Het raakt mij ineens enorm.. Het verdriet dat we nog spontaan zwanger worden eigenlijk wel op onze buik kunnen schrijven. Niet definitief, want je weet het natuurlijk nooit. Maar, ik had zo'n goede hoop deze ronde. De hoop dat we met z'n 3e het nieuwe jaar in zouden gaan. Ik was stiekem al weer babykamers aan het kijken, stom van me natuurlijk. 2 januari een second opinion in het Rijnstate, het word waarschijnlijk IUI. 14 januari een gesprek in het AZM in Maastricht voor PGD. Ergens ben ik heel blij dat er eindelijk beweging in zit, en ik nu ergens het gevoel heb dat IUI onze eerste echte kans is. Ergens vind ik het ook heel pijnlijk. We hebben toch echt hulp nodig van het ziekenhuis om zwanger te raken EN te blijven. Hoe moeilijk het soms ook is, we gaan met goede moed 2014 in. 2014 word ons jaar!! En hopelijk dat van alle andere forumleden die bezig zijn voor een kindje!!!
Hoi Sita90, Heel begrijpelijk hoor. Dit zijn zulke oerdingen en als het niet gaat, voelt dat soms ook een beetje aan als falen. Wij hebben ook IUI gedaan omdat mijn man vroeger kanker heeft gehad. Zijn zaad is toen voor de chemo's ingevroren en daar zijn we nu zwanger van. Ik vond het ergens ook een heel fijn gevoel in de medische molen, omdat het me het gevoel gaf (grotendeels onterecht) dat we iets meer controle hadden over het hele proces. En toen we in de wachtkamer zaten bij Medisch Centrum Kinderwens en we alle andere wachtenden zagen, realiseerde ik me dat het heel veel mensen treft en dat het iedereen kan treffen. De behandelingen zelf vond ik trouwens erg meevallen. Nu het zover is, denk ik geen moment meer aan de lange weg. Natuurlijk heb ik nog wel angst dat het misgaat en dat we opnieuw moeten beginnen. Dat zou voor ons dan gelijk ICSI zijn want de ingevroren voorraad voor IUI is op. Maar so far so good Uiteindelijk gaat het om het resultaat en niet om de weg ernaartoe. Je bent niet alleen en het is iedere moeite absoluut waard! Heel veel sterkte, meid!
Heel begrijpelijk! Het feit dat het zanger worden geen leuk proces meer is waarvan je samen geniet, is een verlies op zich. Het verandert in een klinisch, stressvol gebeuren die je relatie test en je vervult met angsten. Heel naar.. Hopelijk lukt het snel en heb je houvast aan ons hier. Bedenk dat jullie relatie en liefde heel sterk is als jullie deze moeilijke stap goed nemen
Bedankt voor jullie lieve berichtjes Dat doet me goed. Junior1 Wat vreselijk dat je man kanker heeft gehad! Wat goed dat IUI2 raak is! Gefeliciteerd! Ik snap precies wat je beschrijft over het gevoel van meer controle hebben.. hoe onterecht ook.. Hoewel we er nu nog niet middenin zitten, maar dat zou gauw veranderen. Ik hoop dat je zwangerschap helemaal goed verloopt en dat jullie straks jullie mooie wondertje in jullie armen mogen sluiten! Nephthys het is inderdaad geen leuk proces meer, hoewel zoiets eigenlijk wel leuk hoort te zijn.. het hele zwanger worden gebeuren. Ik vind het mooi dat je dat zegt; Bedenk dat jullie relatie en liefde heel sterk is als jullie deze moeilijke stap goed nemen !! Dat is inderdaad zo Jij ook van harte gefeliciteerd! En ook voor jullie hoop ik dat jullie zwangerschap goed gaat en dat jullie ook straks van jullie wonder mogen genieten! En tsja, ik hoop natuurlijk dat wij snel zullen volgen!
Ik ben er ook jaloers op hoor...stelletjes die besluiten dat ze samen een kindje willen...en deze saampjes kunnen maken. Ik werd helemaal pissig op mn lichaam toen ik voor mn dochter ook nog eens ingeleid moest worden...kan mn lichaam nou helemaal niets doen zoals het hoort?! Maar als het wonder er eenmaal is maakt het weinig meer uit hoe hij/zij daar is gekomen. Heel erg veel succes meid!
Wachtende, het is inderdaad een soort jaloezie wat ik ook voel. En mensen waarbij het snel lukt, snappen daar ook helemaal niets van. Zo frustrerend. Ik snap dat je boos werd dat je ingeleid moest worden, heel begrijpelijk. Alsof je het gevoel hebt dat je lichaam helemaal niets meer uit zichzelf goed doet. Ik zie dat je weer zwanger bent! Gefeliciteerd! Mag ik vragen waarom jullie voor IUI zijn gegaan?
Mensen zeggen wel eens; een lange vakantie is de ultieme relatietest maar dit is eigenlijk een moeilijkere test voor de relatie. Je komt er wel heel veel sterker uit, hoe dan ook en je leert elkaar op een andere manier kennen. Vergeet niet veel te praten want mannen en vrouwen verwerken deze stappen anders en wederzijds begrip is heel belangrijk.
Ik heb pcos en semen was ook slecht. Bij laatste iui maar 1, 4 milj...dus zonder de behandeling kansloos. Gesprek voor ivf optie bespreken stond al gepland. ..pregnyl en clomid al in huis...want dit hadden we niet verwacht met deze resultaten. En ik vind dat je best jaloers mag zijn...je hebt het niet verdient om je ook nog schuldig te voelen over je gevoel!
Bedankt voor de reacties Ik ben blij dat er ook mensen zijn die mij wel begrijpen.. Mijn moeder weet hiervan en ze doet haar best maar ze begrijpt het echt niet. Nephthys inderdaad, praten is erg belangrijk en dat proberen wij ook te doen... Wachtende wat een geluk dat het dan toch nog gelukt is!! Wij hebben 2 januari en second opinion gehad en wij krijgen een samenlevingstest omdat wij denken dat daar al vaak iets mis gaat. Eindelijk het gevoel dat er echt geluisterd werd naar ons. En ze snapten er ook niets van. Ronde 5 zwanger, miskraam.. waarschijnlijk door de translocatie. Daarna ongeveer 3.5 jaar niet zwanger geraakt, tot oktober.. En toen een vroege miskraam, waarschijnlijk ook door de translocatie. Maar die 3.5 snapten ze niets van. Ze wilt het gesprek in Maastricht afwachten en als we daarna willen kunnen we alvast aan IUI beginnen. En volgens haar hadden wij 40% kans per jaar, geen 60% zoals het radboud beweert. Het gesprek heeft mij wel goed gedaan, en mijn vriend ook. Nu nog Maastricht afwachten. Oja, mijn vriend heeft 50 miljoen zaadcellen en het was helemaal goed. Dat is meer dan voldoende voor IUI toch? Omdat zijn zaad zo goed is vraag ik mij af of ze die ook gaan bewerken?
Hoi Sita, Allereerst heel herkenbaar hoe je de feestdagen hebt beleefd. Ook wij zijn al twee jaar aan het proberen zwanger te raken. Als er dan een buurvrouw tijdens de jaarwisseling triomfantelijk vertelt dat ze zwanger is van haar 3e kindje, dan zakt de moed even in je schoenen... Ze weet dat wij ook al een tijdje proberen zwanger te worden en dan verbaas ik me over de manier waarop ze haar zwangerschap bekend maakt. Wij gaan deze maand starten met onze IUI-behandeling in het Rijnstate, erg spannend! Goed om te lezen dat jullie daar een fijn gesprek gehad hebben, ik heb ook goede ervaringen daar. Maar zo'n samenlevingstest hebben wij niet gehad, dat zit blijkbaar niet in het standaard pakket aan onderzoeken . Wij zijn onverklaarbaar verminderd vruchtbaar, dus hopelijk gaat IUI iets doen! Heel veel succes met het gesprek in Maastricht!
Wat toevallig dat jullie deze maand gaan beginnen aan IUI in het rijnstate, als alles mee zit gaan wij misschien de volgende cyclus starten. En ook wij zijn onverklaard verminderd vruchtbaar. Wij hebben aangegeven dat wij graag een samenlevingstest wilden doen ookal gaf ze aan dat de uitslag niet betrouwbaar is. Dus voor onze gemoedsrust zeg maar Wat vervelend dat je buurvrouw het zo naar jullie heeft gebracht.. waarschijnlijk snapt ze zelf niet hoe zoiets is. Ik wens je/jullie heel veel succes met jullie IUI en ik hoop dat nummer 1 raak is!
Als je toch al voor iui gaat hoef je ook geen samenleving test te doen hoor...want al zou deze negatief zijn is de behandeling iui. Voor alle iui behandelingen werken ze het semen op. De beste blijven dan over. Niet schrikken als het aantal fink lager is. Moet boven de 1 milj zijn...ideaal boven de 3 milj. Ik hoop dat jullie wens snel invervuling gaat!
Wij werden na jaren onzekerheid en onderzoeken, kijkoperaties etc ook onverklaarbaar verminderd vruchtbaar verklaard. Beide super vruchtbaar, alleen niet samen... We hebben een lange weg bewandeld en zijn na 5 Iui 's zwanger geraakt! Het is soms moeilijk en verdrietig, en je gaat soms door diepe dalen, en tuurlijk is het slikken als je hoort dat er alweeeeer iemand in je omgeving zwanger is, maar dat moet je ook los kunnen zien. Ik kon echt oprecht blij zijn voor diegene dan, blij dat hun die onzekerheid etc niet hadden. Ik wilde juist geen medelijden of dat mensen ongemakkelijk gaan doen als ze zelf wel zwanger waren. Ik ben heel erg dankbaar voor t feit dat er zoveel mogelijk is, en dat zo'n team er alles aan doet je wens te vervullen. We vonden het ook heel belangrijk om er positief in te staan, en onszelf er niet in te verliezen!! We wilden ook niet dat het ons (seks) leven zou beïnvloeden, en stonden er t zelfde in, onze relatie is er echt sterker door geworden. Na de 4e Iui zat ik er doorheen, en was t even kwijt. Een gesprek aangevraagd, en de gynaecoloog heeft toen o.a.gezegd dat t heel belangrijk is erin te geloven, en er positief in te staan. Alles gleed toen van m'n schouders af en we gingen er gewoon voor! Rond de 5e Iui daarna was t ook een feest in bed bij ons hihi. En het was raak dit keer! En inmiddels mag ik bijna bevallen! Dat blijft onwerkelijk na zo'n lange tijd. Probeer het positieve ervan in te zien en geloof er heilig in!
Meid, ik weet precies hoe je je voelt. Net als de andere meiden die hier reageren. Ik heb inmiddels zes keer iui achter de rug en ga nu zelfs op naar de volgende stap. Bij ons is ook niks gevonden waardoor het maar niet lukken wil. Flink frustrerend hoor. Het is belangrijk te weten dat je echt af en toe er door heen zit maar dat je het doel voor ogen moet houden. Dat sterkt. Wij hebben soms samen ook de nodige spanning gehad door alle emoties maar ook vooral door de hormonen. Ik heb best wat bijwerkingen en dat is vooral voor mijn vriend niet altijd prettig laten we maar zeggen Probeer duidelijk naar elkaar aan te geven hoe je je voelt. De man gaat er vaak op een heel andere manier mee om dan de vrouw. dat hebben wij wel geleerd. Soms begrijp je elkaar gewoon niet, maar wat hierboven ook wel gezegd werd je maakt samen wel iets mee, iets wat heel veel indruk op je maakt en iets waar je samen ook echt voor gaat. Vooral het SAMEN heb ik als heel fijn en mooi ervaren. Je bent samen verdrietig, samen blij, samen gespannen. Dat andere mensen het niet goed begrijpen is voor mij ook heel herkenbaar. Je kunt het nog zo vaak uitleggen, maar het zelf meemaken is altijd anders. Maar ja dat is met zoveel dingen. Daarom is het hier zo fijn, er zijn altijd meiden die je begrijpen. Ik wens je heel veel succes en hoop voor je dat 2014 jullie jaar gaat worden ! ( ..en stiekem ook het mijne/ onze )