Ik zit nu tegen het huilen aan, en dat terwijl we nog helemaal niets weten. Het gaat om mijn moeder. 2 jaar geleden heeft ze de strijd tegen borstkanker gestreden en gewonnen. Het was zo'n ongelooflijk zwaar traject. Tot ze die diagnose kreeg paste ze op onze zoon. Maar toen ze ziek werd moesten we stoppen en een gastouder zoeken. Dat deed ons allen zo ongelooflijk veel verdriet, want ze deed het altijd met zo veel liefde en plezier. En toen moest hij bij haar weg (wat opvang dan betreft, maar toch, zo voelde het) Nu zijn we 2 jaar verder en mijn moeder is nooit meer dezelfde geworden. Na alle operaties, chemo en bestraling is haar lichaam nooit meer zo sterk geworden. Maar je zou het niet aan haar merken, want ze is een vechter. Zo sterk, moedig, een echte doorzetter. Echt een voorbeeld voor velen. Nu belde ik haar vanmiddag, of ze het leuk zou vinden dat ik morgen met de kids langs zou komen. (anders wordt het pas volgende week donderdag en vrijdag, want vanaf volgende week gaat ze weer op onze jongste baby passen als ik weer aan het werken ga.) Maar ze zei dat ze zich niet zo lekker voelt. Al een poos last van haar keel blijft houden, en met alle symptomen die ze erbij noemde, lijkt het wel op de symtomen die je zou krijgen bij keel kanker. Nu weten we natuurlijk nog helemaal niets. Donderdag gaat ze even langs de huisarts. Maar kanker zit zo bij ons in de familie. van mijn moeders kant: Mijn opa, oma en een tante zijn eraan overleden Mijn moeder en 2 tantes hebben ertegen gestreden, waarbij 1 tante momenteel de strijd aan het verliezen is. Van mijn pa's kant: zijn vader is anderhalf jaar geleden overleden aan longkanker. Dus we kennen de ziekte heel erg goed. En ondanks dat er niets bekend is, zijn we toch ongerust. En ik wil toch maar huilen..........ben gewoon bang weet t gewoon even niet meer
Heel logisch dat je zo gaat denken hoor. Ook van mijn kant een dikke knuffel, hoop dat je moeder zich snel weer wat beter voelt.
Wat erg, ik hoop dat het niet zo is. Als ik je verhaal lees is het logisch dat je daar bang voor bent. wat erg zeg! Ik hoop dat er donderdag goed nieuws mag komen. Heel veel sterkte met wachten! Wat duurt dat dan lang.
Dank jullie wel. Schijnbaar kennen we elkaar zo goed en voelen we elkaar zo goed aan. Ze belde net, zeide we beide dat we steeds heel veel aan de ander moeten denken. Ze zei, Kom vanmiddag maar als Aaron uit school komt. Dus ga er gelukkig vanmiddag even langs. Haar even heel veel liefde en kracht brengen (en 3 dvd boxen van stargate atlantis)
Zou me ook meteen zorgen gaan maken! Hopelijk dat het niets is en dat de zorgen snel weer over mogen gaan. Heel veel sterkte!
Zo herkenbaar, helaas uit eigen ervaring... Ik wens jullie het allerbeste toe en ik hoop dat er gewoon iets onschuldigs aan de hand is. Hou de moed erin, hoor!