Hallo, Ik ben nieuw op dit forum en als alles goed is gaan wij eind maart, begin april starten met iui. Ik ben benieuwd wie er net zo lang bezig is als en en hoe ver jullie zijn in het proces. het lijkt me fijn om deze ervaringen te kunnen delen. Ik zal beginnen om even in het kort ons verhaal te vertellen. Wij zijn in mei 2009 begonnen met een poging om zwanger te worden, toen we bijna een jaar bezig waren zijn we naar de HA gegaan en die vroeg mij om eerst 3 maanden te temperaturen. Na die 3 maanden zijn wij doorverwezen naar het ziekenhuis. We hebben zoals vele alle nodige onderzoeken gehad en eigenlijk lijkt alles goed. De hoeveelheid sperma is wat aan de lage kant(maar ja wat wil je s'ochtends vroeg onder druk presteren) het aantal zaad was wel goed. Wij hebben maar 1 keer de samenlevings test hoeven doen, hier was niks op te zien maar omdat het niks zegt en eigenlijk alleen maar wat zegt als ze wel wat zien, hebben ze bij ons besloten om het bij die ene keer te laten ook omdat het zo veel stres opleverd. Ze gaan er nu van uit dat dit dan misschien wel niet goed is. op 5 januari heb ik een Baarmoederfoto gehad (wat is dat een naar ondezoek zeg) dit zag er ook prima uit. Hierna moeten we het nog 3 maanden zelf proberen omdat uit onderzoeken is gebleken dat er meer spontane zwangerschappen zijn 3 tot 6 maanden na de baarmoederfoto. Dit weekend moeten we aan de slag om het weer zelf te proberen en als dat niet raak is nog 1 keer zelf en dan nemen ze het stokje over....gelukkig, ik voel me zo machteloos.......alles lijkt goed en toch al bijna 2 jaar niks..... Als ik met iui begin gaan ze dat op mijn eigen syclus doen dit omdat ik pas 30 ben (en nog geen 35) en ik een erg regelmatige syclus heb. Ik kan niet wachten tot het zo ver is want de lol is er inmiddels wel af.... Gr. Imke