Bij beide een pijnpompje gehad, heerlijk vond ik het alleen bij mijn bevalling een aantal weken terug voldeed hij niet en hebben ze overlegd met anesthesie of ze hem iets hoger dan anders mochten zetten en ook toen deed hij vrijwel niks (had vanaf 6cm persweeen en dan moet je natuurlijk nog even) maar weet niet wanneer ze hem hadden uitgezet of de pijn nóg heftiger geweest was.. in het begin was het heerlijk, lekker relaxed en bij mijn 1e bevalling vond ik hem helemaal geweldig
Ik stond er open in en dacht ik zie het wel. Toen kwam het punt dat ik dacht ok knal die ruggeprik maar in! Helaas was het erg druk op de afdeling en duurde het te lang voor dat de anesthesist tijd had voor mij. Ik zat al op 9 cm dus dat kon ik shake. Ik ben er achteraf wel blij mee. Na twee en half uur was ik weer thuis.
Ik wilde zonder, uiteindelijk had ik een lange bevalling met veel pijn maar achteraf ben ik toch blij dat ik het zonder heb gedaan.
Zonder. Was ik ook van plan. Pijn was pittig, maar bevallingen snel en soepel, dus ik heb eigenlijk ook nooit overwogen om pijnstilling te vragen. Nou ja... 1 moment wel . Bevalling van nr 3, middenin een helse weeënstorm, vond ik de pijn echt te erg. Maar ik wist ook dat het snel zou gaan en pijnstilling dus ook geen optie was... Ik kan me heel goed voorstellen dat als weeën of weeënstorm lang aanhouden dat je het echt niet meer op kunt brengen en graag verlichting wilt...
Ik heb een ruggeprik gehad, maar dit niet van te voren zo afgesproken. Ik wilde het sowieso in eerste instantie op eigen kracht doen. Maar ik belandde in een weeenstorm, waarbij de ontsluiting ook nog eens niet wilde vorderen. Dus na een aantal uur was ik helemaal gebroken en een ruggeprik gevraagd. Achteraf nog steeds blij met die keuze. Bij een eventuele volgende bevalling zou ik het weer gewoon op eigen kracht willen gaan proberen.
ik ben nu 2x bevallen zonder pijnstilling..en hoop nu eindelijk thuis te mogen bevallen dus het zal dan ook zonder zijn. ik ben als de dood voor zo een ruggenprik bang dat ze toch iets verkeerds doen of zo.. hoewel ik ook we weer zo nuchter ben dat mocht het onverwacht moeten ivm met een ks dan maar mijn kindje is dan echt belangrijker. tevens bij mijn 2e bevalling was er geen vk om mij thuis te helpen dus moest ik aar het ziekenhuis balan maar ja het was niet anders.. ik bleef hangen op 4 cm dus ze zegt ga maar naar huis ..maar ik had toch echt al persdrang ik ging dus echt mooi niet weg ik zeg dus gewoon dood leuk ik wil een ruggenprik want dan mag ik tenminste blijven hihihi.. volgens de vk kon ik geen persdrang hebben het zou nog wel een paar uur duren.. nog geen 12 minuten later lag ze op mijn buik !!! de vk zei dat ze voortaan maar wat meer naar de mama ging luisteren ipv de boekjes want dit kon dus wel degelijk ook gebeuren..gelukkig ben ik niet weggegaan anders had ze in de auto geboren geworden
Na een nacht weeen, en uiteindelijk een weeen storm van 3 uur gevraagd om een ruggenprik. Bleef ook hangen op 4 cm. Was een goede keuze. Daarna liep de ontsluiting mooi op en kon ik gaan persen
1e 26 uur ruggenprik en paniek 2e 5 uur in bad met hypnobirthing. Beide totaal verschillend puur door mij ingelezen te hebben, de cursus te hebben gevolgd . Het warme bad is zeker een aanrader, net als de hypnobirthing cursus En dat ontsluiting niet vordert heeft in de meeste gevallen te maken met niet voldoende (bewust of onbewust) te kunnen ontspannen . Dat was dus wel duidelijk bij mijn eerste bevalling, bij de 2e was ik heel ontspannen en ging t als een tierelier zoals ik ook bij mijn cursisten zie Betekend niet dat dat voor iedereen geldt natuurlijk
De 1e keer met een ruggenprik vanwege een niet-effectieve weeënstorm en de 2e keer zonder enige vorm van pijnmedicatie.
Hier 2x zonder medicatie. Ik wilde bij voorbaat al niet, maar het was bij beide bevallingen ook niet nodig geweest aangezien die 4 en 1,5u duurden.. Ik ben altijd tegen geweest, maar kan me heel erg goed voorstellen dat als je al uren zonder resultaat bezig bent en het niet meer trekt dat je hiervoor kiest. Erg fijn dat er überhaupt een keuze is die je kunt maken.
Ik wilde in orincipe niet, maar dacht wel we zien wel Uiteindelijk helemaal geen tijd voor gehad.. Om 02.30 2 cm en gebroken vliezen, redelijk volhouden thuis tot 04.00 toen 45 min onder de douche gestaan, doe de douche uit en kon me net vastgrijpen.. Vl om 05.30 vk laten bellen, wat bleek ik had gewoon al 10 cm en volop persween.. Thja door gepoeopt in vruchtwater dippende hartslag met ambulance naar zh. Pijnstilling wat is dat mijn hemel ik was zo compleet overdonderd wat er allemaal gebeurd was nee totaal geen behoefte aan gehad
Ik wilde thuis bevallen, dus dan stel je jezelf er al op in dat het zonder pijnmedicatie moet. En vond het ook goed te doen, alleen de laatste twee ontsluitingsweeën waren echt heel pijnlijk, toen heb ik gezegd dat ze me maar met de ambulance moesten ophalen en de ruggenprik mee moesten nemen in de ambulance Maar na die wee mocht ik gaan persen en toen was het leed ook al snel weer vergeten
1e bevalling met op aanraden van de verpleegkundige. Ik werd ingeleid en de weeenstorm kwam ineens uit het niets. Ik was zo bezig met mn lijf en alles wat me ineens overkwam dat ik niet kon nadenken en instemde. Ik ging met 3cm naar de ok voor een ruggenprik, kwam een uur later terug met dik 8 cm en 3 kwartier later had ik onze zon op mijn buik. Ik heb achteraf spijt gehad van de ruggenprik, maar ttijdens de nacontrole gaf de gyn aan dat de weeen echt heel heftig waren, dus dat ik me daar niet rot over moest voelen. Ik heb niet echt het gevoel gehad dat die ruggenprik iets deed. Misschien de scherpe kantjes eraf, maar de nasleep (niet uit bed mogen, katheter) vond ik niet fijn. De 2e bevalling zonder pijnmedicatie. Tussen het eerste gevoel van "zou het begonnen zijn?" tot zoonlief op mijn buik zat 50 minuten. Geen tijd voor pijnmedicatie, maar ook niet nodig. Het was heftig, maar wel goed te doen!
Bevalling van 17 uur waarvan 16.5 uur om de 3 a 4 minuten weeën die steeds erger werden natuurlijk. Ik heb lachgas, steriel waterinjecties en bekkenbodemverdoving gehad.
Ik ben bang voor naalden, dus zonder pijnmedicatie. Het viel mij heel erg mee. De weeën waren goed op te vangen. Alleen dat moment dat het hoofdje stond was afschuwelijk, maar dat is maar heel kort
Zonder. Ik had 3 uur hele heftige weeën en raakte in paniek. Want de verloskundige vertelde tijdens mijn zwangerschap dat een eerste bevalling meestal 12-24 uur kan duren. Ik dacht dat ga ik echt nooit volhouden. Dus hup naar het zkh. Toen we daar aankwamen had ik al 8cm en half uur later volledige ontsluiting. Dus de volgende keer blijf ik lekker thuis. Noooooit meer de auto in met weeën!
Ik wilde een ruggenprik, maar er werd niet naar geluisterd. Toen er eindelijk gekeken werd naar mijn ontsluiting was ik al te ver en moest het zonder pijnbestrijding afmaken. Erg jammer, bij de volgende wil ik er meteen een.
Hier thuis bevallen zonder pijnbestrijding. Ik heb tijdens de bevalling wel geroepen dat ik dit niet nog eens tien uur zou volhouden (zo lang duurt een gemiddelde bevalling vertelde de vk). Maar tegelijkertijd was met de auto naar het ziekenhuis ook geen optie gezien de hevigheid van de weeën. (Zat nog geen minuut rust tussen). Achteraf ben ik blij dat het zo is gegaan. Van te voren heb ik ook aangegeven geen pijnbestrijding te willen en nu denk ik ach die 3,5 uur echte zware weeën waren op zich prima te doen