Hier ben ik het helemaal mee eens, zijn gedrag wordt op het moment bepaald door zijn verslaving, hij is zichzelf dus niet meer.
Mijn broertje is altijd iemand geweest van ikke-ikke-ikke en heeft altijd erg veel aandacht nodig gehad. Het begon dus met zijn homo zijn op vrij jongen leeftijd. Niemand van ons gezin deed er moeilijk over, hij wel Psychisch zat hij met zichzelf in de knoop. Toen dat een beetje voorbij was stopte hij met eten. Hij kreeg zelfs lichamelijke klachten omdat hij zo mager werd. Maar goed, weer naar psychologen en er alles aan doen dat hij weer beter werd. Vervolgens begint hij met blowen e.d. Hij heeft zelf weleens gezegd dat hij alles doet om aandacht te krijgen. Hij maakt mijn moeder en haar vriend overal zwart. Als ik me weleens aan 'vrienden' ofzo van hem voorstel weten ze niet eens dat hij een zus heeft. Zijn vader is precies hetzelfde, die heeft schizofrenie. Wij denken dat mijn broertje dat ook heeft. Maar ik ben nu echt op het punt dat ik hem helemaal zat ben. Ik ben zo klaar met zijn gedrag. Ik heb dus ook gewoon niks meer gehoord op dat smsje van gister. Ik weet zeker dat als ik hem erop aanspreek dat hij dan weer met allerlei smoesjes komt of dat hij gewoon zegt dat hij em niet gekregen heeft ofzo.
Ik heb een tante die verslaafd is... Heel lang verhaal hoor, maar zal het kort proberen te houden: Het is eigenlijk zo begonnen doordat haar toenmalige vriend beroofd werd in zijn eigen huis. (hij handelde in drugs...) Hij heeft diegene toen vermoord uit "zelfverdediging" met een of ander zwaard dat aan de muur hing. Omdat die inbreker-gozer Turks was, werd mijn tante opeens doodsbang. Zo bang dat ze helemaal gek werd. Ze was bang dat de famillie van die man wraak op haar zou nemen. (omdat zulk soort famillies nogal groot en beschermend kunnen zijn) Dus tja toen begon de grote verslaving eigenlijk.. Plus een gigantische persoonlijkheids stoornis. Echt helemaal gek was ze. Nu is ze ik weet niet hoelang verslaafd aan voornamelijk wiet, ik heb haar 3 keer betrapt op cocaine, ook alcohol heeft ze een tijdje behoorlijk gedronken. Mijn famillie en ik hebben geen contact meer met haar. Mijn oom was ook verslaafd, hij heeft zelfmoord gepleegd uiteindelijk... Goh, happy family. Gelukkig is de rest wel allemaal normaal.
Ik denk sowieso dat er achter komen dat je homo bent al een enorme emotionele achtbaan is. Jullie kunnen er wel helemaal achterstaan, maar voor je zelf het besef hebben en er mee omgaan gaat ook niet bij iedereen over rozen. Sommige mensen kunnen niet accepteren dat ze 'anders' zijn. Denk niet dat het bewust is dat hij denkt, nou mijn familie accepteert het, laat ik nog even rellen. (maar goed, nogmaals ik ken hem niet natuurlijk) Eetstoornis is ook te vergelijken met een verslaving. Schizofrenie lees ik niet zo terug uit je verhaal, maar goed je geeft natuurlijk maar een heel klein stukje weer (wat logisch is). Maar dat is wel genetisch bepaald, net zoals een verslaving dat is. Ik snap overigens wel dat je er klaar mee bent hoor. Dat gevoel herken ik. Het is vaak ook dweilen met de kraan open. Hopelijk lukt het hem om in die kamer te blijven waar hij in kan in september, dan zal er vast een last van jullie schouders vallen.
Dit zeg ik ook al een tijdje ivm met mijn schoonbroer maar mijn schoonmoeder kan het niet...tja zo kan hij lekker zijn gang gaan...hij woont weer eens thuis en ik laat hierdoor niet mijn dochter bij oma slapen. Erg jammer maar goed Mijn vader was zelf alcohollist en ik wil absoluut niet dat mijn dochter iets meekrijgt van dit hele gedoe...
ow ik herken het zo goed... mijn broer was verslaafd aan gokken en gebruikte ook met regelmaat troep! hij had echt heeeeele erge schulden en mijn ouders en ik sprongen steeds weer voor hem in de bress... hij was nooit dankbaar en maakte alleen maar ruzie en problemen... op een gegeven moment was hij op vakantie gegaan (waar hij het geld vandaan had is nog steeds een raadsel) en kwam niet meer terug!! we kwamen er achter dat hij een huisje had gehuurd en hebben toen ook met z'n allen besloten onze handen van hem af te trekken! hij moest het zelf maar uitzoeken... in het begin werkte dit niet, omdat er altijd wel iemand in de familie was die het zielig vond en hem weer geld gaf!! toen na een tijd iedereen hiermee gestopt was is hij pas zijn leven gaan beteren! nu heeft hij een goede baan, een vaste relatie en geen verslaving meer... ik denk echt dat jullie hem moeten laten gaan, maar dan moet ook echt iedereen dat doen! want al is er maar 1 iemand in de fam die zich er niet aan houd zal hij altijd denken dat iemand hem toch wel weer uit de shit haalt!! sterkte en succes
Nee maar dat is dus precies waar ik nu zo de sch*t van krijg.. Wij moeten maar steeds rekening met hem houden want, oh hij is homo en dat is geestelijk ook moeilijk, want oh, hij moet zijn plaatsje vinden, en oh, hij heeft een eetstoornis, dan moet je hem steunen en oh, hij is verslaafd, hij is het zelf niet... Nou en wij dan? Wij doen al ruim 10 jaar niks anders dan rekening met hem houden. Hij is een écht drama-queen, maakt van een mug een olifant en als er ook maar iets is dan is het iedereen zijn schuld behalve die van hem. Dit is geen aanval op jou hoor maar ik vind gewoon dat de families vaak vergeten worden. Die moeten 'het' maar los laten maar de shit die dat soort mensen achter laten bij het gezin, daar wordt zo makkelijk over gedaan Ik zou hem écht weleens een keer een flinke schop onder zijn kont willen geven, doe in hemelsnaam wat met je leven jongen. Vergooi het toch niet zo
Ik zie het zeker niet als een aanval. Ik ken de situatie van beide kanten natuurlijk. Als hulpverlener en als familie van een verslaafde familie lid. Vorig jaar belde ik de crisisdienst omdat mijn broer behoorlijk suicidaal was en ik ik wordt pas na weken teruggebeld, bel ik als hulpverlener voor een client, dan wordt het meteen serieus genomen. Voor familieleden zijn er vaak wel bijeenkomsten bij de verslavingszorg in jou regio. Hier krijg je handvatten aangereikt om met de problematiek om te gaan. Vooral omdat je broer nu nog in huis woont bij je ouders kan dit zeer raadzaam zijn om daar heen te gaan.