Hallo dames, Ik heb wat vraagjes maar zal eerst even de situatie uitleggen. Ik ben vorig jaar ongepland zwanger geraakt. Nu zul je denken stom(zou ik namelijk wel denken) maar de situatie lag moeilijk. Ik kan slecht tegen hormonen. Heb meerdere spiraaltjes gehad die er spontaan weer uitkwamen. Implanon implantaat waar ik echt heel ziek van ben geweest en daarna verschillende soorten van de pil. Alles altijd veilig gedaan toen ik aan de pil zat omdat ik het niet vertrouwde. Eindelijk had ik een pil waar mijn lichaam wel normaal op reageerde. Niet ziek, geen doorbraakt bloedingen en negatieve ovulatie testen. De ovulatie testen gebruikte ik om zeker te zijn dat de pil wel zijn werk deed. Huisarts had namelijk verteld dat als je slecht reageerd op de pil dat het kan zijn dat je toch gewoon een eisprong hebt. Ik gebruikte deze pil nu ruim 8 maanden en toen werd ik ineens niet meer ongesteld. Direct een zwangerschapstest gedaan. In eerste instantie meer om mijzelf gerust te stellen maar deze was positief, erg positief zelfs. Hoewel deze zwangerschap niet in de planning zat heb ik geen moment aan abortus gedacht. Ook mijn partner was erg blij met de zwangerschap. Maar hoe verder de zwangerschap liep hoe meer afstandelijk hij ging doen. Toen ik rond de 25 weken zwangerschap zat heeft hij een punt achter de relatie gezet. Sindsdien valt er ook niet meer normaal met hem te praten. Hij doet er alles aan om mij tegen over de buitenwereld zwart te maken en ik doe me best hier niet op te reageren. Het normaal tegen hem doen word steeds moeilijker want hoe meer ik dat probeer hoe moeilijker hij het me maakt. Hij geeft dit ook toe. Hij heeft zichzelf er nu van overtuigd dat ik hem wel terug zal willen en daarom zo normaal mogelijk tegen hem doe. Nee %^@#*^ we krijgen een kindje samen en om deze reden moeten we normaal door 1 deur kunnen! Hij is zo onverantwoordelijk bezig. Hij belt nooit uit zichzelf om te vragen hoe het met de zwangerschap of met de kleine gaat. In mij hoeft hij geen interesse te tonen maar het is wel zijn kind.. Ik heb zelfs gezegd dat mijn beste vriendin(welke hij ook al langer kent) van alles op de hoogte is. Als hij mij niet wilt spreken maar wilt weten hoe de onderzoeken en alles zijn gegaan kan hij desnoods ook haar bellen. Maar niets van dit alles.. Hij heeft geen meubeltjes of spulletjes voor de kleine maar verwacht wel dat ik de kleine straks met hem mee laat gaan. Ik zie dit totaal niet zitten. Nu is het punt dat hij de kleine wel heeft erkend, ben ik nu verplicht tot een omgangsregeling waarin hij de kleine ook meeneemt? Ik wil namelijk dat hij de kleine hier gewoon komt bezoeken. Als dat allemaal goed gaat kan er met de tijd altijd gesproken worden over een omgangsregeling. Maar volgens mij heeft hij het idee dat je een kindje van een paar weken zomaar even mee kunt nemen:S. Hij loopt nu te dreigen met advocaten e.d. Ben ik nou echt zo onredelijk?? Alvast bedankt!
Hey meis, Wat rot zeg! Ja weet ook niet echt wat de 'regels'daarin zijn. Misschien kun je even googlen en kijken wat de rechten en plichten zijn van de vader bij erkenning. Volgens mij hebben ze onderhoudsplicht maar ook recht op een omgangsregeling bij erkenning. Ik zou denk ik eerlijk gezegd ook niet zomaar mijn kind even een paar dagen mee geven, ook al is hij de vader. Vind eigenlijk dat hij eerst maar moet laten zien dat hij ook echt vader wil zijn voor zijn kind. Succes!
Hoi, een vader heeft pas recht op een bezoekersregeling als het gezag aangevraagd is. Bij de erkenning word je daar op gewezen als het goed is, dan krijg je formulieren voor de rechtbank. Dit alles is alleen zo als niet geregistreerd samenleeft, ik weet niet of jullie iets geregeld hadden verder? Zoniet dan geeft erkennen van een kind geen enkel recht, sterkte!
ja, dat zijn moelijke dingen. ik durf ook niet te zeggen hoe dat zit. maar als hij het kind erkent heeft hij er volgens mij wel recht op.....al zou ik er in jou situatie ook echt helemaal niet aan moeten denken!!!!
hey hey jeetje wat vervelend voor je meis, ik kan je vertellen dat hij idd geen omgangsregeling krijgt als hij het kindje alleen erkend heeft. Dan moet hij idd na de geboorte het ouderlijk gezag aanvragen en daar moet jij ook voor tekenen anders gaat t niet door. hij moet wel alimentatie betalen omdat hij het kindje erkend heeft. Dus laat hem maar dreigen met een rechter, jij als moeder staat altijd het sterkst. succes en sterkte met deze vervelende situatie. hoe ist verder met jou en de baby? red je het wat alleen? ik ben ook alleen en 15wk zwanger met zoontje van 11mnd, maar vind t doodeng dat ik t alleen moet doen. Zal zwaar zijn, draaien in bed enzo en bevallen..
Als eerste wat rot dat je in de situatie terecht bent gekomen, leef met je en wil je veel sterkte wensen. Ik kwam je ook al tegen in een ander topic "opnieuw zwanger", maar ik vind jou situatie van ongepland zwanger worden wel even heel wat anders, dus ik vind dit echt niet dom en denk ook niet dat dat zo is hoor. Ook omdat jij een relatie hebt/had en je zo reageert op anticonceptie. Ik vind het echt schofterig zoals je nu door de vader van je kind in de steek gelaten moet. Ik heb er geen woorden voor, want ik kan het gewoon niet begrijpen. Even voor je gegoogled en kwam uit op kennisring.nl wat gaat over wetten en regels. Het blijkt dat hij bij erkenning wel degelijk omgangsrecht heeft, naast de plicht om mee te betalen in de opvoeding. Hij heeft alleen zonder ouderlijk gezag geen zeggenschap over de opvoeding, zoals welke school e.d. Waarom is het belangrijk om een kind te erkennen? Door een kind te erkennen krijgt u alle rechten en plichten die bij een vader horen: Het kind erft van u. Het kind kan uw achternaam krijgen. Het kind krijgt de Nederlandse nationaliteit als u Nederlander bent. Dit geldt alleen als het kind jonger is dan zeven jaar. U moet het kind onderhouden. Dat betekent dat u moet betalen voor wat het kind nodig heeft. U hebt omgangsrecht. Dat betekent dat u het kind regelmatig mag zien, ook als u niet of niet meer in één huis woont met de moeder. Woont u samen zonder geregistreerd partnerschap? Dan is het voor u extra belangrijk om uw kind te erkennen. U kunt dan namelijk ook het ouderlijk gezag over het kind aanvragen. Alleen als u ouderlijk gezag over een kind hebt, mag u beslissingen nemen over het kind. Naar welke school hij gaat bijvoorbeeld. Anders zou alleen de moeder daarover mogen beslissen. Wat is ouderlijk gezag? Wat betekent het om ouderlijk gezag te hebben over een kind? Het betekent dat u bepaalde rechten en plichten hebt: U moet het kind opvoeden en verzorgen. U mag geen geweld gebruiken tegen het kind. U bent de wettelijk vertegenwoordiger van het kind. Dat betekent dat u beslissingen mag nemen voor het kind. Bijvoorbeeld of hij een bepaalde operatie moet krijgen in het ziekenhuis. Of naar welke school hij gaat. Het betekent ook dat u erop wordt aangesproken als het kind schulden maakt of schade veroorzaakt. Ouderlijk gezag eindigt als het kind 18 wordt. Dan is hij meerderjarig. U moet nog wel de kosten van levensonderhoud en studie blijven betalen tot het kind 21 jaar is.
Bedankt voor de lieve reacties Ik had inderdaad ook dat stukje gevonden van omgangsrecht. Ik kan alleen nergens vinden of dit ook inhoud dat hij het recht heeft om de kleine te bezoeken of dat hij ook het recht heeft om de kleine mee te krijgen.. Qua zwangerschap is het soms wel moeilijk ja het alleen zijn maar dan meer op emotioneel gebied maar ook dit gaat goed hoor. Woon samen met moeders nu Eigenlijk bevalt dat heel erg goed. Het is gezellig/fijn en ze vind het geweldig om oma te worden dus op dat gebied kunnen we het niet beter treffen. Het is gelukkig ook geen tijdelijke oplossing. Voor nu gaan wij er gewoon samen voor met de kleine natuurlijk. Lichamelijk word het nu wel zwaarder, die buik is echt gigantisch haha. Dus ook op dat gebied is het toch fijn om iemand om je heen te hebben. Bijvoorbeeld met schoenen aantrekken haha. @Marieke: Ja de situatie ligt ook anders. Maarja als je oud en wijs genoeg bent om seks te hebben moet je ook de consequenties kunnen dragen als je dan toch zwanger word. Tenminste dat is mijn mening. Ik zou die kleine voor geen goud willen missen en ookal is de situatie nu niet echt ideaal ik heb geen moment spijt gehad. @fontana: Het is soms inderdaad een enge gedachte maar ik ben ervan overtuigd dat het allemaal goed komt. Alle spullen zijn gekocht en zijn kamertje is helemaal klaar En voor de anderen ik zit er inderdaad niet op te wachten om de kleine mee te geven. Ik wil hem ook niet weghouden maar ik vind het gewoon een heel eng idee.. Misschien ben ik ook wel iets te beschermerig maar dat is dan maar zo
hij heeft dus sowieso het recht om te bezoeken. Maar het gaat erom wat jullie daarover afspreken. Ik zou het initiatief bij hem laten wat hij wil. Aangezien hij op dit moment ook geen interessse toont. Mochten jullie het niet eens zijn, kunnen jullie in het uiterste geval het via de rechter spelen (maar daar zit je natuurlijk niet op te wachten. Ben het met je eens dat je dan inderdaad de consequenties moet dragen, want we hebben er allemaal een goede leeftijd voor. Maar goed zo denk ik er zelf over. Ik kan niet altijd oordelen over iemand anders, want er zijn altijd wel situaties waarin het volkomen begrijpelijk is om niet voor het kindje te gaan. Ik had echt in jou situatie dezelfde beslissing genomen.
Misschien is een mediator iets voor jullie? Dat is een neutrale bemiddelaar. Ik kan me voorstellen dat je de kleine niet meteen aan hem mee wil geven. Sterkte en ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen voor de kleine. Groetjes Wendy
Ja ik heb ook een mediator voorgesteld maar dat wilt meneer niet.. hij wilt gewoon praten. Maar als ik contact opneem om dan alles door te spreken neemt hij niet op en mailt hij niet terug.. Het is gewoon zo tegenstrijdig.. maar ik wil over 20 jaar niet naar me hoofd krijgen dat ik mijn zoon bij zijn vader vandaan heb gehouden! dus vandaar dat ik zo me best doe om het te regelen.. plus een kind hoort zijn vader gewoon te kennen(zolang dat mogelijk is)
Ik wens je veel sterkte toe in deze situatie. Oja misschien doe je het ook wel,maar bewaar alle mails em smssen die je hem stuurt en zoek hulp via rechtbijstand ofzo. Geeft je ook wat meer rust. Wat een hufter hoor en ik hoop dat alles goed komt. Een grote knuf van mij
Volgens mij (via vrienden) mag hij zijn kind alleen meenemen als hij de benodigheden in huis heeft die nodig zijn om het kind te kunnen verzorgen etc. zoals deze nodig heeft en zolang de baby nog borstvoeding nodig heeft en veel slaap heeft het sowieso weinig nut, natuurlijk kan je afkolven, maar niet meer dan zoveel voedingen dus nachten uit slapen gaan etc. zal hem sowieso niet worden in de begin periode. Ik weet er verder niet veel vanaf, maar heb toen bij hun dus wel mee gekregen dat als hij de spullen niet in huis heeft hij ook de baby niet mee krijgt, je kan zo'n kindje niet dumpen in een houten kratje natuurlijk.
Hey meis, ik had je al privé een bericht gestuurd. Ff op je vraag of je de baby mee moet geven, is echt lastig! Want opzich heeft hij dat recht wel, maar je wilt natuurlijk niet dat hij met zo'n kleine baby weg gaat. Wat ik ga doen is een half jaar (minimaal) fulltime bv geven. Daardoor mag mijn ex de baby niet mee nemen. Hij is hier gewoon welkom, en zou ook best een wandeling mogen maken straks met de baby, maar niet langer dan 3 uur. Daarbij weet hij niet eens hoe je met een baby omgaat, dus ik denk dat hij het snel zat is ermee. (en lkkr dat je bij je moeder woond, ik heb een eigen huisje, maar mijn moeder is ook vaak bij me, en zal ook bij de bevalling zijn, heeft zelfs een maand vakantie opgenomen om mij en mijn kids straks te helpen) groetjes.
Hallo dames, Ik ga inderdaad maar is contact opnemen met rechtsbijstand. Verder bewaar ik inderdaad alles en houd ik precies bij wanneer we contact hebben enzo.. gewoon voor de zekerheid! Ga nu samen met mijn moeder opzoek naar een ander huisje voor met de tijd waar we wel gewoon met zijn 3en gaan wonen. Zij is alleen, ik ben alleen en samen zijn we toch 4 handen op 1 buik (toepasselijk haha) dus die keuze was snel gemaakt
wat fijn dat je lekker bij je moeder bent, heerlijk! ik woon ook half bij mijn ouders in, tja voelt gewoon veilig. Ik heb ook even mee zitten lezen met de rechten en plichten, want ik ben er nog niet over uit, of ik mijn ex wel het gezamelijk gezag wil geven. T zal wel moeten voor co-ouderschap denk ik, maar ik moet er nog over nadenken. Wat betreft het geven van bv, natuurlijk is dat geweldig als je dat full-time kunt geven, ik wil dat nu ook doen, idd ook met de reden dat ik de kleine baby dan niet mee hoef te geven. Maar vorige keer lukte het niet, ik had geen melk..dus ik moest over naar de fles. Tja en dan... papa kan ook de fles geven.
Fontana: ik moet ook maar afwachten hoe dat gaat met bv. Mijn zoon heeft altijd kv gehad, en dat vond ik erg fijn. Nu had ik al voor bv gekozen, zoiezo natuurlijk voor het gezonde, makkelijke en goedkope, maar ook Zodat de baby langer bij mij moet blijven. Idd nu maar hopen of het lukt.
het enige wat ik wil zeggen is dat ik heel veel respect voor je heb! voor de rest kan ik je niet helpen *knuffel*