Daar gaat onze kerst...

Niet dingen ervoor afzeggen. Zeker omdat je net je ad bent gestopt. Leuke dingen blijven doen, en niet aan de hyperventilatie denken. Hoe meer je je bewust wordt van je ademhaling, hoe meer je angsten krijgt en dus een hyperventilatie aanval opwekt. Altijd een boterhamzakje bij de hand houden, en daardoor ademen als je een aanval krijgt. Verder gewoon doorgaan met je leven voordat je weer in en depressie komt. Dus ik zou zeggen; hup! Kop op! Doorgaan met je plannen en zeker geen afspraken afzeggen omdat je een hyperventilatie aanval gehad hebt.

 

Heb je enig idee waardoor je een hyperventilatie aanval kreeg? Misschien de angst dat het je niet zou gaan lukken zonder anti depressiva?
Denk dat je eerst iets aan de oorzaak van de aanval moet doen in ieder geval en als je weer een aanval krijgt kun je het beste wat ademhalingsoefeningen doen. Weet je er een paar?

Sterkte ermee meis, hopelijk wordt t snel wat rustiger en krijg je geen last meer van hyperventilatie!

Als je trouwens geen ademhalingsoefeningen weet dan moet je t maar laten weten, dan schrijf ik ze op!

 

Afkicksverschijnselen?

Ik herken het van mijn moeder. Zij heeft jaren die troep geslikt. Ze is toen gaan afbouwen ging prima tot ze echt moest stoppen. Wat een hel voor haarzelf maar okk voor ons. Ze ging stiekem weer slikken. Toen weer opnieuw begonnen af te kicken. Heb in de nacht van stoppen alle pillen weg gespoelt. Ze was me toch boos op me.
Nu dankbaar. Het was even een verschrikkelijke tijd waar ze doorheen moest maar tot.op dag van vandaag is ze me dankbaar.

 

Meid, niet gelijk het vertrouwen wat je in jezelf had kwijtraken hoor! Je bent sterker als je denkt en af en toe een terugval hoort er gewoon een beetje bij helaas!
Probeer wel zodra je druk voelt even je rust te nemen en na te gaan waardoor je gelijk in de "stress" schiet. Is je idee erbij wel reëel? Kan het echt niet een uurtje later af? Wat zou t ergste scenario zijn en hoe groot is de kans eigenlijk dat het gebeurd? Probeer jezelf met zulk soort gedachtes tot rust te krijgen. Hoe vaker dat dan weer lukt, des te beter jij jezelf gaat voelen!

En idd heel rustig ademen, belangrijk is kort in ademen en lang uit ademen...

 

Je hebt niet voor niets besloten om een poosje terug je AD af te bouwen: het ging goed met jou! Nu drie wkn later heb je hyperventilatie aanval, ja logisch dat je daar heel erg van schrikt. Maar kom op! 1 incident betekent niet dat je gelijk weer terug moet aan de AD!
En ja, ik weet er alles van, ben afgelopen zomer gestopt met mijn AD en de eerste weken daarna ging het ook niet zo lekker en o wat was de twijfel groot van moet ik weer aan de AD of niet.... Gelukkig heb ik toen met steun van mn man toch doorgezet zonder AD.

oké je hebt even terugval, accepteer dat ook van jezelf! Het is niet erg, je hoeft nu niet perfect sterk te zijn! Vanavond goed gaan slapen, morgen nieuwe dag! Prina dan speel je morgen even geen gastvrouw maar onderneem iets waar je wel plezier uit haalt! Elk dag een nieuw begin, rust!
sterkte!

 

Mijn ervaring met dit is toevallig: Na depressie komt angst. Ik heb hier de laatste weken ook veel last van. o.a. hartkloppingen hyperventilatie dit en dat.

Wat helpt is niets moeten. Helemaal niets. En alles mag.

Weet niet waar de angst bij jou vandaan komt.. maar wat ik geleerd heb van angst is het er laten zijn. Hoe meer je het onderdrukt of hoe meer je verzet, hoe groter het wordt.

Misschien heb je er iets aan om dat te oefenen. Oke, angst, daar ben je weer, kom dan maar.. dan ben je toch gewoon angstig ? Laat het er zijn.

De angst is er meestal voor een reden, niet omdat er iets gaat gebeuren met je, maar omdat het doorvoeld moet worden, als zijnde verwerking van iets. (misschien zelfs wel verwerking van de depressie ? Het kan allemaal.) Maar echt, hoe meer je je verzet ertegen, hoe groter het wordt. Je kunt er gewoon in gaan zitten.

Althans, dit is de manier waarop ik er de laatste tijd naar kijk voor mezelf, en het helpt me. Ligt er wel aan hoe intens de angstaanval is.

Sterkte, tis niet leuk zo

 

Ik zie antidpressiva niet als troep. dankzij dat spul kan ik tenminste een normaal leven leiden. Ik baal wel dat ik het moet gebruiken maar het is niet anders. Als je het niet aankunt zou ik weer gaan gebruiken maar het is misschien beter een half jaartje te wachten zodat je zeker weet dat het spul uit je lijf is.

 

Je had gisteren 1 oxazepam op toch ?

Antidepressiva vlakt je emoties wat af.. maar dus ook de positieve. Je wordt het wat meer neutraal van, (maar dat wist je al ) het is goed om wat rust voor jezelf in te hebben, want angst vraagt veel energie.

Heb je de antidepressiva trouwens afgebouwd, of ben je er in 1x mee gestopt 3 weken terug ?

Meestal duurt het weer een tijdje voordat je een spiegel hebt opgebouwd van de antidepressiva.

Je zou kunnen overwegen om valeriaan pilletjes te gebruiken of magnesium calcium tabletten. Voordeel is dat je wel blijft voelen wat je voelt, maar meer rust voelt. Dus in plaats van de AD. Maar dat kun je het beste met je arts overleggen wat te doen qua medicatie.

Sterkte

 

Wauw wat verwoord je het mooi hoe je met je angst omgaat. Daar kan ik nog wel wat van leren eigenlijk. Ik heb emetofobie en daarbij was ik ook nog eens flink depressief. Nu zit ik dus ook aan de AD en daardoor functioneer ik weer. Maar die angst! Ik weet nog altijd niet hoe ik ermee om moet gaan laat staan het accepteren.

 

Oh dat is een goede afbouw idd !

Ik ben ooit in 1x gestopt maar kreeg een mega terugval daardoor. Toen weer begonnen en afgebouwd na 3 maanden. Daarna nooit meer aangeraakt. Bleef in hetzelfde circeltje door de AD, heb het doorbroken toen.

 

Na een paar weken begon ik weer, duurde wel even voordat het ging werken. Heb het toen 3 maanden gebruikt en daarna afgebouwd in een paar weken.

 

Meid, AD is geen troep. Tenminste, niet voor mij. Gebruik het al een aantal jaar. En als die "troep" er niet was zou ik nu lang niet zo gelukkig zijn als dat ik nu ben. En ik ben hier zeker niet minder emotioneel van, integendeel.

Ik peins er niet over om af te kicken. Wel eens geprobeerd maar was geen succes. Sterkte! Mocht je AD weer gaan gebruiken, heeft je lijf gelukkig niet zo lang nodig om er weer aan te wennen, het herkent het stofje namelijk.

Liefs Kari