Al meer dan een jaar zit ik in de ziektewet, vanwege fikse bekkeninstabiliteit en een zeer gecompliceerde zwangerschap Uiteindelijk na alle toestanden erna (lang verhaal) komt het er nu op neer dat ik afgelopen week ben gestart met revalidatie om te kunnne herstellen. Ik heb het afgelopen jaar ook bij de psycholoog gelopen hier ben ik nu sinds 4 weken klaar. Vorig jaar heb ik mezelf met de feestdagen helemaal over de kop gelopen, ik was hoogzwanger, had bekkeninstabiliteit, zwangerschapsdiabetes waardoor ik vreselijk moe was en de laatste 5 weken moest ik bijna dagelijks naar het ziekenhuis voor alle controles voor de kleine hij reageerde heel erg op de suiker die in mijn lichaam niet onder controle kwam. dus zijn hartslag was niet goed. dus bijna dagelijks ctg. en anders wel gyn, internist diabetes verpleegkundige bloed prikken urine inleveren. noem maar op. Met de feestdagen was het een drama, sinterklaas vieren we bij mijn man thuis hebben een aantal kleinkinderen daar, hartstikke leuk is het niet dat de datum 4 keer is veranderd in de laatste week, dus uiteindelijk moest ik eerst naar het ziekenhuis voor ctg, vervolgensdaarheen waren ze al begonnen kinderen konden niet wachten? zijn nog klein, en ja hoor de kleine lag toen nog in stuit en had bedacht goed te gaan liggen die middag, dus flinke voor weeen en hypo's (miijn lichaam deed als reacties op de weeen hypo's geven) dus uiteindelijk eerder weggegaan hoop scheve gezichten maar het ging niet meer zat al 2 uur in de keuken was niet prettig met kerst was het ook eerst naar het ziekenhuis voor ctg dat liep op 1e kerstadg 3,5 uur uit dus wij kwamen pas einde van de middag aan ik helemaal overstuur want we hadden net gehoord dat het niet goed ging met de baby dat ik de volgende morgen weer terug moest en er rekening mee moest houden dat ik moest blijven en de kleine gehaald zou worden. Nou best leuk maar was zo overstuur en zo moe. maar wilde ook geen spelbreker zijn, uiteindelijk ook eerder weggegaan. dag later weer ziekenhuis mocht nog weg en toen dus bij de schoonfamilie gaan eten, moest eerst een uur rijden, toen daar was er niets geregeld ik had een hele morgen in de keueken gestaan om lekker eten te maken alles vers gemaakt zelf ijs gemaakt, tiramisu bavraois noem maar op de rest had de een een doos piccolini's open gemaakt de ander kant en klaar stokbrood en kruidenboter gehaald en een een blik knakworstjes voelde me een beetje klote hierover, maar laten rusten toen gingen we bijtijds weg ook nog een uur terug en was moe. later hier heel veel gezeur over gehad van beide kanten in de familie dat we geen interesse toonden en chagrijnig waren ( gek he als je net hebt gehoord dat je baby het niet zo lekker doet) waren spanningen maar ook dat we steeds vroeg weg waren. Nu heb ik dit jaar therapie zoiezo tot half december en ik heb gezegd ik kap ermee, ik ga sint 1 familie af en kerst en daar moeten ze het maar mee doen denk nu aan mezelf het is nu al pittig zat. heb dit van de week gezegd, mijn familie denkt er zo zo over maar de andere doet heel vreemd ze willen er niet aan dat ik het uit zelfbescherming doe. Krijg echt rare reacties nu van ja je ontloopt de familie, en je laat je nergens meer zien, heeft niemand in de gaten dat het me heel veel energie kost momenteel zelfs teveel, Het raakt me had gehoopt meer steun te krijgen nu ik het zo hard nodig heb, heb het hele jaar hulp gehad maar nooit ergens om gevraagd en nu vraag ik om een beetje begrip voor de rust die ik wil creeeren en nodig heb niet alleen ik ook man en kindje we zijn op als gezin we hebben elkaar nodig en momenteel is het echt op reserves vechten om te behouden wat we hebben. Maar dan dat kleine beetje begrip het zou zo fijn zijn. excuses voor het lange verhaal het zit me hoog nu
Wat sneu voor je. Allereerst je zwangerschap die niet zonder zorgen en complicaties verliep en aan de andere kant de FEEST-dagen. Het zou zo leuk kunnen zijn..... Jammer dat het soms (ik spreek gelukkig niet uit ervaring) zo'n verplicht nummertje is. Weet de familie wat je dwars zit. Dat het je echt teveel is en dat het meer met je doet dan ze misschien denken? Sommige mensen moet je nml. alles letterlijk voorkauwen, anders begrijpen ze er niets van. Het melden dat je niet bij beide families langs gaat (de een met sinterklaas en de andere met Kerstmis, als ik het goed begrijp) wordt nu ms. geinterpreteerd als 'weinig interesse, laksheid, gemakzucht oid, terwijl als je uitlegt waarom er ms. meer begrip is. Ik hoop dat jullie er uit komen. Dat zou jou een stuk meer rust bezorgen! Ik wens je toch bij voorbaat fijne (feest)dagen toe
Meid jij moet echt aan jezelf gaan denken hoor. Laat je man het woord lekker doen, en hem zeggen dat jullie echt niet komen beide feestdagen. Desnoods gewoon helemaal niet gaan en laat je de beide ouders lekker bij jullie koffiedrinken. Jij moet echt rustig aan gaan doen, anders gaat het met jou straks echt niet goed. Je lichaam en geest moeten goed herstellen na zo'n aanslag hoor. En mochten jullie wel gaan en zelf weer eten mee moeten nemen, dan of man laten koken of gewoon bakken ijs en kant en klare dingetjes meenemen.
Wat een verhaal zeg, ik zou nu echt de tijd voor jezelf nemen en de feestdagen doorbrengen zoals jíj dat wilt. Met of zonder familie vrienden enz. Het is belangrijk dat je je rust ook neemt en zo te lezen gaat dat zo niet lukken. Sterkte met je beslissing, laat je niks opdringen, en als je familie hier geen begrip voor heeft is dat heel jammer.
Jeetje wat een verhaal zeg. Wat vervelend dat je familie je hierin niet begrijpt/meeleeft. Gelukkig ken ik dat probleem hier niet, maar dat is ook omdat wij zelf bepalen wat we doen met de feestdagen. Je kunt nou eenmaal niet overal tegelijk zijn he. En daarnaast heb je ook je eigen gezinnetje. De eerste feestdagen met je kindje, die zijn bijzonder. Dat moet je niet laten verpesten door familie. Ik zou zeggen, leg je familie uit waarom je niet komt en als zij daar geen begrip voor kunnen opbrengen dan is dat hun probleem. Het moeten gezellige dagen worden he! Kies voor jezelf.
Jeetje meid...dat je vorig jaar het nog op hebt kunnen brengen om te gaan ondanks alles! petje af hoor. Ik had het niet gedaan! En dat zegt denk ik al wel genoeg over hoe ik erover denk... Het is tijd dat je aan jezelf gaat denken en voor jezelf gaat kiezen en je gezinnetje!
wat erg zeg!!! Dat allemaal achter de rug en dan nog zo de feestdagen in moeten gaan. Het lijkt mij een goed plan om ze met kerst bij jou uit te nodigen. Dat kost ws een hoop minder energie omdat je dan lekker thuis bent. Lekker op de koffie en klaar.
Ik heb al meerdere malen tijdens bezoeken van de familie aangegeven, wat me dwars zit, maar ookhoe het voor mij voelt, we hadden laatst een verjaardag van opa en ze waren met vakantie toen op bijna 2 uur rijden, toen heb ik gevraagd aan mijn oma of het goed was als we op zaterdag kwamen en dan op zondag terug zouden gaan zodat de reis wat minder zwaar is voor me. dit is ook zo de reis is zwaar voor me, maar ook op een verjaardag zoals nu was het een 25 man allemaal hard praten en hard lachen dat vergt heel veel energie en ik kan me heel slecht concentreren dit heeft ook met mijn rugklachten te maken. Toen kreeg ik te horen dat dat wel kon maar dat ik niet smoesjes moet gaan bedenken en gewoon kan zeggen dat ik nieuwsgierig ben????? Ik wilde eerst gewoon op zondag gaan toen dat was gezegd maar mijn man heeft toen gezegd we gaan op zaterdag of niet want je trekt het niet op 1 dag en het klopte we zijn op zaterdag heen gegaan en op zondag terug en beiden dagen lag ik om 8 uur op bed totall loss dit om aan te geven dat ik zelf probeer uit te leggen dat het op is, mijn lichaam is moe, en ik heb al mijn kracht nodig op dit moment, lichamelijk maar ook geestelijk. Ik zou willen dat ik ervanaf was, Inmiddels vindt ik het makkelijker om afstand te nemen ben heel veel mensen kwijt geraakt ook mensen van wie je het niet verwacht en het beetje wat ik over ben ik trots op dat ze mne zijn blijven steunen maar juist van de familie valt het tegen. Weet ook niet meer hoe ik duidelijker moet zijn. Ik trek het niet al die drukte en ja ik wil graag met de familie wat vieren ik hou van gezelligheid, maar het is ook de 1e kerst en sinterklaas voor de kleine( hij krijgt er niets van mee maar gaat om het idee) Ik heb er moeite mee zo te doen maar mijn gezondheid staat voor op nu