Dankje voor je reactie. Gelukkig zijn er meer mensen die niet zo makkelijk contact kunnen leggen. Ik denk inderdaad dat als we een kindje zullen hebben dat het dan beter gaat, want dan breng je hem of haar naar de kinderopvang (als we daar dan voor kiezen) en later naar school. Maar hoop dat ik al eerder contacten krijg. En dat ligt uiteraard ook aan mezelf... Ik moet het niet altijd van anderen laten afhangen.
Geen ervaring mee maar vind t wel een heel leuk topic om te lezen (lekker die succesverhalen). Sta ervan te kijken hoeveel mensen elkaar via internet hebben ontmoet.
Ik ken mijn man via een vriendin die ik via internet heb leren kennen. Hij woonde in Noord-Holland, en ik woonde in Brabant... Ik heb alles opgegeven en ben bij 'm gaan wonen.
Wij hebben elkaar 7 jaar geleden ontmoet via i-net. Binnen een helaf jaar had ik mijn baan opgezegd en was ik verhuisd naar zijn stad. Geen moment spijt van gehad. ALs iets goed voelt,moet je het gewoon doen.
Yep hier nog een succesverhaal via internet Op een rpg-maffia spel (Mobstar8)) leren kennen, ondertussen al dik 4 jaar samen, waarvan 1 jaar samenwonen en samen een dochter zie banner Hij woonde zo'n 31.5km van mij vandaan, en ik had toen dus nog geen rijbewijs dus hij kwam mij elk weekend ophalen (later ik met de trein) en ook weer terugbrengen. Hij is 34 en ik bijna 20 nu... *edit* Mijn oudste zus heeft haar man trouwens ook via mobstar leren kennen, zij is 186 km verderop bij hem gaan wonen en heeft ook alles achtergelaten..werk heeft ze snel gevonden in Amsterdam, maar vrienden niet omdat ze ook niet makkelijk contact legt. Ik ook niet trouwens Zij zijn zo'n 5 jaar samen en hebben 2 kids!
hier ook mijn ventje via internet leren kennen. we woonden zo'n 150km uit elkaar en na 3 maand pendelen in de weekends heb we het besluit genomen te gaan samenwonen en ben ik verhuisd naar de andere kant van het land. ni 3.5jaar later is ons gezin uitgebreid met 2 super, lieve meiden waar we supertrots op zijn
Leuk topic dit zeg! Ik heb mijn vriend niet leren kennen via internet, maar op de kermis! Na een half jaar beetje kermis op en kermis af te zijn gegaan zijn we gaan samen wonen in Gelderland. Hij komt uit Zuid-Limburg, dus heeft voor mij een grote stap gemaakt, om alles daar achter te laten. Zeker de kermis waar hij al ruim 8 a 9 jaar bij zat. Nu ruim drie jaar samen hebben gewoond in Gelderland, gaan we nu per 1 augustus verhuizen naar Zuid-Limburg. Omdat hij het toch wel mist, ( terwijl hij hier veel vrienden heeft ) en ik hier verder in Gelderland niet echt veel heb ( op een paar vrienden na ) en daarnaast heb ik leuke schoonouders en schoonbroer&zus, die ook in het zuiden wonen, dus zal voor mij ook een hele andere stap zijn, maar ik heb er zeker wel zin in. En inderdaad contacten maken/leggen ligt ook beetje aan je zelf.
Ik heb ook mijn vriend via internet leren kennen (via een motor forum) en op onze eerste date sloeg de vlam in de pan en vanaf die tijd was het meteen raak. Na 6 maanden heb ik alles opgegeven omdat we hier een huurwoning kregen. Ik kom oorspronkelijk uit Brabant maar heb geen spijt gehad. Dit jaar zijn we 5 jaar samen.
Ik heb mijn partner ook via een maffia spel ontmoet. Omerta Barafranca. We hadden al twee jaar gewoon contact via chat, dat hoort bij het spel. We werkten allebei in de horeca en speelden nachten lang, dus kletsten we heel veel. Ook zijn broertje speelde het spel. Met z'n drietjes waren we goed bevriend. Na twee jaar spelen stelde mijn partner voor om eens wat te gaan drinken, we waren namelijk beide de volgende dag vrij. Geen probleem dacht ik dus zo gezegd zo gedaan. Ik woonde in Groningen, hij in Den Haag. Ik zag hem en de vonk sloeg meteen over! Echt liefde op het eerste gezicht. Nu wonen we 2 jaar samen in Den Haag en hebben we een zoontje. We zijn echt voor elkaar gemaakt en ik heb een super zwager er bij Ik ben ontzettend blij al mis ik mijn vrienden heel erg. Dan maar wat meer reizen om ze te zien. Hier in Den Haag heb ik alleen collega's, geen echte vriendinnen dat is wel jammer. Leuk initiatief om dit forum te starten! Liefs Ellenore
Ik heb mijn man ook online leren kennen. Hij woonde gelukkig niet super-ver weg, maar toch wel uit mijn vertrouwde omgeving, dus het vergde voor mij ook wel wat aanpassing. Nieuwe baan gezocht, omdat de oude na de verhuizing écht te ver weg was (voor mij dan; er zullen genoeg mensen het geen probleem vinden om 80 km per dag te rijden), en na een poosje werden een aantal vriend(inn)en van manlief ook echt mijn vriend(inn)en, en vond ik er oa via mijn werk en sport nieuwe bij. Nooit spijt gehad van de keuze, en inmiddels alweer bijna 3 jaar super-gelukkig samen. Beste stap uit mijn leven, hoe spannend ik het toen ook vond Ik zie alleen mijn familie nu een stuk minder (die vinden dat we te ver weg wonen, hahaha), maar ach... Ze doen het er maar mee. We blijven trouw naar verjaardagen gaan, dus ze kunnen niet klagen. @ Ellenore: ik woon toevallig echt vlakbij Den Haag, dus als je nog een vriendinnetje zoekt...? Mailen kan altijd
hallo, ik heb mijn man ook leren kennen via de chat. en ik ben van omg van zwolle naar assen verhuisd. groetjes wilma
ik mijn vriend ook via internet leren kennen, via de chatroom van TMF chat. 8 maanden achter hem aangelopen, en uiteindelijk toch een relatie geworden, mijn vriend had heel erg moeite met het leeftijdsverschil, hij was destijds 24 en ik 16. We woonde gelukkig niet zo heel ver van elkaar af, zo'n 8 km. Maar ben wel uit mijn geboorteplaats weggegaan, om te gaan samenwonen in zijn geboorteplaats. Niet echt dingen achtergelaten, op mijn oude buurtje na waar ik ben opgegroeid. Altijd gezegd dat ik nooit uit mijn geboorteplaats zou gaan, maar vriendlief had een koophuis en ik woonde nog bij mijn ouders, dus dan is de keus snel gemaakt.
Mijn vriend en ik hebben elkaar op sparkmatch.com leren kennen in 1999. Ik woonde nog in Zuid-Afrika.We hebben gechat voor 3 jaar via spark.com/icq/email/msn enz. ik ben naar nederland niet verhuisd vanwege hem.. maar voor andere redenen maar ik heb hem wel ontmoet. Ik woonde in rotterdam bij mijn broer en ben na 6 maanden verhuisd naar mijn vriend in Leusden. sindsdien altijd samen en nu een pracht kind!
Ja, ik heb mijn man via internet leren kennen. Ik had een advertentie op een datingsite gezet en er kwamen allemaal vervelende reacties op. Tot ik een reactie kreeg die zo lief was dat ik meteen terug heb zitten mailen. Na wat heen en weer gemail zijn we gaan chatten ( hij zat noot op msn maar toevallig net die dag dat ik erop was wel ). Hebben meteen telefoonnummers uitgewisseld en zijn gaan bellen. De dag daarop is ie me komen ophalen voor een date in het bos samen met mijn hond. Hij is toen een weekend naar de Marlboro Masters geweest met zijn neef en na dat weekend hebben we een relatie met elkaar gekregen. Na 5 jaar zijn we gaan samenwonen en 2 maanden later zijn we getrouwd. In oktober aanstaande zijn we 7 jaar samen. We hebben het niet makkelijk gehad ( begonnen met schulden ( mijn man ), heel veel stress van het werk, mijn schoonmama die cirrose had en getransplanteerd moest worden en nu een neef van mijn man die elkaar beschouwen als broers die terminaal ziek is ) maar we hebben er nooit aan gedacht om uit elkaar te gaan ofzo. We horen bij elkaar. Hier dus ook een positief verhaal!
Ja, ik We kennen elkaar al via de eerste BB-site. Later is de site verkocht en van naam veranderd, en daar kwamen we elkaar opnieuw tegen. Na een half jaar chaten ,mailen , sms-en en bellen elkaar ontmoet. BInen 3 maanden had ik mijn baan opgezegd, andere baan gevonden en verhuisd. Een half jaar daarna kochten we een huis, en inmiddels zijn we al 7 jaar samen en trotse ouders. Nooit geen dag spijt van gehad- Als iets goed voelt, gewoon doen.
Ik ken mijn man ook via internet. We waren allebei aan het verhuizen en daar hebben we al die tijd over gemaild. Nadat we allebei over waren, zijn we een keer gaan eten en 2 maand later woonden we samen in mijn huis, 9 maand later hebben we samen een huis gevonden en onze oude huizen opgegeven, intussen was ik zwanger van ons eerste. Vorig jaar zijn we getrouwd toen ik 32 weken zwanger was van Mees (tweede) en we zijn nu 4 jaar samen. Mijn man woonde alleen niet erg ver weg, praktisch om de hoek
Heel herkenbaar! Alleen heb ik m'n man ontmoet op vakantie (in limburg hihi). We waren 17 en 16 , na 5 jaar een relatie gehad te hebben (50 km tussen de woonplaatsen) zijn we gaan samenwonen in een dorp naast dat van hem. Hij wilde niet graag weg bij familie en vrienden en ik dacht er wat gemakkelijker over. Achteraf gezien, was het misschien beter geweest om het andersom te doen. We wonen inmiddels 5 jaar samen en vrienden heb ik hier eigenlijk niet. Wat dat betreft herken ik veel in jou verhaal. Vrienden van mijn vrienden zijn op zich wel aardig, maar zo anders qua interesses etc. Ik heb hier in een team gesport, maar ook dat leverde echt geen vriendinnen op. Ik heb ook het idee dat veel meiden hun leventje al prima vonden met de vrienden die ze hebben op een bepaalde leeftijd. Op m'n werk kom ik wel veel ouders tegen met kinderen ook, maar dan sta je daar dus vanuit je werk en dat is toch vaak anders. Ik had zelf dus ook gedacht van : Als er eenmaal kinderen zijn, gaat het wat gemakkelijker. Maar dat is (nu nog) niet zo. Op het kdv zie ik nooit andere ouders, die halen of brengen hun kindje en dan gauw naar huis/werk. Ik kom zelf uit brabant en woon nu in rotterdam en de mensen zijn misschien ook wel wat anders. En net als jij kan ik ook wel prima alleen zijn, maar ondanks dat is het inderdaad wel eens eenzaam... Ik hoop dat er hier binnenkort in de omgeving een dreumes ochtend start, waar je in kan lopen en andere moeders en kinderen ontmoet, die daar dus ook voor de gezelligheid komen.