Juli gestopt met de pil, pas begin dec voor de eerste keer een klein beetje bloedverlies. Wel weer na 29dagen bloedverlies, 5dagen, helder rood maar niet zoveel. Nu na 29dagen niks ! Negatieve kruidvat test op de 29ste dag( kruidvat test okay?) Was ik te vroeg met testen ? Voel(de) me echt anders, vlagen van misselijkheid, moe, slap in mijn benen en dan die etensgeuren. Is er iemand die dit kent, zou ik toch nog zwanger kunnen zijn. Liever dan maar wel ongesteld dan ik tenminste voor een nieuwe ronde gaan. Nu weer bij af. Groetjes
zo te lezen (pas 1x ongesteld geweest na 29 dgn) is je cyclus zich nog aan het herstellen en een beetje zoeken op deze en andere site's leert dat het vooral de eerste paar maanden aardig lastig kan zijn en als je dan al ongesteld wordt weer dat het dan ook nog maanden kan duren eer je een beetje (als je die al hebt of ooit gehad hebt) terug krijgt... succes
Hi, Ik ben november 2005 gestopt met de pil, heb in december wat bruinverlies gehad en toen in april hetzelfde als wat jij in december had, ik noem het eigenlijk geen menstruatie. Ik had geen krampen en met 2 mini tampons per dag kwam ik makkelijk de dag door. Ik weet ook zeker dat het bij mij niet door een eisprong kwam, maar door het baarmoederslijmvlies dat eens in de zoveel tijd eruit moet. Ik ben uiteindelijk in juni naar de gyn gegaan, en daar blijkt dat ik pco heb. Als je zolang niet ongesteld wordt, kan het best zijn dat het zoiets is. Het kan ook nog ontpillen zijn, maar dan moet je over een paar maanden toch wel wat regelmaat erin krijgen denk ik. Ik heb sinds het stoppen met clomid (half november) zowaar voor het eerst uit mezelf een eisprong gehad. Ik weet nog niet of dit gaat doorzetten of dat het 1x geluk geweest is. Of misschien had ik ruim een jaar nodig om te ontpillen. Wat ik zou doen is gaan temperaturen. Je moet daar eigenlijk mee beginnen op je eerste cyclusdag, maar aangezien de kans bestaat dat dat nog even uitblijft kan je daar nu ook mee beginnen. Heb je in ieder geval al iets als je naar de gyn wil. Ik wil je hiermee niet ongerust maken, dit is mijn verhaal. En mijn ervaring is dat als je zo lang niet ongesteld wordt, er meer aan de hand is. Maar achteraf gezien had ik wel wat langer willen wachten met naar de gyn gaan, maar dat is alleen als mijn cyclus nu op gang komt. Maar dat weet je niet van tevoren. groetjes, Snoopy
Bedankt voor de reacties. Ik heb van de dokter primolut gekregen, maar ja begin januari zag het er goed uit dus wilde het nog maar een maandje zonder proberen. Ik moet wel eerst weer bloedverlies hiervoor hebben. En dan denk ik maar kijken hoeveel dat is en dan beslissen. Het is frustrerend, ik heb best wel haast en dan zit het zo tegen. De eerste maanden gingen nog wel, iedereen zei maar geef het 3 of 6 maanden, ben nu na de 7de maand nog niet eens normaal ongesteld. Opvallend ook opeens zie je overal zwangere vrouwen, en heb je vriendinnen die het wel zo zijn ! Thx
Hi, Aan primolut heb je op zich niet zoveel, het wekt alleen je menstruatie op. Dan lijkt het heel wat, maar het is alleen maar kunstmatig opgewekt. Ik zou het dan ook niet gebruiken om ongesteld te worden (behalve als je al een aantal weken telkens bloedverlies hebt, dan kan het dit stoppen. Of als je clomid oid gaat gebruiken, dan moet je wel). En waarom heb je haast? Het komt wanneer het komt, je hebt er zelf geen invloed op, dus probeer er niet teveel druk achter te zetten. Het is niet leuk om niet ongesteld te worden (in ons geval dan), maar je kan er zo weinig aan doen. Als je er relaxt mee kan omgaan is het zoveel fijner. Toen ik begon in de medische molen had ik ook haast, maar je bereikt er niets mee, je zit dan alleen maar jezelf in de weg. Nu ik geen haast meer heb (ik wil natuurlijk als het even kan wel snel zwanger raken) voel ik me veel gelukkiger (ben nu ook even uit de medische molen). Liefs, Snoopy
Ik ben ondertussen al 64 overtijd. Ben sinds 2 november niet meer ongesteld geweest... Ik weet dus hoe het voelt. :x Maar het lijkt er bij jou wel op dat je cyclus aan het herstellen is. Je hebt tenslotte al wel "iets" van ongi gehad. Heb totaal nog niks te zien gekregen. Heb er ook al enkele testen tegenaan gesmeten maar allemaal negatief. Vandaag is eindelijk m'n bloed getrokken. Ik verwacht geen zwangerschap. De arts ging ook even kijken waar ik ergens in m'n cyclus zit. Het was en is voorlopig nog een groot raadsel. Alles behalve leuk! Ik duim voor alle dames die ook last hebben met hun cyclus. Moest nog iemand ideetjes hebben laat het me weten! Ben wat ten einde raad. Heb de laatste dagen echte dipjes. En ik vrees dat ik dinsdag heel erg teleurgesteld ga zijn dat weet ik nu dus al. Tot dinsdag zal m'n leventje heel erg traag vooruitgaan.
Littlewitch, Francisca heeft wel 5 maanden moeten wachten op haar bloedverlies en het is nog maar de vraag of het op gang aan het komen is. Het komt bij meerdere meiden voor dat het na het stoppen met de pil niet meteen op gang komt, je moet het de tijd geven. Het is heel vervelend, maar hoe relaxter je bent eronder, hoe beter het voor je cyclus is. Ik ben een paar maanden met het stoppen met de pil met teunisbloemolie begonnen en na anderhalve maand weer gestopt, er gebeurde niet. Afgelopen december weer mee begonnen en een paar weken erna een eisprong gehad. Zal wel toeval zijn geweest, maar ik ga nog wel even door met deze pillen! Liefs, Snoopy
Natuurlijk en ik bedoelde mijn commentaar ook helemaal niet slecht. Bij mij is het ondertussen ook al drie maanden geleden. Ik kan je wel vertellen dat ik zelfs een beter gevoel zou hebben als ik maar een ietsiepietsie bloed zou zien. Hmm rare uitspraak Ik heb respect voor iedereen hier op het forum. En ik ben zeker niet de enige die onder "spanning" staat. Maar de laatste dagen gaat het gewoon niet goed. Al die gevoelens die nu door m'n lichaam gieren kan ik nu moeilijk allemaal op een rijtje zetten. Ik weet dat ik geduld moet hebben en dat heb ik ook wat kan ik anders doen? Maar het word me nu gewoon even te veel. Ik zit in zo'n tweestrijd ik wil heel graag de resultaten weten van het bloedonderzoek maar langs de andere kant ben ik er zo enorm bang van. We zien wel weer... Francisca ik denk dat we zowat in hetzelfde schuitje zitten... Ik duim dus zeker voor je
Tja, het is soms wel jammer dat je je gevoel niet zomaar kan uitschakelen. Je weet dat je je niet teveel zorgen moet maken, maar dat lukt vaak toch niet. Hou er wel rekening mee dat je misschien alleen maar aan het ontpillen bent, daar staat toch zeker wel een half jaar voor. Is niet leuk, maar beter dan pco in ieder geval. De kans is nog redelijk aanwezig dat het gewoon op gang gaat komen. Ik denk trouwens dat ik wel makkelijker praten heb op dit moment, ik voel me goed, ook al is de kans klein dat ik zonder medische hulp zwanger ga raken. Maar ik heb er vertrouwen in dat het ooit gaat lukken en blijkbaar is dat voor mij nu even genoeg. Ik hoop dat bij jullie de cyclus eindelijk op gang gaat komen! En voor mezelf hoop ik dat het nu op gang aan het komen is... Liefs, Snoopy
hallo francisca ik ben in juli met de pil gestopt, mijn ontrekkingsbloeding gehad en ben daarna nog niet ongesteld geweest (over de 6 maanden nu), nieteens een druppie, nieteens bruinverlies. ik ben met 4 maanden na de huisarts geweest. Die wilde nog even aankijken tot het half jaar. Toen was er nog niks en wilde hij in eerste instantie primolut geven maar heeft toen overlegt met een gyn en die heeft gezegd dat dat geen enkele zin had en dat hij me door moest sturen. Ik heb inmiddels inwendige echo gehad en had vochtblaasjes op mijn eierstokken wat duidt op PCO. Ik moest bloed laten prikken en krijg hiervan as. dinsdag de uitslag of het pco is (waarschijnlijk wel) en hoe het met de rest van mijn hormoonhuishouding zit. Ik weet van eerdere bloedonderzoeken van de ha dat mijn prolactine verhoogt is dat zou ook een reden kunnen zijn dat ik niet menstrueer maar de gyn gaat nu kijken wat er allemaal aan de hand is en wat ze hieraan gaat doen. Als je het niet meer trekt ga dan lekker naar de huisarts en vraag voor een verwijzing naar de gyn. Bloed prikken en een inwendige echo en je weet hoe je ervoor staat... misschien is de uitkomst niet prettig (zoals bij mij ik hoop het niet voor je) maar het geeft je wel een enorme rust. mij wel in ieder geval. Ik heb het allemaal goed van me af kunnen zetten. Ik weet dat er iets niet goed zit en ik weet ook dat er nu wat aan gedaan gaat worden en dat ik niet eindeloos wacht op mijn ongi en dat geeft mij echt rust en als 1 ding belangrijk is als je zwanger wil raken is het dat je er relaxed onder bent! succes meid! groetjes, Denise
Al die reacties, het kan alle kanten op. Ik voel me niet in mijn vel zal wel komen omdat ik er zo mee bezig ben. Ik ben wel misselijk vorige week heel erg, en nu vannacht en vanochtend weer. Ook allemaal verschillende pijnen in mijn onderbuik. Misschien raar maar ik heb wel vaker dat ik het linksonder in mijn buik al het ware voel trillen waar mijn eierstok zit. Ik heb twee geleden een week getempratuurd elke keer 35,5 zo. Nu dacht ik vanmorgen ga het echt eens goed bijhouden net 36,5. Misschien is het allemaal wel spanning, Ik moet in ieder geval vanaf nu 4 dagen werken en dan woensdag ga ik misscien met me primolut wel terug naar de dokter. Ik heb ook wel behoefte aan een check. Succes meiden
Nog even snel een reactie op de vraag waarom ik zo`n haast heb. Ik ben afgelopen april getrouwd, toen ik mijn man ontmoette kreeg ik ook te maken met z`n twee jarig dochtertje. Vanaf dat moment toen ik daar zo mee te maken kreeg wildde ik zelf kinderen. Het is toch anders ze is niet van mij. En als je dan eindelijk de belissing maakt, lag meer aan mijn man, dan wil je snel omdat ik eigenlijk al zolang heb moeten wachten. Ik heb een goede band met haar, maar ben niet haar mama, zo vaak is ze niet bij ons dus ze trekt het meeste naar haar papa. En elke keer als ik dat zie wil ik die gevoelens zelf. Fijn weekend iedereen!
In dat geval denk ik dat iedereen wel haast heeft. Als je eenmaal besluit er voor te gaan, wil je dat het ook zo snel mogelijk raak is. Maar helaas heb je hier weinig controle op. Probeer toch wat minder haast te hebben, het kan alleen maar in je nadeel werken. Als ik jou was zou ik inderdaad naar je huisarts gaan, dan heb je wat meer zekerheid. Misschien valt het tegen, maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Liefs, Snoopy