Poohbeer bij ons duurde het ook heeel lang voordat we zwanger waren en ook 2 miskramen gehad.. ooh wat mijn oma vroeg aan mij was of mijn schoonzusje al.was bevallen lekker belangrijk.. ze heeft mijn schoonzusje 5 jaar geleden op mijn bruiloft gezien en meer niet.. maar goed er bestaan van zulke zieke mensen doe je niks aan..
ik ook ! mijn overgroot oma is 85? mijn andere oma 66 wonen bij elkaar om de hoek maar een uur bij mij vandaar hoor en zie ze nooit mijn oma van 66 kan mij alleen maar kleineren nou prima .. aju paraplu
Ik heb geen contact met mijn oma, ook nooit gehad. Zij mocht mijn moeder niet en gaf, als wij daar vroeger als kleine kinderen waren, alle kleinkinderen wat lekkers en wat te drinken... En wij (kinderen van mijn moeder) kregen niets. Heb haar als puber (14) één keer bezocht omdat ik wilde weten wie mijn oma nou eigenlijk was. Ze stond huilend op straat van blijdschap : 'mijn kleindochter is er eindelijk' - 'Ik wist dat deze dag ooit zou komen'.. Maar dat was meer comedy naar haar buren toe want we woonden maar 4km van elkaar vandaan dus had ze zelf ook al jaren de stap kunnen zetten. Mijn moeder is inmiddels overleden en nu heeft ze weer contact met mijn vader. Zij gaan weer normaal met elkaar om, maar wij niet. Een handje krijgt ze als wij toevallig op een gezamenlijke verjaardag zijn, maar een gesprek begin ik niet. Zij heeft ons als kleine kinderen zo naar behandeld, en nu is ze "apetrots" dat ze 2 achterkleinkinderen heeft.......... Ach rot op.
Ik heb nog 1 oma, de moeder van mijn vader en daar nog wel contact mee, maar ik zit er heel erg aan te denken om dat te verbreken of indien mogelijk nog meer te verminderen. Op dit moment zie ik haar alleen met kerst en soms bij de verjaardag van mijn vader of zusje. Ze is zo ontzettend negatief en vindt het nodig om iedereen de grond in te trappen, waar ik steeds slechter tegen kan. Meestal is ze zo laf om het achter je rug om te doen en niet direct tegen je. Dit doet ze al jaren, maar de laatste tijd valt het mij ook op dat ze directer tegen iedereen in de aanval gaat. Niemand doet iets goed en zal dat ook te horen krijgen...
Hier ook klaar met oma! tis nog de enige oma die ik heb, opaś en andere oma zijn overleden. maar ze doet niks anders dan zeuren zeuren en nog es zeuren. zij mankeert vanalles (is ook wel zo) maar ze heeft alles 10x erger dan een ander. ik kwam er al niet vaak, vanwege dat gezeur. heb haar ook fotoś gegeven van mijn jongens. nou die zijn nergens te bekennen, overal fototś aan de muur, maar de mijn niet. afgelopen kerst een kaartje gestuurd, nou die staat er ook niet, zag ik nieuwjaarsdag. achteraf hoorde ik dat ik op nieuwjaarsdag maar beter niet had moeten komen, met de kinderen en mijn man, nee dat was veel te druk. ze had mijn vader nog gevraagt, bel haar even af, ik wil niet dat ze komt. maar mijn vader wilde niet bellen, omdat we toch al vast onderweg waren. wat ook zo was. en maar weer zeuren en huilen. en ik was niet welkom? nou doei hoor, het hoeft van mij niet meer. doet me wel heel zeer, vroeger ging ik altijd met opa en oma mee naar de camping, waar ze een eigen stacaravan hadden. ieder weekend. zo gezellig. mijn super opa en oma...... ze heeft geen zin meer in het leven, opa is 4 jaar geleden gestorven. ik snap het ook wel. maar van mij mag ze ook gaan. dan heeft ze rust. het leven is haar te veel. en alles en iedereen daarbij ook.. maar ik ga er voorlopig niet meer naartoe.
vaders kant heb ik nooit gekend (vader is ook nooit in mijn leven geweest) moeders kant heb ik pas geleden volledig het contract verbroken! mijn oma was heel schijnheilig loog alles bij elkaar om aandacht te krijgen, mijn opa daarintegen was heel agressief schold mij uit voor alles en nog wat waar mijn zoontje bij stond. ik ben er zo klaar mee is nu gewoon een keertje klaar! ik zou ook nooit meer contact met ze willen zijn voor mij geen opa en oma meer!!!
Hier hebben we geen contact meer met de opa en oma van manlief. Er zijn een aantal dingen voorgevallen. Het komt er voornamelijk op neer dat we het nooit goed kunnen doen en dat alles wat we doen wel weer op een negatieve manier geinterpreteerd werd. Uiteindelijk was manlief er zo klaar mee dat hij het contact heeft verbroken en heeft gezegd dat het niet meer hoefde van hem. Ik sta er zelf natuurlijk wat verder van af, heb zelf altijd een hele goede band gehad met mijn oma, maar ik begrijp en respecteer zijn keuze. En ik moet ook eerlijk zeggen; het geeft echt rust, heerlijk! Niet meer krampachtig dingen doen die toch niet gewaardeerd worden. Hier is het dus wel een verademing te noemen.