een tijdje geleden heb ik hier al geschreven over een bevriend stel waarvan hij vreemd ging en er dus over scheiden werd gesproken.. hier het gevolg.. ze wonen nog steeds bij elkaar, zij wil het nog wel proberen, maar hij vertikt het om eerlijk te zijn, heeft nog steeds contact met zijn scharrel. de manier waarop hij met mijn vriendin om gaat vind ik echt schandalig, hij weigert het huis te verlaten en treitert haar in de hoop dat zij weggaat (en toch hypotheek blijft betalen) zij kan nergens heen. in augustus wil zij het huis te koop zetten maar er moet nog best wel wat gebeuren en hij doet niets. ze gaan samen nog wel op vakantie.. voor de kinderen. nu was Eef gisteren jarig en belde zij mij op met de mededeling dat hij mee wilde naar haar feestje zaterdag. Mijn vriendin vond dat een mooie gelegenheid zodat wij ook nog eens konden vertellen wat wij er van vonden... Maar dat zie ik dus helemaal niet zitten! het is een kinderverjaardag, ik vind dat echt geen plek voor zo'n gesprek. Eerlijk gezegd zie ik er als een berg tegenop dat ze komen, mijn vader heb ik echt moeten instrueren dat hij zijn mond erover dichthoudt (hij is van de niet zo tactische geintjes..) en bij ons in de fam is vreemdgaan echt not done.. mijn schoonmoeder gaat ze waarschijnlijk zenuwachtig ontlopen.. mijn man maak ik me vooral zorgen om, hij heeft het er erg moeilijk mee (is ook een kameraad van hem) zo ga je niet met de vrouw van je kinderen om (de schat...) hij wil hem niet eens een hand geven. ik vind het zo moeilijk, zij zal alles over zich heen krijgen als ik zeg dat ik niet wil dat hij kom en ze heeft het al zo zwaar.. ik begrijp ook niet waarom hij mee wil, wat wil hij er mee bereiken? net doen alsof er niets aan de hand is terwijl hij iedereen weet wat er aan de hand is? ik baal er van dat ik me hier mee bezig moet houden.. Eef heeft zo'n zin in haar verjaardag en ik loop me te stressen.. wat hadden jullie gedaan? x
Het is toch niet jullie zaak dat hij vreemdgaat?! Natuurlijk wil je je vriendin niet zo behandeld zien worden, maar als zij zelf besluit om het nog te gaan proberen, wie zijn jullie ( jij en je ouders helemaal) dan om je er mee te bemoeien of om raar tegen hem te doen tegen hem op de verjaardag van je dochter. Ik zou iedereen zeggen dat ze normaal tegen hem doen en vooral je dochter in het middelpunt laten staan. Mochten ze een keer met jullie willen praten is dat natuurlijk prima, maar dan een andere keer. Succes!
Afbellen en laat ze maar mooi in het weekend savonds langkomen. Als ze een bertje volwassen zijn snappen ze vast wel dat dit een kinderverjaardag verpest!
oh.. dat was ik er vergeten bij te zetten... hij wil niet meer met haar verder.. ze heeft hem gevraagd of ze samen nog een kans hebben en toen heeft hij gezegd dat ze zich met haar eigen zaken moest bemoeien... als ze bij elkaar zouden blijven dan zou ik hun keuze accepteren, maar dat is niet het geval.. hij weigert gewoon om te vertrekken, gaat naar zijn vriendin en liegt daar thuis over...
Ze is van jou een goede vriendin als ik het zo begrijp? Dan zou ik als ik jou was haar eens duidelijk maken dat ze hulp moet gaan zoeken. Die kerel probeert haar te breken en dat is echt not done! Ze moet echt eens contact opnemen met het Juridisch loket of zelfs een advocaat inschakelen. Grote kans dat hij dan het huis uit moet maar wel moet blijven betalen aangezien hij degene is die vreemd gaat en zij met de kinderen zit. Ze moet dit niet accepteren en hiermee verder gaan want ik word echt witheet als ik dit zo lees. Eerst heeft hij het lef om vreemd te gaan en dan ook nog zo haar behandelen, ik snap niet dat ze dit pikt. Ik had hem zo hard geslagen dat ik mijn hand erop zou kneuzen en hem eruit gegooid. Dat hoeft toch niemand te pikken!
Ik ben bang dat als je hun laat komen dat het feestje op n ramp gaat uit lopen. Je geeft zelf aan dat je vader niet zo tactisch is, schoonmoeder zenuwachtig hun uit de weg zal gaan en je vriend zal hem negeren, en daarbij heb je dan nog eigen gevoelens. Kinderen voelen ook haarfijn de sfeer aan. Het is een feestje voor jou dochter, en dan moet het ook een feestje zijn Ik zou ze afbellen, hoe erg en vervelend het voor jou vriendin ook is op de verjaardag van je dochter komt je dochter op de 1e plaats en daar gaat de aandacht dan ook naar toe. En niet naar die laml*l van n vent.
zo denk ik er nou precies over! hij dreigt om de kinderen bij haar weg te houden dus pikt ze echt veels te veel.. aan de ene kant komt ze echt heel sterk over, maar aan de andere kant denk ik "mens, je bent niet goed bij je hoofd".
Ik vind ook heel knap dat zei dit allemaal pikt.. Ik had hem het huis uitgetrapt! Zo hard dat hij zijn leven lang mijn voet in z'n reet voelt... Maar ik snap dat jij je vervelend voelt, omdat ook alles via haar loopt. Je kunt haar wel weer bellen om te zeggen dat hij niet welkom is, maar kun je hem niet bellen ? Dat jullie niet achter hem staan hoe hij met zn (ex)vrouw omgaat en hem even niet willen zien en de verjaardag van Eefje niet willen verpesten met een rot sfeer. Lastig he!?? Succes meis en nog gefeliciteerd met Eefje, probeer zaterdag te genieten ondanks alles!
Ik zou je vriendin opbellen en zeggen dat alleen zij welkom is met de kinderen vervolgens aan haar overlaten of ze wel of niet komt zonder haar "man".
Het is een kinderverjaardag. Je vriendin kan niet van je verwachten dat jullie tijdens de verjaardag eens een hartig woordje met hem spreken, dus dat je dat niet gaat doen, zou ik haar sowieso vertellen. Als ik hoor hoe hij bezig is, denk ik ook niet dat dat nog zin heeft. Je kunt haar beter helpen bij het op de juiste manier regelen van een scheiding. Ten eerste door haar te helpen boven water te krijgen wat haar rechten zijn als moeder, want waarschijnlijk zijn die dreigementen "dat hij de kinderen bij haar weg zal houden" loze dreigementen. Als ze dat inziet, durft ze misschien meer voor zichzelf op te komen en zal ze minder van hem pikken. Als een relatie over is - want dat begrijp ik uit je verhaal, als heeft je vriendin dat misschien nog niet helemaal geaccepteerd - ga je niet meer samen als gezin op een verjaardag zitten. Dat levert de hele dag spanning en daar heeft niemand wat aan. Je wil dat niet voor je dochter, want het is háár verjaardag, maar je wil dat ook niet voor jezelf, want jij mag als moeder van de jarige ook best een leuke dag hebben! Ik zou zeggen dat je niet wil dat ze samen komen. En dat zij dan een hoop shit over zich heen krijgt van hem: dat is rot voor haar, maar het is aan haar om haar rug te rechten en dat niet te pikken! Je zou het eventueel ook nog tegen hem zelf kunnen zeggen, i.p.v. tegen haar. Of nog beter: je man dat laten zeggen. Als een vriend tegen je zegt dat je niet welkom bent op de verjaardag van zijn dochter, komt er denk ik een heel andere boodschap over, dan wanneer je vrouw, met wie je toch niks meer wil, dat zegt.
Ik zou aangeven dat hij niet welkom is. Dat ze samen een keer op een avond wel welkom zijn, maar niet op de verjaardag van mijn kind: die wil ik niet verpest hebben. Dat zij dan thuis alle bagger over zich heen krijgt, is heel sneu voor haar, maar wel haar probleem. Dat probleem zou ik never nooit het probleem van m'n kind laten worden.
Hier ben ik he helemaal mee eens. Wat heeft hij nu op het feestje van je dochter te zoeken. ik begrijp niet eens dat hij dat wil, ik neem aan dat hij zelf wel aanvoelt dat hij op dit moment even persona non grata is...
Als jullie dit al zouden willen doen, dan lijkt me dat je die man zelf belt en uitnodigt op de koffie of voor een borrel en dat je dan het gesprek aangaat. Een kinderverjaardag is daar niet de plek voor inderdaad. Ik denk dat je dit prima tegen haar kan zeggen. Laat haar vooral weten dat zij welkom is en dat je er voor haar wil zijn, maar wees duidelijk dat jullie Eef haar verjaardag vieren en dat die dag wel in het teken van Eef moet staan. Moeilijke situatie hoor!
Ik zou mijn vriendin opbellen en zeggen dat zij en haar kinderen welkom zijn op de verjaardag, maar dat haar man vanwege het hele gebeuren niet meer welkom is bij jullie. Zo heb je 2 vliegen in één klap. Een rustige verjaardag en je hebt hem laten weten wat je ervan vindt.
Op de verjaardag kunnen ze dit niet gaan uit vechten. Zo te lezen zit jou vriendin in een heel lastig pakket. Ze eigenlijk nog bereid om een hoop te vergeven. Misschien vind ze het eng om de grote stap zonder hem te gaan maken ook al maakt hij nu al heel veel misbruik van haar. Je moet haar eigen boontjes laten doppen maar als je op een subtiele manier kunt helpen moet je het doen. Neem daar de tijd voor met je vriendin ga geen verwijten geven van waarom ga je nog niet bij hem weg enzo en als mijn man vreemd zou gaan zou ik dit of dat doen. Denk dat ze echt hulp nodig heeft van iemand die stevig in haar schoenen staat. Vraag wat zij wil waar in je haar kunt helpen. Die man van haar is toch al een verloren zaak jullie kunnen je wel inzetten voor haar en de kinderen. Zo belangrijk als je mensen naast je hebt staan die met je keuze.s mee denken zonder dat ze je veroordelen. Vind ze het moeilijk om een advocaat in te schakelen zeg je steun toe als je moet gaan ik ga wel met je mee. Vind ze het eng om het ergens anders te gaan wonen? Zeg dat je mee gaat helpen zoeken naar oplossingen. En die man van haar. Zo te lezen kan die zelf zijn boontjes wel doppen en heeft zijn andere vrouwtje om op te steunen hoe krom ook. Bel je vriendin dat ze wel kom is op de verjaardag met haar kindjes maar even zonder haar man omdat jullie ook boos zijn. En jullie de verjaardag voor de kinderen laten en geen volwassen emo feestje. Sterkte wat je ook gaat doen.
Mee eens! Toevoeging: Wanneer jij dit wilt, is het een optie om daar langs te gaan en een gesprek te voeren. En haar "man" te vertellen dat hij dus echt niet welkom is!
Als de man van een van mijn vriendinnen zo met haar zou omgaan zou hij mijn huis niet meer inkomen... Ik zou hem zelf opbellen en zeggen dat hij niet langer welkom is.
Het is inderdaad niet de zaak van TS maar als goede vriendin mag jij je vriendin wel behoeden op de dingen die nu gebeuren, daar ben je namelijk een goede vriendin voor. Een vreemd gaander zou in mijn huis ook niet meer welkom zijn. @Ts: Ik zou zeggen tegen je vriendin dat zij met haar kindjes kan komen maar niet met hem en al zeker niet '' het '' gesprek aan gaan op een kinder verjaardag.
Ik zou die laml.l zelf opbellen en zeggen dat ie de boom in kan. Beetje verjaardag van mijn dochter verstieren, écht niet! Mijn vriendin zou van harte welkom zijn met haar kroost, hij absoluut niet.