Ik zit in een vervelende situatie en zou graag jullie mening horen. Mijn vriend en ik hebben 2 dochter van bijna 8 en bijna 5. We willen al een aantal jaar een derde kindje, maar wegens omstandigheden (ontslag, ziekte...) hebben we dit steeds aan de kant geschoven. Afgelopen april hebben we besloten er voor te gaan en ben ik gestopt met de pil. Echter heb ik in juli een miskraam gehad en ben ik gecurreteerd. Hier heb ik een behoorlijke emotionele klap van gehad (heb eerder een mk gehad en een bbz, maar deze is op de een of andere manier behoorlijk hard aan gekomen, omdat het heel onverwachts was we hadden eerder nammelijk wel een goed kloppend hartje hadden gezien). We hadden besloten om er wel gewoon weer voor te gaan. Toen kreeg ik het vervelende bericht dat na mei 2013 mijn contract niet meer verlengt gaat worden. Dus we hadden ons voor genomen nog 2 maanden te "proberen" (ivm uitkering termijn) en mocht het niet luken dan zouden we onze wens weer vooruitschuiven en waarschijnlijk dus helemaal niet meer waar kunnen maken. Sinds gister zit ik op een andere afdeling om hun te ondersteunen tot en met mei 2013. echter wil de afdelingschef van deze afdeling meer werk gaan aannemen en wil hij proberen om mij hier te houden en dus wel een contract te geven, maar dat is afhankelijk van een heleboel factoren. Nu dus het probleem... Wel of niet verder gaan met de wens voor een derde kindje Mijn vriend neigt naar niet en ik neig naar wel. Ze weten dat ik een miskraam heb gehad en dus een kinder wens en toch willen ze me in deze functie. maar neem ik niet een heel groot risico dat als ik zwanger raak ze mijn contract juist niet verlengen.. Sorry voor het lange verhaal, maar ik pieker me suf
Hoi, Wat een vervelende situatie en wat heb je al wat tegenslagen achter de rug. Daarom alleen al even vanaf mijn plekje hier: sterkte!! Maar even over je vraag: volgens mij moet je uit kunnen zoeken hoe jouw rechten zijn als werknemer m.b.t. zwangerschap. Ik weet er het fijne absoluut niet van, maar je moet wel kunnen uitzoeken (vakbond bijv.) of je contract niet gegeven mag worden als je zwanger blijkt. Ik herinner me dat er meer meiden op dit forum deze vraag hebben gehad, en er zijn er vast die je met deze vraag kunnen helpen. Verder is je dilemma een hele persoonlijke. Ik denk dat je met je vriend hieruit moet zien te komen; een kindje is toch wel een hele stap, vooral als je (financiele) toekomst zo onzeker is. Ik zou me niet laten beinvloeden door de meningen van anderen; het is jullie leven en verantwoordelijk, denk ik. Ik wens je veel wijsheid toe en ook succes! Grtz Pinda
dank je wel. Ik weet dat het een persoonlijke keuze is. Maar ben bang dat als we er nu niet voor gaan het er niet meer van komt. Financieel zullen we het wel aan kunnen alleen zouhet een tijdje moeilijker zijn dan we gewend zijn. Ik zit nu in mijn derde jaarcontract en de functie waar ik voor aangenomen ben die vervalt dus ik kan hier niet tegen in gaan en gewoon mijn ontslag accepteren als dat gebeurd.
Idd ten eerste sterkte.... Maar je schrijft da ze weten dat je een mk heb tgehad....nou dan zullen ze er toch ook geen probleem mee hebben als je zwanger zou raken? Als je nu al die tijd gewoon je baan had gehad was je toch ook gewoon voor die derde gegaan.....of?..
ja precies lov23 dat is wat ik ook in mijn hoofd heb, maar mss denken ze daar nog niet eens overna. En mocht ik toch geen contract meer krijgen, dan heb ik spijt dat ik niet toch gewoon door ben gegaan voor een derde..
Sterkte meid met je beslissing, ik kan me inbeelden dat het niet makkelijk voor je is, zeker na de emotionele klap van de curretage... Als het zo is dat je contract afloopt na bepaalde tijd, dan heb je toch recht op een uitkering neem ik aan? Heb momenteel een sterke (2e) kinderwens, mijn moedergevoel steekt de kop uit, maar als ik rationeel ga denken (werk), dan houdt vanalles me tegen om ervoor te gaan. Toch ga ik mijn gevoel volgen, anders krijg ik er later spijt van. Ik kan enkel zeggen, volg je gevoel... dan komt het zeker en vast goed!
Qua werk heb je nooit 100% zekerheid. Het klinkt alsof je enorm spijt gaat krijgen als je het niet verder zou proberen voor een derde. Drie kinderen is niet zoveel duurder dan twee. Dus als je je baan kwijt raakt zal het zowiezo wel even moeilijk worden. En het klinkt alsof die kans er zowiezo in zit. Probeer alvast een financiele buffer aan te leggen door extra te sparen en kijk alvast om je heen voor een andere baan.
Ik snap je dubbele gevoel. In mei ben ik gestopt met de pil en na 3 maanden wouden we proberen om een kindje te krijgen. Alleen is na 3 contracten mijn contract niet verlengd en ik zit nu sinds augustus thuis met een ww-uitkering. Wij hebben ook besproken hoe het nu moet toen ik thuis kwam te zitten maar we laten onze wens niet varen omdat ik nu geen baan heb, deze komt wel weer. Inmiddels ben ik druk aan het solliciteren met een kleintje in mijn buik
Dan zou ik een gesprek aangaan met je leidinggevende....dan een beslissing maken....wie weet vinden ze het helemaal geen probleem en jij zit ondertussen in een rotsituatie...
Maar de leidinggevende moet toch niet de "keuze" maken? Als ze er een probleem van maken, moet je je dan niet afvragen of je daar uberhaupt wel wilt blijven werken?? Ik vind persoonlijk dat je je niet moet laten tegenhouden door je werk.
Als ik dit zo alles bij elkaar lees, zou ik ook eens een goed gesprek gaan voeren met de leidinggevende. Leg het eens voor: ik zou eigenlijk nog willen proberen zwanger te worden, maar durf het niet omdat ik de situatie rond mijn contract onzeker vind. Leidinggevenden zijn meestal ook gewoon mensen, met gevoel en empathie. Als een zwangerschap een probleem zou kunnen zijn, zou hij/zij dat ook zomaar eerlijk kunnen aangeven.
Dank je wel voor jullie reackties. Ik heb er inderdaad ook al aan gedacht om een gesprek aan te gaan met mijn ledinggevende, maar ben bag dat ik ze dan op ideeen breng tot ontslag. Ik wil deze functie heel graag houden, het is een super bedrijf en geweldige collega`s en ik wil er dus alles aan doen om een vast contract te krijgen, maar ik wil er ook alles aan doen om een derde kindje te kijgen.. Achterhoekse proficiat. ik krijg idd wel een uitkering als mijn contract niet verlengt word dus een inkomen is er in ieder geval, maar krijg niet zomaar een nieuwe baan als ik zwanger zou zijn. jeetje wat is dit moeilijk zeg.. mijn verstand en hart spreken elkaar zo tegen.
Hoi, Je zou het inderdaad kunnen voorleggen aan je leidinggevende en kunnen overleggen qua uren bijvoorbeeld. Ik zou me er trouwens niet van laten weerhouden nog voor een derde kindje te gaan, denk ik. Als ik je verhaal zo lees, is het al duidelijk dat je dus straks echt geen baan meer hebt, maar dat er nog andere mogelijkheden binnen het bedrijf zijn? Probeer je daarop te richten en in overleg met je leidinggevende tot een beslissing te komen. Ik denk dat hij/zij het alleen maar kan waarderen dat je zo eerlijk en open bent en dat je je inzet om binnen het bedrijf aan het werk te blijven! En dat is ook veel waard! Heel veel succes hoor! Grtz Pinda
Het staat voorop dat je uiteindelijk de knoop zelf door zal moeten hakken, en dat je geen toestemming aan je leidinggevende hoeft te vragen Maar het zou in de wederzijdse verwachtingen misschien wel schelen als je open kaart speelt over je afwegingen, en als je je leidinggevende de ruimte geeft om net zo eerlijk te zijn. Wat ik in elk geval niet zou doen, is je kinderwens laten varen uitsluitend om de reden dat je dan misschien je baan kwijt raakt. Dat kan sowieso gebeuren, met of zonder kind. En dan krijg je misschien spijt dat je er toch niet voor bent gegaan. En wie weet, misschien werk je voor een bedrijf waar ze gewoon op een normale manier omgaan met vrouwen en hun zwangerschappen. Heb je een plan B? Een tijdje een uitkering, en zouden jullie als het moet ook een periode van alleen het inkomen van je man kunnen leven? Lig je goed op de arbeidsmarkt, zit je in de goede sector, of ziet het er heel moeilijk uit? Oftewel: kun je het je veroorloven om een gok te wagen? En kun je het je veroorloven om te wachten, of betekent uitstel waarschijnlijk afstel (weet niet hoe oud je bent)? Sterkte met je afwegingen.
Helemaal mee eens. Ik denk dat als je nu besluit om niet voor een derde te gaan, je hier later veel spijt van gaat krijgen; het kan je blijven achtervolgen. Mijn beste vriendin is ondanks schulden en ieder dubbeltje om moeten draaien toch voor een tweede gegaan, omdat ze naar haar hart moest luisteren. Het is niet veel duurder en ze redden het. Niet makkelijk, maar ze redden het. En wat is materiaal? Belangrijkste zijn de primaire vaste lasten. Mijn ouders hadden flinke financiele problemen tot mijn 15e, ik ben NOOIT iets tekort gekomen. Ik ben misschien wat minder materialistisch dan sommigen. Dat bedoel ik niet negatief hoor!! Ik bedoel alleen te zeggen dat ik met weinig luxe ben opgegroeid, maar met onvoorwaardelijke liefde en dat is volgens mij het belangrijkste..