ik lig een beetje met mezelf overhoop, voel me rot. sinds mn zwangerschap ben ik moe, moe en moe. nu 4,5 maan na mn bevalling nog steeds. een maand geleden bloed laten prikken, niks uitgekomen. volgens mn ha komt de moeheid door mn hormonen, het ontzwangeren, nieuwe ritme en weer gaan werken. nu ben ik de laatse paar weken heel erg snel geirriteerd en snauwerig naar mn man. ook kan ik van alyssa niet zoveel hebben (als ze smiddags in bed ligt te huilen om in slaap te vallen zit ik te huilen op de bank). nu sinds een week heb ik het ook snel koud en ik ben in een week tijd ruim een kilo afgevallen (en ik moet juist aankomen). hier komt nog bij dat mn leidinggevende niet schijnt te snappen dat als ik moet werken ik oppas nodig heb en ik die niet in een avondje kan regelen en ik naast mn werk ook nog een prive leven heb. mn bi is ook nog niet helemaal over, maar dat is op dit moment hetgeen waar ik me het minste zorgen om maak. vrijdag ga ik weer naar de ha (nu een vrouwelijke) en ik hoop dat er een verklaring voor is, want dit kan zo niet langer. liefs doris
ik heb dat niet maar ik had er nog een topic over gelezen, moet je goed zoeken heb er wel vaker over gehoord
Ik heb dit ook gehad en was pas met een maand of 9 over. Je lichaam heeft tijd nodig om weer in shape te komen zeg maar en je moet een nieuw ritme vinden in je leven met werk, man en kind. Dit is soms erg moeilijk. Probeer zoveel mogelijk rust te nemen als de kleine slaapt en kijk of je eens oppas kan regelen zodat je een avondje met je man weg kan en de volgende dag kan uitslapen. Helpt dit niet en blijf je je neerslagtig voelen,. Dan moet je misschien toch even langs de huisarts om erover te praten. Sterkte! en echt het wordt beter! Heeft alleen wat tijd nodig.
Hier is idd al een topic over een topic over vermoeidheid en ook over depressie ed. Maar ik herken het ook, ben nog steeds heel moe, slapa nog steeds smiddags en heb nog steeds af en toe ruzie met mn hormonsters (en daardoor met mn man) Kost tijd het ontzwangeren
vandaag ben ik weer bij de ha geweest. mn bloeddruk is nog steeds aan de lage kant. ik moet heel rustig aan doen en echt tijd voor mezelf nemen. ik werk 3dagen in de week en door personeelstekort en zieken wordt ik vaak extra gevraagd. ik mag van de ha nu absoluut niet meer extra werken, ze vond 3dagen al best veel. als ik door zou gaan zoals ik nu doe heb ik een grote kans dat ik binnenkort instort en voorlopig thuis kom te zitten. tis geen ppd maar komt er wel erg dicht bij in de buurt. ben er best een beetje van geschrokken, maar ben wel blij dat er nu eindelijk naar me geluisterd wordt en dat ik nu ook duidelijk kan zijn naar mn werk toe. als ze op mn werk alsnog moeilijk doen moeten ze van mn ha haar bellen en dan zal zij ze wel ff precies uitleggen hoe en wat. (vond ik wel fijn om te horen want ze zijn erg moeilijk op mn werk wat dat betreft) kwqas vanavond ff bij een vriendin en die heeft ppd gehad en het verbaasde haar ook niks wat mn ha gezegt had. ze had het al zien aankomen, maar durfde er niet eerder iets van te zeggen. ze kon aan mijn manier van omgaan met alyssa zien dat het niet helemaal goed ging met me (vanaf een paar weken na de bevalling). we hebben afgesproken dat we 1x in de week een bakkie gaan doen bij elkaar en dan lekker als meiden onder elkaar. (vaak zitten de mannen erbij namelijk) liefs doris
@ Dorisn, fijn dat je voor jezelf hebt toe willen geven dat er iets niet helemaal lekker zit! Herken wel wat je schrijft... Sinds een paar weken slaapt Lena niet meer door maar wordt om 5 uur wakker. Moet wel 3 a 4 dagen in de week om 7 uur op naar werk en ben dan rond half 7 thuis. Ik ben zooo moei! De trap op lopen kost energie en als ik mijn arm omhoog en omlaag doe voel ik dat zeg maar... Ben lief voor Lena maar merk dat ik veel dingen wel op een automatische piloot doe... Was na mijn klotebevalling ook zo supersnel hersteld (duurde 24 uur, aangezichtsligging, bloedtransfusie, grote knip en 2 dagen later liep ik weer van alles te doen) maar nu... pfuuuu! Het vervelende is dat als ik 's avonds dan eindelijk lekker zit met man ik weer niet wil slapen.... Neem volgende week denk ik maar eens een week vrij. Of twee.... Even een beetje bekomen van alles... Maar echt fijn dat je Ha zo reageert. En ik heb ook redelijk plichtsbesef maar als je je zo rot voelt dan moeten ze op werk maar effe zonder je hoor! Jij hebt ten minste een heel goede reden om thuis te zijn of je ziek te melden of vrije dagen op te nemen, het is toch raar als er verder zo veel ziekteverzuim is? Uiteindelijk gaat het om je kleine meisje en om jou en je relatie en niet om je collega's of je baas
dank je voor je reactie valhalla. gelukkig moet ik morgen met de assistent werken en niet met de vestigingsmanager. de assistent toont altijd een stuk meer begrip als je iets hebt en probeert je ook niet over te halen als je nee zegt. mn vm daar in tegen wil dat je altijd maar komt als zij dat wil en heeft ook geen begrip voor mensen die iets hebben of ergens mee zitten. ik ga morgen tegen de avm vertellen wat de ha heeft gezegt en dan mag hij dat maandag mooi tegen de vm zeggen. tis idd al een hele stap om toe te geven dat het zo niet kan. ik wil een goede moeder zijn, een lieve vrouw en ook nog een goede collega. helaas gaat dat nu allemaal ff niet en heeft mn werk dus pech want mn gezin gaat boven alles. wat je zegt over het savonds niet willen gaan slapen herken ik heel erg. ik vind het ook gezellig om savonds als alyssa op bed ligt even tijd met mn man te hebben en dan wil ik niet om 22.00 al naar bed. gelukkig kan ik wel goed slapen als ik ff gelezen heb in bed. tipje van mn ha: maak tijd voor jezelf, denk even een uurtje alleen maar aan jezelf. ik ga vanaf maandag weer sporten, mn schoonmoeder gaat dan oppassen zodat ik even iets anders kan doen. liefs doris
He doris, dacht na het lezen van je eerste stukje al even aan depressie... Het is het dus blijkbaar nog niet helemaal , maar wel dichtbij. Zag gisteren in 2vandaag hier een reportage over en GGZ De Geestgronden in Haarlem heeft er inmiddels een apart programma voor opgesteld, omdat 1 op de 10 vrouwen hiermee schijnt te worstelen. MamaKits heet het... Weet niet of ze er op hun site ook iets over hebben staan, maar misschien heb je er wat aan,
t gaat weer lekker hoor. wat een stressbende op mn werk! soms (de laatste tijd steeds vaker) vraag ik me echt af waarom ik het allemaal nog doe. altijd maar dat gezeur op mn werk en de stress voor mij van te voren. ik kan me savonds al druk maken over het feit dat ik de volgende dag weer moet werken. afgelopen 2weken al 3x in tranen uitgebarst omdat het smorgens allemaal niet liep voordat ik moest werken. ben bang dat het niet helemaal de goede kant op gaat met me. moest het ff kwijt. liefs doris
Ga lekker hulp zoeken dan, want met doorzetten help je jezelf en je gezin niet... Je klinkt nogal overwerkt nu en dat is al lastig genoeg, zorg dat het niet doorzet naar overspannenheid! Kies ff voor jezelf, heeft je baas op lange termijn ook het meeste aan.... (Iedereen trouwens, ).
ben 2weken geleden bij de ha geweest en van haar moest ik echt meer tijd voor mezelf nemen. ik moest het een maandje aankijken of als ik dacht dat het echt niet ging aan de bel trekken. vanavond moet ik weer werken en ik zie er al sinds gisteren tegenop. mn huis is een bende (boven altans) de was krijg ik niet weggewerkt en tijd voor mezelf ja ff een uurtje ofzo. ik weet zelf dat het zo niet langer kan, maar ik zou niet weten hoe ik dit moet oplossen. mn man helpt me gelukkig heel veel en hij tollereerd tot nu toe ook een hoop van me. ik zit erover na te denken om iig een hulpje voor de huishouding te zoeken. dan weet ik precies wanneer wat gebeurt en krijg ik iets meer lucht. op mn werk ga ik maar weer eens praten over mn uren, ik ga aangeven dat ik vaste dagen wil omdat ik het anders niet red met alle andere dingen. gelukkig kan ik ook nog wel positieve dingen vertellen. alyssa is een schat van een meid. ze lacht veel, brabbelt er lekker op los en is super makkelijk. ik kan er heel erg van genieten als ik haar in bad doe en tijdens het verschonen word het echt een feestje met zn 2tjes. de fles geven is niet altijd een pretje omdat alyssa erg actief is als ze net wakker is. de momenten dat ze lekker rustig bij me licht en lekker aan het drinken is is voor mij heel speciaal. sorry, ik ben misschien een zeikerd, maar het zit me best hoog en ik moet het gewoon soms ff van me af schrijven. liefs doris
Ik herken veel van wat je schrijft Doris. Ik voel me ook vaak zoals jij zegt. Heb ook al bloed laten prikken en hoor woensdag het resultaat daarvan. Op m'n werk zijn ze ook niet zo makkelijk als ik me bv ziek meld of als m'n oppas ziek is. Ik voel me ook de laatste tijd regelmatig depri en kan het minder goed aan als m'n meisje huilt of niet wil slapen. Ik geniet wel erg van de momenten met haar samen, dan wordt ik toch weer wat vrolijker!