Hoi allemaal, Even voorstellen want ik ben nieuw op dit forum: Ik ben 31 jaar oud, woon samen (al 12 jaar) en we hebben een zoontje van 4. Sinds anderhalf jaar zijn we aan het proberen zwanger te worden van de tweede. En dat is dus nog steeds niet gelukt, hoewel...... Op 6 sept. j.l. was mijn 1e dag van laatste menstruatie. Toen op 10 oktober een test gedaan, want was over tijd. Test was (EINDELIJK!) positief. Wij wilden het niet geloven en hielden onszelf voor niet al te blij te zijn "want je weet maar nooit!" Als ik eerlijk ben voelde ik me ook niet super zwanger zoals bij de eerste keer. We hebben de hele avond op de bank tegen elkaar aangelegen, en gefantaseerd hoe fijn het zou gaan worden, en hoe blij we waren dat we nu zwanger waren enz. De volgende (werk)dag, werd ik wakker en was voor het eerst sinds een lange tijd echt vrolijk. Vrolijk zoals ik me van voor dit lange wachten op een tweede kan herinneren. De hele dag liep ik op wolken en toen ik thuis kwam was de rest er nog niet. Opeens moest ik plassen en had ik een steek in mijn onderbuik. Toen ik was geweest zag ik de oorzaak: bloedverlies! Heel raar wat er dan door je heen gaat! Het verdriet is niet te beschrijven! Eerst zoooo blij, dan zooo verdrietig! En kan je wel verdrietig zijn want het was maar zo pril. Sindsdien ben ik nog steeds af en toe aan het vloeien, voel me teneergeslagen en heb echt behoefte aan gesprekken met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt. Wie wil er op mijn berichtje reageren met een eigen ervaring? Ik zou het erg op prijs stellen! Groetjes en tot schrijfs.
ikzelf heb een ma gehad.wij waren ook iets meer dan een jaar bezig voor ond eerste kindje en toen was het eindelijk raak.we waren zo blij we kregen een kindje.ik was bijna 11 weken zwanger toen we naar onze eerste echo gingen en daar kwamen we erachter dat ons kindje al was gestorven met 7 weken en 4 dagen. dit was echt een grote klap voor ons had het absoluut niet verwacht voelde me nog zo zwanger had alle symptomen terwijl ons kindje toen al bijna 4 weken niet meer leefde. de echo was op 22 augustus en heb toen tot de 31e meten wachten op een curretage. heb toen dus nog een week moeten wachten wat heel moeilijk was voor mij het idee om rond te lopen met iets wat niet leeft vond ik heel erg.het kon in die week ook nog vanzelf komen dus heb die week ook niet gewerkt enzo omdat ik bang was dat het dan spontaan ging komen. dus alles bij elkaar \heeft het nog 5 weken in mij gezeten terwijl het niet leefde.ben er nog steeds kapot van.het slijt wel maar af en toe heb ik er nog steeds huilbuien van ik wil zo graag weer zwanger zijn. heb op het moment me menstruatie en wat een rotweek is dit zit bah ik hoop dat iok snel weer zwanger mag worden en dat het niet weer een jaar of langer gaat duren. nou dit is mijn verhaal maar hoe gaat het nu met jou verder? wens je heel veel sterkte meid ik leef met je mee. xxxxx
Ha wannahave, Ik begrijp heel goed wat je voelt! Ik heb het helaas 2 keer meegemaakt! De wereld valt onder je voeten vandaan! Opeens is alles weg! Als je behoefte heb om te praten erover, bij het forum miskraam is hier speciaal een topic over gemaakt: Miskraam en dan ( klets topic). Daar zijn allemaal vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt! Ik zelf zit daar ook! Veel sterkte meis!
Jeetje zeg, heel veel sterkte! Ik heb het zelf 3x meegemaakt! Ik begrijp wat je bedoelt! Hier bij zwanger worden is er ook een topic over zwanger worden na een miskraam! Schrijven allemaal meiden die ook een MK hebben gehad, of meerdere! Misschien tot daar!
Wat fijn dat er nu al reacties zijn en bedankt voor de tips over de andere topics. Ik zal daar zeker een kijkje gaan nemen. Het doet me wel goed om te weten dat er anderen zijn die dit ook mee hebben gemaakt. Graag praat ik met jullie verder. Wij hebben heeel lastminute een huisje op texel weten te boeken waar we nu heen gaan dus ik kan dit weekend niet meer reageren. Even uitwaaien/huilen dus. Tot schrijfs en bedankt!
Heb het nu ook 2x meegemaakt!Het is vreselijk en het heeft tijd nodig!hoop dat jullie een fijn weekend hebben op Texel!dat je het een plaatje heb kunnen geven!
Je mag verdrietig zijn om een verloren vruchtje hoor, hoe klein ook. Ik heb een mk gehad in september, ook een hele vroege. En zó vroeg dat we het woord 'miskraam' er eigenlijk te zwaar voor vinden klinken, maar ik heb er ook veel om gehuild, hoor. Het doet zo'n pijn soms, en ik denk vaak: 'k ben d'r wel overheen. Maar hoevaak iets niet ineens te dichtbij komt en je tóch aan het huilen maakt. Het hoort er allemaal bij. Accepteer je verdriet, het mag er zijn. Ik begrijp zó goed je verhaal van samen verwachten en fantaseren en blij zijn, en dan ineens is het weg. Je donderd binnen één seconde bij wijze van spreke van de hoogste bergtop ter wereld in het diepste ravijn. Mag dat alsjeblieft even pijn doen? En we hopen met z'n allen dat het voor jou ook weer snel raak mag zijn. Op het forumonderdeel 'miskraam' kun je ook ervaringen delen met andere vrouwen die ook een miskraam hebben gehad.
Hallo, Ook ik heb al 3 vmk achter de rug alle 3 bij 6 weken...Ik zelf word er heel onzeker van omdat ik gewoon bang ben dat het nooit goed zal gaan..Maar ik begrijp je heel goed hoor...!Nu probeer ik gewoon positief te blijven zodat het toch ooit gaat lukken, want daar heb ik wel vertrouwen in..Sterkte! Liefs
Wannahave, allereerst heel veel sterkte. Een miskraam, hoe vroeg of laat hij ook komt is nooit leuk. Gelukkig vind je hier veel steun op het forum en kun je je gevoelens, hoop, verdriet, angst, blijdschap met anderen delen.
Hoi allemaal, Even uitwaaien op Texel was erg fijn. Het was heerlijk weer en op de momenten samen hebben we veel over de miskraam kunnen praten. Ik mijn koppie ben ik nu wel een heel stuk over de eerste schok heen. Het nare is dat ik nu nog steeds lichamelijk klachten heb. Ik heb eerst 5 dagen bloedverlies gehad, toen een paar dagen niets en nu heb ik alweer 7 dagen bloedverlies! Het is niet veel maar wel elke dag wat. Wie herkend dit? Mijn nuisarts zegt dat het geen kwaad kan, pas als ik pijn krijg, of koorts moet ik weer bellen. Toch maak ik me wel zorgen. Is er iemand die dit ook heeft gehad en hoe kwam het weer goed? Ik wil ook graag weer proberen om zwanger te worden mar heb nu echt geen idee of er nog iets over is van mijn gewoonlijke ciclus. Groetjes!
Je lichaam moet echt herstellen en dat kan wel even duren hoor. Ik had de eeste maand na de mk ook veel buikpijn, hoofdpijn en koud. Ook emotioneel was ik nog niet op orde (nog steeds niet, ben bij tijden nog erg labiel). Het hoort erbij. Als jij het aandurft, kun je er gewoon direct weer voor gaan. Je cyclus kan idd wel even op z'n kop staan, maar dat komt ook wel weer goed. Maar daar hoef je niet op te wachten voordat je weer verder kunt met proberen zwanger te worden, hoor. Fijn iig dat je ff lekker weg bent geweest.
Hoi Freewilly8, Het gaat helemaal niet zo goed nu, heb een beetje verhoging en maak me zorgen. Ik bloed nu al 10 dagen en daarvoor al 6! Voel me ook slapjes maar dat is natuurlijk van het bloedverlies. Ga zo dokter weer bellen, heb wel voor morgen een afspraak staan maar die is pas om 2 uur! Ik laat wel weten hoe het ging. groetjes
@ Wannahave: wat goed dat je morgen naar je huisarts gaat! Want misschien kan hij je even doorverwijzen naar de gyn voor een inwendig onderzoek, om te kijken of alles er uit is! Voor hetzelfde geldt heb je nog iets in je baarmoeder en ben je daarom zo ziekjes! Succes!
Ja, idd heel goed, want verhoging is niet goed, dan moet je altijd ff naar de ha. Ik denk ook dat ze even gaan controleren of alles weg is. Naar dat je je zo vervelend voelt. Sterkte meid!
Ik heb er nu 3 gehad en vorige week maandag gecuriteerd. Verschikkelijk is het gewoon en vooral de uitreken data's
hoi allemaal, ben dus idd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Inwendige echo gehad, wat een genant gebeuren als je bloed en heel pijnlijk! Ze vonden geen "restjes" maar wilden wel bloedonderzoek ivm langdurig bloedverlies. Hcg iets verhoogd maar geen reden om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te vermoeden. Nu is het dus weeeeer wachten! Ik vind het heel naar en blijf me maar afvragen wat er aan de hand zou kunnen zijn! Ik wil dit afsluiten en opnieuw zwanger proberen te worden! Voel me slap en op. 16 dagen bloedverlies achter elkaar is toch niet normaal? Daarvoor ook al 4 dagen bloeden met de mk. ga mijn bedje weer in, groetjes