Ik ben misschien een paar kleine details vergeten, maar weet nog prima dat ik het echt de hel vond! En een volgende keer wil ik pijnstilling, dat weet ik ook al.....
Ik kan het me ook nog heel goed herinneren hoor, maar heb dan ook een bevalling volgens het boekje gehad
mijn man weer meer van de bevalling dan ik, ik had me afgesloten voor alles en iedereen . mijn man heeft alles opgeschreven zodat ik het later na kon lezen. met vlagen kwam er wel is weer wat boven.
De hele periode (IVF-ICSI) en inleiding in de 42e week die uiteindelijk een bevalling van twee dagen werd, waarna onze kleine een week met infectie moest blijven...... zal ik nooit vergeten! Ik ga het ook geen tweede keer meemaken, dus da's dan wel weer emotioneel....
Ik weet ook nog de grote lijnen, maar ben ook wel wat dingen kwijt. Soms herinner ik me in een keer weer iets.
ik niet, ik was buiten bewustzijn en daarna in slaap gehouden mijn vriend weet er iets te veel van, hij heeft gezien hoe ze haar uit mij trokken, en daar was geen tijd voor om mijn buik netjes met klemmen open te houden.
Ik weet het meeste ook nog wel... Ik denk ook niet dat je het zo snel vergeet.....het is zoiets unieks en speciaals! Ennuh....die pijn ben ik ook niet vergeten
Ondanks het feit dat ik enorm in mezelf gekeerd was, kan ik me eigenlijk alles nog wel herinneren. Het was een goeie bevalling. Okay, 2 uur lang persweeën maar verder waren de weeën niet sterk geweest dus al met al.. niet zo'n punt. Ik vond vooral de reactie van mijn man geweldig toen de kleine man er eenmaal was. Nee, vergeten doe ik het niet en het was misschien geen feestje maar ik doe het graag nog een keer!
Kan me alles precies nog herinneren. Vond het heel mooi. Lag met 37 weken in het ziekenhuis met een veel te hoge bloeddruk. De dag dat ik naar huis (38 weken) mocht braken mijn vliezen. Weer naar het ziekenhuis en toen ging het heel snel. Zat zo onder de hormonen (endorfine) dat ik geen pijn voelde en "meeging" in de weeen. Lach met een smile in de verloskamer. Heb daardoor vreemd genoeg echt geen pijn gevoeld, was gewoon heel blij dat alles in de gaten werd gehouden (ivm mijn bloeddruk), dus dat was echt een geruststelling. Nee, dit zou ik nooit meer vergeten. Ik vond het prachtig. En mijn man, hmm..., hij weet het nog wel, maar heeft andere dingen onthouden .
hoi ik kan alledrie mij nbevallingen nog goed herrinneren mijn oudste word nu 9 in augustus vergeet het nooit meer
Ik kan van beiden de bevallingen nog alles herinneren. Heb met mijn oudste best een heftige bevalling gehad, dat vergeet ik echt nooit meer. Van de jongste was het een makkie maar ook heel bijzonder en mooi.
Ik weet alles nog. Ik denk er nog met regelmaat aan terug en praat erover met mijn man. Hij vind dat gelukkig niet erg. Ook mijn man weet nog bijna alles .
Nou zeker weten denk er nog regelmatig aan terug, mijn vriend trouwens ook hoor. Kan me niet voorstellen dat ik dit ooit zal vergeten!
De pijn voel ik niet meer als ik eraan denk, maar weet nog heel goed dat ik zoiets nooit meer wil meemaken! Mijn man was helemaal verliefd op Lena enzo en stond gelukkig op het moment suprême bij het hoofdeind, anders had hij nu ook een trauma Maar weten... Nee. Ik weet ook niet meer hoe een zenuwbehandeling ook weer voelt. Mensen hebben geen geheugen voor pijn zegt mijn mama. Klopt wel denk ik.