Goedemiddag dames, Zoals de topic luidt heb ik een man met angst en paniek aanvallen. Voor mij valt het niet echt mee om erover te praten, maar ik probeer het! Mijn man en ik zijn nu 8,5 jr samen waarvan bijna 4jr getrouwd (22-02-2008). Hij heeft met zn jeugd echt het een en ander meegemaakt met zn ouders, wat je een kind niet zou willen/kunnen geven. Sinds een jaar of 6 heeft mijn man last van aanvallen, hij durfde niet alleen meer te slapen, bleef het liefst op zn eigen kamer, zo terug getrokken dat ie was dat hij zelfs niet meer de deur uitkon, zo bang dat het verkeerd zou gaan. Naar bijna 2 jr therapie, 1 van 9 weken, 1x in de wk, 3u lang, maar dat mocht helaas niet baten. November 2010 een therapie van 9 mnd, 2x in de week van 9 tot 3 heeft gelukkig wel geholpen en heeft m afgelopen maandag afgerond met het laatste gesprek. Zo dat valt ff niet mee...... Ik wil heel graag een gezinnetje stichten, maar was echt bang dat het niet zou gaan komen. Wel hebben er samen heel veel over gepraat en uiteindelijk ben ik eind september gestopt met de pil, mn man wil ook dolgraag kinderen, ook al wordt het dan moeilijk, je kan wel wachten tot het beter gaat, maar dat kan nog heel lang duren, waarschijnlijk gaat het nooit meer weg:x Hij heeft veel contact met zn vader maar met zn moeder bijna niet, alleen verjaardagen. Ik hoop dat ik over 2wk kan zeggen dat we zwanger zijn, we zijn er meer mee bezig als voorheen, ben nu 26 en mn man 27 dus wel hopen dit jaar op een klein wondertje. Ik zou graag in contact willen komen met dames die (bijna) in dezelfde situatie zitten als ik, vind het wel fijn om erover te praten. Xxx
Hoi, Ik zit niet in dezelfde situatie zoals jij, maar mag ik vragen wat voor therapie je man heeft gehad? Misschien is anders EMDR therapie iets waaraan jullie heel veel aan kunnen hebben. Dit is een therapie die met name gericht is op PTSS en die erg snel kan werken. Heb hier zelf in mijn naaste omgeving goede ervaringen mee gehad! Mocht hij dit nog niet gedaan hebben dan zou ik jullie zeker adviseren om dit nog eens uit te proberen. Heel veel sterkte!
Hallo Kleintje, De EMDR therapie heb ik zelf weer slechte ervaringen mee, helpt geen bal. Maar ja zo ervaart iedereen dat anders. Ik kan zelf niet over de situatie meepraten omdat ik geen partner heb die hieraan lijdt, ik "lijd" er zelf aan. Ik heb hier al ruim 12 jaar last van zonder aanwijsbare reden, supergoede en leuke jeugd gehad. Ik ben vrijwel direct begonnen met medicatie. Slikt jouw man dat ook? Ik heb ook verschillende therapieen gehad maar helaas hielp niks totdat er een therapie startte in het ziekenhuis. Dat sloeg aan en sinds dien kan ik er mee omgaan. Ik blijf er wel de rest van mijn leven mee omgaan maar ik kan de aanvallen nu eindelijk zelf opvangen en dat is een hele vooruitgang. Daarom ben ik ook geminderd met de medicatie en zie mijn onderschrift Ik denk, maar dat is mijn mening, dat jouw man eerst zelf de aanvallen kan opvangen voordat hij kan genieten van een kindje. Dat wil uiteraard niet zeggen dat hij nu niet aan kinderen moet beginnen, denk alleen dat hij er minder van kan genieten. Denk bv aan op vakantie gaan. Want een kindje zorgt wel voor veel meer spanning. En die heb ik ook nog steeds natuurlijk en het is maar afwachten hoe het straks zal gaan maar ik voorzie geen problemen. Good luck girl
Mijn partner heeft vrijwel zijn hele leven (hij is nu 43) al een paniekstoornis. Hij heeft goede en slechte tijden. Toch is ie vader geworden en - zelfs in rottijden- is hij in staat om van zijn dochter te genieten. Ik heb zelfs het idee, dat zij hem soms dat stukje kracht geeft wat ie nodig heeft. Natuurlijk heeft het ook nadelen, maar iedereen heeft beperkingen zeg ik altijd maar en he tis maar net hoe jullie er zelf in staan
ik kan niet mee praten over dit onderwerp maar ik heb wel een ptss gehad en emdr heeft mij ontzettend goed geholpen,ik zou zeggen probeer t eens baat t niet dan schaad t niet toch?? succes met alles