Hoi meiden, Ik ben er weer, terug van even weg te zijn geweest. Vorige ronde wist ik eigenlijk al dat ik zwanger was voordat ik een test had gedaan. Ik had een hoop kwalen die ik niet eerder had gehad. Nou heeft mijn lichaam me wel eens voor de gek gehouden maar dit was heel anders. Al was het alleen maar omdat ik er die bewuste maand heel nuchter mee omging en er gewoon niet van uit ging dat het wel eens raak zou kunnen zijn. Er kwamen in de tijd tussen mijn eisprong en NOD steeds meer kwaaltjes bij en ik had bijna continue krampen in mijn baarmoeder. Alsof mijn NOD eraan kwam maar daar was het veel te vroeg voor. Nou goed, hoe dan ook, ik wist dat ik zwanger was, ik had alleen nog een positieve test nodig. 18 feb had ik mijn NOD en 16 feb verloor ik bij het plassen wat witte slijmproppen. Het leek op afscheiding zeg maar, weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. Ik schrok toch wel een beetje (het is voor mij tenslotte ook de 1ste keer) en ik heb op deze site aan de verloskundigen gevraagd wat het zou kunnen zijn. Zij bevestigden wat ik al vermoedde, afscheiding, dat maak je meer aan als je zwanger bent. 17 feb ging ik rond de middag naar het toilet en tot mijn grote schrik zag ik dat ik bloedproppen verloor! Ik schrok me dood maar wist instinctief dat er iets niet goed was. Ik had dit nog nooit gehad. Wederom de verloskundigen gevraagd. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, ik had idd een miskraam Ik heb een week lang gebloed. Helder rood bloed, het zag er allemaal best naar uit. Nooit gedacht dat dit mij zou overkomen maar ik ben blij dat het gebeurd is voordat ik een goede test had gehad. Het was nu vooral een hele rare manier om te horen te krijgen dat je idd zwanger bent (geweest). Op dit moment ben ik weer aan het aftellen maar ik sta er nu heel anders tegenover als dat ik dat eerst deed. Ik ben een stuk rustiger en ik heb de instelling "ik zie het allemaal wel". Ik heb nu een beeld van hoe ik me voel als ik zwanger ben (hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn maar toch). Ik was vanaf de innesteldag eigenlijk al heel erg moe ineens en zo waren er steeds meer kwalen. Als ik daar nu geen last van heb ga ik er maar automatisch van uit dat ik gewoon niet zwanger ben. Hoe raar ik me ook gevoeld heb de dagen na de miskraam, ik voel me nu een stuk beter. En een stuk sterker. Het geeft echt bevrijding nu ik er niet meer zo geobsedeerd mee bezig ben. Nou, een heel verhaal (sorry ) maar ik vond het toch even prettig om deze ervaring te delen en m'n verhaal kwijt te kunnen. Voor iedereen, heel erg veel succes, ik zal voor jullie duimen! Maar probeer je niet te gek te laten maken, hoe moeilijk dat soms ook is Liefs, Dasy
Welkom terug Dasy en knap van je hoe je met je miskraam bent omgegaan. Heel veel succes met zwanger worden, je hebt nu in ieder geval de juiste instelling, dus hopelijk is het binnenkort echt raak!
Dank je wel Molly! En natuurlijk blijf ik elke maand hopen dat het raak is (zo nuchter ben ik nou ook weer niet dat het me helemaal niets meer doen ) Zou ook niet goed zijn als het je helemaal niets meer doet, kun je er beter mee stoppen denk ik....
Hoi Dasy, Ik had ook vanaf m'n innesteling al symptomen waardoor ik steeds zeker werd van m'n zwangerschap. Dit is m'n tweede zwangerschap maar bij m'n eerste heb ik geen een kwaaltje gehad, niet voor m'n NOD en ook niet tijdens m'n zwangerschap. Dus het kan alle kanten op; mocht je deze ronde niks voelen kan het toch zijn dat je zwanger bent. Heel veel succes deze ronde en zal voor je duimen. Silly
Hoi Dasy, Wat een ervaring, echt vervelend. Ik hoop voor jou dat je snel weer zwanger zal zijn. We zitten trouwens aan dezelfde termijn, 5e ronde voor het 1e kindje. Afgelopen maand dacht ik ook echt zwanger te zijn, maar mijn lichaam hield mij voor de gek, want ik had opeens een cyclus van 34 dagen i.p.v. 28. Veel succes verder. liefs Hope
@Silly: Ik weet dat je gelijk hebt wat betreft die kwalen. De reden dat ik er zo tegenover sta is dat dat het voor mij makkelijker maakt. Het geeft waarschijnlijk wat meer rust. Zondag of maandag zou een innesteldag kunnen zijn nu. Ik ben benieuwd maar ik ga nergens meer van uit! Jij natuurlijk heel erg gefeliciteerd met je zwangerschap! Voel je je goed? Heel veel geluk in ieder geval! @Hope: Het was zeker een vervelende ervaring maar bovenal een hele vreemde ervaring. Mijn man wist het goed te omschrijven: "Zo dicht bij het papa en mama worden zijn we nog niet geweest" en eigenlijk is dat ook best een beetje eng. Maar wel leuk eng! Vervelend he, als je lichamm je voor de gek houd! Ik heb het ook een paar keer gehad maar na deze ervaring ben ik een stuk relaxter geworden en zal daardoor niet zo snel meer denken dat ik zwanger ben. Hopen blijf ik natuurlijk altijd doen! Succes deze ronde! Ik ga voor je duimen! Liefs, Dasy
Hoi dasy, Ik vind het wel super van je dat je er zo mee omgaat. Het is mentaal zo zwaar, dat wachten en niet zeker weten. Fijn ook dat je de miskraam op deze manier een plek kan geven en dat het ergnens goed voor is. ga je nu meteen weer proberen om zwanger te worden of geef je je lichaam nog even rust. Of is dat helemaal niet nodig? Wies
Hoi Wies, Tja, ik ben echt even met m'n neus op de feiten gedrukt maar dat maakt me nu wel rustiger. Werd soms helemaal gek van mezelf als ik aan het aftellen was en nu is dat wel minder (al blijft het een vervelende periode, het wachten). We gaan gewoon meteen verder waar we gebleven waren. De miskraam was zo vroeg dat ik er nu mee om ga alsof het een menstruatie is geweest. Natuurlijk weet ik dat het niet zo is maar het maakt het allemaal wat makkelijker. Op dit moment ben ik weer aan het aftellen maar ik ga er niet vanuit dat de 1ste ronde na m'n miskraam meteen weer raak is. We wachten wel af wat de toekomst gaat brengen. De wijze les die ik nu geleerd heb is dat kinderen niet te plannen zijn, alleen maar uit te stellen. Het is en blijft een wonder als je zwanger raakt maar ook als je de zwangerschap goed doorloopt en 40 weken later een gezond kindje in je armen hebt. Wel grappig omdat ik zelf tussen twee verhalen inzit. M'n ene beste vriendin was meteen zwanger bij de eertse ronde en is nu rond de 28 weken zwanger van haar 1ste, m'n andere beste vriendin heeft heel veel problemen gehad en er was eigenlijk geen kans dat ze op de normale manier zwanger zou raken. 2 Weken geleden belde ze mij op om te vertellen dat ze zwanger is (nu 8 weken)!!! Op de natuurlijke manier! Over wondertjes gesproken. En hoe het bij mij gaat lopen, tja, wie zal het zeggen. Ik merk het wel als het zo is. Nou, weer een heel verhaal (ik weet het, sorry ). Geen idee of jullie er een touw aan vast kunnen knopen maar ik vind het werkelijk heerlijk m'n verhalen zo kwijt te kunnen! Hoe gaat het bij jou Wies? Ben je al lang bezig? Succes in ieder geval! Dasy
Welkom terug Dasy . Wat fijn dat je zo goed met je miskraam om kunt gaan en dat je eindelijk de rust hebt gevonden die je nodig had Wie weet lukt het nu wel veel sneller nu je rustiger bent . Ik hoop het in elk geval van harte voor je . Groetjes Joyce
Dank je wel Joyce! Ze zeggen vaak toch dat als je er niet zo mee bezig bent, dat het dan vaak juist lukt. Nou ja, ik kan niet zeggen dat ik er niet zo mee bezig ben maar idd, ik heb wel meer rust. Al blijf ik het een vervelende periode vinden, dat wachten. Elke maand neem ik me voor me niet gek te laten maken. Dat doe ik dan ook niet meer maar ik blijf er wel aan denken. Nou ja, voor nu ga ik ervan uit dat dat uiteindelijk wel ergens goed voor is! Jij ook succes! Liefs, Dasy
Hoi Dasy, fijn toch, om even je verhaal kwijt te kunnen. Ik vind het zelf super moeilijk om alles voor me te houden . Ik ben er zo mee bezig, denk er heel veel aan, maar wil/ kan er niet met anderen over praten. Wel met m'n vriend natuurlijk en een vriendin die ik in vertrouwen heb genomen, maar verder niet. En ik had niet gedacht dat het zo heftig zou zijn, zwanger proberen te worden. Ik dacht dat het heftige gedeelte pas kwam als je zwanger was, en daarna natuurlijk! Ik word af en toe echt gek van mezelf en wat ik allemaal voel....Ik had ook niet gedacht dat ik zo was, ik ben best een nuchter iemand. Ik zit nu in de tweede ronde en ben nu 3 dagen overtijd. Ga morgen testen. Ik doe nu heel relaxed, maar ben behoorlijk zenuwachtig. Was vorige maand precies na 28 dagen weer ongesteld..... Daarbij komt nog dat ik me eigenlijk heel erg zwanger voel, maar ja, ik weet het (nog) niet zeker. Morgen hoor je hoe het afgelopen is! Wies
hoi Dasy, ik vind het erg goed van je dat je zo'n positieve instelling hebt, knap hoor. probeer dit vast te houden en blijf vooral heerlijk van je af te blijven schrijven. het klinkt misschien heel raar maar voor mij werkt het juist erg goed om hier te blijven schrijven en lezen en ben nu stukken rustiger, (nog wel een mien ongeduld hoor)
Daarnet getest en niks te zien. Ik baal enorm, vooral van dat rare lichaam dat me het gevoel geeft dat ik wel zwanger ben. En van de onzekerheid. Wies
Hoi Dasy, Ik heb ook een vroege miskraam gehaad eind nov. In de vijfde week bijna zoals jij het beschrijft. Ik voelde mij al zwanger voor NOD maar in de vierde week heel erg duizelig wat later migraine werd. Bij mij eerste zwangerschap had ik hier geen last van, alleen menstruatiegevoel en last van mijn borsten. Dus hoeft het niet zo te zijn dat je detzelfde symptomen hebt. Nu voel ik me sinds mogelijke innesteling erg moe en voel ik mijn borsten. Komt goed!! Groetjes
Hoi meiden! Dank jullie wel voor de lieve reacties allemaal! Dat doet me echt goed. En zoals Neeltje ook al schreef, het werkt echt om hier lekker je verhalen van je af te schrijven. Ook ik ben een stuk rustiger geworden sinds ik dat doe. Het is idd best heftig allemaal, dat zwanger worden. Daar had ik me ook op verkeken! Voor Wies, vervelend dat je een negatieve test had. Ik leef met je mee, ik weer precies hoe je je voelt. Hoe lang ben je eigenlijk al bezig en is dit voor het 1ste kindje? Jacq, lekker even iemand die mijn verhaal herkent. Het was allemaal wel een hele rare ervaring om mee te maken. Vooral omdat ik nog niet eens zeker wist of ik überhaupt wel zwanger was (ik voelde het wel en had een hele lijst aan kwalen die ik nog nooit eerder had gehad, maar een positieve test had ik nog niet in mijn handen gehad). Rare manier om erachter te komen in ieder gaval. Ik heb ook de hele dag huilend op m'n bed gelegen. Ik had enorme krampen en wist gewoon niet wat me allemaal overkwam. Het huilen was niet ees zo zeer verdriet omdat ik iets verloren was (was natuurlijk heel erg jammer, maar eigenlijk was het niet meer dan een klompje cellen, dat maakte het toch makkelijker denk ik) maar meer omdat ik even niet goed wist hoe ermee om te gaan. Ik zit nu in de 5de ronde. We zijn meteen weer verder gegaan met klussen. Ik heb niet het idee dat ik nu zwanger ben, al hoop ik het natuurlijk wel heel erg. M'n lichaam heeft toch wel even een klapje gehad en ik denk dat dat zich toch even moet herstellen. Nou ja, we wachten af. Als ik nu zwanger zou zijn moet het rond deze tijd gaan innestelen. Vorige keer was ik meteen heel erg moe en later ook vlagen van misselijkheid. Ik wacht het nu wel af. Ik weet dat je niet elke keer dezelfde symptomen hoeft te hebben, maar het maakt het voor mij makkelijker om te denken dat ik niet zwanger ben als ik niet hetzelfde voel. Beetje jezelf voor de gek houden zeg maar Voor iedereen hier, heel erg veel succes met alles! Ik ga duimen voor veel postieve testen deze rondes. En ik weet zeker dat voor iedereen hier alles uiteindelijk helemaal goed gaat komen! Liefs, Dasy