Ik ben mijn eigen lichaam en cyclus zooooo zat! Elke ronde weer wat nieuws om me met valse hoop op te zadelen. Eerste paar rondes met 'symptomen', nou je leert vanzelf daar niet meer blind op te varen. Toen een vroege miskraam, toen een cyclus zonder eisprong, toen een cyclus die opeens een langere LF had, waardoor je toch weer hoop krijgt. Toen weer een (heel) vroege miskraam. En nu: op of rond dag 9 mijn ei, goed gebruik van gemaakt. Geen zwanger gevoel, dus ik ging er vanuit zondag of maandag ongesteld te worden (uitgaande van mijn langste LF tot nu toe, 12 dagen). Niks. Maandag niks. Dinsdag niks. En dan krijg je dus weer hoop. Ondanks dat ik me niet zwanger voelde. Vanmorgen zelfs in een bakje geplast om vanmiddag een test te kopen en toch maar een test te doen, het is immers al 16 dpo. Echt letterlijk 10 seconden nadat ik dat heb gedaan kijk ik nog eens: bloed. Een beetje maar, alleen oud bloed tot dusverre, maar goed, daar begint het altijd mee. AAAAAAAAAAARGH! Ik wil het liefste heel hard gillen en met dingen gooien! Dit is toch gewoon gemeen????? Misschien heb ik me vergist in de dag van de eisprong, is dat het. Misschien is mijn LF nóg weer langer geworden, het werd immers de laatste paar maanden al elke keer langer. Scenario's waar ik op zich best rekening mee had gehouden. Maar toch. GRRR! Sorry, lang verhaal, moest even van me afschrijven... Op naar ronde 11 dus maar .
Ik weet wat je voelt! Ik ben nu sinds ca 5 nov niet meer ongesteld geweest! Ik wou dat ik bloed zag dan kon ik weer verder. Of een positieve test uiteraard.
Jemig, dat is nog irritanter inderdaad. Heb je de huisarts al gebeld? Best lang toch, ruim twee maanden niet ongesteld?