Je mag trouwens ook niet aan de adoptieprocedure beginnen op het moment dat je met vruchtbaarheidsbehandelingen bezig bent.
Tenzij je Madonna heet, dan kan het wel. Het verschil tussen haar geadopteerde zoon en biologische zoon was volgens mij ook minder dan 5 jaar. En Maddie was ook al ruimschoots de 40 gepasseerd. Daar verbaas ik me dus wel over, dat het bij celebs zo gemakkelijk gaat. Angelina Jolie lijkt van iedere vakantie in Afrika of Azië wel een adoptiekind mee te nemen. Als je maar genoeg geld hebt, kan het blijkbaar allemaal wel.
Whahahaha moet hier echt om lachen lees dit zo ik wist niet dat ze in een cursus kunnen vertellen hoe ik me voel... Ben ook geadopteerd maar dit slaat echt alles. Mijn ouders hebben dat thank the Lord niet hoeven doen wat achterlijk is dat tegenwoordig zeg.
Pleegzorg is een heel ander verhaal omdat je niet de voogd bent over het kind. Maar wij hebben nu een half jaar een pleegdochter en het geeft zo veel voldoening! Ze kwam binnen als een bang verlegen meisje en nu is ze een blije drukke peuter! Ze zat op de rand van een hechtsstoornis en doordat ze bij ons is gekomen gaat het nu zo goed met haar. Je steekt er energie in maar je krijgt er zo veel voor terug! Ik kan het iedereen aanraden. Er is zo veel vraag naar pleegouders! Wel een beetje off topic maar gaat toch ook om kinderen die een goede basis nodig hebben.
@Tanja, maar vind het niet heel naar dat ze straks weer weg moet? Of kan ze altijd bij jullie blijven?
ze heeft een indicatie voor langdurig maar het kan altijd zijn dat de rechter beslist dat ze weer naar huis moet al is de kans erg klein. Maar voordat je aan de pleegzorg begint doe je een soort cursus waarin je zelf er achter komt of je het ziet zitten. Je weet voor dat je er aan begint dat ze kans dat ze weg gaan er altijd is. Daar moet je ook achter staan. Het is niet je eigen kind, je weet het en daar ga je naar leven. het is even zoeke nhoe je dat aan pakt qua liefde en hechten maar daar hebben wij snel een weg in gevonden. Zij ziet ons als papa en mama en die liefde kan je haar ook terug geven. Het is zo heerlijk om te doen.
Anderen vinden ons een risico groep Al die aanvallen en impulsieve acties,en wat nog erger is de suicide gedachten/gedrag... Ligt er natuurlijk aan welke symptomen je hebt
Ik vind het soms ook zo jammer dat kinderen uit arme landen ter adoptie worden "aangeboden" omdat de moeder geen geld heeft voor de opvoeding van het kind...als die 14.000 nou eens naar die moeder ging En vooraldie celebs zouden heel veel derdewereld mama's heel gelukkig kunnen maken! Pleegzorg mogen wij ook al niet te jong, te weinig levenservaring (dat beslissen zij ook maar ff!), te jonge kids in huis, te klein huis, te weinig inkomen enz..... Vind het wel een prachtig iets en zou het heel graag willen doen, heb er de tijd en liefde voor, maar das tegenwoordig niet meer genoeg
ik zie hier veel meiden die schrijven ik vind het goed zoveel controle. oke van een kant kan ik het me voorstellen. Maar vraagt er 1 iemand erna als iemand zwanger word of zij/ hij wel voor hun kind kunnen zorgen straks. Nee! aldus een beetje controle oke kan ik me voorstellen maar ik vind het toch veel te ver gaan hoor. veel mensen kunnen door het financiele ervan of weet ik wat , het niet afronden en moeten dan maar ongewild kinderloos blijven. denk dat niemand zich dat gevoel kan voorstellen
van die cursus vind ik dan weer niet raar. In de cursus wordt uitleg gegeven over o.a. hechtingsproblematiek, hoe herken je het en hoe kan je het zoveel mogelijk voorkomen. Ik heb begrepen dat aanstaande adoptie-ouders het ook als prettig beschouwen om tijdens zo cursus ook met andere ouders in contact te komen en later ervaringen uit te wisselen. Waar ik me wel ontzettend pissed over kan maken is het werkelijk belachelijke geldbedrag wat er voor gevraagd wordt. Niet alleen voor zo cursus, maar voor de hele procedure. Tussen de 8.000 en 20.000 euro zijn nogal bedragen. Jan modaal heeft dit niet even bij elkaar gehoest. En een screening prima, maar ik vind het vernederend dat mensen helemaal binnenste buiten worden gekeerd. Ik vond zelf de informatie op de site van Freya erg overzichtelijk. Het is een heel verhaal, maar ik zal het proberen te kopieren. edit kopieren lukt niet, maar je kan naar www.freya.nl gaan en in hun zoekmachine adoptie intypen.
sja die kosten zijn wel hoog. Maar je betaald volgens mij ook echt alleen de gemaakte kosten. Vliegtickets voor het kindje, bureaucratische stempels, etc. Mijn man is geadopteerd uit India. Hij heeft helemaal geen last van hechtingsproblematiek etc, maar zijn ouders hebben wel heel veel moeite moeten doen om hem te kunnen krijgen. Ik vind een screening niet slecht. Je kan maar beter iets voorkomen, maar dat ze veel te streng zijn is een ding wat zeker is.
Nog over de kosten. Ik meen me te herinneren dat de duurste zorgverzekering van unive gedeeltelijk de kosten vergoeden. Ik weet niet of dit nog steeds het geval is. Twee jaar geleden in ieder geval nog wel. Een idee om uit te zoeken misschien? Verder begrijp ik wel dat je daadwerkelijk alleen de gemaakte kosten betaald, maar het is vreselijk dat hierdoor veel mensen ongewenst kinderloos moeten blijven of zich diep in de schulden moeten steken. Waarom gaat dit niet na ratio van je inkomen en wordt het niet door (meer) zorgverzekeringen (gedeeltelijk) vergoed?
tja, ik begrijp het wel uit jouw situatie, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik tegen adoptie uit het buitenland ben. Ook mijn man en zijn zus (ook geadopteerd) zijn er tegen. Ik denk namelijk dat het voor een kind geen oplossing is om uit zijn omgeving te worden gerukt naar een ander land met andere gewoontes. Ik vind dat die kinderen in dat land zelf geholpen moeten worden. Daarom vind ik 20.000 euro ook helemaal niet duur, als het meehelpt om het land waar dat kindje uit komt een beetje te helpen. Adoptie komt met een hele hoop problemen samen. Veel kinderen die geadopteerd zijn ontwikkelen psychische problemen en dat moet denk ik niet de oplossing voor onvruchtbaarheid zijn.
volgens mij (ik weet het haast zeker) geldt het principe dat adoptiekinderen bij voorkeur in eigen land worden geplaatst. Pas als dat niet wil lukken komen ze pas in aanmerking voor buitenlandse adoptie. Dat is momenteel ook de grootste reden waarom er een tekort aan adoptiekinderen is en het soms jaren duurt. Uiteindelijk gaat het dus om de kinderen die de mogelijkheid hebben tussen opgroeien in een kindertehuis of in een buitenlands gezin. Ik denk dat de kans op psychische problemen hoger is als kinderen in een tehuis opgroeien (denk o.a. aan hechtingsproblematiek). En daarnaast wat dacht je van gehandicapten kinderen, denk je daar in het land van herkomt veel gezinnen om zitten te springen? En de 20.000 euro gaat helaas niet naar de mensen die het echt nodig hebben. Hooguit eventueel een klein gedeelte naar bijv. het tehuis en dat is goed, maar waarom moet een individu daar geheel in zijn eentje voor opdraaien en valt dit niet onder de verzekering? En ik vind de laatste opmerking dat veel adoptiekinderen psychische problemen ontwikkelen en dat dit niet de oplossing voor onvruchtbaarheid moet zijn een rare en kwetsende zin. Wat bedoel je precies hiermee, want misschien lees ik het anders dan jij bedoeld? Over psychische problemen gesproken, maar het percentage hechtingspoblematiek is nog vrij laag en hechtingsstoornissen gelukkig vrij zeldzaam. Veel adoptiekinderen hebben ook geen psychische problemen en daar kun je niet zomaar aan voorbij lopen.
oooh sorry trees ik bedoelde je niet te kwetsen, echt niet... ik bedoelde met die zin eigelijk dat er toch echt betere oplossingen moeten komen voor onvruchtbaarheid dan wat er nu is (adoptie). In nederland wordt er bijvoorbeeld behoorlijk spastisch gedaan over draagmoederschap of eiceldonatie. Ik denk dat dat soort dingen best nog eens uitgebreid zouden moeten worden. En helaas, helaas, is wat jij hierboven schrijft niet helemaal waar. Ik heb het met mijn eigen ogen kunnen zien in India dat kinderen die nog wel een moeder hadden afgestaan worden ter adoptie omdat daar veel geld voor gevangen wordt. Ook is het in die weeshuizen (die ik gezien heb, waar mijn man vandaan komt) helemaal niet slecht. Als je op straat loopt zie je de kinderen op de vuilnisbelten spelen en die hebben niks en in het weeshuis hadden ze veel meer, gewoon eten, onderwijs etc. Sorry maar komt misschien omdat ik het van dichtbij heb gezien dat ik er nogal sceptisch over ben.
en inderdaad naar dat geld gaat jou 20.000 euro heen... maar zonder dat geld zou geen enkel land bereid zijn kinderen af te staan. Sorry maar het draait altijd om geld.
Nog ter informatie. Dit principe wordt vastgelegd in het Haagse adoptieverdrag uit 1998. Hier staat o.a. in beschreven dat ieder land hoort na te streven dat het kind in land van herkomst kan blijven. Pas als dit niet lukt komt het kind voor buitenlandse adoptie in aanmerking. Verschillende landen hebben dit ondertekend en zijn aangesloten. M.a.w. zolang je geen madonna of Jolie heet zijn de geadopteerde kinderen, kinderen waar geen andere mogelijkheden voor zijn. Overigens kun je natuurlijk je twijfels zetten of landen daadwerkelijk hun best doen om het kind in eigen land te plaatsen. Dat lijkt me een discussie van een hele andere orde en niet relevant voor degene die adoptie overwegen.
Daarom vroeg ik het ook, want ik las het inderdaad anders dan je het bedoelde Ik ben het op dat punt zeker met je eens. Ik ben natuurlijk ook niet geheel naief. In mijn werk heb ik juist te maken met de geadopteerde kinderen, waarbij het helaas niet goed is gegaan. Ik weet dus welke problemen er kunnen optreden, maar wat mij in mijn werk altijd opvalt dat de adoptie één van de factoren is en wel een belangrijke inderdaad. Verder is er altijd sprake van andere kind en ouderproblematiek. Beperkingen bij het kind, temperament, ouders met problemen (is de extra strenge screening toch nog nuttig ) etc. En de weeshuizen zullen niet slecht zijn, maar opgroeien in een gezin vind ik zelf wel van duidelijk meer toegevoegde waarde ook al is dit een buitenlandse gezin. Aandacht, kansen, liefde etc. zijn meer voorhanden in een gezin. Eigenlijk zouden er in landen zoals india een externe commissie of iets dergelijks moeten zijn, waardoor praktijken zoals je kind voor veel geld afstaan aan banden wordt gelegd. Ik ben dat wel met je eens dat dat heel erg is. Toch voor de kinderen waarvoor echt geen andere mogelijkheid is moet adoptie door een buitenlands gezin mogelijk blijven. In veel gezinnen is een hoop liefde te geven en ik ken gelukkig ook de positieve verhalen uit mijn omgeving.
sja die wet is er natuurlijk, maar wat ze er mee doen... maar goed jij als iemand die wilt adopteren kan natuurlijk niet overal verantwoordelijk voor zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn man ook heel blij is dat hij geadopteerd is natuurlijk haha. Hij heeft nergens last van, wil zijn "ouders" ook niet zoeken. Zijn adoptie-ouders zijn volgens hem zijn ouders al. Ik moet zeggen dat hij een succes verhaal is. Zijn zus is helaas een ander verhaal. Veel hechtingsproblematiek en echt dramas in de familie. (Ook echtscheiding hierdoor). Ik hoop voor jou dat het misschien toch nog op de natuurlijke manier mag lukken. Want wat ik in jouw ondeschrift lees, dat gun je niemand. (Heel veel sterkte met dit "nieuwe" verlies). En anders hoop ik dat je op een andere manier waarvan jij er helemaal achter staat, toch nog een kindje in je armen mag sluiten. Het is natuurlijk makkelijk om een mening als de mijne te hebben als je in mijn situatie zit. Ik ben in de allereerste ronde zwanger geraakt. Waarschijnlijk dacht ik er in jouw situatie ook wel heel anders over.