Even een vraagje.. ik weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan. Mijn zoontje van bijna 22 maanden (echt al bijna een peuter dus) schopt me tijdens het verschonen. Hij doet het niet elke keer. Hij doet het ook alleen bij mij, als papa of oma hem verschoont blijft hij keurig liggen en werkt hij zelfs gewoon netjes mee. Bij mij echter gaat hij dus regelmatig schoppen. Ik ben behoorlijk zwanger en hij schopt echt recht in mijn buik. Voelt echt niet lekker dus. Bovendien mag hij het gewoon niet, natuurlijk. Hoe pak ik dit aan? Tot nu toe pak ik zijn voetjes, zeg "nee dat mag niet, doet mama pijn!" en kijk hem daarbij "streng" aan. Heeft totaal geen resultaat, zodra ik zijn voetjes loslaat doet hij het net zo snel weer. Hij vindt het grappig, ik zie het aan zijn gezichtje. Hij lijkt echt te onderzoeken of ik net zo reageer bij een volgende keer dat hij schopt... Ik geef hem eigenlijk altijd al een speeltje als ik hem verschoon, om hem bezig te houden. Dit werkt dus ook niet. Vanochtend was ik het na 5x waarschuwen wel echt beu en heb ik het speeltje afgepakt als soort van "straf". Dat vond 'ie niet leuk en leverde een flinke brulpartij op. maar of dit nou de oplossing is? Volgens mij snapt hij echt de link nog niet tussen "schoppen" en "speeltje afpakken". Hij is nog maar jong... What to do? Ik wil geen schoppend kind, maar ik wil ook niet "over me heen laten lopen" door een kind van nog geen twee. Het frustreert me ietwat dat hij het alleen bij mij doet....
En als je hem iets geeft wat onbekend is? Een papieren doosje/verpakking? Rol wc papier, verpakking van de billendoekjes? Of een liedje zingen, verhaal vertellen?
Of (zoveel mogelijk) staand verschonen? Hier verschoon ik plasluiers altijd volledig staand, poepluiers alleen heeeel even liggen om de billen goed schoon te maken (en dan hou ik haar enkels vast, dus kan ze niet trappen).
Iets onbekends werkt inderdaad wel even. Lang genoeg voor een snelle plasluier-verschoning zeg maar. Na anderhalve minuut is de lol eraf en wordt het schoppen weer interessanter. Dingen als tong uitsteken, vragen waar zijn neusje-oogjes-haartjes-oortjes zijn, verhalen vertellen.. dat werkt allemaal ook maar even. Het is wel interessant allemaal, maar echt maar voor even. Het lijkt wel of na korte tijd de knop om gaat "owja, we zijn aan het verschonen, ik moet schoppen!" Liedjes zingen moet hij niks van hebben, schudt boos nee en huilt zelfs als ik ermee begin. Mama kan niet zo goed zingen, denk ik
Staand verschonen werkt dus helemaal niet, daar snapt hij niks van.. hij gaat ervandoor haha! Met vieze billen en al..
misschien niet leuk voor je kleintje.. Maar wanneer je hem staand verschoond, hem ergens aan vast laten houden. Wastafel/commode of iets dergelijks. Als je dan achter hem gaat staan, kan hij weinig kanten op en hij kan jou niet schoppen. Als ik het zo opschrijf lijkt het heel oneerbiedig, maar misschien dat het wel werkt.
Hier gaat ze bij slaan/ schoppen/ haren trekken / knijpen op haar time out plek. Eerst waarschuwen, nog doorgaan? Hup met desnoods de vieze billen bij onze slaapkamerdeur uit zicht zetten voor 10 seconden ofzo. Beneden is het voor de kamerdeur. Helpt hier heel goed! 1 waarschuwing is voldoende en ze zit er bijna nooit meer. In het begin was het wel even doorzetten tot het kwartje viel. Ik vond het eerst ook zielig maar ik laat me echt niet pijn doen door haar en ik vond dat ze dat ook moeten leren en wel zo spoedig mogelijk
Als ie hier na waarschuwen blijft trappen zet ik 'm even in de gang. Hij doet het niet vaak meer maar toevallig vanmiddag bij m'n moeder heb ik 'm daar even in de slaapkamer gezet, daarna ging ie weer heel gewillig op de bank liggen....denk dat de tijd is gekomen om duidelijk grenzen te gaan stellen zeg maar
hier ook zo eentje gehad, ook toen ik hoogzwanger was van de tweede. was hier zo afgelopen, kan daar echt niet tegen. eerst uitleggen van mag niet/doet pijn bij mama dan waarschuwen dat het niet mag als hij doorgaat en daarna toch echt in de hoek, vieze billen of niet.
Ja als deze vraag mij gesteld wordt bij gezinnen waar ik opvoedondersteuning geef zeg ik inderdaad; hij heeft de leeftijd dat hij grenzen op gaat zoeken. Hij is volop aan het onderzoeken hoe ver hij kan gaan en of hij "straf" krijgt en zo ja wat dan en of dat elke keer zo is dat hij iets doet...
Ja wij zijn hier pas ook begonnen met een strafplekje. Dochter vindt schoppen, haren trekken en zoveel mogelijk bewegen tijdens het verschonen ook leuk. Na 2x waarschuwen gaat ze even in de hoek. Nog maar een seconde of 10 tot 20 maar t laat wel jndruk achter want daarna is ze vaak weer lief. Voor zolang als dat duurt
Ik ben meer van het negeren en afleiden. Dat werkt hier het beste. Op een andere plek verschonen wil ook goed helpen en hem die dan zelf uit laten kiezen. Meehelpen met doekjes pakken en zelf laten poetsen is ook erg interessant hier.
Oke, toch nog wel veel dames die al een strafhoekje hebben op deze leeftijd! Fijn om te horen dat dat dus wel al kan. Ik vind het lastig om in te schatten hoeveel hij al snapt. Maar het is een heel pienter ventje... ik ga het eens proberen als hij weer zo bezig is. (gisteren en vandaag gaat het tot nu toe goed...*afkloppen*)
Ons zoontje is precies even oud en heeft dat ook en nog veel meer om zijn grenzen op te zoeken. Hij krijgt altijd de laatste waarschuwing en als het dan nog een keer gebeurd dan in de hoek een time out. Dan vraag ik na een poosje of hij ermee gaat stoppen met wat hij ook deed en het hangt af van wat voor een antwoord hij geeft of hij de hoek uit mag. Nee is dan blijf nog maar even staan en ja is een knuffel en klaar. Soms staat hij meerdere keren achter elkaar in de hoek omdat hij het toch weer doet. En dan vieze billen of wat dan ook maakt hier niet uit. Gewoon in de hoek. Wat hier helpt is hem laten helpen. Zelf zijn broek omlaag of uit laten doen en ondertussen doet hij zijn sokken uit en heb ik zijn broek vaak al schoon ondertussen. Dan samen weer aankleden. Kost wel wat tijd maar hij is bezig en niet bezig met vervelende dingen. Ons zoontje gaat ook op de vlucht met alles wat moet gebeuren. Jas aan is wegrennen en schone broek aan is zoeffff weg.... Is de leeftijd denk ik. Die van ons houd niet van geklungel aan hem.
hier mijn zoontje even oud asl die van jou kawaii. En doet precies hetzelfde. zelfs gericht naar mn keel. strafhoek en zeggen dat ie mama heel erg pijn doet en dat dat niet lief is werkt vaak. Dan gaat ie gauw aaien en zegt ie mama aaiiuh voor de rest veel afleiden met doekjes, potjes, badeendjes etc.. elke x weer wat anders.
Ik verschoon staand, een poepluier niet maar dat werkt echt het beste en hij tilt netjes zijn benen op met de broek uit doen (sylvano is 19,5 maand) Als ik het ligging doe gilt en slaat die alle kanten op. En anders inderdaad in de hoek of wat anders wat hij niet leuk vindt..
Hoer was het rond die tijd de hoek in, hoeft maar eventjes. Maar zo maak je wel duidelijk dat niet luisteren/pijn doen consequenties heeft.
Hier veelal staand verschonen. Bij poepluier wel liggend. Dan gaat hij soms draaien, schoppen e.d. als rustig zeggen dat het niet mag niet helpt dan is mama baas en is het stil liggen. Ik hou hem dan even vast zodat hij op zijn rug ligt. Dan wordt ie vaak boos en vergeet hij te draaien en te schoppen en kan ik de luier verschonen. Dan maar een beetje gehuil erbij, als hij weer zit is het allemaal weer voorbij en leg ik nog eens uit dat hij niet mag schoppen. Hier is dat wegrennen ook erg herkenbaar