met alles wat vandaag is gebeurt... zal even beginnen mijn kinderen van 3 en 1,5 jaar zijn beide gewoon zwaar actief. Houden van rennen, klimmen, zingen en druk dansen. Zijn dus hele dag bezig.. Nu ik me even niet lekker voel ( hoofdpijn, keelpijn en verkouden en al paar nachten slecht geslapen ) Halen ze achterelkaar vanalles uit. Schuiven met de meubelen, klimmen op de aanrecht ( ja ook die van 1,5 jaar ) als ik even naar de wc moet... Stekkers uit het stopcontact trekken, tv aan en uit klikken steeds ook nadat je er wat van gezegt heb.. heb het even helemaal gehad. zeker toen ik vanmiddag 12 uur naar bed ging ( 2 kids lagen ook te slapen ) ik denk heeeeeeeeel eventjes een uurtje moet kunnen daarna ga ik wel met huishouden verder... maar nee het was me niet gegunt hoor.. 3 keer de telefoon 4 smsjes verder... kids wakker en ik over de zeik heen ( telefoon moet aanblijven staan aangezien vriendlief op dit moment met vrachtwagen in duitsland zit ) soms voel je je gewoon echt zooooo gefrustreerd he..dan heb je het ff helemaal gehad.. dus wie wil nog meer hun verhaal even kwijt ?? vertel ...
Ach ik leef met je mee. Ook kun je als moeder zijnde er even helemaal doorheen zitten, al zullen er ook moeders zijn die zullen beweren het altijd met 2 vingers in de neus doen en die benijd ik dan ook hevig! Als ik slecht geslapen heb en de kinderen zijn overdag heel de dag samen thuis en hebben alleen maar ruzie, onenigheid en kunnen absoluut niet luisteren, dan ben ik soms ook net iets te kortaf tegen ze wil het niet, maar gebeurd dan helaas toch. Probeer dan even een momentje voor mezelf te creeeren en zet ze voor de tv . Ok niet de meest mooie oplossing, maar daarmee krijgen ze wel weer een wat rustige mama voor terug. sterkte en lekker genieten als je straks op de bank ploft in alle rust
Die van ons kan dat ook zo goed als je ziek bent ach meis, morgen is er weer een dag, lekker cliché...
jahoor hier ook heel erg. zo zat onze kleine man vanmiddag regelamtig op het aanrecht paaseitjes pakken en bleef het zeggen pfff en dan ook nog snel dus moest voorzichtig zijn dat ie nit ging vallen was dus lastig boos zijn hahah....
Ik heb vandaag ook een vreselijke dag ik dacht laat ik vandaag extra vroeg opstaan had veel werk vandaag op drie verschillende plekken en ik moest nog wat dingen ophalen. dus me zoontje naar de kdv gebracht en op naar me werk. stopt me auto er opeens mee midden op de weg voor het stoplicht een uur gewacht op de anwb, blijkt me koppeling kapot te zijn:x dus ik moest weer een uur wachten op de sleepwagen. twee werk plekken moetrn afzeggen op me laatste werk plek voelde ik me ook niet zo op mijn gemak vandaag. er is daar een persoon die nogal minder waardig naar me doet maar ja morgen weer een dag. Zo dat lucht op zeg
Ik!! Minie is ziek en kan de hele dag alleen maar huilen, huilen, huilen. Ik word er langzamerhand knetter van. Ben zwanger en daardoor doodmoe en misselijk. En mijn man? Die drukt weer es lekker z'n snor. Hij is al weken aan het overwerken waardoor ik na een dag werken/dag met minie ook nog alles alleen kan doen 's avonds. Terwijl ik dan echt helemaal op ben. Vandaag zou hij eerder thuis zijn en minie ophalen van het kdv. Maar omdat ze ziek is, is ze niet gegaan. En net belt ie (half 7) dat ie "straks" weggaat op z'n werk. Lekker dan. Ik ben echt not amused. Komt ie gewoon weer laat. En Minie houdt maar niet op met huilen.
Mn hoofd zit nu al 4 dagen zo vol met snot.. Ik heb het gevoel dat mn hoofd 3x zo groot is als normaal.. En ben de hele dag zo misselijk echt niet te doen.. Alles komt er weer uit.. En vriendlief kucht een beetje en loopt alleen maar te zeuren.. Aargh!
Pfff. volgens mij hangt het in de lucht ofzo, want ik heb vandaag ook een fucking slechte ***dag! Al een paar keer weggelopen naar de keuken om daar mijn tranen te bedwingen en tot 10 (eerder 10.000) te tellen. Zucht... morgen hopelijk een betere dag! Vanavond maar vroeg naar bed!
Ik twijfelde even om mijn verhaal hier neer te zetten, maar doe het toch: Zal eventjes een dingetje neerzetten waar ik o.a mee zit anders wordt het een neverending story, ben ik bang.... Ik voel me de laatste tijd zo klote, mijn moeder is pas overleden, mijn schoonvader heeft kanker en een aantal mensen uit mijn omgeving zoals mijn opa en de moeder van mijn beste vriendin zijn ook al overleden. (We hebben zo onderhand een stempelkaart van de Dela, zo lijkt het wel.) Het ergste vind ik nog wel dat er HE-LE-MAAL niemand in onze omgeving begrip voor ons lijkt te hebben, behalve de familie van mijn vriend. Toen mijn moeder overleed, hebben we alleen maar kaartjes van zijn familie gekregen, van de mijne was er helemaal niemand die eens een keertje belde om te vragen hoe het ging. Niet eens een kaartje. Die gingen allemaal naar het adres van de partner van mijn moeder. Goed, onze namen stonden er ook op, maar wij hebben toch verdorie OOK een adres en telefoonnummer?? Zoals wij door de familie behandeld worden, voelt het voor ons net of mijn moeder niet heeft bestaan. En ik kan jullie vertellen dat dit verdomd veel zeer doet. Wij zijn dan ook helemaal klaar met ze. Mijn vriend heeft laatst nog een beoordelingsgesprek gekregen op zijn werk. De strekking was: **** heeft een moeilijke periode achter de rug, maar wij vinden dat hij weer met volle kracht er tegen aan kan. Het hoofdstuk is nu afgesloten. Wij hebben begrip voor zijn situatie, maar het was wel lastig. PARDON? 'Wel lastig'? Ben in staat om die werkgever op te bellen en hem op sarcastische wijze mijn excuus te maken voor het feit dat mijn moeder is overleden en mijn vriend dit zich aantrok. En 'hoofdstuk afgesloten'? Zijn vader heeft nog steeds kanker. En dit is zo ongeveer de manier waarop wij behandeld worden. En vandaag ben ik het even spuug en spuug zat, dus dit topic komt als geroepen.
Ja, ik! Ben er ook even klaar mee. Ventje slaapt nog steeds niet door, dus ben moe (en vandaag gewoon heel erg). Avondeten was ook weer een drama, denk dat er toch wel 3 happen met appelmoes naar binnen zijn gegaan. En de hele dag de cd-speler aan en uit zetten, kan niet goed zijn voor dat ding. Luisteren ho maar. (en dan vandaag een kleintje van een vriendin in handen krijgen; 'kan je weer voelen hoe dat is zo'n kleintje'. Jaha, ook wij willen graag een tweede maar we komen er niet eens aan toe om te 'oefenen', als ik mn bed zie wil ik slapen) Nu even Wie is de Mol kijken en dan ga ik slapen. Hopelijk morgen een betere nacht, vandaag ben ik er klaar mee. Sterkte meiden!
Volgens mij zit er vandaag iets in de lucht... Jasper is vandaag mega dwars en wil nu ook niet slapen en dat gebeurt zelden! Maar ook ons buurmeisje was niet te pruimen vandaag, die heeft de hele boel een paar keer bijelkaar gekrijst omdat ze haar zin niet kreeg. Zojuist bonje met m'n vent en daardoor heb ik een reep chocola op zitten eten terwijl ik af wil vallen... Deze dag wil ik snel vergeten...
Kat1981: Jeetje meid....hele grote knuffel! Hier ook 2 kinderen, een van 3 en van 1,5..... die van 3 wordt bijna 4 en mijn god, dat kind is zoooo toe aan school! Ze mist nu gewoon de uitdaging thuis en dat resulteert in stout gedrag en haar broertje van anderhalf doet vrolijk mee! Die is ook op ontdekking natuurlijk. Wordt er af en toe horrendol van en gefrustreerd met als gevolg regelmatig een kort lontje...pfff. Pittig hoor 2 kinderen onder de 4 hele dagen thuis! En ik werk nu ook niet meer. Maar goed, nog 2 maandjes en dan mag ze eindelijk naar school, ik streep de dagen af!
ECHT JA!!!!!!!!!! die van mij zijn 2,5 jaar en bijna 8 maanden, maar God hey....pittig zeg, 2 kids zo op elkaar.. serieus, ik hoop zooooo dat ik snel ergens wordt aangenomen he! Werken? Wat werken..relaxen, bedoel je Even niet hollen, bekvechten, irriteren, erdoorheen zitten.. Zit geen moment op mijn reet..nu wel omdat ze slapen! Zit nu nog in de WW.. maar hele dagen thuis is echt zwaar ja!
*meldt* ik heb echt een vreselijke drukke K U T week achter de rug op mijn werk. Ik heb al een week lang 's middags niet kunnen lunchen, zo druk is het. Vandaag kwam ik op mijn tandvlees en draaierig van de honger thuis. Roept mijn zoon ook nog dat ik niet lief ben, en papa wel Ik weet dat ik het me niet moet aantrekken, maar ik moest toch even een potje janken.
Herkenbaar! Ik kon het vandaag ook ff niet handelen de hele dag alleen met 2 zieke, hangerige, vechtende en krijsende koters. Dus ik ben naar mn moeder gevlucht (wel met de kindjes hoor)