Hallo, wie herkent dit? Ik heb gister een beetje bloed verloren en had een soort van menstruatiepijn ( geen kramp) Echo gehad en er klopte een hartje en het was niet te achterhalen waar het bloed vandaan komt Vandaag wederom weer een beetje bloed en weer die buikpijn Ik ben nu ongeveer 6,5 week Ik lees wel eens vaker verhalen over meiden die dit ook gehad hebben en nu nog gewoon zwanger zijn of een kindje hebben Ik wil dus graag positieve reacties de negatieve ken ik zelf wel, na 3 miskamen te hebben meegemaakt Ik hoop dat er velen reageren
Bij onze eerste heb ik tot 8 wk best veel bloedverlies gehad, geen buikpijn overigens. Het leek vlakbij mijn bm mond weg te komen, maar dat was niet zeker. Je bm is extra goed doorbloed als je zwanger bent en kan dus makkelijk een bloeding geven. Als het hartje klopt en alles ziet er goed uit denk ik dat je moet proberen je te ontspannend....al is het zenuwslopend! ONs ventje is er helemaal goed vanaf gekomen
Ik heb het ook gehad tot ong.15 weken en bij mijn zoontje(nu 2 jaar) zelfs tot 24 weken zwangerschap!! Ik ben nu 25 weken en alles is helemaal goed,het was bij mij zo dat de placenta bij beide zwangerschappen bij de uitgang lag en na een paar maanden pas omhoog kwam en dan stopten de bloedingen ook. Ik had elke week een echo en dan was ik weer een weekje gerustgesteld....Het komt goed!!!
Ik heb bij de eerste bloedverlies gehad van week 7 tot week 17/18. Ze hebben nooit kunnen verklaren waar het vandaan kwam, maar zoonlief is inmiddels al 2,5 jaar oud. Dus houd hoop, heb ik ook al die weken gedaan. Ik mocht trouwens zodra het kon, elke week het hartje komen luisteren en heb in het begin een extra echo gehad. Dat gaf dan toch weer even wat geruststelling.
ik had bloedverlies met tussen de 5,5 en 8 weken, met 10 weken nog een aantal dagen bruinverlies en daarna tot nu toe niets meer. bij mij kwam het door een hematoom (een soort blauwe plek in mn baarmoeder)... Dat hematoom was 5 bij 3 cm, en de laatste echo was ie opeens nog maar 0,8 bij 2, dus denk dat ik ook geen bloedverlies meer zal krijgen! sterkte en ik hoop dat het allemaal goed komt!
Bedankt voor jullie reacties maar eerlijk gezegd ben ik nu weer bang dit schreef ik net op een ander topic Vandaag dus de echo bij de IVF kliniek Gister en vandaag beduidend minder misselijk en andere kwaaltjes ook minder Gister geen bloed meer, wel wat buikpijn Om mezelf op te peppen, dacht ik: doe een test, als je dan die 2 vette strepen ziet, dan ben je wel weer overtuigd dat het goed zit Maar dan is de 2e streep opeens niet meer zo vet als die in mijn album Maar goed, dat kan komen doordat ik `s avonds testte, met drinken op enz. Vanmorgen nog maar een test en tot mijn grote schrik is deze nog lichter dan die van gisteravond Ik geloof niet in, dat de ene test beter pakt dan de andere Ik ben zo bang voor het nieuws wat ik dalijk te horen krijg Zo bang dat ik dalijk naar een ander onderwerp op dit forum moet verhuizen Om 9:30 moet ik daar zijn Oproep aan een ieder die het leest: aub duim voor me, steek een kaarsje aan, of wat dan ook ik weet niet of het helpt Een superverdrietige confidence
Nou meiden, er groeit dus echt een wonder in mij van 1 cm groot MET kloppend hartje De gyn legde mij van te voren al uit dat testen helemaal niks zeggen, en heeft mij verboden om nog eens te testen ik moest het geld maar sparen voor de babykamer Ik ben vandaag precies 7 weken Ze begreep mijn angst heel goed, zeker na mijn verleden, maar ze heeft me proberen gerust te stellen Het advies was dan ook genieten...... ( zal nog niet meevallen)ik ga mijn best doen Ze zei ook dat het weggaan van klachten volledig "door jezelf" veroorzaakt kan worden, je geest is sterker dan wat dan ook Dus ik ga maar proberen me niet gek te maken we waren het ZH nog niet uit en ik was weer volop misselijk, gek he?Voor nu ben ik blij, maar nog steeds niet voor 100%, maar kan dat ooit wel? Bedankt voor de kaarsjes en de duimen
Gefeliciteerd meid. Ik denk dat de onzekerheid nooit meer weg gaat. Ik maak me ook wel eens zorgen hoor. Denk dat dat de aankomende moedergevoelens zijn. Nu ben je bang dat het nog mis gaat. Straks ben je bang voor een vroeg geboorte en als het er eenmaal is ga je je af zitten vragen of het wel allemaal goed zal gaan met je kindje. Ach inderdaad proberen lekker ervan te genieten op de momenten dat dat wel lukt. Laat je niet gek maken meid.