Moet het allemaal zo snel?!

Net nog een topic over geweest:

http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/489878-afdwingen-nature.html

 

Zo sta ik er ook in alleen is ieder kind weer anders!
Chloe sliep met 2.5 voor het eerst in een peuterbed en was pas zindelijk met 3.5!
Wij hebben ook haar eigen tempo aangehouden en dat ging heel goed, puchen werkt bij haar ook niet maar ja het ene kind is snel met alles en het andere langzaam toch?

 

Mijn dochter klom met 15 maanden uit gaar ledikant, dus tijd voor een open bed. En ze heeft duidelijk interesse in de wc, zodoende dus bezig met zindelijk worden. Heeft niks te maken met 'te snel' willen, ik volg gewoon wat zij aangeeft.

 

Hier gaat ze met 2,5 ook over naar een groot bed. Dat vind ik veiliger ipv dat ze uit de ledikant probeert te klimmen. Probeert ze nu ook al, maar dat lukt nog lekker niet.
Qua zindelijk worden, zijn we hier ook mee bezig. Ze geeft zelf aan dat ze naar de wc wilt, dus waarom niet. Ik push haar niet, maar als ze het zelf aangeeft, dan stimuleer ik haar wel daarin.

 

Hier net zo.
Dochter werd met 17 maanden continue wakker omdat ze overdwars klem lag in haar ledikant. Overgegaan naar een peuterbed en dat ging prima.
Met 22 maanden trok ze te pas en te onpas haar luier uit omdat ze die niet wou. Prima, maar dan moet je op de wc plassen was de deal. En dat ging dus prima.
Zoon (bijna 2) begint nu ook te vragen of hij naar de wc mag. Dus zetten we hem steeds op de wc. En hij gaat in juni (met 2.5) naar een groot bed omdat de babykamer naar mijn zwager en schoonzus doorgaat. Mijn kinderen zijn vroeg maar het komt wel uit hunzelf.

 

Onze zoon was met 2 jaar en 2 maanden naar een 1persoons bed gegaan.
Hij probeerde uit zijn ledikant te klimmen en hij was erg veel wakker in de nacht.
Nadat hij in het grote bed lag sliep hij als een roos.

Zindelijk was hij met 3 jaar en 4 maanden...in de nacht is hij nog niet zindelijk..

 

Mijn dochter is met 2,5 jaar naar een groot bed gegaan. We zijn toen verhuisd en ze kreeg dus een nieuwe kamer. Toen wilde ze zelf een groot bed. Trots dat ze was!
Ze is nu 3, en nog niet zindelijk. Ze vraagt wel regelmatig of ze op de wc mag, soms doet ze dan ook wel een plas. Maar verder ben ik er nog niet echt mee bezig. Ze heeft net een flinke "nee" periode achter de rug, dus dan ga ik er geen energie in steken.

 

Zoals hierboven al aangegeven: die dingen zijn vaak ook op 'vraag' van het kind. Mijn dochter is 16 maand maar doet nu al verwoede pogingen om uit bed te klimmen. Ik denk dat ze dus binnenkort over moet naar een 'echt' bed, want het is levensgevaarlijk als ze eens uit haar babybed stuitert. Leuk als jouw kindje braaf in haar bed slaapt, maar dat is nu eenmaal niet overal zo.

Zindelijkheid gebeurt in België ook vroeger dan in NL, merk ik, omdat kindjes hier op 2,5 jaar naar de kleuterklas gaan en ze dan geacht worden zindelijk te zijn.

 

Waarom vinden de moeders van kinderen die het op het gemakje doen altijd dat andere moeders het snel doen?
Iedereen gaat gewoon met zijn of haar kind mee. Mijn oudste lag met anderhalf inderdaad in een groot bed. Maar was met 3,5 pas helemaal 100% zindelijk.
Mijn jongste is gecorrigeerd nog geen 2, en is zindelijk. (alleen snachts niet, maar overdag gaat alles gewoon op het toilet). Zij ligt nog wel in een ledikant, daar zie ik haar voorlopig ook niet uit gaan.

 

Mijn dochter viel met 1,5 jaar ofzo uit haar ledikant, had dr slaapzak opengeritst. Slaapzak achterstevoren en heeft t nog tot 3 jaar volgehouden. Moet wel zeggen dat ze een redelijk hoog ledikant had, mijn moeder had een veel lagere rand bij hun ledikantje en dat vond ik best eng qua klimmen/vallen met slaapzak aan. Als wij zo'n bed hadden, was ze ook al eerder over gegaan.

Zindelijkheid zijn we met 18mnd mee begonnen, toen tijdje gestopt, omdat ze t ging misbruiken (in bed steeds roepen dat ze moest plassen). Met 26 mnd weer opgepikt en was met 2,5 dag en nacht zindelijk. Vond ik leuk om haar bij te helpen.

Maar ieder zn eigen methode toch. Ik vind t leuk om haar te stimuleren en handig als ze dingen al kan. Én ik ben/was trots als ze weer iets kan/kon

 

Daarbij is het krijgen van een nieuwe "verantwoordelijkheid" voor een kind ook iets om trots op te zijn en daarmee ook iets om te stimuleren. Je geeft je kind de mogelijkheid om iets te proberen (en dan heb ik het niet alleen over zindelijkheid e.d.). Als dat lukt, fantastisch, lukt het niet, dan heeft het kind het geprobeerd en dat is ook fantastisch. Als ik zie hoe trots mijn zoon is dat hij nu zelf een glas water mag pakken (stoel bij het aanrecht, beker pakken, vullen en kraan dicht draaien), dat is prachtig. Uit zichzelf zou hij het niet gedaan hebben en dat geldt ook voor zelf uitkleden, kleren in de was doen, zelf gezicht en handen wassen of tanden poetsen maar door dat gestimuleerd te hebben, kweekt hij zelfvertrouwen en kan hij groeien. Je bent er als ouder ook om je kind te begeleiden op weg naar zelfstandigheid en wat bv. zindelijkheid betreft, in heel veel gevallen kun je dat door er de tijd voor te nemen bewerkstelligen. Je kind volgen in dat opzicht dat er geen druk achter staat is heel goed maar het is wel belangrijk niet alleen te kijken naar wat een kind al kan maar ook naar wat het zou kunnen. Samen leren en niet opgeven kost tijd maar ook je kind leert dan niet gelijk op te geven als iets niet lukt.

 

Ik denk dat je gewoon naar je eigen kindje moet kijken en niet naar anderen.. Het ene kindje loopt met 12 maanden het andere met 19 maanden daar doe je niets aan..

Onze dochter ligt sinds pas in een groot bed omdat ze uit haar ledikant klom en wij vonden dit gevaarlijk zeker omdat ze het ook in het donker deed.
Zindelijk is ze ook al dit kwam door mijn man die geen zin had een luier te halen boven en hij dacht ach kan wel zonder luier en zo was ze binnen een week dag en nacht zindelijk met 2.5.
Ideaal toch...

Ik kijk nooit naar anderen maar volg ons kind...

 

Hier wel vlot zindelijk (23 en 26 mnd), maar het bed had ik niet iets dat ik ze daar perse uit wilde hebben. Alleen met een zindelijk kind is het wel handig als ze het bed uit kunnen

Ik vind dat veel mensen dingen die onbelangrijk zijn wel gauw willen, maar iets waar je moeite voor moet doen/tijd aan moet besteden niet totdat het perse moet. In België zijn vrijwel alle kinderen zindelijk met 2,5 omdat het daar moet. Hier niet en de kinderen zitten heus niet anders in elkaar. ....

Zo zitten heel veel kinderen met 4,5 a 5 mnd in de kinderwagen, hele kleintjes hangen in een buggy. Met 8 of net 9 mnd meteen in de vervolgstoel ipv de maxi cosi. Maar lopen ze met bijna 4 nog met een speen rond en een luier om hun kont!

 

Tsja, wat al genoemd is:
- Soms geeft je kind zelf duidelijk aan dat het eraan toe is.
- Het geven van verantwoordelijkheden is stimulerend/vergroot het zelfvertrouwen.

Maar ook: soms heb je het zelf nodig of is het gewoon nodig. Onze dochter ging met 2,5 jaar naar een groot bed, omdat ze een paar maanden later een broertje zou krijgen. We hadden de babykamer weer nodig en later het ledikantje ook voor de baby. Dus hop, grote meisjeskamer op zolder met groot 2-meter bed. Want ik zie niets in een peuterbedje (allemaal extra kosten en het is maar 40 cm korter). Als er geen gezinsuitbreiding was gekomen, waren we er misschien nog niet aan begonnen. Zeker het op zolder slapen niet. Maar uiteindelijk was het gewoon superleuk om het nu te doen. Moet zeggen dat ik 1,5 jaar wel erg klein vind voor een groot bed, maar ja, soms kan het nodig zijn om wat voor reden dan ook.

Zindelijkheid gaf onze dochter zelf aan met 2,5 jaar. Achteraf gezien had het nog wel een paar maanden eerder gekund, maar ik was er erg voorzichtig mee, wilde niet maanden bezig zijn met zindelijk maken. Met 2,5 was het zo gepiept - overdagzindelijk wel te verstaan. We beginnen nu pas aan het zindelijk worden tijdens het slaapje. Daar heb ik even mee gewacht i.v.m. de komst van de baby.

 

Nou idd, ik lees er wel heel veel over de laatste tijd.
Iedereen moet het toch lekker voor zich weten?
De ene is rap, de ander wat trager en iedere ouder zal zn kind daar vast wel in volgen. Niks mis mee, naar mijn idee.

 

Hier lag de oudste met 2.5 in een 1 persoonsbed omdat de jongste eraan kwam (dus nieuwe kamer met een nieuw bed) Omdat hij vrij lang was hebben we gekozen voor een 1 persoons bed omdat de verwachtingen waren dat hij binnen een jaar niet meer in het peuterbedje zou passen.

de jongste was net 2 toen ze over ging naar een 1 persoons bed (ook vanwege de lengte) omdat ze in het ledikantje simpelweg niet meer lekker sliep.

De oudste was vlak voor zijn 4de verjaardag zindelijk (wel gestimuleerd maar dat werkte van beide kanten niet). De jongste kwam met 3.5 onder de douche weg en wilde geen luier meer om, daarna ook nooit geen luier meer omgehad.

 

Hangt van de gedachte erachter af. Wil mama het of geeft kind het aan? Jongste was met 14 maanden luierloos overdag omdat zij geen luier aan wilde (en ik niet wilde vechten ervoor). Voor ze 2 waren lagen ze ook in een groot bed: uit ledikant klimmen, ook met slaapzak.

 

mijn dochter slaapt sinds haar 1,5 jaar al in een peuterbed. sliep niet goed in een ledikant.
ze was net twee en was plas zindelijk. sinds enkele maanden ook snachts.

wij hebben haar nooit gepusht. ze gaf zelf aan dat ze geen pamper meer aan wilde. ze is gewoon erg vroeg met alles.

 

Oudste dochter was met 2 jaar oud dag en nacht zindelijk. Niks gedwongen of extra gestimuleerd ook geen potje. Ze liep gewoon altijd mee als ik of papa op de wc zat en dan wilde ze ook net als ons op de wc zitten. Ze wilde ook geen luier meer aan dus op een gegeven moment s nachts gewoon uitgelaten. Die week 2x een ongelukje s nachts gehad en daarna nooit meer.


Met 2 jaar oud ook naar een gewoon bed gegaan omdat ze elke keer haar hoofd stootte tegen de spijlen en ze daardoor wakker werd.


Jongste dochter is ook erg snel in haar ontwikkeling dus dat zal wel het zelfde verhaal worden. Elk kind is nu eenmaal anders. De een is erg snel de ander gewon wat trager met alles. Maakt niks uit ze leren het uiteindelijk allemaal.