Hoi, Zijn jullie of waren jullie in het begin van de zwangerschap ook zo schrik achtig? Ik schrik me elke keer een hoedje om het kleinste geluidje elke keer
nee want de eerste weken ben ik giga ziek geweest dus mijn hoofd stond ergens naar. maar kan me wel voorstellen dat je dat kunt hebben. ik zou als ik jou was niet schrikken maar genieten van alle geluidjes gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan liefs
Sunlight dat is minder dat je zo ziek was. Hoop dat je nu fijn aan het genieten bent van je zwangerschap. Ik kan er echt niets aan doen, gaat automatisch dat schrikken. Vanochtend ging de deurbel en ik spring haast een gat in de lucht en had zelfs snelle hartkloppingen voor een paar seconden, zo gek... Zal proberen indd erop te letten en minder schrikkerig te zijn.. (hoop dat het lukt). Dank je wel en jij ook nog gefeliciteerd (jij bent al op de tweede trimester!)..
Nou ben niet zozeer schrikachtig maar bij elk pijntje in mn buik, of als ik me een dag goed voel ben ik wel meteen bang dat er iets mis is met de beeb...
ja idd heb het eerste trimester gehad hihi. ach het gaat zo snel nu dnek ik nog even dan ben ik al uitgerekend en er moet nog zoveel gebeuren! ik voel me nu prima heb nerges meer last van alleen soms lage rugpijn maar ja dan moet ik het maar wat rustiger doen eigen schuld. maar genieten doe ik zeker hebben er 2 jaar op moeten wachten ong dus ja wil zoveel mogelijk er van genieten! hoe voel jij je? geen last van kwaaltjes nog? die vn mij kwamen toen ik 5.5 week zwanger was. liefs
herkenbaar het eerste trimester heel hard gehad als iets viel, de bel ging, heel vlugge hartslag en echt schrikken nu (met bijna 36 weken) heel schrikachtig in de auto degene die me voert wordt wss knettergek van mijn 'pas op' of niet zo rap of let op die vrachtwagen maar ik kan er niks aan doen, gewoon heel beschermend naar de kleine toe denk ik en er moet maar een auto een raar maneuvre maken en mijn hartslag gaat pijlxnel de lucht in... XXX
@ lovelylones ; denk dat de meeste zwangere vrouwen dat hebben, niet prettig maar ja denk dat het erbij hoort. Lekker genieten van je zwangerschap meissie, jij ook nog gefeliciteerd! @ sunlight ; Ja als je eenmaal zo ver bent dan schiet het aardig op. Leuk joh! Doe maar alles op het gemakje hoor zodat je zo min mogelijk last hebt van je rug. Wij hebben er ook 2 en een half jaar op moeten wachten dus het is nu zo spannend en eng tegelijkertijd. Ik kan niet wachten tot volgende week dan heb ik een eerste echo... @ sitara ; heb zo moeten lachen om je stukje van de vrachtwagen en 'pas op' , zie het al helemaal voor me. Ben blij dat jij het ook herkent. Dacht even dat ik de enige was -hihi- Jij hebt je kleintje ook bijna in je armen, wens je nog een voorspoedige zwangerschap! Bedankt allemaal voor de reacties meiden!! Liefs..
Herken dit helemaal! Maar bij mij is dit een beetje gebleven, wel minder geworden, maar ik schrik nog steeds overal van... Dat autorijden had ik ook.. gelukkig mag ik niet meer werken moest elke dag uur heen en uur terug en was doodop als ik thuiskwam.. X
Hahah heel herkenbaar. En wat sitara zegt, dat had ik net zo in de auto... alleen is dat bij mij nooit weggegaan. Ik kreeg ineens ook angst voor scherpe bochten tijdens het auto rijden.. kreeg het dan spaans benauwd. Ook kreeg ik veel meer last van mijn hoogtevrees en mijn angst voor liften... Dit is helaas ook niet meer weggegaan. Mijn man word er wel eens gek van... in de auto zeg ik continu.. pas op.. doe rustig...rem af .. En in liften ben ik de eerste die vooraan staat om er het snelst weer uit te kunnen. Als er mensen continu op knopjes drukken word ik woedend hahah. Als wij naar de stad toe gaan pakeren we de auto in een hoge garage daar is een lift die dus al meerdere malen stil heeft gestaan.. ook heb ik er zelf een keer ingestaan toen de lift ineens met een knal een paar meter naar beneden donderde (hoe dat kan ??) en de trap daar in de garage is open zowel de treden als aan de zijkanten.. je raad het al.. ik loop dus letterlijk alle rondjes via de garage naar beneden Hoop voor je dat het voor jou niet zo erg zal worden... want zelfs ik word er gek van
oh leuk een eerste echo. ja die hebben wij ook gehad met week 6 dan zie je echt alleen nog maar een hartslagje verder niks. maar dat was voor ons al zo wonderlijk. als snel begint het echt iets te worden. we hadden elke 2 weken een echo nou dan zie je echt hoe het elke keer weer veranderdt is echt zo mooi. dus ook wat langer er op moeten wachten nou ja dan is het een dubbel zo grote verrassing als je wel een keer een posi test in handen hebt na al die nega testen. ja rustig aan doe ik het nu ook. heb last van bloedingen gehad wat gelukkig niks was dus nu moet je wel. nou meid rustig aan ik hoor nog wel van je hoe de eerste echo was!! liefs
Ik had dat ook wel, dat ik van alles schrok!! Dat was ergens rond de derde maand al veel beter! Nu gebeurt het nog wel eens dat ik snel opschrik, maar ben wel in mezelf veel rustiger geworden!
Ik was ook vreselijk schrikachtig! Vooral als ik op de fiets zat. Nu is het gelukkig wat minder.. Maar als ik iets zag bewegen vanuit mijn ooghoek schrok ik me te pletter! Ook van harde geluiden inderdaad. Ik ben zelfs een keer vreselijk geschrokken van niets Toen zat ik op de fiets.. en dacht ik dat er een auto onverwachts aan kwam. Ik dacht het vanuit mijn ooghoeken te zien! Maar er was helemaal niets! Ik was helemaal aan het shaken op mijn fiets
Ik heb het vooral met het kijken van films! Ik schrik heel vaak van onverwachte dingen in een scene, en die kleine schrikt gezellig mee!! Dus als ik nu een film huur, dan is het een feel good movie en niet 1 met veel special effecten en spannende scenes!
Hahaha! Ik was laatst silent witness aan het kijken (engelse detective ). Ik vond het zoooo eng! Mijn man: "Wat ben je toch onrustig!" Ik: "ja.. ik vind het eng!!" Ik durfde bijna niet meer naar de wc.. (donkere gang) Terwijl het helemaal niet zo erg eng was hoor hahaha!
haha ik heb dit ook maar nooit bij stil gestaan dat dit door de zwangerchap kan komen. Ik heb momenteel ook veel stress. maar idd het is pas begonnen sinds ik zwanger ben. Haha en ik schrik bijna nooit.
Heel herkenbaar! Ik had al een beetje een vermoeden dat het komt van de zwangerschap en ik ben zo te lezen niet de enige! Voor de zwangerschap schrok ik bijna nooit, nu bijna om alles. De kat die ineens geluid maakt, de deurbel, de telefoon, onverwachte dingen..... Ach, als het erbij hoort, heb ik het er graag bij hoor!