Pfff het is ook pittig. En het besef dat je zwanger was maar nu niet meer blijft verdrietig natuurlijk. Fijn dat de testen aflopen, kun je weer door. En dan ook nog afscheid basisschool, allemaal life events. Sterkte en veel plezier ook!
Bedankt voor alle reacties dames. Heb meer last van buikkramp deze dagen, dus vermoed dat het wel een beginnend iets is geweest. En ben nu ook al bijna niet meer ongesteld, terwijl ik het normaal echt wel langer ben. Vlinder gefeliciteerd met je zoontje. Madelief sterkte
Hoi, Mag ik meeschrijven? Inmiddels 41, zoontje van bijna 3. We hebben ons vandaag weer aangemeld voor de MMM om te proberen een 2de kindje te krijgen. We zijn hiervoor afhankelijk van donor zaad, en hebben nog 12 rietjes van de donor waar zoontje ook van is. We hopen dat het ons gegeven is om nog een kindje te krijgen. We hebben lang gewacht omdat ik na de bevalling erg ziek geweest ben, en we het niet aandurfden ivm angst voor herhaling. Toch gaan we er nu weer voor.
Welkom! Jeetje wat een onderschrift zeg..... pffff zoveel miskramen? Is dat de reden dat jullie donorzaad nodig hebben? Genetische afwijking bij partner? Of is je partner een vrouw dat je daarom een donor nodig hebt? Ik ben ook 41 en na 19 rondes eindelijk (al klinkt dat peanuts in m vergelijking met de jaren die jij bezig bent geweest.....) spontaan zwanger. Zoontje ging sneller in ronde 3 (en miskraam zelfs in ronde 2) hopelijk is het snel raak voor jullie. Er zijn geen cryo’s denk ik hè? Dus nieuwe poging. Veel geluk
Miskramen waren gewoon dikke pech. Nooit een oorzaak gevonden voor de miskramen. Donor zaad omdat mijn man onvruchtbaar bleek na bijna 3 jaar zelf proberen. Heel frustrerend was het al die jaren. En dan toch nog de moed vinden om het nog eens te doen... We zijn gek geworden zei mijn moeder. Haha. Idd geen cryo's meer. Maar afwachten of we nog icsi gaan doen... Ik neig meer naar iui en dan zien of het lukt. Bedankt voor het welkom allemaal. Zal me komende week even goed inlezen in ieder zijn verhaal.
Hoi Panter wat fijn dat het nu toch een optie is om voor een 2e te gaan. Ik weet niet zeker meer of jij dat was maar dacht dat je niet meer mocht bevallen na je zoon? Of was dat iemand anders? Hoop heel erg voor jullie dat het met de 12 rietjes lukt. IUI met milde stimulatie geeft bij lage eicelvoorraad net zoveel kans, heb ik begrepen, bij veel eitjes en dag 5 embryo zou je met icsi weer meer kans hebben, maar ja wel pittig zo'n ttaject met een peuter. Ben je ook in belgie e/o duitsland geweest voor onderzoeken naar de mks? 8x is echt geen pech meer meis, hoe oud je ook bent. In het buitenland onderzoeken ze veel meer dan hier en in gent hebben ze bij mij niks gevonden maar toch prednison en heparine voorgeschreven en supplementen. Doordat ik zelf nog meer onderzoeken heb laten doen denk ik dat ik zonder deze meds mijn zoon niet had gehad. Het zou verschrikkelijk zijn als je nu weer een boel mks krijgt
Dank je, ik ben na de miskramen helemaal binnenste buiten gekeerd. Het normale gangbare miskramen onderzoek gehad, een hysteroscopie, een laparoscopie, de vitamine huishouding in mijn lijf is onder de loep genomen. Er is gekeken of ik een auto imuun ziekte had. Nergens is iets uitgekomen. Hier zeiden ze dat mijn baarmoeder ws elke embryo accepteert, ook de slechte. Waardoor er steeds een korte zwangerschap ontstaat, tot het vruchtje stopt met ontwikkeling. Na mijn keizersnee op dag 3 is mijn darm geknapt en ben ik bijna overleden omdat dat niet herkent is. Ik heb een half jaar een stoma moeten hebben, ben nogmaals helemaal open geweest voor de herstel operatie. Veel verklevingen in m'n buik. Heel heftig. In principe zei de gyn en chirurg dat ik wel weer zwanger mocht worden, maar er door mijn verwoestte buik wel een risico was. En in geval van een ks weer kans op herhaling van de darmverlamming. Lang waren we dus bang, stel je voor dat ik dan het niet overleef... Maar hoe langer geleden het is, des te meer zakt de angst. En des te meer wakkert toch die wens aan. We gaan dus het risico nemen. Met hele goede controle.
Oh mijn hemel. Wat een heftig verhaal. Ja met goede controles en nu ze weten waarop te letten zou het moeten kunnen idd.
Oh wat heftig zeg en in je kraamweek. Wel heel spannend dan, maar goed dat jullie vertrouwen hebben. Wat betreft de mks, was dat op verschillende termijnen of vaak voor de 6wk? Dan zou je nk en plasma cellen onderzoek nog kunnen overwegen. In Gent prikken ze ANF/ANA mbt immunologie en veel meer stollingsonderzoeken. Als je alle mks met zelfde donor had zou het ook de HLA match kunnen zijn, die heb ik uiteindelijk met mijn partner, dat testen ze eigenlijk bijna nergens maar er loopt nu wel onderzoek naar in LUMC. Ook zou het doborzaad teveel dna fragmentatie kunnen bevatten. Heel eerlijk dat te ontvankelijke bm verhaal vind ik echt zo'n Nederlands kulverhaal omdat ze er verder niks mee doen. Ik en vele anderen hebben dat ook gehoord maar werd er uiteindelijk toch iets gevonden. Ik ken veel vrouwen die ook telkens 1e ronde zwanger worden en nooit mk hebben... Maar goed snap dat je misschien geen zin hebt in nog meer zknhs gedoe, maar wilde het toch even gezegd hebben en hoop gewoon dat je meteen plakker hebt.
Dank je. De miskramen waren tussen de 5 en 12 weken. Heb 6 verschillende donoren gehad dus dat kan het ook niet zijn denk ik. Ik weet dat ze in het buitenland meer dingen doen en onderzoeken. Toch hebben we ervoor gekozen om dat niet te gaan doen. Het reizen naar voor ons bijna de andere kant van Nederland was al zo'n belasting. Om dan helemaal naar België of Duitsland te reizen dat zagen we niet zitten. Dat hadden we praktisch niet kunnen regelen met ons werk enzo. Uiteindelijk hebben we zoontje gekregen. Mijn lijf kan het dus wel. De rietjes die we nog hebben zijn van dezelfde donor, dus heb er wel vertrouwen in. En mocht het niet lukken dan is dat heel jammer. Maar ook oké. Ons zoontje is al zo'n cadeau. En ik ben 41....wordt in januari 42. Mocht het lukken dan is dat fantastisch. Maar we zijn ook realistisch, en beseffen ons dat het misschien wel niet gaat lukken.
Nee met 6 donoren vallen die 2 dingen af idd. Snap het wat onderzoeken betreft, tis ook een flinke tijd en geld investering. Mooi hoe jullie erin staan, hoop dat het lukt zeg na alle ellende.
Hoi @Panter heel veel succes! Hopelijk lukt het allemaal en hebben jullie snel een plakker aan boord. Dapper dat jullie het aandurven na alle pech, verdriet en medische complicaties.