Hoi hoi, ik ben eerder zwanger geweest waaruit een mooie dochter is gekomen via een keizersnede mijn hele zwangerschap ging goed tot ik op de tafel belandde en zij kwam, ik veranderde meteen was down bang onzeker wilde niks weten vd baby. Had moeite met hechtten aan haar en ben nooit dezelfde meer geworden , ik ben toen na haar 2 x zwanger geraakt maar ik raakte zo in paniek en bang voor een terugval dat ikkoos voor een abortus. Nu wil ik ervoorgaan ondanks de paniek die kan toeslaan maar ben zo bang dat ik psygisch weer anders word of depri en zo ben ik niet van mezelf. Zijn er meer meiden die er geestelijk doorheen zaten maar toch weer zwanger raakte en hier ook weer bang voor waren. Ik wil namelijk verder nu want wil die andere beslissing nooit meer maken maar door angst en paniek doe je rare dingen. Liefs piena
Hi piena, Wat een lastige situatie, ik kan me goed voorstellen dat je niet weer door zo'n depressieve periode heen wilt gaan na de geboorte van je kindje en dat dit veel stress geeft tijdens de zwangerschap. En dat je dan zelfs twijfelt of je dat wel wilt. Een eerste PND komt vaak heel onverwacht. Nu weet je al dat je er gevoelig voor bent en kan dus sowieso, als het gebeurt, veel sneller aan de bel trekken. Waarschijnlijk krijg je, als je het met de vk bespreekt, ook al direct meer hulp aangeboden voor na de bevalling, waardoor het niet weer zo ver zal komen als de vorige keer. Veel sterkte en succes en ik hoop dat je snel van je zwangerschap kan gaan genieten en jezelf wat minder naar voelt!
Hoi Piena, Vervelend dat je zo angstig bent en zulke vervelende ervaringen achter de rug hebt. Hoewel ik zelf geen ervaring heb met een PND, ben ik deze zwangerschap (nu 23 weken) wel gediagnosticeerd met een prenatale depressie. Zoals jij beschrijft, ik kende mezelf niet meer terug: paniek, angst en een gewoon alom zwart gevoel. Maar om je toch wat hoop te geven; het gaat steeds beter met me! Ja, het is niet makkelijk geweest en soms zag ik even geen uitweg meer. Maar ik ben meteen naar de huisarts gegaan en ben nu zowel in behandeling bij de GGZ als bij de POP poli. Ik gebruik geen medicijnen en volg therapie en het is me zelfs gelukt te stoppen met roken. Dus het kan wel. Langzaam geniet ik steeds meer van de zwangerschap. Geef de moed niet op deze zwangerschap, trek tijdig aan de bel en ga ervoor. Ik lees tussen de regels door dat dat ook is wat je wilt. Veel succes en sterkte!
Bedankt voor jullie reactie, wat vervelend ellen dat jij het wel heb maar hoe trok je het allemaal en hou je het nog vol? Bolkje het was toen ook onverwacht en een andere situatie Liefs piena
Hoi Piena, Ja, dat is een goede vraag. Ik heb af en toe behoorlijk diepe dalen gehad, maar probeer altijd voor ogen te houden waar ik het voor doe. En af en toe is het gewoon verstand op nul en doorgaan. Ook heb ik mezelf echt af moeten remmen in het piekeren en denken. Door de therapie, wat ik jou ook van harte aanbeveel, heb ik daar ook de nodige 'hulpmiddelen' voor gekregen/aangeleerd. Ik weet niet of je werkt, maar ik heb tijdig contact opgenomen met de bedrijfsarts en ben volledig ziekgemeld. Dat heeft me veel rust gegeven, hoewel ik me natuurlijk ook schuldig heb gevoeld/voel. Maar op dit moment weet ik dat het beter is voor mij en mijn kleine. Ik vul mijn dagen met praktische dingen en veel lezen over het aanstaande ouderschap; dat doet me goed. Ik weet niet of je wat aan mijn verhaal hebt, maar ik hoop dat je goed aan jezelf denkt en tijdig hulp inschakelt!