Hoi dames, Ik zou ook graag meepraten. Ik heb in januari een miskraam gehad. Van mijn eerste zoontje was is na 2 rondes zwanger en van de miskraam na 3 rondes. En nu is het ineens alweer bijna Juli en zijn we alweer 6 rondes verder . Ik heb er zo'n moeite mee. Dat had ik nooit kunnen bedenken. Voel me al een half jaar ellendig en blij zo labiel als maar kan. Van de week weer in janken uitgebarsten toen mn nieuwe collega vertelde dat zijn vriendin zwanger is van nr 2. Hun nummer 1 is 8 maanden en dat wilde ik ook zoooo graag, snel een 2e. 16 augustus nadert, de dag dat ik uitgerekend zou zijn. Ik ben zo bang dat ik die dag nog steeds met lege handen sta... herkend iemand dit? Bah ik ben zo bang dat het niet lukt of straks weer mis gaat .
Helaas welkom nieuwe dames Heel herkenbaar rose85.. Ik kwam er eind januari 2013 achter dat ik zwanger was, na 3 rondes, dus vlot, bij de echo ruim 9weken was er geen hartje, dus een missed abortion, volgens mij ben ik nog nooit zo verdrietig geweest.. Begin maart de curettage gehad en toen weer verder, in oktober had ik weer een positieve test en ging het meteen na een paar dagen al mis.. Dit jaar opnieuw zwanger en eindelijk gaat het goed (1 week later uitgerekend dan de 1e keer toen het mis ging) heb heel veel moeite gehad met de uitgerekende dag en het met lege handen staan, maar dat hoort echt bij het verwerkingsproces.. Ik heb laten onderzoeken of het ergens aan lag, bij mij kwam er een afwijking in het chromosoom patroon uit en dit veroorzaakt waarschijnlijk de miskramen, ons dochtertje die ik over 3 maanden verwacht, heeft hetzelfde als ik (merk je niks van, je kan het alleen wel verkeerd overdragen met kans op een gehandicapt kindje, gelukkig bij mij niet het geval) Uitzoeken waarom het mis gaat is iets heel lastigs vind ik en meestal is er geen reden en is het domme pech.. Hoop dat alle nieuwe dames hier, snel opnieuw zwanger mogen zijn en deze keer meer geluk mogen hebben.. Sterkte en neem de tijd om alles een plekje te geven, het is niet niks..
Hoi Ik wil ook graag mee praten. Ik heb in december een ma gehad en maart en mei twee miskramen. Na de curretage in december had ik echt nog hoop. maar nu na 3 miskramen verder denk ik volgens mij gaat het nooit meer lukken. We zijn twee weken geleden naar de gyn geweest, baarmoeder zag er schoon uit en over 4 weken mogen we bloed gaan prikken. Vandaag ben ik weer ongesteld geworden en ik baal als een stekker!
Ten eerste sorry voor al het verdriet. Ik weet van mijn zus uit dat dit zeer zeker deprimerend kan werken. 3 miskramen 3x moeten bevallen kindjes waae helaas geen leven meeer in zat. Afgelopen vrijdag kreeg ik ook helaas te horen dat het hartje niet meer klopt voor "guppie" En mijn dochtertje kon alleen nog maar roepen kijk mama baby... de arts vertelde mij dat ik maar naar huis moest gaan en dinsdag kon terug komen om nog een echo te maken " of dat het jezus is en gewoon weer opstaat" zo kwam het over... zo makkelijk zijn ze tegenwoordig!
Hey dames, Ik was benieuwd hoe het hier met iedereen gaat! Het is rustig op dit topic, gelukkig denk ik, onder het mom van geen bericht, goed bericht. Met name ben ik benieuwd naar de nu zwangeren, waarmee ik zoveel heb gedeeld. Met ons mannetje gaat het super! groeit als kool en is een makkelijk en heerlijk ventje!
Haai lieflief! Vroeg me net hetzelfde af! Geen nieuws van t oude groepje zal goed nieuws zijn! Hier alweer 33+2 zwanger, alles staat klaar! Ook is ons mannetje eindelijk met zijn hoofdje naar beneden gaan liggen! Maandag weer controle en echo, afgelopen vrijdag op verlos/verpleegafdeling geweest, leuke meiden. Vanaf vrijdag heeft manlief 2 weken vakantie... Dus ff lekker samen relaxen. Heb wel veel pijn met name in de nacht, zenuw klem in rug en heup, Maar nog ff volhouden heh! Warmte ook niet echt fijn maar goed daar komen we ook wel door! Fijn dat alles zo goed gaat met jullie en de kleine!! Xxx Joyce
Ook ik ben benieuwd hoe het met alle dames hier is! @furby, hoe gaat het nu met jou? Heb je uiteindelijk wel of geen curettage gehad? @rose85: je gevoel herken ik heel goed. Ik heb het afgelopen jaar 3 miskramen gehad, en vooral nu de uitgerekende datum van de 2e dichterbij komt moet ik er vaak aan denken. Toen was ik namelijk het verst. Hopelijk wordt het iets draaglijker voor je zodra 16 augustus voorbij is! @mamavanpoppetje: ook jouw gevoel is heel herkenbaar voor me. Gezien je forumnaam zijn jullie ook bezig voor een tweede kindje begrijp ik? Je situatie lijkt heel erg op die van mij, ook ik heb 1 MA en 2 MK's gehad. Goed dat ze bij jou ook onderzoek gaan doen. Bij mij en mijn man is inmiddels chromosomenonderzoek gedaan, hier kwam niks uit maar toch is het wel een opluchting om te weten dat het dáár dus niet aan ligt. Inmiddels heb ik (voorzichtig) héél goed nieuws, ik heb namelijk vanochtend weer positief getest!!! Het is een beetje raar gegaan, ik dacht namelijk vorige week dat ik (iets te vroeg) ongesteld was geworden. Maar het duurde maar een paar dagen en was niet helderrood. Vanochtend hebben we een test gedaan, eigenlijk meer om zeker te weten dat ik niet zwanger was. WEL DUS!!! Nu beginnen de spannende weken tot de termijnecho weer...ik zie er erg tegenop maar toch heb ik er deze keer een heel goed gevoel bij. Ik hoop dat mijn gevoel klopt! Morgen heb ik een afspraak bij de gynaecoloog, ik ga vragen of ik ustrogestan voorgeschreven kan krijgen. Ik ben benieuwd...
@lieflief, hier ook alles prima, alweer 31 weken zwanger nu en alles gaat goed Fijn dat alles bij jullie ook zo goed gaat! Buikje begint nu wel een echte buik te worden, vind het wel vermoeiend, maar heb het er allemaal voor over!
Hoi allemaal, Mag ik ook meepraten? Wij hebben vorige week maandag (14-7) te horen gekregen dat ons vruchtje gestopt is met groeien bij 5 weken. Ik had minimaal 7 weken moeten zijn. We waren er kapot van . Inmiddels is het grootste verdriet enigszins gezakt. Ik wilde het eerst niet geloven en accepteren en was er van overtuigd dat ze iets levends zouden weghalen als ze dat deze week al gedaan hadden. Daarom hoefde ik pas een week later terug te komen, dan kon ik het een plekje proberen te geven. Inmiddels heb ik het nu wel geaccepteerd. Dinsdag gaan we terug voor nog een echo en een vervolgplan. Waarschijnlijk curettage, want er is totaal nog geen teken van een miskraam. Geen idee wanneer ik daar dan weer voor aan de beurt ben en wanneer we het dan écht af kunnen sluiten en verder kunnen. Maar het feit dat we opnieuw moeten beginnen staat dus wel vast. Het zou ons eerste kindje zijn en dit is ook meteen de eerste keer dat het fout gaat. Ik word er wel onzeker van. Fijn dat hier inmiddels zo te lezen ook al weer vrouwen zijn die alweer heerlijk zwanger zijn en dat alles goed gaat . Toch ben ik ook benieuwd of er nog vrouwen zijn die momenteel ongeveer in dezelfde situatie zitten als ik.
Ook ik wil wel meepraten. @Prulletje: ik zit in ongeveer dezelfde situatie (heb ook al eerder gereageerd op een topic van je). Ik ben 18 juli gecuretteerd na een MA ontdekt bij de eerste echo met 8w2d (6 juli). Ik ben er nog steeds ontzettend kapot van, terwijl ik had gehoopt dat de opluchting na de curettage juist zou overheersen. Ik hoop dat het verdriet snel een beetje slijt, ik vind het heel moeilijk om het een plekje te geven.
Hoi Liana, fijn dat je ook komt meeschrijven . De reden is natuurlijk niet leuk, maar hopelijk vinden we hier wat steun. Lastig zeg dat je het nog geen plekje hebt kunnen geven. Maar geef het de tijd, zo lang is het ook nog niet geleden. Je mag verdrietig zijn zolang je verdriet hebt. Helemaal niet erg en heel begrijpelijk. *knuffel* Ik ben er denk ik iets nuchterder in. Ik heb een paar dagen de ogen uit mijn hoofd gehuild en nu is het wel klaar denk ik. Natuurlijk vind ik het nog steeds niet leuk, maar terugdraaien kan ik het toch niet meer. Ik denk dat ik wel klaar ben om verder te gaan. Maar goed, dat zeg ik nu. Morgen moet ik weer naar de gyn. Misschien moet er nog wel een klap komen. Ik hoop het niet.
@Kim1903: prachtig buikje heb je! En bedankt voor de felicitaties! Inmiddels ben ik de gevreesde 6e week gepasseerd, waarin het in het afgelopen jaar 2 keer mis was gegaan. 4 augustus hebben we de eerste echo, dus dat is de eerstvolgende datum waar we naartoe leven...kleine stapjes tegelijk steeds! Maar ik droom ervan om over een tijdje ook weer zo'n buik te hebben als jij nu... @Liana84 en prulletje: fijn dat jullie je hier aansluiten, al is de reden waarom natuurlijk allesbehalve prettig. Jullie hebben dit advies vast al heel vaak gehoord, maar neem alle tijd die je nodig hebt om de miskraam te verwerken. De één heeft daar nu eenmaal langer voor nodig dan de ander. Veel sterkte gewenst allebei!
@Prulletje: het echte verdriet kwam bij mij pas na de curettage. Na de echo die uitwees dat het niet goed zat, heb ik ook een paar dagen de ogen uit mijn hoofd gehuild. Een week later kon ik er redelijk helder en nuchter naar kijken. Na de curettage 18 juli voel ik me echt ontzettend rot en verdrietig de hele tijd, terwijl ik juist had verwacht dat de opluchting dat het vruchtje eruit is groter zou zijn. Succes morgen bij de Gyn! @mamavlinder: dank je voor je reactie! Ik vind het heel moeilijk om dat verdriet toe te laten en mezelf er de tijd voor te geven. Maar alleen maar relativeren werkt (bij mij) ook niet, heb ik wel gemerkt. Daar wordt het verdriet helaas niet minder van. Jij weer opnieuw zwanger lees ik? Super fijn voor jullie, gefeliciteerd. Ik hoop dat je 4 augustus een mooie echo zult hebben!
Ik meld mij ook aan . afgelopen april mijn 2de miskraam gehad bij 6 weken en vorig jaar mijn tweeling verloren bij 13,5 week. Wij zijn weer bezig voor een frummeltje hopelijk krijgen we snel goed nieuws en een goede zwangerschap. 9 augustus zouden de tweeling 1 zijn geworden en komen de vragen hoe zouden ze eruit hebben gezien?karakter? Op wie lijken ze t meest...al deze vragen zullen me ieder jaar weer overvallen. Mis ze nog steeds. Laten we hopen en duimen voor elkaar ♡
Ha menneke, jij ook hier . Nouja, de reden is minder natuurlijk. Lastig zeg dat je de tweeling nog zo mist . Heb je dat bij je andere miskraam ook? Of minder omdat je toen minder ver was? Niet dat het uitmaakt natuurlijk, ze waren allemaal welkom. Ik krijg morgen mijn curettage. Vind het doodeng! Ze hebben vanmorgen mijn hartslag gemeten, 108, oef. Ze schrok er zelf niet van, maar ik wel. Ik ben gewoon zo gespannen in zo'n ziekenhuis! Het zal mij benieuwen hoe ik me achteraf ga voelen. Hoop echt dat ik het na morgen gewoon afgesloten heb en dat we opnieuw kunnen beginnen. Ben wel weer toe aan wat positieve impulsen!
Ik meld me ook maar Ik ben er nu wel echt weer aan toe om zwanger te zijn en heb eindelijk het gevoel de miskraam een soort van plek te hebben gegeven. Maar het doet nog wel echt zeer, soms als ik een zwangere vrouw of een babytje zie denk ik wel 'wanneer zou het weer lukken?' Succes en sterkte morgen prulletje! Ik hoop dat het meevalt en dat je je snel weer de oude voelt
@menneke1990: wat verdrietig wat je hebt moeten meemaken, en dat je de tweeling pas zo laat bent verloren. Ik kan me goed voorstellen dat je ze nog mist! Zelf zou ik gisteren of vandaag ongeveer op de uitgerekende datum zitten als mijn missed abortion geen missed abortion was geworden en ik denk er ook steeds aan, ook al ben ik nu weer opnieuw zwanger... @prulletje2: heel veel sterkte vandaag, probeer het zo goed mogelijk allemaal over je heen te laten komen, hoe moeilijk dat misschien ook is! Dikke knuffel voor jou!
@Menneke: ook welkom hier. Wat naar dat het al twee keer mis is gegaan. Het is altijd ontzettend naar als het misgaat, maar met 13.5 week ga je daar niet meer vanuit denk ik. Kan me voorstellen dat je de kindjes enorm mist. Ik hoop voor jou dat je snel weer zwanger mag zijn. @Itakepicuteres: hoe lang geleden heb jij je miskraam gehad? Fijn dat je het nu een beetje een plekje hebt kunnen geven. Ik herken dat wel hoor, dat het soms pijnlijk is als je zwangere vrouwen of een babytje ziet. Hopelijk snel een plakbeeb voor jou! @Prulletje: veel succes vandaag! Hopelijk ben je lekker snel weer thuis en kun je het een plekje geven en weer verder gaan. Hier gaat het de afgelopen dagen wat beter gelukkig. Afgelopen zondag had ik echt een baaldag, kon de hele dag wel huilen. Ben in de middag maar even flink wezen hardlopen en dat hielp wel. Afgelopen dagen voel ik me gelukkig oké Hopelijk zet dit wat door.
@Liana De mk was half mei, dus alweer 2,5 maand geleden. Ik denk dat ik me sinds 2-3 weken pas echt weer een beetje de oude voel, ik heb het daarvoor echt moeilijk gehad. Ik hoop dat jij je ook snel weer wat beter voelt, maar geef het tijd en doe waar jij je goed bij voelt. Ik dacht kort na de miskraam dat ik me wel weer goed voelde en het ergste gehad had maar toen begon het eigenlijk pas. Sporten is idd wel een lekkere opluchting