Lieve meiden, Ik heb me eigenlijk altijd beperkt gehouden tot de algemene topics, maar nu we de grote stap moeten gaan wagen naar IVF/ICSI, is het misschien wel wat gemakkelijker om een eigen topicje te openen. Even een korte samenvatting van onze geschiedenis tot dusver. Op 26 mei 2006 zijn mijn man en ik getrouwd en gestopt met de anticonceptie van dat moment (ik heb Implanon gebruikt). Ik werd gelukkig meteen ongesteld en heb geen last gehad van ontpilfases ofzo. Zoals iedereen die in de MMM zit zal herkennen, zijn de eerste maanden nog heerlijk ontspannen. Maar toen we in de maart 2007 aankwamen en nog niet zwanger waren, waagden we toch nog maar eens bezoekje aan de huisarts. Deze liet ons een zaadtest doen en toen we op die dinsdag bij hem kwamen voor de uitslag was hij positief hierover. We mochten daarom door naar de gynaecoloog. Twee dagen later zaten we daar al binnen. Maar wat schrokken we toen zij aangaf dat de huisarts het bij het verkeerde eind was en het zaad eigenlijk helemaal niet goed was. 97% was onbeweeglijk, dood of verkeerd van vorm. Uiteindelijk waren er ongeveer 2 miljoen goede zaadjes. Omdat we nog geen jaar bezig waren, werden we tot mei 2007 naar huis gestuurd en daarna werd gestart met IUI-behandelingen. De eerste (in juni) eindigde helaas met de gebruikelijke duiveltjes, maar er was weinig goede hoop direct bij IUI. Want het bleek dat er maar 460.000 goede zaadjes na bewerking over waren gebleven. Veel te weinig om een goede IUI-behandeling te kunnen doen. In augustus werd de tweede IUI gedaan en inmiddels stonden we direct ook al op de wachtlijst voor IVF. Dit keer waren er iets meer goede zaadjes, namelijk 740.000. Maar nog steeds te weinig om een kans te maken. Daarom werd de hoop op IUI opgegeven. Maar wat schetste ieders verbazing... we raakten zwanger van één van de stoere 740.000 zaadjes. We waren dolgelukkig en zo blij dat we geen IVF zouden hoeven te doen. Maar op 14 september begon ik bloed te verliezen en werd er in het ziekenhuis een echo gedaan. Daarop was geen kindje te zien. Er werd bloedgeprikt en maandags zouden ze dit weer doen. Op de echo van maandag bleek dat ons kindje goed gegroeid was, dat het hartje klopte maar... ons kindje zat vast in mijn eileider. Het bleek dat men deze buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet konden redden. Maar omdat het hCG kelderde werd er afgewacht. Om een lang verhaal kort te maken: men heeft drieëneenhalve week afgewacht en nog altijd daalde het hCG niet voldoende. Toen heeft men alsnog een chemokuur ingezet, maar ook dit bleek niet de oplossing. Na 75% van deze behandeling moest er noodgedwongen alsnog geopereerd worden en heeft men mijn rechtereileider weg moeten halen. Omdat wij zelf nog altijd heilig geloofden in IUI, is men in november alsnog begonnen met een derde IUI-behandeling. Maar ook nu weer maar 500.000 goede zaadjes. Het eitje zat wel lekker aan de linkerkant, maar het heeft niet mogen baten. Gisterenavond werd ik (veel te vroeg eigenlijk) ongesteld. Nu zijn we definitief aangewezen op IVF. Of eigenlijk waarschijnlijk op ICSI. Men vertelde mij dat men voor 'gewone' IVF ongeveer 200.000 goede zaadjes nodig heeft per eitje. Maar omdat er bij ons maar zo weinig goede zaadjes zijn, wordt het waarschijnlijk ICSI. Meer hierover zullen we 9 januari horen als we weer op het IVF-spreekuur moeten komen in het Radboud Ziekenhuis. Tot die tijd zitten we in vrije rondes. Onze eigen gynaecoloog uit het ziekenhuis in Oss heeft ons voor deze eerste ronde Clomid ter ondersteuning meegegeven. Die ga ik zodadelijk maar eens halen. En gewoon lekker vrij klussen in deze decembermaand. Hopelijk gebeurt er alsnog een wonder en kunnen we de afspraak van januari lekker afbellen. Al heb ik er steeds meer moeite mee om de positieve houding vast te houden... Het is een heel verhaal geworden. Ik hoop dat jullie dat niet erg vinden. Ik vind het wel een beetje eng zo... mijn eigen topic. Hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat ik zo vrij ben geweest... Liefs, Josien
Hee meid, ik wens je heel veel sterkte met de icsi!Bij ons zelfde verhaal, ook eerst iui maar steeds te weinig zaad. Mag ik vragen waarvoor je clomid mee kreeg?
hoi lieve josien, ik heb je verhaal gelezen en ga je topic zeker volgen. het is voor mijzelf msischien ook wel prettig om alles van 'dichtbij' te horen, mocht bij ons ivf/icsi ook een optie worden. misschien wel lekker dat decembermaand een rustmaand is, want het is al zo druk. om dan al te beginnen met hormonen is misschien ook wel iets te veel. heel veel sterkte! liefs rachel
Hoi meiden, Bedankt voor jullie berichtjes. Gelukkig heb ik tot op heden helemaal geen last gehad van de toegediende hormonen bij IUI (Clomid en Pregnyl). Stienke, waarom ik nu precies Clomid kreeg was voor mijn gynaecoloog vooral omdat de Clomid mijn cyclus zou ondersteunen. Ik vind dat wel een beetje moeilijk. Aan de ene kant ben ik blij dat ze me blijven steunen, maar aan de andere kant weet ik dat ik een goede eisprong van mezelf heb. Bij mij is er tot op heden nog niets verkeerd gebleken. Maar misschien heeft het vooral ook te maken met het ontbreken van mijn rechtereileider nu. Dat ze misschien denken dat het allemaal een beetje makkelijker is. Ik hoop dat we snel wat beter nieuws krijgen. Ik ben het beetje zat al die teleurstellingen keer op keer. Maandenlang ben ik al zo positief, maar het wordt wel steeds moeilijker eerlijk gezegd. Liefs, Josien
Ah oke. Je mag ook best af en toe negatief zijn hoor, ben ik ook op dit moment, als je daarna maar weer alles bij elkaar kunt rapen om positief te blijven! Houd moed!
Lieve Josien, Goed voor je zo'n eigen topic. Ik ga je zeker volgen. Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen met de komende IVF/ICSI. Ik hoop voor jullie dat jullie snel zwanger mogen worden op deze manier. Maar eerste even goed de tijd nemen voor jezelf de komende weken, zodat je met alle moed er voor kunt gaan in januari. Liefs Marielle
Lieve Josien, Op naar het groffe geschut meid! Balen dat het zover moet komen he. Gelukkig is deze optie er en weet je wat het mooie is ..... Het brengt de aller aller mooiste baby's :-D Zonder gekeheid: Ontzettend veel geluk meid! Elmo
Welk pad je ook moet bewandelen, lieve Josien, het is het eind resultaat dat telt! Ik duim hevig dat jullie nog meer teleurstellingen bespaard blijven en dat jullie snel weer zwanger mogen zijn!
Hoi Josien, Ik weet hoe je je voelt, wij zitten in het zelfde schuitje. Alleen de zwemmers van mijn man zijn nog niet getest, wij hebben al een zoontje en het probleem ligt bij mij ivm verklevingen. In maart hebben ze bij mij de linker eileider verwijderd ivm een bbz, na een hsg bleek rechts verkleeft te zijn. Wij zijn ook aangewezen op ivf, 20 december krijgen wij een intake met de fertiliteits arts over ivf. Meid ik wil je heel veel sterkte en succes wensen en hoop dat je snel zwanger mag zijn, knuffel conny
Jullie zijn allemaal lieverds! @Conny, succes meid. Hopelijk mogen we allebei snel succes hebben! Liefs, Josien
Ik zie dat je ook uit noord brabant komt, in welk ziekenhuis ben je onder behandeling? Ik in het elisabeth in tilburg.
Lieve Conny, Ik was altijd onder behandeling in het Bernhoven Ziekenhuis in Oss. Nu zijn we doorgestuurd naar het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Groetjes, Josien
oke het radbout is geloof ik een heel goed ziekenhuis, academisch toch? Meid heel veel succes en ik hoop dat we binnen kort samen kunnen roepen wij zijn zwanger...... knuffel conny
Het Radboud is inderdaad een academisch ziekenhuis. Ik hoop dat we inderdaad snel samen gelukkig mogen zijn! Liefs, Josien
hey josien zo dat is een stevig verhaal , jullie hebben zat meegemaakt ..... ik wil je hier bij veel sterkte wensen in de mmm de komende tijd! L.sybje
Lieve Josien, Het valt niet mee om van IUI door te gaan naar IVF/ICSI Ik zag er ook ontzettend tegenop. Maar nu zit ik er alweer midden in.... En elke keer zetten we de schouders erweer onder en gaan door. En dan hopen op het wondertje..... Heel veel succes.... Liefs Minou
Ik ben eigenlijk heel bang voor alles wat gaat komen. Wat moet ik er precies van verwachten... Ik zie niet echt op tegen de hormonen. Bij IUI heb ik daar ook nooit last van gehad. Dat scheelt misschien. Maar ik ben wel bang voor de punctie en voor eventuele overstimulatie. Ik ben ook benieuwd hoe alles gaat lopen. Moet ik aan de pil? Ga ik zelf de hormonen spuiten? Tot op heden heb ik ook zelf de Pregnylspuit gezet, dus ik denk dat ik het wel moet kunnen. Mogen we al snel beginnen? Of moeten we weet ik niet wat voor een onderzoeken nog ondergaan? Ik hoop maar zo dat het nu ook snel van start gaat... Dan ben ik ook eerder van de zenuwen af denk ik. Liefs, Josien
Lieve Josien, Wat een spanning he? Het gaat echt goed komen. Je weet als je vragen hebt, je hebt mijn mail en MSN. Over dat spuiten, dat moet je inderdaad zelf doen. Het is zo simpel. De vervelendste en ingewikkelste spuit is de pregyl, en die heb je al gezet. Bij bijvoorbeeld decapeptyl en gonal f, zijn de naaldjes zo klein dat je het amper voelt. Na 2 dagen weet je niet beter. De punctie valt echt mee. Je moet maar zo denken, honderden meiden zijn me voor gegaan. Leuk is anders, maar het is echt te doen! Het gaat echt goed komen. Liefs, Elvira
Ik wil ook gewoon super graag beginnen. Niet omdat ik het zo leuk vind, maar ik wil niet naderhand ook nog eens het idee hebben dat ik het niet eens heb durven te proberen. Normaal gesproken ligt mijn pijngrens heel hoog, dus ik hoop dat dat nu ook zo mag zijn en dat het niet te pijnlijk is. Ik ga er me er nog maar niet te veel zorgen over maken... Liefs, Josien