Herkenbaar.. en wij zijn nog niet eens lang bezig.. Mijn man kan elke dag wel, die heeft er totaal geen problemen mee maar ik ben iedere keer blij als het weer klaar is.
Hier ook herkenbaar... Inderdaad, broek uit, verstand op nul, en hopen dat het snel klaar is. Na ruim 2,5 jaar was het dan eindelijk raak bij ons. En nu ga ik niet meer vrijen tegen mijn zin in. Alleen... door alles wat er gebeurd is heb ik nooit meer zin. En ik baal dus wel ontzettend dat er door het zwanger proberen te worden echt iets beschadigd is. Vooral voor mijn man is het heel rot natuurlijk, want zijn sexdrive is niet minder geworden en het is niet leuk dat ik hem altijd af moet wijzen. Ik zou je aanraden er toch iets aan proberen te doen, voordat de dingen straks niet meer te 'maken' zijn. Wij hadden tijdens de MM ook gesprekken met de maatschappelijk werker, en toen wij het over onze problemen hadden leek het haar verstandig te gaan praten met een seksuoloog. Wel een 'enge' stap misschien, maar misschien kunnen die gesprekken er wel voor zorgen dat je weer een beetje van vrijen kunt genieten.