Ik ben op zoek naar dames die tijdens hun zwangerschapsverlof hebben besloten om te stoppen met werken en vooral hun ervaringen met het maken van deze beslissing, het te vertellen aan je omgeving en natuurlijk aan je werkgever. En misschien nog het belangrijkst: is het de beste beslissing van je leven geweest of had je na een paar maanden spijt?
Ik ben vanaf 20 weken zwangerschap al thuis. Misschien zelfs al iets langer. Mijn werkgever deed erg moeilijk en wilde mij eruit werken. Dus voet bij stuk gehouden en contract uitgezeten maar dan wel thuis. Toen besloten omdat het met een dikke buik moeilijk is een baan te vinden en ik niet van het KDV houd en geen oma heb die willen of kunnen oppassen thuis te blijven als de kleine er zou zijn. Ze is nu bijna 10 maanden en ik heb er nog geen moment spijt van. Ik vind het heerlijk om de hele dag bij mijn meisje te zijn. Tuurlijk mis je wel wat contacten maar die komen vanzelf wel weer. Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik hoor veel moeders zeggen het heerlijk te vinden om nog 2 of 3 dagen te werken maar zie toch vaak dat er jaloezie is omdat ik thuis ben. Heb ik zwaar soms maar zo heerlijk om geen stress meer te hebben
Zou het financieel haalbaar zijn, dan zou het ook mijn keuze zijn in ieder geval de eerste 2,5 jaar tot ze naar de peuterspeelzaal gaan ofzo...
Precies als ze naar schooltje gaat ga ik zeker weer wat doen. Ben in de tussen tijd wel aan het leren om straks een praktijk op te zetten
Zou ik mogen vragen hoe oud jullie zijn en wat voor werk jullie voor je zwangerschap deden? Ik heb namelijk voor mezelf al besloten om te stoppen met werken maar blijf het gevoel hebben mezelf te moeten verdedigen en zie er ontzettend tegen op om het tegen m'n werkgever te vertellen.
Ik ben afgestudeerd juni 2009 en ik ben daarna niet direct gaan solliciteren maar heb besloten om thuis te blijven. De reden voor mij was dat ik het teveel vond om en het huishouden te doen ( ook al is het dan gezamenlijk) en een kindje opvoeden en ook nog eens werken. Teveel gestress. Mijn moeder is ook de eerste jaren toen wij klein waren thuis gebleven en dat was voor de rust erg fijn. Pas toen we allemaal op de basisschool zaten ging ze weer werken. Fulltime en toen kwam er tussen half 4 en 5 een oppas aan huis bij ons ( dus geen BSO maar lekker thuis) Zo willen wij dat ook gaan doen. Ik doe er nog wel dingen bij nu om niet af te stompen en bij te blijven ( vrijwilligerswerk in mijn vakgebied/afstudeerrichting en iets op internet ) Met het modale inkomen van mijn man redden we het goed. Niet super breed natuurlijk maar we kunnen gewoon op vakantie, hebben een boot en kunnen 1 auto op de weg houden. Ik ben trouwens 31 jaar dus ik zal rond mijn 35e weer gaan werken.
Hoi, Ik ben 25 en was assis.storemanger van een modezaak. (toen was ik nog 24) Tijdens mijn zwangerschapsverlof (voor de bevalling nog) werd mijn contract ineens niet meer verlengd... in eerste instantie was ik er best wel blij om, want ik zag het echt niet zitten om weer aan het werk te gaan en wou het liefst alle dagen bij mijn meisje d'r opgroeien en opvoeden zijn. Maar nu we een paar maanden verder zijn baal ik er ontzettend van dat ik geen werk meer heb. De ww uitkering, die ik nu krijg is stukken minder... (70% van je laatst verdiende loon...) En we hebben dus dan ook behoorlijk moeten inleveren. We zouden het op de inkomen van mijn man kunnen doen, maar ja eenmaal zo geleefd te hebben op 2 inkomens, is het moeilijk een stapje terug te doen. Tenminste wij hebben er moeite mee, Daarbij kom je ook in zo'n sociaal isolement als je alle dagen thuis zit. Iedereen is óf aan het studeren óf aan het werk.. en jij zit daar maar thuis tussen de luiers en voedingen en koetchikoetchie-taal.. Ik werd er echt depressief van, hunkerde naar mensen om me heen. (was nog net geen stalker... "ben je vrij?", "kom je langs?", "Bakje doen?"...) Dus uiteindelijk druk aan het solliciteren geslagen!! (moest ook van het uwv hehe maar ook voor mezelf, wil uit die ww en terug naar "working life") Ik heb inmiddels werk in de thuiszorg en begin daar volgende week en a.s woensdag nog een sollicitatiegesprek bij een baby- en kinderzaak.(wat ik toch leuker vind!!) Dus al mijn solliciteren werpt eindelijk zijn vruchten af... Oh en begrijp me niet verkeerd hoor, heb alle respect voor moeders die wel thuis blijven!! Maar ik kan dat gewoon niet, mijzelf wegcijferen... de hele dag bezig zijn met je kind, die je HELE dag bepaalt (ik bedoel dit niet verkeerd, ik hou zielsveel van mijn meiske)... ik moet gewoon wat voor mezelf hebben, zo functioneer ik het beste als liefhebbende vrouw en moeder
Ik ben nu 24 jaar, straks als de kleine er is 25. Momenteel ben ik werkloos en na de zwangerschap ga ik ook niet meer aan het werk. Ik wil niet meer dan 3 dagen werken, dus zijn we ook opvang nodig en helaas heb ik ook geen moeder die op kan passen. Nu was ik aan het rekenen geslagen en met alle toeslagen die ik krijg, als huismoeder en de toeslagen van mijn kindje, heb ik 30 euro minder per maand als ik thuis zou blijven. Dan is de keuze heel makkelijk. Zowel voor mij als voor mij man. Plus dat ik het gestress, ook genoemd hierboven, ook niet fijn vind, kindje te verzorgen, huisje moet worden bij gehouden, eten koken en je wilt ook nog een beetje tijd hebben voor jezelf... Wel ga ik weer parttime aan de slag wanneer mijn kindje naar school gaat, maar ik wil er dan wel voor zorgen dat ik als de kinderen uit school komen ik wel thuis ben.
alleen de algemene heffinskorting, Werkende dames hebben recht op inkomensafhankelijke combinatiekorting extra naast de algemene heffingskorting.
Als je bij de belasting opgeeft als huis moeder, krijg je een toeslag, die was volgens mij rond de 130,- Volgens een vriendin krijgt zij, naast de kindertoeslag, ook nog een kinderkorting. Plus met wat kleine besparingen, moet nog wel even verder kijken of er verder nog wat te ritselen valt Maar dit is wat ik tot dus toe weet.
Ik ben gestopt na t verlof.. Ik werkte 20 uur als ziekeverzorgende in de thuiszorg en kreeg volledige opvang niet rond.. Om mn baas op te schepen met t probleem van niet meer avonden en weekends te kunnen werken wilde ik niet.. Maar al vrij snel had ik t hier op de boerderij wel gezien..helemaal met zo'n winter als dat we gehad hebben.. naar aanleidng van een vacature in een verzoringshuis kreeg ik de tip dat t kdv in die plaats er een vestiging bij ging openen,IN dat verzorgingshuis.. Zonder echte gesolliciteerd te hebben ben ik aan genomen.. Ik werk als oproepkracht en heb 2 ochtenden flexibel opvang voor gijs. Per 1 mei echt ga ik weer terug naar mn oude baas.. weer in de thuiszorg..
Ik was toen 32, en werkte als ziekenverzorgende 20 uur ( onregelmatig) in de thuiszorg. de rest kun je lezen in mn andere reactie hier
Ik ben nu 26 en werkte als account manager/project leider. Vind het nog elke dag heerlijk thuis te zijn Als je getrouwd bent krijg je maandelijks ook een bedrag van 160 euro geloof ik
Hoi Sinada, Waar komt die 160 euro per maand dan vandaan en ligt dat ook aan het inkomen van je partner? Ik ben namelijk ook getrouwd en het zou ontzettend prettig zijn als ik 160 euro per maand zou ontvangen
Als je thuis blijft en dus niet werkt kun je 160 euro krijgen. Waar het vandaan komt zou ik echt niet weten ( ja belasting) Mijn schoonloeder krijgt het al jaren
Die 160,- is juist de "huismoedertoelage" of hoe dat dan ook heet. Ik wist dat ook nooit, totdat mijn man zei dat zijn moeder ook had.
oh dat zou heel goed kunnen heb echt geen idee. Mijn schoonloeder heeft vanaf volgende week geen thuis wonende kinderen meer maar blijft het wel ontvangen