Ik moet even mijn ei kwijt hoor.... Zoals jullie aan mijn banner kunnen zien ben ik 5 weken zwanger, maar ik barst van de onzekerheid . We zijn zwanger door onze 2e IVF poging en de 3e terugplaatsing van een mooie 5 dagen oude embryo. Bij de bloedtest 12 dagen na de tp had ik een mooie hcg waarde van 202! Helemaal blij! Maar nu... wachten op de eerste echo, die is pas op 17 november. Ik heb wel wat symptomen, maar het houdt niet over en het wisselt erg per dag. Nu voel ik me sinds maandag eigenlijk best wel fit, ben alleen 's avonds iets eerder moe merk ik, maar lig echt niet om 8 uur al te pitten op de bank. Ons verleden met een bbz en 3 miskramen helpt ook niet echt mee, dus ik maak mezelf helemaal gek. Sommigen zeggen, waarom test je dan niet nog een keer zodat je ziet dat de test nog steeds zwanger bent. Maar dat durf ik niet . In het verleden liepen bij miskramen mijn testen ook weer terug, en ik ben daar gewoon doodsbang voor geworden. Kunnen jullie me erdoorheen slepen en me moed inspreken ofzoiets?
ik snap dat je ongerust bent, maar bedenk je ook dat hoe jij je ook voelt het loopt zoals het lopen moet, en waarom niet genieten van het feit dat je zwanger bent, je hcg is prachtig qua aantal als ik het zo zie, ik lees geen bloedverlies dus dat is ook positief, probeer in plaats de negatieve kanten eens de positieve kanten te benoemen, maak er een spel van voor elke negatieve gedachte ben je verplicht daar een positieve gedachte tegenover te zetten. elke zwangerschap is nieuw, het is een nieuw kindje, een nieuwe kans, en je lichaam heeft al een hoop kunnen oefenen nu wordt het toch wel tijd dat het goed gaat nietwaar, want ook jou is het gewoon gegund meid
Bedankt voor je reactie mamaatjevan5! Je hebt inderdaad een punt, ik moet ook zeker meer de positieve kanten proberen te bekijken t.o.v. de negatieve kanten. Maar dat is erg lastig door al die slechte ervaringen. Er zijn inderdaad geen tekenen dat het niet goed zou zijn, dat is positief, haha
Pff, het is ook niet niks! Ik snap je onzekerheid heel goed hoor. Ik heb me destijds steeds maar voorgehouden: het kan óók goed gaan. En dat ging het gelukkig ook! Maar die angst, die zal blijven denk ik. Er is als je zwanger bent altijd iets om je zorgen over te maken en ik heb gemerkt dat als je heel erg moet knokken om zwanger te worden en te blijven, het nog een extra lading krijgt. Lotgenotencontact is een aanrader en inderdaad, probeer voor jezelf helpende gedachten te formuleren. Heel veel succes, ik hoop van harte voor jullie dat dit een mooie zwangerschap mag worden met een prachtig kindje als resultaat!
Je hebt een lange, hobbelige weg afgelegd om hier te komen, natuurlijk ben je bang en onzeker. Dat is normaal, maar probeer je angsten de baas te blijven, de manier die mamaatjevan5 noemt lijkt me het proberen waard. Bedenk dat symptomen weinig tot niets zeggen en probeer een beeyje vertrouwen te hebben. Afleiding kan ook helpen. Succes!
Het is en blijft super spannend voor elke net-zwangere, maar met zoveel tegenslagen snap ik dat het voor jullie net even anders is. Jouw HCG was prachtig gestegen, hou je daaraan vast. Zelf testen zou ik persoonlijk ook niet doen. Lichamelijke klachten waren bij mij in jouw stadium nihil. Ik dacht nog dat ik deze zwangerschap fluitend zou volbrengen. Tot 7 weken en toen begon bij mij pas de klachten . Wat ik wil zeggen is "probeer niet teveel op lichamelijken klachten te letten". Ze kunnen ook nogal misleidend zijn. Kun je wat afleiding zoeken? Leuke series op bv Netflix (werkte goed voor mij) Naar de film of lekker uiteten? Ik ben toen toch begonnen met een dagboekje en dat voelde voor mij erg fijn. Ik hoop dat de weken gaan vliegen voor je en dat je een prachtige echo zult hebben.
Super bedankt voor de support en het begrip, dat helpt ook . Het is alweer bijna weekend, en dan nog maar één week tot de echo!
Het is volgens mij voor elke zwangere vrouw een heel spannende tijd, maar met jouw voorgeschiedenis helemaal! Tussen mijn vorige echo en deze (later vandaag) zit 5 weken, de laatste dagen ben ik ook zo zenuwachtig weer, ookal is er geen directe reden om te denken dat er nu iets mis is. Het blijft spannend! Hopelijk lukt het je om komende week op te delen in kleine dingen waar je naar uit kan kijken (afspraak met iemand, iets leuks doen, sport, etc.). En dan hopelijk een mooi kloppend hartje voor jou! Sterkte!