Ik ben benieuwd wie hier leidinggevende is of is geweest. En wat jullie ervaringen zijn. Ik ben me namelijk aan het oriënteren op een leidinggevende functie. Daarvoor ga ik eerst een training volgen bij S&N, zodat ik voor mezelf kan beantwoorden of ik het kan én wil. Heb er super veel zin in, ben toe aan een volgende stap in mijn loopbaan. Maar of leiding geven die stap is, weet ik dus nog niet. Daarom ben ik benieuwd naar jullie ervaringen . Wat zijn positieve dingen van het 'vak', wat vinden jullie minder leuk? Hoe ben je er in gerold? Welke eigenschappen zijn belangrijk?
Ben ongeveer 1,5 jaar leidinggevende geweest als hoofdhouding. Je moet vooral stressbestendig zijn, niet over je heen laten lopen en je als werkgever gedragen ipv vriendin. Natuurlijk kan er dan ook een hele leuke band ontstaan maar vriendschap moet niet op de 1 plek staan. Je Hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel, kunt snel oplossingen bedenken voor problemen, bent flexibel en veroordeeld en roddeld niet. Wat werknemer met jou bespreek blijft bij jou. Succes Positief is de beloning als alles op rolletjes loop, de complimenten en de stress vond ik ook wel leuk
Ik ben leidinggevende geweest in mijn vorige baan (horeca) en in mijn huidige functie ook, maar dan (nog niet) officieel... Ik hoor in mijn omgeving altijd dat ik een van nature geboren leider ben, of dat positief is weet ik ook niet, misschien vinden ze me gewoon wel een eigenwijze betweter Eigenschappen die lovewinnie ook al noemde zijn zeker handig, verantwoordelijk, flexibel, stressbestendig. Maar ook duidelijk zijn, eerlijk. Mindere kanten van het leidinggeven vind ik als mensen ongemotiveerd en negatief zijn... maar de kunst is dan om het om te draaien en hun weer enthousiast en positief maken!
Ik ben teamleidster, geef op dit moment leiding aan 3 mensen (voorheen 4) Leuk: de afwisseling van de dagelijkse werkzaamheden en t contact met vestiging (ik ben ook het aanspreekpunt voor die specifieke vestiging), en het contact met m'n team. Minder leuk: moeilijke gesprekken (denk aan aanspreken op gedrag enz) iedereen wil altijd van alles van je, er staat altijd wel iemand aan je bureau of hangt aan de telefoon. Belangrijk is dat je boven de groep staat, je niet laat verleiden tot discussies of dat je partij gaat trekken voor iemand, dat je te vertrouwen bent. Als iemand je iets privé verteld dat dat bij jou blijft. Geduldig zijn vind ik belangrijk, goed luisteren maar ook goed kunnen uitleggen (communicatief sterk) niet over je heen laat lopen.
Dank jullie wel! Het klinkt logisch allemaal, maar ben ik dat? Kan ik dat? Lastig hoor. Ik heb in mijn huidige werk vooral teamleiders/afdelingshoofden om mij heen die oud(er) zijn, dus vooral 50+. Ik zit me dan te bedenken hoe een team het zal vinden als er een jong broekie komt leiding geven. Ik ben 32 jr, I know, niet écht een jong broekie, maar zo voel ik me nog wel soms . Hoe zien jullie oudere werknemers dat? Werd je direct geaccepteerd of had dat wat voeten in de aarde?
Hier werd het eigenlijk vrijwel gelijk geaccepteerd. ik ben ook een broekie en ben de jongste in het team. Moest dus ook ineens leidinggeven aan mensen die er al (20+) jaren langer werken. Maar toch is er gelukkig nooit moeilijk gedaan, scheelt misschien ook wel dat mijn eigen leidinggevende rotsvast achter mij staat. Dus als er vragen bij hem terecht komen stuurt hij ze altijd door naar mij met de mededeling dat ik "de baas" ben.
Ik gaf als 26 jarige leiding aan meer dan 100 mensen (in twee drie echelons: manager - teamleider- coordinator - medewerker) en later aan vier echelons (toen was ik de directeur). Wat ik echt belangrijk vind als leidinggevende is dat je oprecht in je mensen gelooft en interesse hebt. Verder zijn veel belangrijke dingen al genoemd. Leiderschap staat los van leeftijd
Leeftijd is maar een getal ik heb jonkies in m'n team, maar ook een vrouw van 50. Echt van alles wat en ik ben zelf net 29 geworden. Wat hier heel goed 'hielp' was niet rond commanderen. Wel delegeren, maar dat is heel iets anders Ik probeer m'n team het gevoel te geven dat ze allemaal even belangrijk zijn. Laat ze mee denken met bijvoorbeeld een verandering in t proces. Wil niet zeggen dat ik alles toe laat, maar ik luister wel naar hun mening. Ik ben niet de baas, wel eind verantwoordelijk. M'n chef staat ook absoluut achter mij, en mocht er iemand naar hem toe komen verwijst hij ze altijd weer terug naar mij.
Soeza: dat is heel fijn! Op de een of andere manier kan ik me daar nog het drukste om maken, maar zit in mijn hoofd. En dat moet er echt uit als ik besluit de stap te wagen. Anders kom ik uberhaubt niet geloofwaardig, volgens mij. Cygnet: je bent mijn voorbeeld haha. Volgens mij laat jij je kop niet snel gek maken .
Ik ben vanaf mijn 18e leidinggevende geweest in een winkel. Ik had meestal een team van 4 mensen onder mij. Je moet sterk in je schoenen staan, flexibel zijn, professioneel blijven(geen vriendinnen proberen te zijn) eerlijk en duidelijk zijn in afspraken en dergelijke. En vooral stressbestending.