Het contact tussen mij en mijn oma is nihil. Ze heeft mij vroeger gekleineerd, dacht dat ik dom was. Dit heeft ze overigens zelf gezegd. Sinds het overlijden van mijn vader 4,5 jaar geleden is het contact steeds minder geworden. Met papa zijn broer en die zijn vrouw en kinderen is er al helemaal geen contact meer. Dat lag aan mij, omdat ik een geen open houding naar hun toe had. Nou is mijn oma afgelopen weekend 80 jaar geworden en hebben haar zoon en zijn gezin een verassing georganiseerd. En waarom moet je me niet vragen, maar ik vind het ergens toch heel raar dat er 2 kleinkinderen niet worden uitgenodigd. Mijn zusje en ik dus. Ik weet niet goed wat ik wil met dit verhaal. Maar soms denk ik dat het voor mij een heel stuk meer rust zal geven als ik het contact verbreek.
Hier ook geen contact met oma! En ik vind het prima, dat mens heeft me zo ontzettend naar behandeld. Er was gewoon geen klik! Mij heeft het inderdaad rust gegeven om het contact te verbreken. Al die energie die je erin stopt en de narigheid die je terugkrijgt. Het is echt niet fijn.
Tja als er toch al geen/nauwelijks contact is vind ik het niet zo raar eigenlijk... Je weet zelf ook dat je oma jarig is dus als je had willen gaan was je wel gegaan neem ik aan. Ik zou me er niet te druk om maken en het gewoon naast je neer proberen te leggen Mijn grootouders zijn allang overleden maar heb met overige familieleden geen contact en vind t niet raar dat ik niet uitgenodigd word dan..
Ik ben wel op verjaardagsvisite geweest. Maar ben niet naar het verassing uitje. Die heeft mijn oom georganiseerd.
Ik! En ik ben er zo vreselijk blij mee! Mijn oma kon mij altijd alleen maar afzeiken, ik was dom, ik was lelijk en ik was dik. Op mijn 16de gingen mijn ouders scheiden en tegen de tijd dat mijn moeder een huisje had ging ik na 2 maand op mijzelf dus ik had gezegd tegen m'n moeder dat ik dan nog even bij papa bleef, zij vond het geen punt. Mijn oma belde mij op om te zeggen dat ik een vreselijk kind was en ik mijn moeder de afgrond in bracht en nog meer. En weer dat ik dik was(wat echt niet zo is gewoon!) toen heb ik werkelijk geschreeuwd dat zij zelf af moest gaan vallen met haar mega kont en de pleuris kon krijgen met haar grote mond. Na jaren dacht ik, ach dat mens zal wel veranderd zijn, ik nodig haar uit voor op onze bruiloft. Kreeg ik een kaartje van het wnf( gratis, fijn die moeite..) dat ze niet houdt van drukte en niet komt.. Dus sindsdien, heb ik voor mijn gevoel geen oma meer! Ik wordt al 8 jaar niet uitgenodigd en het zal me werkelijk een rotzorg zijn.. Ik heb ook gekozen voor mijzelf, als ik jou was en ze doet je zoveel verdriet, zou ik er mee ophouden..
Wat ongelofelijk jammer. Mijn oma's zijn inmiddels overleden en ik mis ze echt nog bijna dagelijks... Ik vind het niet vreemd dat je niet uitgenodigd hebt. Het zal wel duidelijk zijn dat jullie niet bepaald close zijn. Volgens mij wil je er eigenlijk ook niet naar toe dus waarom je druk maken?
Dit klopt helemaal hoor. Maar toch vind ik dat het mijn plicht is om langs te gaan. Als ik een verassing zou hebben georganiseerd, zou ik mijn oom en zijn gezin wel uitnodigen. Niet om mij dus, maar voor mijn oma om haar familie samen te hebben.
En op haar verjaardag was ik er mijn man en zoon en mijn zusje met haar man en dochter. Ze heeft amper wat tegen mijn zoon gezegd. Ik melde nog dat ik in het zkh was geweest. Geen reactie. En er hing een hele vreemde sfeer. Voelde alsof het niet leuk was dat we er waren.
Gezien de opmerkingen die oma gemaakt heeft moet je dan misschien bedenken dat oma je er niet bij wil hebben? Niet aardig en keihard maar zo klinkt het wel. Sommige mensen zijn het niet waard om je druk over te maken. En jij zit duidelijk een stuk fatsoenlijker in elkaar dan de familie van je vaderskant. Hou de eer aan jezelf.
Ik heb geen contact met opa en oma van vader's kant. Eigenlijk helemaal niemand van die kant behalve m'n vader zelf (en stiefmoeder ). Ik kan er niet treurig om zijn, het is altijd al een afstandelijke verhouding geweest.. Nooit knuffels, logeren, of wat dan ook..
Kies voor jezelf meid. Het bezorgt je alleen maar verdriet. Als het geen familie was, had je zo iemand allang niet meer in je leven gehad.
Ik mis niet snel iemand maar als ik met een iemand nog ff een uurtje wil bij beppen dan is het wel mijn oma. Soms mis ik haar zoooo erg dat ik er om kan janken. Er is zoveel gebeurd nadat ze overleden is. En ik voel dat ze trots op me is maar ik zou het zo graag van d'r mooie gezicht af willen lezen. Even tegenover elkaar zitten en aan elkaars ogen zien dat je elkaar zo leuk vind. On topic. Als er geen klik is dan kun je het ook niet maken dat wordt zo nep. Zet op de voors en tegens op papier en beslis wat jij belangrijk vind.
Ik heb ook geen contact met mijn oma. Zelf voor gekozen. Een aantal jaar geleden zei ze: vroeger was je nog lief, nu niet meer. En nog meer van dat soort taal. Dus toen heb ik voor mijzelf besloten de deur dicht te doen. Ik zie haar af en toe bij mijn moeder "toevallig" maar meer dan een oppervlakkig gesprek zit er niet in.
Hier geen contact gehad met omas/opas omdat mijn ouders het contact hebben verbroken toen wij een jaar of 5 waren. Ze bemoeiden zich teveel met onze opvoeding, zodanig dat er altijd ruzie was. Ik heb later nooit zelf het initiatief genomen om contact te zoeken. Nu zijn ze allemaal overleden. Wel op 3 begravenissen geweest. Nu denk ik...ik had wel contact moeten zoeken. Had willen weten hoe ze waren. Vooral nu ik zelf kinderen (1 zou vandaag moeten komen...) heb en zie hoeveel plezier mijn dochter met ze heeft.
Ik had geen contact meer met mijn oma. Tot ze op sterven lag... ik ben toen gegaan voor mijn moeder om haar te ondersteunen maar ik meen het als ik zeg dat ik de hemel dankbaar ben dat we deze kans nog hebben gekregen... ondanks de vele ruzies en pijnlijke dingen hebben we het goed en mooi af kunnen sluiten en kan ik toch nog (naast heus nog wel gekwetstheid) oom met warme gevoelens terug denken. ..
Al jaaaaren geen contact meer met mijn oma sinds de scheiding van mijn ouders. Natuurlijk koos ze de kant van mijn moeder(haar dochter) maar ze wilde niet eens op mijn verjaardaag komen omdat ik bij mijn vader woonde. De jaren ervoor zijn alle irritaties al opgebouwd en dat was echt de druppel voor mij. Zelfs mijn moeder zei altijd al dat ze oma niet echt tof vond maarja, tis je moeder he dus daar moet je dan verplicht 1x in de 2 weken op zondag heen. Heb toen gewoon de knoop doorgehakt en vind het prima zo. Inmiddels ook contact met mijn moeder verbroken daar heb ik laatst een topic over geopend. Heb ze geen moment gemist...
Ik heb geen contact meer met mijn opa en zijn verschrikkelijk vrouw! Ik mis het helemaal niet, hun zochten weer contact toen ik bevallen was van de oudste.... Nou echt niet dacht ik! Ik vind mijn opa een slappe zak en zijn vrouw is een keer zo te keer gegaan tegen mij dat mijn collega vroeg of ze de beveiliging moest bellen? (Ik werkte in een groot warenhuis) Ik heb al 15 jaar geen contact, vind het wel goed zo, zie ze soms op een feestje maar doen dan normaal tegen ze.
Ik heb geen contact meer met mijn oma sinds een jaar of 7. Ik ga niet verder in details treden maar ik mis haar absoluut niet. Is dr eigen schuld en ze heeft genoeg kansen gehad om het goed te maken. Nu is het te laat. Moet er wel bij zeggen dat de band tussen ons nooit goed is geweest. Mijn nichtjes waren altijd beter want hun hadden Havo en ik deed '' maar '' mavo. Ze gaf ons dan ook altijd een blikje cola en mijn nichtjes kregen dan in een mooi glas hun cola. Of met rapporten kregen wij 2 gulden en hun 5 gulden. Dat is trouwens niet de reden dat we geen contact meer hebben maar goed. Het heeft er dus wel voor gezorgd dat ik er geen moment wakker van lig dat ik geen contact meer met haar heb.