Hoi mensen, ik voel me vandaag een beetje down. Heb er wel vaker zo'n dag tussen zitten. Ben erg gelukkig met m'n man en we zijn superblij dat we een kindje krijgen. Heb nu op het eind niet superveel klachten (begin was erger), en voel me meestal wel vrolijk. Maar er zijn dagen bij, dan wil ik me niet eens aankleden, geen zin om de telefoon op te nemen en de gordijnen blijven dicht. Als ik me zo voel moet ik er niet aan denken te bevallen en zie ik overal tegenop, terwijl ik morgen bijv weer volop zin heb en wil dat ze eruit komt! Wie herkent dit ook?
ik ben nog niet zo ver als jou maar ik herken het wel. ik had laatst op een avond dat ik ook ineens heel bang werd van oh redden we het allemaal wel. kunnen wij wel een kind opvoeden. worden we wel goeie ouders. we hebben er twee jaar opgewacht. en nu zijn we eindelijk zwanger en dan vliegt het mij wel eens aan ik weet niet of meer vrouwen dit hebben maar ik wel. en idd geen zin om eruit en je aan te kleden nou daar had ik nooit last van maar idd ik heb het ook. soms kan ikk gewoon twee uur langer in mijn bed blijven liggen gewoon vooruit starend. en heb ik weer allemaal vragen. maar blijf onbeantwoord liggen. liefs
Hoort er helemaal bij volgens mij, heb er ook last van. De ene dag ben ik héél gelukkig en de volgende dag pffffff. Stomme hormonen ook!
Ik herken het helemaal. Dit komt bij mij vooral omdat ik weinig energie en een zeer lage bloeddruk heb. Ik kom ook niet meer echt mee op mijn werk en laat hier en daar soms een steekje vallen. Terwijl ik echt een perfectionist ben. Dit kan me dan echt best een tijdje bezig houden en daar kan i dan ook flink down van worden. Die telefoon blijft bij mij ook maar rinkelen. Heel lief al die mensen die willen vragen hoe het gaat enzo...Maar heb er echt HE-LE-MAAL geen zin in!! Mijn vriend vroeg gisteren zelfs of ik het een beetje zat was. Dat ben ik helemaal niet hoor. Hoewel ik wel erg benieuwd naar hem ben. Ik zal ook niet iemand zijn die het "zwanger zijn" en "de buik" erg gaat missen. Laat maar komen die hap!! Heel normaal denk ik om je zo nu en dan eens down te voelen. Mij helpt het om dan een goed boek te lezen.
Oooh ik ken het wel! Heb ook van die dagen. Heb helemaal geen leuke zwangerschap (al bijna de hele zwangerschap BI en veel andere kwaaltjes) en ben het echt zó beu! De ene dag kan ik alleen maar janken bij het idee hoelang het nog duurt en hoe ik me voel, de andere dag kan ik de wereld aan. Mijn ervaring is inmiddels dat ik me het beste aan dat gevoel over kan geven. Lekker in een huispak op de bank/in bed voor de tv of met een luchtig boek en eens flink jammeren en uithuilen. Dan gaat het de dag erna weer een stuk beter. Nog even, dan zijn we van die hormonen af en vinden we weer een goed ritme (met kindje )!
Ken ik ook en dan ben ik nog niet zo ver als jij. Gewoon een boek of film op zetten en een grote mok thee en de wereld om laten vallen. En dan zei vriendlief zaterdag nog, oh ik zal de trap maar even stofzuigen want het ziet er niet uit. Waarop ik dan meteen reageer, weet je wel wat mij dat kost aan energie en rus als ik dat moet doen. Snapt ie niet dan he en dan ook nog zeggen dat ik aan moet geven als hij iets oet doen terwijl hij zich op zit te vreten dat de trap vies is en ik de hele week vrij ben. Mannen heb je dan ook niets aan en mijn humeur gaat dan hupsa naar beneden.