De dag dat mijn vriend of ik hem de bank op schop lachen we elkaar vierkant uit denk ik. Niemand is bij ons de baas. Kom op zeg, we leven in de 21ste eeuw.
De baas is niet echt een goede woordkeus, eerder wie is er dominanter. Bij ons gaan beslissingen in overleg. Verder onbenullige dingen zoals wat we eten die avond ligt het aan het moment dus bijvoorbeeld wie er kookt.
Wij overleggen alles, al ben ik meestal degene die het laatste woord heeft. Mijn vriend zegt namelijk altijd; kijk maar schat of kies jij maar Uiteindelijk is hier niemand de baas en zodra we het niet met elkaar eens zijn gebeurd iets niet. En op de bank slapen gebeurd hier absoluut niet zowel ik niet als hij niet. Slapen doe je in je bed
Niemand.. Ja samen over onze zoon😜. Beide zeggen we het wel eens hoor in een grappige bui. Maar echt de baas? Niemand.. Hij beslist wat we eten want hij kookt hahaha. Mij maakt het werkelijk niet uit wat ik voorgeschoteld krijg. Als ik iets wil eten zeg ik dat en zorg ik die keer voor het eten. Dagjes weg beslist hij vaker maar dat komt omdat ik echt slecht ben in ideeën bedenken. Dus heb ik liever dat hij iets kiest wat hij leuk vind. Maar als ik iets wil doen we dat ook (Nja bijna altijd dan hahah) Wij doen alles in overleg. En met sommige dingen ben ik de baas en met sommige hij. Maar dat is meer met dingen die diegene echt niet wil.
Wij zijn allebei niet de baas. Maar ik ben wel degene die het meeste (lees: bijna alles) beslist en regelt. Dus ik kies ook meestal wat we eten, welke kleding de kinderen krijgen, meestal regel ik ook de verjaardagscadeautjes en ik zoek altijd van alles uit voor de vakantie, dus ook dan heb ik de meeste inbreng in wat we gaan doen. Mijn man vindt het allemaal wel best, geloof ik. Als hij er meer over te zeggen wil hebben, moet ie het zelf maar gaan regelen, want anders gebeurt er nooit meer iets hier in huis, vrees ik.
Over het snurken. Ja dan ga ik als ik er last van heb uit bed. Als mijn man zich overal moet aanpassen waar ik last van heb... Dan kan hij beter in een kistje gaan liggen denk. (Misofonie) Dus doen we 75/25. Zijn chipje/nootje eet hij boven (zijn mannenhol hahah). Snurkt hij slaap ik op de bank of op een matras in een andere kamer.
Wij zijn beiden de baas over onze verdeelde gebieden Ik neem in de dagelijkse praktijk wel de meeste beslissingen, maar dat komt omdat ik altijd thuis ben, huishouden voor mn rekening neem.
Bij ons is niemand de baas. Dingen gaan in overleg en we hebben beide evenveel te zeggen. En het is af en toe gewoon een kwestie geven en nemen. Om even jouw voorbeelden te gebruiken: Wat we in het weekend gaan doen besluiten we samen. Natuurlijk zal het de ene keer iets zijn wat ik leuker vind, maar dan zal het de keer daarop iets zijn wat mijn man meer kan waarderen. Met het eten beslis ik wel vaker omdat ik vaker kook, maar mijn man eet toch wel alles dus hij heeft daar geen problemen mee. Op de bank slapen is bij ons niet van toepassing. We snurken beide niet.
Bij ons lijkt het zo dat ik dat ben. Ik heb een vlottere babbel en heb sneller mijn woordje klaar dan mijn man en ik geef ook sneller mijn mening. Mijn man is gewoon wat rustiger dan ik. Verder laat hij mij vaker dingen regelen zoals vakanties en wat we doen als we een dagje weg gaan. Niet dat hij geen mening heeft maar hij weet dat ik zijn smaak en voorkeuren kent en vertrouwt mij hierin. Dus voor de buitenwereld lijkt het of ik het voor het zeggen heb. Maar... Bij mijn man is "nee" ook echt "nee". Als hij resoluut nee zegt kan ik hoog en laag springen, dan gebeurt het niet. Dit gebeurt eigenlijk heel weinig want over het algemeen gaat alles wel in overleg maar als hij iets echt niet wil dan doet hij het ook echt niet.
Hier is niemand de baas. We doen het meeste in overleg, ik doe de boodschappen dus ik bepaal wat we eten tenzij hij in het weekend wel eens boodschappen doet, dan kiest hij vanzelfsprekend wat we eten. Heeft hij in het weekend geen zin om iets leuks te doen en onze dochter en ik wel dan gaan we met z'n tweeën en blijft hij lekker thuis en doet waar hij zelf zin in heeft. Zwemmen op zondag ochtend bijvoorbeeld, of naar de kleedjesmarkt. Grote dingen overleggen we altijd, bijvoorbeeld dat ik 4 dagen met groep 8 op kamp ga. Voor ik op mijn werk vertel dat ik mee kan overleg ik dit met hem. Maar een dagje met groep 7 naar Den Haag overleg ik niet, ik heb alles aan opvang voor hond en kind geregeld en hij hoeft onze dochter alleen van het sporten op te halen, te douchen en naar bed te brengen, dit doet hij anders ook dus voor hem niets anders dan anders. Andersom werkt dit net zo gelukkig. Ik zou me er niet prettig bij voelen als hij of ik de baas zou zijn.... Oh, en ik snurk en heb aangeboden op het logeerbed te gaan slapen maar dat wil hij niet, hij heeft er wel eens geslapen. Omdat ik het heel vervelend vindt dat hij last heeft van mijn gesnurk ben ik naar de huisarts gegaan en heb een slaaponderzoek gehad. Ik kom door lichte slaapapneu in aanmerking voor een slaap beugel. Dit doe ik in eerste instantie voor hem, nu ik blijk lichte slaapapneu te hebben is het voor mij ook beter.
Uhm nou ik bepaal een hoop omdat ik het meeste thuis ben en hier zo'n beetje de boel regel. Maar de baas? Echt niet hoor. Wij zijn beide trouwens erg dominant. Gaat over het algemeen prima hoor.
De baas niet maar ik heb wel de broek aan thuis. In de praktijk wordt er heel veel overlegt maar als her om belangrijke zaken gaat dan ben ik degene die uitsluitsel moet geven. Voorbeeld man wilde graag een andere auto kopen want ja de andere hadden we alweer 2,5 jaar. Maar ik ben dan degene die moet beslissen wat hij maximaal kan uitgeven. 7500 vond ik wel zat en daar houd hij zich dan wel aan. Voor ons werkt dit omdat mijn man nog al een twijfelkont kan zijn.
Baas klinkt zo streng hihi. Nee hoor hier niet, samen overleggen. Tuurlijk hebben we wel Is dat ik of me man zeg ,nee dat is zo, of zo, maar dat is dan meer een discussie.
Geen bazen hoor! Maar ik ben een regeltante en m'n vent is nogal laid Back. Dus ik regel wel het meeste. Wat we eten boeit hem bijv niks hij lust alles.
Niemand en als ik iemand moet aanduiden dan ons zoontje en vooral in de babytijd. Dan doen mama en papa altijd wat het kleintje wil (moe = slapen op de manier hoe de baby dat wil. Honger = voeden. Luier vol = vervangen,.....) En ik loop voor niemand anders rond om het hun zo naar hun zin te laten hebben dus tja, als iemand de baas is, dan het kind. En hoe kleiner hoe groter de troon is