Hallo meiden, Wat een superactief forum hier, hardstikke leuk maar het lijkt me lastig om ergens zo maar ' in te breken'. Wie is ook nieuw of een herintreder, zoals ik en heeft zin om hier mee te kletsen? Ik zal me even voorstellen, ik ben Kim, 32 jaar en wij gaan voor ons eerste kindje. Over 2 weken gaat mijn spiraaltje eruit en dan kan het oefenen beginnen . Ik ben hier al eens eerder geweest, zo'n 2 jaar geleden maar door verandering van baan is het onderwerp kids op een laag pitje komen te staan. Nu alles weer op de rit is wordt het wel tijd haha. Wie weet tot 'ziens'. Groetjes
Ja dit herken ik zo goed, ik voel me ook altijd een beetje bezwaard. Super spannend dus ook voor jou, ik heb nooit spiraaltje gehad dus ik heb ook geen idee of je cyclus gelijk normaal is? Ik hoop het wel voor je! En hopen dat het snel goed mag gaan natuurlijk. Ik ben ook weer terug van weggeweest na mijn miskraam. Het heeft een hele tijd geduurd voor mijn cyclus weer op gang was en we zijn nu net weer begonnen. Ik vind het heel spannend en kan het maar moeilijk van mij af zetten. Ik heb een bepaald gevoel waar ik op vertrouwen wil, maar wil mezelf ook niet teleurstellen.. =P
Wat leuk dat jullie ook voor de eerste gaan! Jullie zijn hartstikke welkom bij dit topic hoor! http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/581932-wie-gaat-meer-voor-de-eerste.html Zijn daar met een groep waarvan de meeste ook nog maar net zijn begonnen 1e, 2e ronde enz Voel je vooral niet bezwaard
Hallo Zeedauw, Wat vervelend dat je een miskraam gehad hebt. Fijn dat je cyclus weer op gang gekomen is en dat jullie het toch weer gaan proberen. Spannend! Ik weet het ook niet maar ik heb me laten vertellen dat het sneller gaat als met de pil omdat het lokale hormonen zijn en het spiraaltje zelf innesteling voorkomt. Ben benieuwd, nu heb ik iig geen cyclus. Heel veel succes samen.
Dank je wel Emsy, ik zal eens met jullie meelezen maar ik vind het lastig om in een groep te komen welke al een tijd bestaat en waar al veel geschreven wordt.
Hallo allemaal, Om dezelfde reden als meerdere hier vind ik het ook vervelend om mij aan te sluiten bij een club met al zoveel leden.Graag klets ik hier ook mee! Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Joyce, 28 jaar en we zijn al enige tijd bezig om zwanger te raken van ons eerste kindje. Ik heb een onregelmatige cyclus (zie banner) en ben hiervoor al onderzocht bij de gynaecoloog. Er werd gedacht aan PCOS maar alle uitslagen, zowel bij mij als bij mijn man waren uitstekend. De gynaecoloog zei zelfs dat wij eigenlijk medisch gezien een supermatch waren om kindjes te maken. Wel meldde de gynaecoloog dat ik een verstoring heb in de hypofyse die voor mijn klachten en onregelmatige cyclus zorgt. Met andere woorden de hypofyse stuurt de boel niet goed aan. Als ik deze maand (nod rond de 24e) niet zwanger ben geraakt, start ik met Clomid om alles weer op de 'rit' te krijgen en zo onze kansen te vergroten. Liefs, Joyce
Dan kletsen we toch lekker verder hier =] Dan zijn we iig al met ons 3'n. @Gizmo, ik denk dat het ook per persoon verschilt, bij de een duurt het langer dan bij de ander, ik denk dat dat half jaartje voor mij ook gewoon even goed geweest is ondanks de frustratie qua cyclus was het mentaal wel goed voor de verwerking ervan. Ik weet nu sinds paar dagen dat ik weer zwanger ben ^_^ dus ik ben helemaal blij. @Jocye, welkom =] Wat vervelend dat er een verstoring zit in je hormonen, opzich wel prettig om te weten dat er met je baarmoeder niks aan de hand is. Maargoed, hormonen heb je wel nodig dus dat maakt het nog steeds erg vervelend. Hopelijk lukt het toch natuurlijk en anders hoop ik dat de ingebrachte hormonen wel hun werk goed gaan doen. *hele dikke knuffel*
Dank je wel! En gefeliciteerd! Opzich is er niks mis met mijn hormonen, alleen de aansturing ervan gaat niet zoals het hoort. Ik twijfelde dus heel erg om aan Clomid te beginnen. Omdat ik lichamelijk gezien helemaal in orde ben. Ik wilde het nog 1 maandje aankijken maar de cyclus liep weer niet zoals gehoopt. Vandaar dat we toch het besluit hebben genomen om aankomende cyclus (hopelijk komt het niet zover) toch te starten ermee.
Aah sorry dan begreep ik het toch verkeerd.. Maar ik snap je hoor, liever op natuurlijke wijze =] Heftig hoor,.. ik hoop dat je hoe dan ook snel een mooie positieve test in je handen hebt!
Hallo meiden, Hier vandaag ongesteld geworden, vrijdag starten met Clomid. @Zeedauw Hoe gaat het met de zwangerschap? Voel je je goed? @Gizmo332 Is je spiraaltje al verwijderd inmiddels?
Ik ben helaas niet zwanger meer =[ Jammer dat het niet gelukt is Burns, hopelijk gaat het nu met de clomid wel goed! (ben daar zelf verder niet in thuis, heb me er nog niet op ingelezen dus weet ook niet precies wat het allemaal inhoud)
Hoi dames, ik schrijf graag mee als het mag. Ik zat al in een clubje, maar na een jaar is bijna iedereen zwanger en/of al bevallen en het is juist ook leuk om met meiden in hetzelfde proces te praten.. Vorig jaar juli begonnen, in oktober een miskraam gehad en nu aan het wachten op een wondertje dat blijft plakken Zeedauw, wat verschrikkelijk dat het weer verkeerd is gegaan! Hopelijk is het dan drie keer is scheepsrecht.. Ik vond de mk best lastig te verwerken en er weer vertrouwen in te krijgen, twee keer lijkt me heel naar.. Maar het gaat gebeuren!
Welkom Vlinderbaby, Hopelijk hoeven wij geen jaar te schrijven met elkaar😉 Het zou mooi zijn als een ieder van ons snel positieve testen en plakkers heeft! Laten we het beste ervan hopen!
Bedankt Burns. haha een jaar schrijven is wel prima maar dan met ene ander onderwerp. Zwanger zijn, de babytijd, dat soort dingen haha. Maar ik hoop net ook..! Jij bent ook al een tijdje bezig, hoe is dat voor jou? Xx
Ja op die manier zou wel leuk zijn haha! Ik begon mij in december 2014 eigenlijk pas zorgen te maken. Bijna een jaar gestopt, onregelmatige cyclus, geen zwangerschap... In december 2014 nog steeds geen menstruatie sinds september 2014...begin januari naar de ha gegaan. Na het aanhoren van mijn verhaal/klachten plus dat mijn zus hetzelfde heeft gehad toen zij zwanger probeerde te raken, dacht ze aan PCOS. Maar de ha gaf aan dat het goed zou zijn om nog even 4 maanden aan te kijken. Door prive omstandigheden had ik de maanden ervoor dan ook wel erg veel stress gehad en om nou gelijk de mmm in te gaan....daar waren we het mee eens, eerst even rust in de tent! Onze kinderwens was op dat moment natuurlijk aanwezig (anders was ik niet gestopt met de pil) maar ik wilde eerst weten wat mijn lichaam aan het doen was. Dat was op dat moment het belangrijkste voor ons. Mocht er een zwangerschap ontstaan in de tussentijd, zou dat alleen maar een groot cadeau zijn geweest. 4 dagen na het ha bezoek werd ik ongesteld na 119 dagen... In mei terug naar de ha en ik kreeg gelijk een doorverwijzing naar de gynaecoloog. Allemaal heel spannend dus! Ik was mij intussen wel zorgen gaan maken of ik uberhäupt wel een kindje kon krijgen... Na onderzoeken bij mij en mijn man, bleek eigenlijk alles in topconditie te zijn....hele opluchting maar wat was het dan wel. Uiteindelijk een verstoring in mijn hypofyse die de boel behoort aan te sturen. Hiervoor start ik nu dus met Clomid. Momenteel land het gevoel: "ik ben dus ook zo'n vrouw die aan de hormonen moet en vind het best spannend allemaal. Wat staat mij te wachten?!" Ik zeg eerlijk, ik zie er best tegenop, maar ik heb er alles voor over! Gelukkig kan ik er goed over praten, mijn omgeving weet het ook. Ik ben heel jong (toen ik 21/22 jaar was) mijn beide ouders verloren en heb alleen nog een zus. Voor mijn gevoel moet ik dit ook delen met haar omdat ik dit niet meer met mijn moeder kan en toch mijn (vrouwen)gevoelens kwijt wil. Ik houd mij ook vast aan het verhaal van mijn zus. Zij is uiteindelijk 2x op de natuurlijke manier zwanger geraakt. Helaas eindigde haar 1e zws alsnog met 17 weken. Haar 2e zws (ronde 23) is helemaal goed gegaan en heb ik een geweldig neefje van inmiddels 3,5. Zij begrijpt mij dus ook heel goed alleen heeft zij nooit hoeven starten met hormonen en is dit dus voor ons allemaal nieuw. (Al kennen we genoeg mensen die ook in de mmm zitten of zaten) Zoals je ziet werkt dit forum ook voor mij, ik praat lekker van mij af haha! Nu ben ik ook benieuwd hoe jij alles ervaart.
Zo jij begon je pas na een lange tijd zorgen te maken, wat knap! En goed dat je erover kan praten! Aan de hormonen gaan lijkt me ook spannend, maar als je daardoor zwanger wordt dan is het het waard he..! Dat zeg je zelf ook! Dus ondanks de nadelen positief bekijken, ze gaan je helpen en nu gaat het lukken! ik ga duimen voor je! Ik was enorm positief toen we begonnen, iedereen om me heen was snel zwanger dus ik hopelijk ook. Dat was het zo, de derde ronde al! Toen de mk, dat vond ik moeilijk. Ik wil al heeeeeeel lang een kindje. Eindelijk ga je ervoor, is het zover en dan... Maar goed dat ook verwerkt en was na paar maanden weer positief.. Maar toen begonnen de zorgen want m'n lichaam deed gek. Daarom gaan ze nu wat onderzoeken doen, maar ben al eens zwanger geweest dus heb goede hoop. Ik vind het erg jammer dat het zo lang duurt, maar als t nog maar kan. Die angst is t ergste, maar goed.. Ze kunnen tegenwoordig veel dus daar gaan we maar vanuit. Gelukkig een leuk leventje met veel afleiding en we blijven ons best doen oefening baart kunst toch
We moeten inderdaad positief blijven, ook ons gaat het lukken! Om mij heen net 3 vriendinnen die bevallen zijn, kan ik wel goed hendelen maar heb er natuurlijk wel eens moeite mee. En dan heb ik er meer moeite mee als ik dan ook nog hoor dat ze (2 van de 3)de 3e ronde al zwanger waren en een vlekkeloze zwangerschap/bevalling hebben gehad. De 3e vriendin heeft er wel wat langer over gedaan maar zonder mmm. En wat je zegt; oefening baart kunst! Duim ook voor jou!💋
Ja bij mij veel collega's vrienden en m'n zus al bevallen in de tijd dat wij bezig zijn, dus ik weet hoe dat voelt! Sommige gaan al bijna voor de tweede terwijl we tegelijk ervoor gingen. Ik gun t enorm, maar mezelf ook haha. Als het nog maar komt, dan is het goed Kan gewoon confronterend zijn he, als anderen in no time zwanger zijn. Sommige beseffen t geluk daarvan ook niet. Maar ja, gelukkig kan ik dan door dit forum wel met andere praten
Hoii, Ik ben hier ook nieuw. Mijn naam is Dua en ben 33 jaar. Wij proberen al bijna 4 jaar en helaas wil het niet lukken. Heb wat onderzoekjes gehad en alles zag er prima uit maar moet wel afvallen. Daar ben ik nu mee bezig, ben al 12 kilo afgevallen en morgen hebben we een afspraak voor vervolgbehandelingen. Ben heel benieuwd en wil zo graag dit jaar nog zwanger raken.