@Suus Wat klinkt dat toch naar, die werkgever van jou:x Jammer als bedrijven niet het fatsoen hebben om netjes met hun werknemers om te springen. Volgens mij wordt dit door de recessie (keuze zat immers) alleen maar versterkt, maar dat terzijde. Jij hebt er mee te maken en dat is echt niet fijn. Ik hoop voor je dat er toch een beetje duidelijkheid gaat komen, uiteindelijk is het niet de bedoeling dat die stomme werkgever jouw zwangerschap zo overschaduwd. Rustgevende medicatie heb ik niet gehad. Eerlijk gezegd zit ik daar ook niet op te wachten. Ik ben namelijk extreem overgevoelig en allergisch voor allerlei zaken, dus medicijnen is altijd al een heikel punt. Wat niet absoluut noodzakelijk naar binnen moet, blijft lekker buiten. Maar goed, volgens mij helpt het grove geschut qua misselijkheid / medicatie wel, ik braak wat minder en dat is ECHT HEEL FIJN. Helaas nog steeds 24/7 misselijk, maar goed, het schijnt dat ik daar toch echt mee moet dealen, tot bibje bubje is. Ik ben nu 27,5 wk (en heb besloten ahum haha), dus de baby mag wat mij betreft ergens tussen de 38-40 weken geboren worden Het liefst zo lang mogelijk in mijn buik, want gezien alle risicofactoren mbt groei van de baby moet er nog flink gekweekt worden. En nog steeds pas ik in een groot gedeelte van mijn eigen garderobe.... Heb in het ziekenhuis zo ongeveer van alle verpleegkundigen en artsen gehoord.... "Zo da's een klein buikJE..." Maar goed, voor ons allebei schiet het gelukkig weer een beetje op, dichter naar de eindstreep. Hoe is het met de kraamzorg? Al een intake gehad? @Beertje Spannend hoor, maar ook leuk natuurlijk, dat je over nog geen twee maanden eindelijk weet wat er al die tijd in je buik heeft gezeten! Ben jij ook zo nieuwsgierig? Afstrepen maar weer op de kalender. Ook toevalig aan een creatief project bezig om de tijd te doden?
Hopefultimes; Fijn dat je minder hoeft over te geven. Lijkt me erg vervelend om de hele dag en nacht door misselijk te moeten zijn. Ben je nu dan al vanaf het begin van je zwangerschap misselijk? Ik heb trouwens ook niet echt een behoorlijke buik. Maar je kunt wel zien dat ik zwanger ben. Met een winterjas erover heen zie je het niet echt, maar als het dadelijk wat beter weer is dan zullen mensen het vast wel zien. Op zich wel leuk! Ook wel weer handig dat je eigen kleren je nog passen Best duur om allerlei positiekleding te moeten kopen. Maar ja, een echte zwangerschap met een dikke buik is toch anders voor je gevoel, lijkt me. Ben erg nieuwsgierig naar dat kleintje in mijn buik. We weten het geslacht niet, dus dat is heel bijzonder. Nog een week of 4 tot 7 te gaan. Het aftellen is nu dus echt begonnen! Met welke creatieve dingen zijn jullie op het moment bezig om de tijd te doden? Ik ben niet zo erg creatief, dus lees veel en krijg m'n tijd ook goed om met dingetjes vanuit huis doen voor het werk.
@beertje. Je hoort het eigenlijk weinig dat mensen het geslacht niet willen weten. Het valt me wel op in de babywinkels dat er weinig neutrale babykleertjes zijn zeg maar. Voor als je het geslacht niet wil weten. Grotendeels is het gebasseerd op jongen/meisje vind ik. Wel spannend wat je allemaal meemaakt op dit moment. Lijkt me ook dat je er gespannen/gestresst doorraakt. Maar kunnen ze wat aan die vernauwing doen in de lichaamsslagader als het kindje geboren is? @hopefultimes. Wat fijn dat je minder braakt. Je zal jezelf denk ook wat gelijk wat beter voelen. Heb je eigenlijk geen pijn in je slokdarm van dat braken? Ik weet wel als ik liep te braken dan deed dat zo een pijn in me slokdarm op een gegeven moment. pfff. Scheelt idd dat je een groot deel van de garderobe nog past. Ik had van een collega 2 tassen met zwangerschapskleding gehad. Niet het hipste, maar dat geeft niet. Van die basic truitjes en tshirts en spijkerbroeken. Als ik thuis ben loop ik toch in me joggingbroek . Zit het prettigste. Als ik ff de deur uit mag dan doe ik een spijkerbroek aan. Mijn buik is ook niet groot. Kan ook nog veel gewone shirts aan uit me eigen kast. Zie dat vrouwen die net zover zwanger zijn als ik een grotere buik hebben. Maar ze zeggen dat een grote buik niet alles zegt over het kindje. Hier nog geen intake gehad van de kraamhulp. Verwacht wel een dezer dagen bericht van ze. Want dit zouden ze ongeveer 2 maanden van te voren doen. Wacht het wel af en anders bel ik ze begin april. Heb nu sinds een paar dagen weer meer zwangerschapsklachten. Hou me een partij vocht vast plots . Als ik uit bed kom dan heb ik dunne voeten/enkels/ handen etc. En na een uur begin ik langzaam op te zwellen. En savonds ben ik net zo een michelinpop. Ben al een paar dagen plots heel erg moe. En ik vroeg me af op wazig zicht ook hoort bij zwangerschap. Zie ook wazig de laatste dagen. Terwijl ik normaal goede ogen heb. Heel vreemd allemaal. Nu heb ik de laatste dagen als ik het toilet heb bezocht dat er kleine brokjes donkerrood in liggen zeg maar. (klinkt erg ranzig dit ). Ik hoop niet dat het stukjes van de slijmprop zijn. Ik mag dan natuurlijk elke dag een half uurtje gaan lopen. Nu had ik vandeweek wat spullen nodig wat niet via internet besteld kon worden dus was maar ff gauw de stad ingegaan. Uiteraard langer als een half uur. Had zoiets van dat kan voor een keertje geen kwaad. Ben daar zo een 1,5 uur geweest en me buik deed plots pijn. Net of ik ongesteld ging worden. Durde amper te lopen. Was helemaal in paniek . Ik gauw naar de auto gelopen. Denk dat het toch teveel was. Heb gewoon een paar uur lang van die krampaanvallen onderin me buik gehad. De gyn en VK zeiden niks voor niks een half uurtje. Manlief natuurlijk boos op mij 's avonds . Om de tijd te doden zit ik hier op het forum, tv kijken, dvd's , babydekentje haken,bellen en lezen. Een collega heeft me een usb stick opgestuurd met 300 ebooks, en dan nog voornamelijk van bekende schrijvers. Ben nu het boek 50 tinten grijs aan het lezen. Vind het een apart boek. Hebben jullie hem al gelezen? Ik hoop idd wat meer duidelijkheid te krijgen van me werkgever wat me functie wordt en wat ik mag gaan doen. Ik word niet ontslagen zei hij want ik ben een goeie kracht voor het bedrijf zei hij. Vond het een slijmerige opmerking van hem maar goed dat terzijde. Ik heb wel besloten me neer te leggen bij het piekeren over me werk. brengt veel stress mee voor me. Ik zeg tegen mezelf: dat komt wel goed. Manlief ziet liever dat ik fulltime mama ga worden maar dat trek ik zelf niet. Financieel is het haalbaar, maar ik wil graag me eigen ding hebben zeg maar. Ik kruip anders tegen de muur omhoog. Morgen komt manlief weer thuis. Hij is dit weekend gaan karpervissen in Frankrijk. Ze zijn met z'n drieeen gegaan. Morgenmiddag is hij weer thuis. Ben blij als hij er weer is . Gisteren ben ik bij me vader geweest in Amsterdam. Heb daar heel de dag gezeten/gelegen op de bank en verwend met lekkere hapjes en drankjes door hem en zijn vrouw. Eind van de dag ben ik weer naar huis gereden.
Ben weer online op dit forum. Was een tijdje opgenomen in het ziekenhuis maar nu weer lekker thuis. CTG-waardes waren erg laag en de navelstrengfunctie was onvoldoende, dus hebben ze me een tijdje opgenomen om de kleine goed in de gaten te houden. Nu is alles weer rustig en in orde gelukkig! Moet me nog steeds rustig houden en dat lukt me aardig. Bij jullie nog alles rustig naast alle kwaaltjes die erbij horen? Voelen jullie je kindje ook indalen en hebben jullie al voorweeen?