TS geeft volgens mij aan dat haar moeder, haar beste vriendin is, ik vind het dan raar van haar man om te zeggen dat hij mans er niet bij wil omdat het een intieme aangelegenheid is Hoe ik het lees wil zij het wel en hij het niet....dan ga ik toch mee met de stroming dat zij moet bevallen, en al het werk verrichten en dat zij dus bepaald wie erbij is....het is immers niet zo dat de hele familie mee komt kijken...we hebben het over haar moeder hoor...ik begrijp dat spastische gedoe echt niet...Als het kind e eenmaal is...zijn er nog genoeg intieme momenten te komen... ik had me moeder en me vriend er bij...en dat is mij zeer goed bevallen, een moeder is een vrouw die al heeft meegemaakt wat jij nu ondergaat...zij kan je goed steunen, een man weet dat het zwaar en pijnlijk is...maar dat is alleen zijn ratio...gevoelsmatig heeft hij eigenlijk geen idee....hoe zwaar het is
Voor je moeder schijnt het trouwens nog zwaarder te zijn als je man (je ziet je meisje (kindje in haar ogen) pijn hebben en je kan niets doen) mijn moeder vond dit echt heel erg maar ze heeft ook een achtergrnd rol gespeeld een goede mama zal zichzelf geen hoofdrol geven maar zich op de achtergrond houden en bij vraag doen wat ze moet doen.. Mijn moeder heeft altijd mijn man de hoofdrol laten spelen in de zin van naast me zitten , ze heeft netjes op een stoel gezeten (op een afstandje) en als ik wat vroeg dan gaf ze antwoord / beetje kletsen / lachen. Ze zorgde ook ervoor dat mijn man zijn eten en drinken kreeg (want daar zorgen de zusters lang niet altijd voor en ik wilde dat hij op de kamer bleef dus ging zij halen voor hem) het was een mooie aanvulling dus maar hij was op de voorgrond aanwezig en maakte het juist makkelijker voor hem (hij hoefde dan alleen maar op mij te letten) ZO kan je het ook zien...
Jeslin, sommige hier geven hun mening dat is dan toch geen spastisch gedoe? Je moet ook denken dat het voor een man ook speciaal is om zoiets mee te maken. De man mag toch gerust zeggen dat hij het liever met zijn tweetjes doet. En als de vrouw het er niet mee eens is kunnen ze er lijkt me toch wel over praten. En daarbij ben ik het ook helemaal met Leyla eens. Ik vindt het totaal respectloos als de man gewoon niks te zeggen heeft. Het is ook zijn kind net zo goed.
Wat iemand anders hier ookal zei je bent nog niet zo heel lang zwanger. Misschien moeten jullie gewoon even alles laten bezinken en wat later bespreken of je moeder er wel of niet bij is. Of probeer een compromis te sluiten, je hebt nog zo lang de tijd. Mijn zus (haar man was er dan niet bij) die wilde mijn moeder de 2e keer er ook niet bij hebben alleen mij en uiteindelijk vroeg ze aan me of ik toch ma niet wilde bellen en toen was mn moeder er alsnog bij.... Je vriend moet wel beseffen dat jij idd wel de gene bent die pijn lijdt het moet voor jouw zo comfortabel mogelijk zijn. Maar je moet ook niet aan zijn wensen voorbij lopen denk ik. Ik heb er ook wel eens discussie over met mijn vriend, soms denk ik nou miss wil ik mijn moeder er wel bij hebben ondanks dat zij nooit bevallen is en soms wil ik het alleen met mijn vriend doen. Maar voor mezelf wil ik er gewoon iemand bij hebben die ik vertrouw en waar ik me prettig bij voel. Suc6 iig!
Jeslin: ik snap niet precies wat jij spastisch vindt? Iemand met een andere mening dan jij? Ik dacht dat er juist om inze mening gevraagd werd...?! Maar goed. Fijn dat jij het zo fijn hebt gehad met jouw moeder tijdens je bevalling. Ik ken ook verhalen van vrouwen die bevallen met moeder en de volgende bevalling niet meer willen dat ze erbij is. Het kan 2 kanten op. Dat je moeder een bevalling heeft meegemaakt betekend nog niet dat ze weet wat JIJ voelt. Dat is namelijk erg verschillend en persoosgebonden... Bovendien blijf ik erbij dat de mening van je man/vriend er zeker toe doet. Waarom heb je anders in hemelsnaam een relatie. Stel je voor dat hij werkt voor het geld en jij thuis bent bij de kinderen; heb jij dan niets te zeggen over de lokatie waar hij werkt als hij bijv gaat verhuizen met werk? HIj doet het werk toch? En heeft hij niets te zeggen over de opvoeding van de kinderen omdat jij dat doet? Dat jouw mening zwaarder telt in dit geval snap ik best, maar je kunt niet zomaar om zijn mening en wensen heengaan, dat doe je gewoon niet vind ik. Liefs
Ik snap dat (al is mijn moeder niet mijn beste vriendin), want ik vind ook dat het iets is van jou en je vriend; het is JULLIE baby! En schoonzonen en moeders.....doe maar niet! Ze worden vaak ondergesneeuwd door schoonmoeder-lief, al heeft ze nog de beste bedoelingen. Ik heb het gehoord van vrienden: dat schoonmoeder er bovenop zat en de bijna-papa er als een sulletje bij zat. Mama krijgt een telefoontje als de baby er is, niet eerder!
Ik ga alleen met mijn man bevallen. Mijn moeder was niet bij de conceptie, en dus zal ze ook niet bij de bevalling zijn . Overigens vind ik dat je zoiets samen moet beslissen, en als mijn man het niet met me eens zou zijn dan zou ik proberen hem met mijn argumenten te overtuigen. Ik denk ook niet dat hij het erg op prijs zal stellen als het IKKE IKKE IKKE is en zijn mening er totaal niet toe zou doen. Wij hebben een relatie op basis van gelijkwaardigheid en respect voor elkaar mening.
Mijn moeder had 3 makkelijke bevalingen...ik was 45 uur bezig. Denk dat me ma helemaak gek ervan geworden zou zijn...ook zijn we in het hz beland...en daar heeft me moeder het al helemaal niet op...dus jah zou een drama geweest zijn ..denk ook niet dat ik het relax zou vinden. me man was er...en dat was genoeg...en tig verschillende gyn's en vk's...nee heb heb genoeg lui tussen me benen gehad. Vind het inderdaad van de TS's man geen eis...gewoon een vraag en daar moeten ze samen uit komen
nee maar niemand toch dus ook zij niet daarom vind ik het zelf een beetje kort door de bocht antwoord waar ts niet echt veel aan kan hebben in mijn ogen...
Ik heb al veel voorstellen van vriendinnen gekregen en mijn moeder enz die erbij willen zijn maar ik denk echt niet dat ik er veel aan zou hebben. Ik vind het helemaal niet erg om het alleen te doen. De papa wil bij de bevalling zijn maar aangezien ik tot op heden alles alleen heb moeten doen en die zeikerd niet naar ons om heeft gekeken, denk ik dat ik hem ter plekke vermoord Leven en dood liggen dicht bij elkaar zegt men he, op dat moment dus wel ja
me eigen manneke erbij en verder niemand! behalve dan wat nodig is hahaha. moeders. tante en weet ik wat nog meer. als de kleine er is. maar ieder voor zich. niks is goed of verkeerd
haha humor Sam, ja die zou ik er dan ook niet bij hoeven hebben... lijkt me verstandiger voor jullie allebei.. Ik ben trouwens ingeleid (of als ik moet gaan tellen vanaf de eerste wee was ik al een week bezig) dus dat scheelt misschien, thuis zou ik ook langer mijn eigen ding gedaan hebben (zoals tv kijken , rondlopen douchen, dat KAN daar allemaal niet dus is het fijn om wat afleiding te hebben) en geklep met je moeder is dan echt wel even lekker, vrouwen blijven in het algemeen wat meer ontspannen als mannen in de verloskamer dus dat is wel prettig dan...
Het kan ook zijn dat jij er anders over gaat denken he. In het begin van mijn zwangerschap (de eerste weken) dacht ik er anders over. een vriendin van me zou er misschien bij zijn omdat ik er ook was bij haar twee bevallingen (was geen vader aanwezig), maar nu wil ik het liever alleen met mijn mannetje doen. Je gevoel kan nog zo veranderen.
Hoho, een ieder mag haar keurig nette mening geven hier toch? Wendy vraagt om advies en tips, dit is mijn advies aan haar! Wat idioot om dat kort door de bocht te noemen zeg! Wat ik al zeg: mijn moeder is niet mijn beste vriendin, ze is lief hoor (en van de oude stempel en weet het altijd beter), maar ik moet er niet aan denken om haar aan mijn bed te hebben!
Haha mijn vriend zei laatst: ik hoef dat echt niet te zien hoor... Dus toen vroeg ik wat ga je dan doen? Hij zei dat hij pas terug kwam als de baby er dan uit zou zijn... nou ja zeg. Denk dat we daar nog maar eens even over moeten praten Verder wil ik er niemand bij.
Ach wat schattig, hij is gewoon zenuwachtig! Maar hij hoeft toch ook niet down under te kijken, gewoon lief je handje vasthouden en meepuffen en met natte washandjes slepen, hihi! (Die van mij heeft er echt zin in; die zegt: " we gaan het samen doen, schat!"). Hij denkt dat het het mooiste is wat er bestaat: je eigen kind geboren zien worden!
Ik vind juist de mening van mijn man erg belangrijk. Juist omdat zwanger zijn al helemaal om de vrouw draait en de man nog wel eens vergeten word. Nou wil ik het samen met mijn mannetje doen en de VK en kraamverzorgster dus geen ouders erbij. Nee peroonlijk vind ik dit iets waar je het samen over heb. Wel kun je je wensen bespreken en uitleggen waarom je dat graag wil maar vergeet nooit de mening van je partner want die kunnen al zo weinig doen.