Dag dames, 2 weken geleden met de echo lag onze dame netjes naar beneden met haar bolletje. Afgelopen donderdag lag ze opeens in onvolkomen stuitligging, zegt natuurlijk niks, ik weet dat ze gewoon nog kan draaien, maar toch knaagt het aan me. Morgen heb ik weer een echo en ben heel benieuwd hoe ze lig, ik vermoed nog steeds in stuit omdat ik haar vorige weer (denk ik) naar stuit heb voelen draaien en nu kwa draaien niks gemerkt heb. Sinds dat ze in stuit ligt kan ik namelijk zelf m'n schoenen weer aan doen haha! Meer dames mee gemaakt dat jullie kindje in stuit lag en alsnog goed gedraaid is? Met hoeveel weken gebeurde dit? Of juist het tegenovergestelde, in stuit blijven liggen, hebben jullie toen wel voor een vaginale bevalling gekozen of keizersnede? En een draaipoging? Ben gewoon heel erg benieuwd hoe het verloop bij jullie was. Groetjes
Hier 2 van de 3 tot een week of 35 af en aan in stuitligging, schuin, overdwars of goed gelegen. Soms echt met de meest malle vormen van buiken en idiote pijn als gevolg doordat er in ene een hoofdje schuin bij mijn rib zat en billen tegen mijn ene heup waardoor ik niet eens meer recht kon gaan zitten laat staan bukken . Soms merkte ik het duidelijk als er gedraaid werd, maar ook heel vaak niets gemerkt totdat ik op een rustig moment ging voelen en dacht 'huh' Uiteindelijk lagen ze alledrie rond de 37 weken 'gewoon' goed met het hoofdje naar beneden zonder draaipogingen etc.
Hier tweede kindje in stuit. Eerste met 36 weken proberen te draaien maar ze lag al te vast. Uiteindelijk met natuurlijke stuit bevallen. Bij deze zwamgerschap voelde ik al heel lang dat ze in stuit lag, voelde precies hetzelfde, nu iets eerder proberen te draaien? Lag nog niet erg vast naar beneden; maar was gewoon geen beweging in te krijgen. Zal ws aan de vorm van m'n baarmoeder zij , kan ws gewoon niet anders dan in stuit. Dus nu morgen afspraak in ziekenhuis over de bevalling. Mocht het mogelijk zijn, dan ga ik weer voor de natuurlijke bevalling. Is even afwachten wat de gyn zegt deze keer.
Hoe heb je je bevalling ervaren? Ik heb altijd al heel erg het gevoel gehad van als ik een kindje in stuit heb liggen dat ik dus absoluut niet vaginaal ga bevallen, waarom ik dit gevoel heb? Totaal geen idee!
Haha fijn he soms die verschillende posities die ze aan kunnen nemen. Af en toe zit ik ook in m'n buik te porren met het nodige gemopper dat ze normaal moet gaan liggen omdat ze me pijn doet of irriteerd
Eerste een dwarsligger heel de zwangerschap niet een keer in hoofdligging gelegen. Met ruim 37 weken een versie gehad en voor dat ik in de auto stapte was ze alweer terug in haar favoriete positie gedraaid. Met precies 38 weken lag ze voor de eerste keer in hoofdligging en ben ik meteen ingeleid en is ze geboren. Tweede zwangerschap hetzelfde, een dag voordat ik de keizersnede zou krijgen is ze naar hoofdligging gegaan en ben ik ingeleid (infuus) in twee uur en veertig minuten is ze geboren. Ook met 38 weken Derde is met 37 weken naar hoofdligging gaan liggen en met 38 weken na smorgens strippen savonds geboren. Dus dont worry kan nog alle kanten op.
Mijn meisje draait nu gelukkig nog alle kanten op met bijna 27 weken Mijn zoontje lag van week 20 tm week 28 steeds keurig met zn hoofdje naar beneden en toen bedacht hij zich ineens om te draaien helaas. Hij daalde ook al heel snel in met zijn billetjes. Wel een draaipoging gedaan, maar hij lag helaas al te diep ingedaald waardoor het niet lukte. Mocht mijn meisje straks in stuit draaien en ook al zo diep ingedaald liggen, dan kies ik niet nog een keer voor een draaipoging. Ligt ze nog niet ingedaald, dan wil ik het er wel graag nog een keer op wagen. Zoontje werd geschat als een 9 ponder met een hoofdje wat iets meer als 2 weken voor lag op groei volgens de echo's, daardoor samen met de gyn voor een ks gekozen. Na de geboorte was hij echter nog geen 7 pond en zn hoofdje was kleiner als het gemiddelde. Achteraf gezien had ik misschien toch beter voor een stuitbevalling kunnen gaan aangezien de ks hier niet zo goed bevallen is. Hopelijk draait jouw ukkie gewoon nog!
Onze jongste heeft alleen maar in stuit gelegen... zou met 36 weken gedraaid worden op 35.6 zei ik tegen mijn man volgens mij is de baby gedraaid... bleek de volgende dag ook echt zo te zijn! Wonderlijk vind ik het nog steeds... en ze was groot liep 5 weken voor op groei. Het kan echt! Ik geloofde het eerst ook niet en heb ook niks van het draaien gevoeld
Hier al vanaf week 25 in stuit. Met 36 weken een versie gehad. Dat viel echt enorm mee; het deed geen pijn en lukte vrijwel direct. De baby bleef ook braaf met hoofd naar beneden. Uiteindelijk is mijn bevalling nog een spoedkeizersnee geworden (viel me overigens ook enorm mee) maar dat had met stuit dus niks meer te maken. Ik zou je een versie zeker aanraden! Altjd een poging waard en hoewel keizersnee me dus mee is gevallen, schijnt vaginaal bevallen qua herstel over het algemeen toch wel echt fijner te zijn! Succes!!
Hier lag ze vanaf het begin tussen stuit en dwars in. Ze is zelf gedraaid aan 35w en heb er niks van gemerkt.
Stuitbevalling viel me onwijs mee. Nu ben ik ook in rap tempo bevallen. Twee uur na de eerste wee volledige ontsluiting. Hadden ze niet verwacht dus gyn moest nog van huis koken. Toen die er waa met een kwartiertje geboren. Je krijgt alleen standaard een knip. Heb ik niks van gevoeld, was veelste drukst de baby eruit aan het persen.. En een infuus, voor het eval dat. Enige vervelende wat ik vond is dat ik continue aan de CTG moest liggen tijdens de weeën, en had een weeën storm van een uur, achter elkaar weeën, die kreeg ik dus niet makkelijk weggezucht op het bed.. Maar die weeenstorm is iets wat van mij persoonlijk is, ik beval is gewoon heel snel. Verder raken ze de baby niet aan, tot de baby helemaal is geboren ivm ademhaligsprikkel die ze ervan kunnen krijgen. Paar seconde voor geboorte van het hoofd hebben ze het hoofdje een zetje gegeven door even op m'n buik te drukken zodat het iets makkelijker en sneller zou gaan. Zelf denk ik dat ik minder pijn met persen heb gehad dan bij normale bevalling, heb bv geen wee hoeven wegzuchten omdat het hoofdje stond, hoorde dat dat erg pijnlijk is... Ja er zijn wat meer risico's dan keizersnee. Maar als d'r risco'a te groot zouden zijn, dan zouden de artsen het me niet laten doen. Ik vertrouwde gewoon volledig op m'n eigen lichaam.. Er is ws niet voor niets een rede dat nu ook m'n tweede kindje in stuit ligt. Man en ik denken dat als deze baby nu wel was gedraaid, we misschien juist moeilijkheden bij de bevalling zouden krijgen. En groot voordeel is dat ik gelijk naar huis mocht, en geen ellende van een operatie heb gehad en gelijk heel veel zelf kon thuis met m'n kindje.. Heb al eens twee buikoperaties gehad. Nachten lang niet kunne slapen van de pijn en weken lang herstel.. Brrr nee liever niet nog meer gesnij in m'n buik!
tot 28ste week lag ze hier ook hoofdje netjes omlaag, maar de echo in week 30 lag ze met haar poep omlaag beentjes netjes gestrekt langs haar hoofdje door, nu de gyn stelde me gerust dat ze nog een volledige maand de tijd heeft om te draaien, nu ik hoop dat ze tegen dat ik moet bevallen toch netjes met haar hoofdje naar onder ligt, ahoewel ik mij er toch zorgen over maak dat ze in stuit blijft liggen
Hier ligt ze ook nog altijd in stuit. Volgens de echo tijdens de controle van vorige week ligt ze met haar billen op haar voetjes. Op die manier kunnen ze wel makkelijker draaien, maar bevallen mag zo niet. Ze ligt al de hele zwangerschap in stuit, dus ik verwacht eigenlijk ook niet dat ze nog gaat draaien. Nog 2 weken en dan weten we het.
Vandaag weer een echo gehad en madam lag nog in stuit, lekker met haar billen naar beneden en het lijkt erop dat ze al lekker aan het indalen is. We wachten maar gewoon af, over ruim 2 weken weer een echo.