaak bij de deur opening van de badkamer/keuken met eat speelgoed of gewoon een emmer en knijpers od pan en pollepel. Bij stofzuigen in de box. Ja dan maar ff 10 minuten brullen. Het moet toch gedaan worden.
Wat naar. En vriendin van mij had dit ook. Zij heeft een krukje naast het bedje gezet en is elke avond een klein stukje verder weg gaan zitten. Verder reageerde ze niet, maar haar aanwezigheid was genoeg. Geloof dat het 5 weken geduurt heeft voordat haar zoontje gewend was en ze na het bed ritueel de kamer uit kon lopen. Onze dochter is een stuk jonger, maar wij gebruiken witte ruis. Staat behoorlijk hard, maar zij slaapt er goed op in. Als we het niet aanzetten moeten we 6x per uur een speen terug stoppen, met ruis is het nog 1 of 2 keer op een avond. Ze ligt aan ons voeteneind en als wij 's avonds naar bed gaan zetten we het geluid uit, ik kan er niet van slapen omdat het zo hard staat.
Slaap tips voor baby’s heeft een youtube kanaal en instagram account. Ze heeft een video gemaakt over de chair methode, zoals bovengenoemd met het krukje. Haar insteek lijkt erg op die van Stephanie Lampe wat @aicirtap noemde. Sowieso deelt ze erg nuttige tips.
Herken het wel een beetje hoor. Onze eerste zoon is bijna 5 en die is vanaf z'n geboorte al een soort van avond mens. Altijd redelijk laat naar bed maar sliep snel door en sliep ook uit dus heerlijk. Als ik hem fatsoenlijke tijd naar bed wilde doen dan werd hij wakker als ik ging slapen en was hij tot gerust 3/4u in de nacht klaar wakker. Totdat ie naar school ging het ritme zat er snel in dat hij dan tussen 20-2030 in bed ligt. Nu in de corona tijd ook wat later. Onze 2e zoon daarin tegen slaapt nog steeds niet door en merk dat ik hem overdag ook niet te lang moet laten slapen want dan word het savonds ook steeds later. Hij slaapt ook in ons bed. Overdag ook lig ik even naast hem en dan slaapt hij en dan ga ik weer. Als hij wakker is ik vond het doodeng maar het gaat super goed komt hij er zelf uit. Dat ik hem nu niet terugleg in z'n eigenbedje komt ook omdat ik op het moment niet mag tillen. Hij hangt ook wel veel aan ons maar zet hem echt overdag wel ff een poosje in z'n bed of box als ik in huis wat moet doen. Evt met een doosje rozijntjes en of filmpje. Ik ga echt niet vanalles doen in huis met een kind aan m'n been of in m'n zone. Daar moeten ze ook aan wennen. Heb m'n zoon er ook wel eens bijgezet in de kinderstoel als ik ga koken bijv. Succes, misschien zitten er wat tips tussen.
Bedankt voor je reactie. Box heb ik hier al 5 of 6 maanden niet meer staan. Zodra ze begon te kruipen wilde ze er niet meer in. Huishouden doen lukt dus ook niet, ze dwingt me letterlijk op de bank. Als ik iets wil doen is 't krijsen. Zelfs naar de wc gaan raakt ze overstuur van. Gisterenavond tot 8x bezig geweest om d'r in dr eigen bed te leggen. Niet gelukt. Steeds weer wakker worden en paniek.. Het is dus niet alleen 't slapen maar ook haar gedrag er om heen. 't is een vrolijk meisje hoor maar dat constante geplak aan me. Ze wil ook echt alleen maar mij en niet d'r vader...
Lastig mijn zoon wil ook niet altijd in de box of z'n bedje maar moet toch m'n dingen doen. Vaak gaat het wel goed en gaat hij moeilijk doen dan geef ik dus een afleiding en loop ik weg om m'n dingen te doen. Ben je 24/7 altijd bij haar? Of gaat ze ook naar een oppas/opvang of iets. Denk als je echt 24/7 met haar bent dat het goed is om haar ook te laten wennen om alleen bij papa te zijn of bij iemand anders die je goed vertrouwd. Misschien moeilijk voor jou maar het hoort erbij. (Zegt een moeder die ze ook echt niet bij vreemde brengt hoor) Hier gaan zoons alleen naar hun oma of tante en natuurlijk als ik werk/avond is m'n vriend er gewoon voor ze. Maar laatst had ik een crematie met m'n ma en waar m'n zus dus ook was en vriend was werken. Heb ze toen bij m'n zusje gezet. Jongste was laatst nog overstuur bij haar denk eenkennigheid maar voor nu had ik geen andere oplossing en samen met z'n broer ging het hardstikke goed.
Pfoe klinkt heftig.. Toch zou ik wel echt proberen dingen te doen ook al is zij het er niet mee eens. Huishouden moet gebeuren. Prima dat zij het niet leuk vind, maar het moet nou eenmaal gebeuren.. daarna heb je weer tijd voor haar. Ze moet toch leren zelf te spelen. Probeer dat anders op te bouwen, eerst 5 minuten, dan 10 enz. Bedoel het niet veroordelend, maar zo ga jij er zelf aan onderdoor. Een kind heeft al best snel door wat hij/zij kan doen om moeder om te krijgen.
Zou je met je man kunnen afwisselen? Zodat jij ook een avond op de bank kan en hij voor jullie dochter zorgt. Ik begrijp wel dat dit slopend is.. Sterkte!
Ik zou het bespreken met je huisarts. Doordat je haar ook niet kan laten huilen is het gewoon heel erg moeilijk! Geen idee waar je woont, maar mogelijk kan je huisarts doorverwijzen/aanmelden bij de gemeente voor ondersteuning/hulp. Hoe gaan de dagen bij je ouders? Is slapen dan ook lastig? Is het een optie om haar een keer bij je ouders te laten slapen op de oppasdagen? Succes!
heb je al eens geprobeerd om op de grond (Evt op een matras) naast haar bedje te gaan liggen als ze slaapt? Dat is minder heftig dan samen met jou in een bed, maar fijner voor haar dan haar alleen achter laten mijn kids hadden wel eens kortdurende moeilijke slaapmomenten en als ik dit een tijd deed ging het weer over en kon ik op een gegeven moment er niet meer naast liggen
Ik ben ook benieuwd hoe het nu is. Ik herken je verhaal in alle details in onze jongste. Die was ook zo. Het is heel intens dat je de hele dag overvraagt wordt en er nauwelijks ruimte is voor alleen jezelf en je eigen lijf. Achteraf had ik het niet anders kunnen en willen doen. Ik heb gewoon altijd geprobeerd oplossingen te zoeken. Ook omdat mijn moedergevoel zei dat hij die nabijheid zo hard nodig had. Ik had bijvoorbeeld een activity tower van een Ikea trapje gemaakt. Zo kon hij in de keuken op hoogte bij me zijn. De box is bij ons nauwelijks gebruikt. Was alleen maar krijsen. Ook had ik een tula draagzak die ik vaak op mijn rug gebruikte. Toch nog soort van afstand. En dan jammerde hij tenminste niet. En ook een groot bed (grondbed) was een uitkomst. Dan kon ik naast hem liggen als hij in slaap viel en wegsluipen. Dan heb je dat wegleg moment niet. Als hij vaker wakker was geworden, legde ik hem naast me in de cosleeper. Dan kon ik bij hem kruipen, maar ook weer wegrollen als dat lukte. Het liefst had hij dat ik op de bank bleef zitten, dan voelde hij die onrust niet van ‘gaat mama weg?’ Om soms wat meer lucht te krijgen heb ik overal aan de bel getrokken. Oma kwam soms met hem spelen, dan kon ik even door het huis of fijn even alleen zijn met de oudste. En mijn man probeerde hem in het weekend van me over te nemen. Dan ging ik vaak wel het huis uit, want als anders bleef hij om mij huilen. Het ging niet altijd makkelijk, maar het was voor mij erg nodig. En achteraf was het ook goed dat we dat gedaan hebben. Rond zijn 2e verjaardag ging het beter en tussen 2 en 3 maakte hij een verandering door. Het is nu een heel stabiel, creatief en vrij peutertje geworden. Heel open en ik kan goed met hem communiceren en overleggen. Dat maakt heel veel verschil. Als ik terugkijk ben ik blij dat ik het zo gedaan heb. Ik hoefde niks af te leren of zo. Het samen slapen is vanzelf verminderd. En ook in slaap vallen gaat veel makkelijker. Zijn eigen ontwikkeling heeft het opgelost. Om maar even aan te geven dat je kindje eigenlijk heel normaal gedrag heeft. De behoefte aan nabijheid is volkomen natuurlijk. Er zit gewoon verschil in kinderen. Die methode met het stoeltje lijkt me prachtig. Maar onze zoon had lijfelijk contact nodig. Hij werd al compleet overstuur als ik alleen zijn hand vast had door de spijlen. Ik heb al die dingen naast me neergelegd en voor praktische steun gezorgd. Zo belangrijk. It takes a village to raise a child..
HEEL HERKENBAAR. Echt, alles wat je schrijft Hier was de enige optie een buggy in huis zodat ik mijn zoontje daar ik kon zetten als ik naar het toilet moest. Poepen met een klein kind op schoot is echt zo onhandig. En, de draagzak! Verder kan ik je weinig tips geven. Sommige kinderen zijn gewoon zo, wat je er ook aan probeert te doen. Mijn zoontje is nog zo, en qua slapen ook hetzelfde.
Het gaat inmiddels wat beter, man doet ze savonds op bed sinds een week en dag gaat goed. Dan ga ik even wandelen ondertussen. En sinds m'n man dat doet heb ik iig weer de avonden voor mezelf. De 1e nachten kwam ze nog halverwege de nacht en hebben we haar bij ons genomen. Het gaat dus op dat vlak wat beter. Overdag is 't nog steeds veel bankhangen en wat hier boven ook geschreven word, ze wil veel lijfelijk contact en ik heb me er inmiddels bij neer gelegd. Op donderdag heb ik wat meer tijd voor 't huishouden, dan zijn ze ook bij opa en oma. Overigens doet ze dot gedrag ook bij opa en oma.
Bedankt voor de tips nog allemaal. Draagzak is hier helaas met m'n bekken geen optie. Dat hou ik geen 10 min vol helaas.